1,633 matches
-
descurca mai bine În viață și pentru a nu deveni o gustare pe măseaua unui animal mai mare. Fără prea multă putere de tăgadă, se poate spune același lucru și despre comuniștii români ai Întunecaților ani de Început ai dictaturii proletariatului ce nu a fost, de fapt, decât o dictatură Îndreptată punitiv contra oricui s-ar fi opus mărețelor lor planuri de vânzare la bucată a țării hulpavilor ocupanți de la Răsărit. Dacă din 23 august 1944 și chiar până spre finele
Momente istorice bârlădene, huşene şi vasluiene by Paul Z ahariuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1744_a_92269]
-
la chemare. 3) Nu am dus o suficientă muncă de lămurire a masselor muncitoare evreești referitor la poziția sau atitudinea lor față de muncă”. Ca eternă sarcină de Îndeplinit fusese „...activizarea resortului artistic”. În mod absolut surprinzător, În anii instaurării „dictaturii proletariatului” În țara noastră nu se spunea nimic despre un eventual holocaust comis asupra evreilor de către Mareșalul Antonescu și poporul român. Dovada am găsit-o Într-un document emis de CDE Huși cu ocazia comemorării revoltei din ghetto-ul Varșoviei. Secretarul Apfelbaum
Momente istorice bârlădene, huşene şi vasluiene by Paul Z ahariuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1744_a_92269]
-
și semnificația ei pentru istoria contemporană”. Frumos tras din condei, ce să mai zicem...! c.e. Titu Maiorescu - marxistu’ Denaturându-se complet ideile acestui mare critic, scriitor și ministru, ajunsese, bietul de el, să fie ridicat În slăvi În timpul dictaturii proletariatului datorită concepțiilor dogmatice...marxiste! Dacă cel citat ar fi trăit ca să citească minunăția ieșită din mintea zburdalnică a tovului Ion D. Zamfirescu, ar fi sucombat de mirare și obidă, dar nu Înainte de a-l fi scuipat exact pe chelie dar
Momente istorice bârlădene, huşene şi vasluiene by Paul Z ahariuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1744_a_92269]
-
politică discreționară pusă, inițial, În slujba unor interese străine. Nu era voie să se vorbească despre aia, despre cealaltă și, În genere, despre tot ce-a fost Înainte de a măslui ei alegerile din 19 noiembrie 1946, declarându-se răspicat „dictatura proletariatului” ca unica formă de uitare a trecutului. Operațiunea de spălare a creierelor devenise, astfel, o sarcină extrem de ușoară mai ales că, prin mari sacrificii umane și materiale se obținuseră și unele succese, câteva dintre ele chiar foarte mari. Atenția activiștilor
Momente istorice bârlădene, huşene şi vasluiene by Paul Z ahariuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1744_a_92269]
-
poveștilor pentru copii: lumea se împarte în eroi pozitivi sau negativi din toate punctele de vedere. Mai mult, acești eroi nu sunt pur și simplu indivizi, ci categorii întregi. În anii ’50-’60, monopolul pe suferință și pe moralitate aparținea proletariatului și vârfului său de lance: ilegaliștii comuniști (după principiul puțini am fost, mulți am rămas). Ceilalți erau răi, profitori, sugeau sângele poporului și trebuiau stârpiți social, dacă nu și fizic. Așa au dispărut din posturi de concepție și decizie 90
[Corola-publishinghouse/Administrative/1964_a_3289]
-
lui Oedip (vezi Psihanaliză și feminism șPsychoalanalysis and Feminismț, 1971). Heidi Hartmannxe "„Hartmann,Heidi" (1981) întreprinde o analiză materialistă a patriarhatului, nefiind însă de acord cu perspectiva marxistă potrivit căreia femeile pot să fie analizate prin categoria de clasă muncitoare (proletariat). La fel, susține ea, categoria de „clasă” lasă neexplicat faptul că femeile sunt subordonate bărbaților în viața publică și în cea privată. În consecință, este fundamentală o analiză feministăxe "„feministă" a patriarhatului, nu doar una în termeni de capital și
[Corola-publishinghouse/Administrative/1944_a_3269]
-
