1,973 matches
-
O.V.R.O.M.), care au contribuit la exploatarea resurselor naționale în favoarea U.R.S.S. Nemulțumirile populației față de noile autorități au avut ca punct culminant data de 8 noiembrie 1945, când, în Piața Palatului, a avut loc o mare manifestație antiguvernamentală, reprimată de forțele paramilitare comuniste. Totuși, situația de criză a fost rezolvată numai după introducerea în guvern a unui reprezentant din partea P.N.L., respectiv P.N.Ț., însă aceștia au avut doar un rol onorific. Urmarea acestui gest de bunăvoință al guvernului a
Istoria serviciilor de informaţii-contrainformaţii româneşti în perioada 1919-1945 by Alin SPÂNU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101011_a_102303]
-
noilor obiective, au fost emise Directive informative pentru activitatea centrelor militare de control ale Marelui Stat Major, care precizau noile atribuții: „informează conducerea superioară a Țării și avizează la măsuri oportune și eficace pentru a se preveni sau a se reprima manifestările contrare ordinii și siguranței Statului”. În același timp, rolul organelor informative exterioare era limitat strict la cadrul armatei, având „un rol pur informativ și de căutare prin care pune în timp util Marele Stat Major în contact cu stările
Istoria serviciilor de informaţii-contrainformaţii româneşti în perioada 1919-1945 by Alin SPÂNU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101011_a_102303]
-
al reformei individului atît în viața sa interioară, cît și în viața de familie. Cartea a avut un imens succes mai ales printre reprezentanții clasei de sus, pe care i-a mișcat prin puterea celor două personaje de a-și reprima pasiunea și sensibilitatea sfîșietoare a caracterelor. Contractul social (Du contrat social), tratat de drept politic, încearcă să descopere izvorul însuși al legilor și reprezintă una din lucrările cele mai autentice care au proclamat vreodată principiul suveranității poporului. Cartea dezvoltă teoria
by IZABELA NICOLETA DINU [Corola-publishinghouse/Science/974_a_2482]
-
supună și chiar să se supună în mod absolut". Ca și Tolstoi, ea vede în intervenția directă a educatorului asupra copilului o sursă de deformare a naturii acestuia. Or, natura copilului trebuie respectată: "Crima pedagogică curentă este aceea de a reprima natura proprie a copilului și de a-i suprapune natura adultului [...] Scopul educației viitoare va fi [...] să creeze o lume de frumusețe [...] în care copilul să fie lăsat să se dezvolte și să se miște liber"254. Dorind să apere
by IZABELA NICOLETA DINU [Corola-publishinghouse/Science/974_a_2482]
-
cu atît crește posibilitatea lui de exercitare și deci de dezvoltare. "Metoda de observație este stabilită pe o singură bază: copiii să se poată exprima liber, pentru ca astfel să ne dezvăluie nevoile și aptitudinile lor care rămîn ascunse sau sînt reprimate atunci cînd ambianța împiedică activitatea lor spontană."266 Sistemul propus de Montessori diminuează rolul conducător al educatorului în cadrul procesului instructiv-educativ. Acesta se desfășoară într-un mod întîmplător, neorganizat conform unui scop, ținîndu-se seama numai de "puterile miraculoase" ale copilului. Educatoarea
by IZABELA NICOLETA DINU [Corola-publishinghouse/Science/974_a_2482]
-
se Întâlni cu Papiu XE "Papiu" În văzul lumii, el apreciază că numai „umblând cu mine șșiț te vei compromita naintea studenților”. După cum se vede, ostilitatea și spiritul intransigent al italienilor se impuneau cu putere În fața celor chemați să le reprime. Aceste realități de domeniul evidenței, care se puteau constata În Italia fie și numai prin lectura gazetelor sau a pulsului străzii, Își prelungeau ecourile până În Transilvania, reprezentau lucruri general cunoscute În epocă. Papiu XE "Papiu" Ilarian XE "Papiu Ilarian" Îi
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
dar și colective, el asociază visul privat cu mitul, considerat a fi un vis public (visul este mitul personal, iar mitul este visul comunității). Religia, cu normele sale stricte, este pentru el o nevroză, zeii devenind reprezentări publice ale impulsurilor reprimate în copilărie, în această viziune negativistă civilizația nefiind altceva decât un surogat pentru dezamăgirile infantile.101 Această viziune reducționistă și sexualizantă a fost prompt contestată, însă ideea lui Freud a "beatitudinii începuturilor" și a posibilității regresiei temporale în vederea retrăirii momentului
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
