1,563 matches
-
pentru liniștea mea, fiecare dintre ei lăsând să se vadă pupila cât un creion rupt. — În cinstea prietenilor absenți, zise el. Am dat din cap și am băut din șampanie: — Precum Kurt Mutschmann, poate. — Absenți, dar nu uitați. Scoase un râset nesuferit de provocator, de satisfacție răutăciosă, și sorbi din băutură. S-ar părea că amândoi am vrea să știm unde este. Desigur, doar ca să fim liniștiți. Ca să nu ne mai facem griji pentru el, nu? Ar trebui să ne facem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
mine Însumi, desigur. Nu cumva Îmi scriu singur scrisorile, ca să Întrețin regulile jocului? Ființele din mine dialoghează prin destinatarul neverosimil care sunt, amuzându-se să ofere, astfel, combustibil cotidianului? Un joc copilăresc, tenebros. Scenariu crud al naivității, cu lacrimi, Îmbrățișări, râsete, prăbușiri? * Străin, aici? Străin sau Înstrăinat oriunde, până la urmă. Mi-am regăsit obișnuințele. Le port cu mine, oriunde. Partir, c’est rester en même temps... Tocmai a ieșit pe poartă. Niciodată nu Închide poarta. Iese vioi, cum a intrat. Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
ale tatii de la aceste râșnițe ce măcinau la nesfârșit pasta colorată a cuvintelor! Surzi la tunetele de mânie ale profetului, negustorii În caftanele lor de mătase, strânși În grupuri mici, se așezaseră pe vine În jurul munților de postavuri, comentând printre râsete calitățile mărfurilor. Bursa neagră risipea cu limbile ei repezi substanța nobilă a peisajului, o toca cu melița limbuției și aproape că o Înghițea.” Nu Întâmplător, adversarul temut al Profetului Clovn este tocmai Adela, Însărcinată cu ordinea domestică. „Măturatul camerei era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
ce era făcut tortul de aniversare al împărătesei Wu? Doamna Mao vorbește de parcă s-ar afla pe o scenă. Și apoi răspunde tot ea: Era făcut din pământ, semințe și buruieni. De ce? Pentru că e hrănitor! Din public se aud câteva râsete. Monologul continuă. Subiectele se schimbă într-o manieră dezlânată. Acum critică relația dintre eunucul Li Liang-ying și împărăteasa văduvă, pentru ca în clipa următoare să descrie un fier de călcat manual pe care-l folosea în Yunan. Firele se rupeau fără
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
și opt de ani din Illinois, căsătorit, cu doi copii mici, perfect sănătos, care nu prezenta nici un simptom neurologic neobișnuit în afară de convingerea persistentă că doar un sezon mai despărțea echipa Chicago Cubs de o victorie în campionat. În amfiteatru răsunară râsete politicoase, mai modeste decât cu un an în urmă. Își ridică privirea. Tânăra Sylvie își mușca buza, cu ochii în carnețelul ei. Poate că îi era milă de el. — Primul semn că era ceva anapoda a fost că David, în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
asculte la botanică. Ți-e rușine că vii În zdrențe la școală. Mai ales că după ore ai și repetiție. La repetiție nu este greu. Treaba este așa: Profesorul spune: Hoghi a féné éghemek. Cine a fost porcul și măgarul? (Râsete) Cine? Minken musai să aflăm cine nu a știut respectul? Mai mulți școlari: Popăscu, dom’le. Profesorul: Popăscu! Nu se poake, Popăscu-i un școlar emininke. Școlarii: Popăscu, dom’le. Tu ești la râsete, la mai mulți școlari și la școlarii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
éghemek. Cine a fost porcul și măgarul? (Râsete) Cine? Minken musai să aflăm cine nu a știut respectul? Mai mulți școlari: Popăscu, dom’le. Profesorul: Popăscu! Nu se poake, Popăscu-i un școlar emininke. Școlarii: Popăscu, dom’le. Tu ești la râsete, la mai mulți școlari și la școlarii. Adică râzi și spui: „Popăscu, dom’le”. Nu este greu. Ai mai jucat teatru la grădiniță. Acolo ai fost „niște iepurași”. Spuneai: „Țup-țup!” Se Împlinesc o sută de ani de la Unirea Moldovei cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
apel la luciditate către Ceaușescu, care s-a dovedit incapabil de așa ceva... Ar trebui prezentați... Alți asemenea militanți care sunt... Mai bine-i chemați aici. La sediul C.C. se află reprezentanții populației. Am vorbit la telefon cu cabinetul numărul unu (râsete). Nu mai era nici persoana numărul unu, nici secretarul, nici secretariatul acestei persoane. Mi-a răspuns un tovarăș Luca, nu știu cine-o fi săracu’, mi-a spus că el și alți câțiva care fac parte dintr-un comitet național sunt acolo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