Marx,Karl". El nu poate fi socotit un teoretician feminist, pentru că nu a tratat și nu a studiat aservirea femeilor. Pe Marxxe "„Marx,Karl" l-au interesat mecanismele de exploatare ca mecanisme de producere a plusvalorii (Capitalul, 1867)10, eliberarea proletariatului din formele de exploatare de tip capitalist (Manifestul Comunist, 1848), critica liberalismului, a teoriei despre natura umanăxe "„naturaumană" universală, a drepturilor universale (Ideologia germană, 1846). Marxxe "„Marx,Karl", ca și Leninxe "„Lenin,V.I." mai târziu, a descurajat o separare a
[Corola-publishinghouse/Administrative/1944_a_3269]
-
capitaliste: nu bărbații, ci capitalul aservește femeile (Engelsxe "„Engels,Friedrich"). Succesiunea modurilor de producție, inclusiv dispariția capitalismului, este posibilă prin lupta de clasă, dar aceasta nu poate fi generată fără o conștiință de clasăxe "„conștiințădeclasă". Pentru ca aceasta să aibă loc, proletariatul, lipsit inițial de conștiința intereselor de clasă, trebuie să devină din clasă în sine o clasă pentru sine, având conștiința exploatării și a intereselor comune, și nu falsa conștiință asupra realității inoculată de ideologia oficială a burgheziei care deține și
[Corola-publishinghouse/Administrative/1944_a_3269]
-
capitalistă „dezbină și asuprește”13 și, respectiv, prin teoria „forței de muncă de rezervă”. Strategia capitalistă „dezbină și asuprește” exprimă faptul că interesul patronilor este să mențină conflictul între bărbați și femei pentru a preveni o potențială mișcare solidară a proletariatului. Sintagma marxistă „forță de muncă de rezervă” este preluată în feminismul marxist pentru a explica poziția femeilor pe piața muncii, mai ales în momente de criză ale economiei capitaliste. Femeile sunt un grup de angajați temporari, mai puțin stabili și
[Corola-publishinghouse/Administrative/1944_a_3269]
-
ei. Critica și autocritica, substitut de demascări și autoînfierări (numite mai târziu și în documentele programatice ale PCR: „forța motrice a societății noastre”), au devenit componente comportamentale cotidiene. Demascareaxe "„demascare" și delațiuneaxe "„delațiune" erau practici foarte frecvente. Dictatura proletariatuluixe "„dictatura proletariatului" este era marilor dezbinări programate, inclusiv între rude și prieteni. În aceste condiții, atunci când schismele nu erau de astfel de proporții, solidaritatea între genuri era firească în fața unui inamic comun. Așa cum am relevat mai sus, politica sovietică față de familiexe "„familie
[Corola-publishinghouse/Administrative/1944_a_3269]
-
plecare, două lăzi mari cu cărți, ce au devenit prima mea pasiune, a influențat substanțial viața familiei noastre. Din păcate, această comoară a fost arsă de un alt unchi, fost primar de comună, care fusese declarat "chiabur", în perioada dictaturii proletariatului. I se făcuse percheziții pe acasă și neștiind cum să selecteze eventualele cărți nepermise de regimul comunist le-a ars pe toate. Din această mică bibliotecă, ținută sub lacăt, la care prin bunăvoința bunicului meu, am avut acces timp de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1498_a_2796]
-
ultimele obstacole din calea comunizării țării. Arestarea liderilor țărăniști (iulie 1947), „autodizolvarea P.N.L.”, contopirea P.S.D. cu P.C.R. (februarie 1948), înlăturarea din guvern a grupării liberale tătărăscene, abolirea monarhiei, măsuri luate sub presiune sovietică, au însemnat pași hotărâtori spre instaurarea „dictaturii proletariatului”. În noul regim nu mai avea nici o legitimitate existența mai multor organizații de femei cu statute și programe diferite. De aceea, la Conferința pe țară a femeilor (14-16 februarie 1948, București), convocată la indicația P.C.R., s-a creat Uniunea Femeilor
[Corola-publishinghouse/Administrative/1936_a_3261]
-
Descoperim aici trăsăturile noului discurs politic feminin, reprezentativ pentru populismul autorităților comuniste. Aceleași caracteristici le regăsim și în statutul și programul U.F.D.R. votate la Conferință. Potrivit acestora, noua organizație urma să devină „unul din factorii principali pe care guvernul, proletariatul și țărănimea muncitoare se vor sprijini în drumul lor de dezvoltare a democrației populare și de pregătire a lumii noi”2. Ghidându-se după principiul totalitar - cine nu este cu noi este împotriva noastră - acele organizații care nu au aderat
