1,633 matches
-
arpele lor cu destulă preciziune și viață sau că corul ceresc e prea slab în bas. Nu spune, părinte, ce spune mintea! Eu zic că ea nu știe nimica despre aceste. Să disput cu contele ar fi fost să-mi prăpădesc vorba de flori de cuc, căci el, dacă contesta dreptul judecătoriu al minții, atunci nu avem ce opune visătoriei sale. - E o mîngăiere, zise contele odată, de-a crede în manifestări de spirite. Eu locuiesc aici, servitoriul meu în etagiul
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
am mai văzut pe N. Apoi, într-o marți seară, intră clătinîndu-se la mine și căzu scârbit pe un scaun. Era palid, slab, o ruină. Își deschise ochii săi stinși și zise: - Ah! Mark, versurile astea fără de inimă m-au prăpădit; au apăsat ca un munte pe mine, zi și noapte, ceas cu ceas, pîn-în momentul de față. De la întîlnirea noastră încoace am suferit chinurile unui osândit. Sâmbăta am fost chemat instantaneu prin telegramă și am plecat cu trenul de noapte
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
tale credințe, dorințe, conștientizări. Altfel spus e indicat să ieși din mintea veche și să lucrezi cu mintea nouă. Spune Iisus:“ Nimeni nu pune vin nou în burdufuri vechi; altmintelea, vinul cel nou sparge burdufurile, se varsă și burdufurile se prăpădesc; ci vinul nou trebuie pus în burdufuri noi și amândouă se păstrează(Luca 5; 37-38) Oferă-ți un moment de sinceritate și pune pe hârtie visul tău, apoi răspunde-ți la următoarele întrebări: 1) De ce-mi doresc acest lucru
Trăieşte viaţa pe care o iubeşti! by Alexandra Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91668_a_93006]
-
în odăile întunecoase: —Și ce mare brânză mai e și un bancheraș care trebuie să facă speculă cu banii altora când el însuși nu are nimic, decât datorii la o bancă? Păi unul ca ăsta nu-i altceva decât un prăpădit de angajat, care n-o să reușească în vecii vecilor să se ajungă. Curt scoase fornăitul lui tipic, amuzat și disprețuitor totodată, ca atunci, în hotelul montan, unde nu ne-am mai dus niciodată împreună de când fuseseră rostite aceste fraze. Beton
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
a fost tatăl meu. Și mama sta în sufragerie, în fața ușii dinspre grădină. Silueta ei era doar un contur mai întunecat pe fundalul format dintr-un pom și un răzor cu flori. Tata și noi, copiii, eram în jurul mesei, ne prăpădeam de râs și nu mai pridideam să ne povestim tot felul de mărunțișuri zilnice, de parcă nu s-ar fi întâmplat nimic. Mi-am aruncat ochii spre mama și tăcerea ei m-a durut. Uneori, când eram singur cu ea, simțeam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
Sau caca-maca, cum spunea el, mult mai expresiv. Oricum, la un moment dat, după ’90, avea două televizoare color, unul instalat în sufragerie, altul în dormitor. Se uita alternativ, o oră la unul, o oră la celălalt, ca să nu se prăpădească prematur. Dar faptul că își cumpărase televizor color, ba chiar două, dovedește că televizorul spune foarte multe despre statutul posesorului. Chiar și pentru un om care nu avea prea des musafiri care să-i admire achizițiile. Mă rog, ce vreau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1854_a_3179]
-
chestie care pe Tolea l-a enervat grozav - era un fel de gelozie între ei. Umbla cu pieptul scos în afară, era un fel de Greuceanu, îi plăcea să-și poarte pectoralii la vedere, chestie care ne făcea să ne prăpădim de râs, dar altminteri era și el un om de treabă, se ducea acasă după spectacol, venea de acasă la spectacol, un gospodar așezat la casa lui. Când însă a venit vorba de Cyrano, l-a lovit damblaua, a făcut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2164_a_3489]
-
merge gura ca o moară stricată, nu se lasă convins șoferul, ca uneia din femeile alea despre care era vorba, nici nu mai știu ce să cred, recunoaște. — Cînd te gîndești de la ce a plecat totul, îți vine să te prăpădești de rîs, nu alta, adaugă Roja. — Asta numai tu și cu Bătrînul tău o știți, îi răspunde Curistul suspicios, eu unul m-am simțit de la bun început atras într-o cursă. — Păi ia gîndiți-vă cum se înmoaie cel mai ușor
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