a scos un suport de pahare de carton fluturându-l victorioasă. Am râs deșănțat, mirată că încă o mai puteam face. Era aproape miezul nopții când am ajuns acasă. Cât mi-am căutat cheile în geantă, am auzit muzică și râsete dinăuntru. Nu-mi dădeam seama cum puteau doi bărbați să facă atâta gălăgie. Asta pentru că erau trei bărbați înăuntru. Mark, Phil și Kieran erau toți tolăniți pe canapea, înconjurați de cutii de bere, sticle de vin și cutii de pizza
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
o clipă nu mă gândisem că decizia nu va mai fi în mâinile mele. Maria, cu toată mult-lăudata ei experiență cu bărbații, nu mă avertizase în legătură cu asta. Bineînțeles că am adormit pe fotoliu, dar am fost trezită de țipete și râsete care veneau dinspre fereastră. Ed o ducea pe umeri pe Lulu, deși era mult prea grea, și alerga după Sacha. Se clătina sub greutatea ei, amenințând că o s-o scape jos. Rachel zâmbea indulgent urmărindu-le hârjoneala. Le stătea atât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
dintre noi două. Părea singura zonă din viața mea în care puteam reintroduce imperativul moral fără să fie nevoie de o inserție extremă. Mark era stânjenit de tachinările din biserică așa că își dorea să mă consoleze. Îmi pare rău pentru râsete. Nu a fost corect din partea lor. Am ridicat din umeri. —Aveau dreptate. A fost o glumă pe cinste, dar asta nu anulează darul primit de la Alfie. El a vrut să-mi amintească cât este de important să fii sincer, așa că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
rezemându-se de perete și a început să râdă zgomotos. Dacă e în toane bune, Tom râde la aproape orice. îi invidiez starea de beție fericită. —Vreau să beau ceva, am țipat ca să mă fac auzită peste accesul lui de râsete. Ne vedem mai târziu. Era prea ocupat să-și șteargă lacrimile ca să vadă că am dispărut. Bucătăria colcăia de oameni și cutii de bere, cele din urmă majoritatea pline cu mărunțiș. Ce drăguț. Am decis cu hotărâre că asta nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
să-l bucure pe Walter. —Domnul Hammond tot venea și pleca de la galerie, având de-a face cu femeia aceea, Jackson, de aproape o lună, înainte să-și fi dat seama cine este ea cu adevărat. Au urmat horcăieli sau râsete. Walter Quincy nu-l agrea deloc pe Clifford Hammond. — Vrei să spui până când Judith Frank i-a spus că Lee Jackson și Catherine au o aventură, am spus eu rar. —Exact. A venit la mine și m-a întrebat dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
că știi. Nu știi despre băieții lui. Despre băiețeii lui, de fapt. A chicotit și s-a întins după sticla de whisky, împins de propria revelație să își toarne singur în pahar. —îi plac să fie numai buni. încă un râset pe nas. începea să îmi aducă aminte de un neg psihedelic. —Trebuie să arate perfect sau el își pierde interesul. —De ce? Dar Walter s-a oprit. Nu voia să treacă mai departe. Fără tragere de inimă am schimbat subiectul. Vorbeai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
născut un băiat, apoi o fată și încă un băiat. Femeile din familie erau pline de importanță și foloseau orice prilej ca s-o prindă și pe ea în jocul de-a mama și copiii. Și casa era plină de râset și pași de copii. Tanti Sofula își târa piciorul mai scurt prin toată casa și râdea dezlănțuit, glumind cu ea și cu copiii. Ele, bunica și străbunica, dădeau jignite din cap, minunându-se că nu se dărâmă pereții de atâta
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
era părere, erau corcodușii și caișii cu floarea înmugurită; poate să plouă cât vrea în timpul Prohodului, sigur că de Paște va fi soare, că la Târgul de Afară se vor învârti până-n nori dulapurile, că va răsuna zăvoiul Colentinei de râsete de fete și flăcăi cu trupurile strânse în pieptare noi, că iarba verde va străluci smălțată cu flori galbene și ici, colo cu câte o coajă de ou roșu. Și-și făcu grăbit cruce cu limba-n gură, zicând „Doamne ferește
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
verdeața crângului ce o înconjura, i se părea o minune. Or, cu minunile nu te întâlnești în fiecare zi, așa că spătarul porni, atent la fiecare pas, să urce poteca spălată. Dinspre zăvoiul Dâmboviței, de dincolo de colină se auzea zvon de râsete și chiuituri de copii la scăldat. Era cald, dar de câțiva ani încoace spătarul nu mai simțea apăsarea căldurii verii, nu i se mai părea greu caftanul căptușit cu satin și pe margini cu spinări de sobol. Semn de bătrânețe