[Corola-publishinghouse/Administrative/1936_a_3261]
-
pentru libertate și democrație, pentru ieftinirea traiului și reducerea orelor de lucru. Femeile muncitoare din România au dovedit și cu acest prilej, că deși nu au drept de vot, sunt conștiente de rolul și menirea lor de luptătoare în rândurile proletariatului pentru izbânda socialismului! Femeia Muncitoare. Buletinul Uniunii Femeilor Muncitoare din România, nr. 3, iulie 1931. 12TC "12" Discours prononcé par la Princesse Alexandrine Cantacuzène a la Conférence pour la Paix et le Désarmement à Genève, le 4 Septembre 1931tc "Discours
[Corola-publishinghouse/Administrative/1936_a_3261]
-
tov. Micaela Manasse. Raportul trasează în linii mari scopurile Uniunii Femeilor Democrate din România - organism viu de luptă antifascistă și antiimperialistă care grupând toate muncitoarele, țărăncile, gospodinele și intelectualele progresiste, trebuie să fie unul din factorii principali pe care guvernul proletariatul și țărănimea muncitoare, se vor sprijini în drumul lor de dezvoltare a democrației populare și de pregătire a lumii noi. După discuții, a fost votat proiectul de statut, cu unele amendamente propuse din sală. În acest moment, Uniunea Femeilor Democrate
[Corola-publishinghouse/Administrative/1936_a_3261]
-
să învățăm, în viața de toate zilele, la lucru, din ziare, în contactul cu autoritățile, ceea ce oamenii au învățat pe propria lor piele: că în dosul noului jargon (acea novlimbă a lui Orwell) se ascundea stăpânirea totală pe care dictatura proletariatului o avea asupra noastră, acea dictatură care pretindea că vorbește în numele poporului. Cu ocazia procesului nostru, judecat la Curtea Marțială, adunați în boxa acuzaților alături de alți „frontieriști“, victime ale acelorași călăuze dubioase, am ascultat rechizitoriul politic care cerea condamnarea noastră
Sã nu plecãm toți odatã: amintiri din România anilor ’50 by Sanda Stolojan,Vlad Stolojan () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1378_a_2706]
-
dintre noi un prizonier, un condamnat cu suspendare de pedeapsă, un tolerat, în cel mai bun caz. Sistemul instaurase o stăpânire asupra conștiințelor, prin sentimentul difuz al fricii strecurate în populația românească, pentru a nu se mai șterge niciodată... Dictatura proletariatului trebuia să niveleze, să reducă diferențele dintre oameni, să egalizeze ființele umane, să șteargă orice diferență dintre ele, în afară de una singură: apartenența politică, adică raportul fiecăruia cu partidul, stăpânul tuturor. Vreme de patruzeci de ani, au existat în România pe
Sã nu plecãm toți odatã: amintiri din România anilor ’50 by Sanda Stolojan,Vlad Stolojan () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1378_a_2706]
-
În aceste condiții au luat ființă primele cooperative cu caracter formal, înființate și gestionate pe baza unor reguli și principii stabilite prin legi. Ideologia cooperatistă își are izvorul în doctrina socialistă (socialimul utopic), primele cooperative luând naștere ca organisme ale proletariatului prin care se încerca ridicarea economică a acestei clase sociale. Cu timpul, în dezbaterile care s-au dus în jurul ideii de asociere și cooperare, au intervenit și reprezentanți ai altor doctrine politice. Încă de la începuturile mișcării cooperatiste partidele politice au
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
mișcării cooperatiste a fost afectată de influențele politice, în principal de cele ale partidelor cu caracter radical (comunist și fascist), care susțineau instaurarea unei noi ordini sociale prin forță. Cu toate că organizațiile economice cooperatiste au fost gândite ca instrumente în slujba proletariatului, ele s-au extins și în localitățile rurale ca forme asociative de organizare a micilor proprietari de terenuri agricole în vederea depășirii unor dificultăți de natură economică cu care se confruntau. Deosebirea care apare între cooperativele muncitorești și cooperativele țărănesti este