în mijlocul unei mulțimi pestrițe de ziariști, tipografi, zețari, șoferi, distribuitori, printre care puteau trece cu ușurință neobservați. Uite-așa ținîndu-te scai de el ai ajuns să fii primul său confesor, să-i iei pînă și locul doamnei Mina, să te prăpădești de rîs nu alta. — V-ați și întors, tresare Sena, întinzîndu-se peste bordul mașinii, trăgînd cu două degete pîrghia care eliberează încuietoarea portierei. — Doar nu te-o fi luat cu somn, zîmbește domnul Președinte, urcînd repejor la locul său. — încă
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
mai exista. Pînă căzu bomba. Știați că și războiul acesta n-a fost pierdut de un popor întreg, de-o clasă politică, de aliații pe care i-am avut, ci de doi-trei indivizi, și atît? Să-ți vină să te prăpădești de rîs, dar pînă la urmă fiecare a primit exact ce-a meritat, asta este o lege fizică, și din moment ce există nu poate fi contestată. Uite-așa estul s-a transformat în vest, iar vestul în est. Pierderea războiului a
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
întîmplă acolo folosindu-și imaginația, m-ați tîrît după voi într-o văgună, nemernicilor, le-o spune în față, dar fiți siguri că la prima ocazie care o să se ivească, pa și pusi, v-am salutat. — îmi vine să mă prăpădesc de rîs cînd mă gîndesc că ne făceam probleme cum o să încapă atîta mulțime în piață, spune Roja. — Numărul nu a contat, e de părere Părințelul, puhoaiele dezorganizate n-au adus niciodată nimic bun. — Lucrurile astea se întîmplă mereu pe
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
în galeria marilor eroi ai neamului, așa cum s-a procedat și în cazul altor generali de doi bani ai Armatei Române din trecut. Care mai e situația din teren? te întrebi obsesiv, îți rozi unghiile pînă la carne. O să vă prăpădiți de rîs, forțele sînt disproporționate, n-o să avem nici o problemă să-i punem cu botul pe labe, ești indus în eroare, prăpădiții luptă cu mijloace primitive, ceea ce încearcă să facă e sinucidere curată. Cu toate astea viermii au reușit să
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
în clasa a șaptea? Da’ cât am stat eu în iadul cela? Și mama, săraca. O murit și n-o mai apucat să mă mai vadă. Dumnezeu s-o hodinească!” Ce fac nașii? Sunt sănătoși? Apoi... nașii... Ei s-au prăpădit în timpul refugiului. „Doamne! Bun și milostiv ești, dar nu ai îngăduință cu cei cu suflet bun... ” s-a trezit gândind Costăchel. Apoi cu voce tare: Ce bine mi-ar fi prins să-i am acum lângă mine! Ai dreptate, Costăchele
Întorşi din infern vol. II by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1238_a_1876]
-
săraci”, spune mama și pune lemne În sobă. Altă iarnă. Urcă un străin. Un șofer cu o desagă În spate. După el, bunica. „Da, bine, n-ai știut că vin azi? Am stat În gară de am crezut că mă prăpădesc și am stricat atâția bani pe omul ăsta cu taxiul!” Scoate slănina. Cârnații. Ceapa. Fasolea. Nucile. Prunele uscate. Poamele. Lâna. Miroase a brânză. Și fac mămăligă cu brânză. „Ne-am pus difuzor, mamă dragă”, și tace. Apoi după o vreme
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
Făget să te arate lu’ Moșu și bunicii tale, dormi și vei dormi și când va trece popa cu diaconul să stropească, dormi și nu știi că de la toamnă n-ai să-l mai vezi pe Moșu, el se va prăpădi de inimă rea și, așa cum nu mai ai rege, n-o să mai ai nici bunic. Umblă pe uliță un venetic care când Îi beat strigă ca din gură de șarpe: Petru Groza să trăiască / Că ne-a dat pământ și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
la crestele Înzăpezite ale Făgărașului care se văd În zilele senine de pe dealul Cheslerului spre Micăsasa, la locul strigăturii de unde l-a strigat Anica pe Toader care era tocmai În Sibiu, să vină acasă, să vină acasă că s-o prăpădit moșuso’, și el a auzit de acolo de departe și a venit, la gustul acru dulce al frăguței pe care ai dibuit-o sub ierburi, la pata albastră care se așază pe un bostan sub formă de fluture. La prietenii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