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
cap! Aha!! Să știi că pentru el era telefonul ăla. GETA: Ce telefon? BUNICUL: A sunat un tip și a zis că vrea să vină aici să semneze un contract. A vrut cu "domnul" și de aia am vorbit eu. (rîsete) Ce, eu nu sînt domn? Și-apoi la ora aia n-aflasem cine-i nuvelistul familiei. SONIA: Așa e. Să știi că ăla are de gînd să-i mai ceară tatii să scrie ceva. BUNICA: Ba să-și pună pofta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
crucișă, de curvă, care erai. Mi te luase, dobitocul, alesese dintre toate pe cea mai, dragostea mea, păi, bineînțeles că meritai mai mult decât pe pârlitul ăla cu față de cocoș împintenat lângă care te urcai în mașină în zarva de râsete și apostrofări, și ai grijă, Mirelo, cum circuli, să nu faceți accidente, hi-hi-hi, și dacă vă duceți la iarbă verde, să-i povestești cum ai băgat-o la urnă, hi-hi-hi... 9. N-avem decât să primim cu brațele deschise și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
Hai păpușel, de ce eziți? Sau frontul te-a lăsat fără sculă? Poate a trecut în partea cealaltă, intervine alta cu glas răgușit, mâncat de tutun prost și alcool ieftin. Nici nu ar fi de mirare pe acolo. Imediat răsună câteva râsete înfundate și obscenități, după care toate revin la starea inițială, de semi-adormire. În sfârșit, găsește o birjă liberă. Vizitiul, un bătrân scund, cu nas mare, coroiat, sub care se vede arcuită o frumoasă mustață de husar, apucă hățurile îndemnând blând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
dumnealor. Se întoarce către Smaranda, curtenitor ca un flăcău tomnatic la pețit: Vă urez poftă bună și seară plăcută în continuare. Orchestra se oprește pentru o scurtă pauză. Liniștea relaxată face loc foșnetului fin al unor rochii sau a câtorva râsete reținute, punctate de clinchetului cristalin al paharelor. Chelnerului revine împingând o măsuță cu rotile. Pune pe masă un coș de pâine cu chifle crocante, servește vinul și după ce învelește într-un șervet alb recipientul metalic pentru cuburile de gheață, dispare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
întâmpină cu aer răcoros în care se simte miros de busuioc și mentă. Remarcă patru uși, din care două etalează lacăte mari de fier. Ezită un moment, apoi apasă clanța celei din spatele căreia răzbate un murmur neclar de voci și râsete puternice. Așezat confortabil în spatele unui birou ros de vreme, șeful de post, un plutonier în vârstă, se întreține mai mult decât amical cu doi foarte tineri piloți americani, înalți și bine făcuți. Hohotele sănătoase se întrerup brusc la apariția lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
de hepatic, arată calmă și relaxată. În brațele lui Morfeu, toate nevoile sunt date uitării. Iese pe bulevard. Șiruri lungi de automobile trec pe lângă el în viteză, ca în oricare altă zi de pace. Din restaurantul pe lângă care trece aude râsetele unei voioșii etilice. Într-o echilibristică precară, o pereche își face loc pe ușă. Prin perdelele groase de pluș ce camuflează perfect interiorul răzbate muzică de dans. Își aduce aminte că în urmă cu o săptămână golise câteva sticle de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
de peste zi, ea aduce bucurie frunților îmbrobonate. Odată cu timidul firicel de vânt, imensa grădină multicoloră în mijlocul căreia se celebrează căsătoria furișează spre cei de față miresme aproape imperceptibile de încântătoare parfumuri. Undeva, în depărtare, se aude clinchetul cristalin al unor râsete de copii. Sub îndemnul preotului, mirele se apleacă sub Sfânta Evanghelie: "Mărit să fii mire ca Avraam, binecuvântat să fii ca Isaac, să te înmulțești ca Iacov, umblând în pace și lucrând în dreptate poruncile lui Dumnezeu." La fel și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
căzută pe alocuri. Ascultă cu urechea lipită de tăblia subțire de lemn, străduindu-se să prindă cel mai mic sunet din interior. Renunță. E imposibil să distingă ceva cu tot zgomotul din jur. Din celelalte camere răzbat voci gălăgioase și râsetele groase ale unor masculi pofticioși. Un patefon răgușit dat la maximum deapănă o romanță melancolică prin vocea catifelată, dar viril convingătoare a lui Cristian Vasile. Undeva, zgomotul ritmic al arcurilor unui pat interferează cu gâfâitul excitat al unei femei: "Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]