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
asociaților, ci trebuia să fie folosit pentru înființarea de alte cooperative. Un nume de referință în concepția liberală privind cooperația este acela al lui Victor-Aime Huber, care considera necesară participarea la cooperație a claselor aristocrate. El era de părere că proletariatul german era lipsit de inițiativă și de mijloace financiare și ca urmare era necesară asistența elitei societății, nu numai pentru a întări baza financiară a cooperativei, dar, mai ales pentru a suplini incapacitatea intelectuală și morală, precum și lipsa de experiență
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
o neutralitate politică totală a mișcării cooperatiste, susținând că mișcarea cooperatistă contribuie prin ea însăși la democratizarea și socializarea vieții economice. Referitor la concepția comunistă privind cooperația, profesorul Ch. Gide aprecia că, a face din mișcarea cooperatistă un monopol al proletariatului reprezintă o limitare arbitrară și o contradicție în același timp, deoarece mișcarea cooperatistă urmărește înlăturarea proletariatului. Ea luptă nu numai împotriva deficiențelor capitalismului ci și împotriva dictaturii proletariatului. Intre gânditorii români care au adoptat concepția socialistă privind cooperația îl amintim
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
democratizarea și socializarea vieții economice. Referitor la concepția comunistă privind cooperația, profesorul Ch. Gide aprecia că, a face din mișcarea cooperatistă un monopol al proletariatului reprezintă o limitare arbitrară și o contradicție în același timp, deoarece mișcarea cooperatistă urmărește înlăturarea proletariatului. Ea luptă nu numai împotriva deficiențelor capitalismului ci și împotriva dictaturii proletariatului. Intre gânditorii români care au adoptat concepția socialistă privind cooperația îl amintim pe Ștefan Zeletin, care o privea ca pe un sistem economic ce urmărea înlăturarea ordinii capitaliste
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
Ch. Gide aprecia că, a face din mișcarea cooperatistă un monopol al proletariatului reprezintă o limitare arbitrară și o contradicție în același timp, deoarece mișcarea cooperatistă urmărește înlăturarea proletariatului. Ea luptă nu numai împotriva deficiențelor capitalismului ci și împotriva dictaturii proletariatului. Intre gânditorii români care au adoptat concepția socialistă privind cooperația îl amintim pe Ștefan Zeletin, care o privea ca pe un sistem economic ce urmărea înlăturarea ordinii capitaliste a societății pentru a o înlocui. El considera că "socialismul și cooperația
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
de capitalism: unul distructiv specific țărilor agrare în care capitalismul apare sub formă de comerț și camătă (blestemul proprietarilor de pământ mici și mari"), și un altul constructiv specific popoarelor moderne. Factorul care a favorizat apariția cooperației, potrivit lui Zeletin este proletariatul industrial care creează cele trei forme ale cooperației în cursul celor trei faze de dezvoltare a capitalismului. Astfel, în faza capitalismului comercial au luat naștere la inițiativa proletariatului cooperativele de consum, în faza capitalismului industrial cooperativele de producție, iar în
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
specific popoarelor moderne. Factorul care a favorizat apariția cooperației, potrivit lui Zeletin este proletariatul industrial care creează cele trei forme ale cooperației în cursul celor trei faze de dezvoltare a capitalismului. Astfel, în faza capitalismului comercial au luat naștere la inițiativa proletariatului cooperativele de consum, în faza capitalismului industrial cooperativele de producție, iar în faza capitalismului financiar cooperativele de credit. Aceste trei forme de cooperative aveau rolul de a desființa cele trei categorii de capital: de comerț, de industrie, bancar. Ștefan Zeletin
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]