tot. Și cum bate Donize, nebunul care adună toate cuiele și sârmele aruncate sau pe care le găsește pe drum, cum bate el clopotul bisericii când este vreme rea și cum urlă Fira Bălan că: „Da, nu vedeți că ne prăpădim! Da, tulai Doamne că oamenii ăștia nu văd că ne prăpădim! Că-i sfârșitul lumii și ei nu văd că ne prăpădim!” E de-ajuns să deschizi ochii ca să revii În dimineața ta de pionier În vacanță În care cel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
sârmele aruncate sau pe care le găsește pe drum, cum bate el clopotul bisericii când este vreme rea și cum urlă Fira Bălan că: „Da, nu vedeți că ne prăpădim! Da, tulai Doamne că oamenii ăștia nu văd că ne prăpădim! Că-i sfârșitul lumii și ei nu văd că ne prăpădim!” E de-ajuns să deschizi ochii ca să revii În dimineața ta de pionier În vacanță În care cel mai frumos gând este dragostea ta pentru știință, literatură și artă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
el clopotul bisericii când este vreme rea și cum urlă Fira Bălan că: „Da, nu vedeți că ne prăpădim! Da, tulai Doamne că oamenii ăștia nu văd că ne prăpădim! Că-i sfârșitul lumii și ei nu văd că ne prăpădim!” E de-ajuns să deschizi ochii ca să revii În dimineața ta de pionier În vacanță În care cel mai frumos gând este dragostea ta pentru știință, literatură și artă (ai primit insigne de Prieten al Cărții) și dragostea ta pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
telefon la o fată pe care o cheamă Sanda și cereți cu ambasadorul Zanzibarului. Ea Închide mereu și spune „necinstiților, las’ că știu eu cine sunteți și dacă nu vă dați numele, nu mai răspund”, iar voi râdeți de vă prăpădiți. Când vă hotărâți să sunați la Salvare și Pompieri apare maică-ta care a fost la ședința cu părinții și distracția ia sfârșit. Vă prefaceți că Învățați la chimie, iar tu explici foarte serios o ecuație cu tetraoxidul de crom
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
duce și nu ne-a da și-am plecat cu toții, mama și tata și noi, copiii, după ei și, când am ajuns În spatele curții, unchiașul Lae suduia și se certa cu tușa că nu știa să grijească nimic că numai prăpădește și dă pe la alții și lui frati-so și dacă mai prinde pe cineva În curtea lui Îi taie capul cu toporul și așa ne-am speriat și am fugit acasă prin dosul viilor la vale și până acasă nu ne-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
și s-ar fi făcut hoață de cai. Cu niște secui ar fi prădat banca din Pesta. A lu’ Frasin, poticărașu’, o vede Într-o gară, Îmbrăcată În straie săsești, cu cizme ’nalte și pieptar unguresc. Tata Gheorghe s-o prăpădit de inimă rea. O murit tinăr săracu’. Pătru o crescut aproape singur. Într-o vreme tare i-o fost dragă Ilona. Și ei de el. În toamna lu’ 916 s-or luat. Acasă la Învățătorul satului la 10 februarie 1918
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
degeaba Însă, vorba nu-i răzbate dincolo de buze și moașa Îi pune ea un nume. Vasile și Văsălica Îi rămâne numele. Onica se face bine, copilul crește și, când are cinci ani, se Întorc În sat În casa lui Sâiu prăpădit de inimă rea și de băutură, dar Înainte de a ajunge acasă trec pe la movila din coceniște unde bradul stă singur lângă pădurea de fag, de o sută de ani, și se pun amândoi În genunchi și spune Onica: După mersu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
și început să lucreze; trebuie numai ca cel ce o oprește acum, să fie luat din drumul ei, 8. și atunci se va arăta acel Nelegiuit, pe care Domnul Isus îl va nimici cu suflarea gurii Sale, și-l va prăpădi cu arătarea venirii Sale. 9. Arătarea lui se va face prin puterea Satanei, cu tot felul de minuni, de semne și puteri mincinoase, 10. și cu toate amăgirile nelegiuirii pentru cei ce sunt pe calea pierzării, pentru că n-au primit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85051_a_85838]
-
nici o vină, nu...? ION: Eu doar am strîns! EMMA: Acuma înțeleg. Era urîtă? Proastă? ION: Urîtă, nu. Proastă, ca fiecare. EMMA: Păi atunci de ce? ION: A venit Taica... EMMA: Cum adică a venit? ION: În vis a venit. El se prăpădise mai de mult. Zice: Ioane, vezi că frati-miu se ține cu maică-ta. Ei m-au omorît, zice. EMMA: Și mata l-ai crezut... ION: Păi dacă a zis Taica? Sfînt! EMMA: Și cu ea ce-ai avut? ION
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]