intervină, fără nici un fel de cenzură (oare nu tocmai așa ceva avea să se petreacă în cadrul fenomenului „Piața Universității 1990” - pe care, însă, minerii reciclați din Valea Jiului, cu siguranță alții decât protestatarii din 1977, nu l-au înțeles și l-au reprimat ei înșiși, la comanda autorităților, în cel mai tipic stil comunist?). Anchetatorii minerilor arestați au perceput greva ca pe o „răscoală”, cum a fost numită adeseori în timpul interogatoriilor - termenul spune mult despre mentalitatea organului de represiune și a autorităților comuniste
[Corola-publishinghouse/Science/1928_a_3253]
-
a fost posibil, chiar fotografiați și filmați). Primele forțe de ordine sosite să înfrunte mulțimea au fost ale pompierilor. Apoi, acestea au fost întărite de detașamentul antiterorist al trupelor speciale de securitate. La început, mulțimea a conjurat soldații să nu reprime demonstrația, pledând pentru nonviolență; au existat și reacții mânioase împotriva soldaților, aceștia fiind admonestați. În cele din urmă, dezorganizată și presimțind reprimarea, mulțimea s-a retras, fugărită de detașamentele antiteroriste, iar cu această ocazie s-au operat primele arestări din
[Corola-publishinghouse/Science/1928_a_3253]
-
informat asupra a ceea ce se întâmpla la Timișoara (chiar dacă nu întru totul sau foarte corect), Ceaușescu decide să plece într-o vizită în Iran, fiind convins fie că incidentele de la Timișoara erau minore, fie că ele, deși îngrijorătoare, puteau fi reprimate precum la Brașov în 1987. Aceasta și întrucât, în ziua de 18 decembrie, Timișoara este practic ocupată și asediată de trupe (Armată, Miliție, dar și alte forțe), astfel încât lucrurile puteau fi considerate ca fiind sub control, chiar dacă revolta nu se
[Corola-publishinghouse/Science/1928_a_3253]
-
de represiune; iar acest sens a fost acela de anticeaușism, dar care în subsidiar era anticomunism radical. În timpul zilelor insurecționale, timișorenii au conștientizat faptul că trebuie să fie mai bine organizați decât la Brașov în 1987, astfel încât să nu fie reprimați vertiginos. Ei și-au asumat inclusiv rolul unui posibil țap ispășitor, în cazul în care revolta lor ar fi fost înăbușită, cu condiția ca în România să se schimbe ceva. Dar, în același timp, și-au asumat și rolul de
[Corola-publishinghouse/Science/1928_a_3253]
-
de amploare, gândită de cei care sprijiniseră din interior complotul extern; la fel și arestarea și judecarea capilor Securității într-un proces-înscenare, noua Putere constituită în urma prăbușirii dictaturii având nevoie de țapi ispășitori pentru a salva imaginea Armatei, care îi reprimase pe protestatari atât la Timișoara, cât și la București. De aceea, Filip Teodorescu afirmă că în România nu a avut loc o revoluție, ci „o reîntoarcere la regimul anterior celui comunist” (p. 277). Filip Teodorescu este atât de marcat de
[Corola-publishinghouse/Science/1928_a_3253]
-
tentat să verifice loialitatea „baronilor” săi. La ultima ședință restrânsă și urgentă în care i-a convocat pe colaboratorii săi cei mai apropiați și pe responsabilii ministerelor-cheie, apte să controleze revolta poporului român (fie stimulând-o și manipulând-o, fie reprimând-o) - este vorba de miniștrii MApN, MI și Securității -, Ceaușescu s-a prefăcut a demisiona din cea mai înaltă funcție în stat, pentru a vedea dacă există vreun înlocuitor posibil sau vreun trădător. „Baronii” și miniștrii au intuit însă că
[Corola-publishinghouse/Science/1928_a_3253]
-
coordonează (Revoluțiile din 1989. Între trecut și viitor, 1999), Vladimir Tismăneanu sintetizează duplicitatea revoluției române și a actorilor ei - însă nu despre revolta populară este vorba, ci despre puciști. Tismăneanu observă cum, pe de o parte, Armata și Securitatea au reprimat demonstrațiile anticomuniste din decembrie 1989, iar pe de altă parte, Ceaușescu a fost boicotat și în cele din urmă trădat de conducerea militară și de poliția secretă. Revolta maselor (spontană și stihinică, sinceră în anticomunismul ei) a fost succedată de
[Corola-publishinghouse/Science/1928_a_3253]
-
în orice caz, nu după un plan dinainte stabilit, așa cum acuza grupul condus de Iliescu (p. 109). Era stabilit ca fostul dictator să fie executat, susține Rady, întrucât era un martor periculos al faptului că atât Armata, cât și Securitatea reprimaseră, până în 22 decembrie, mișcările protestatare din țară; prin urmare, cele două instituții erau strict interesate ca Nicolae Ceaușescu să dispară (p. 116). În cadrul presupusului puci, un rol ambiguu, dar esențial l-a avut Victor Athanasie Stănculescu, acesta fiind pe de
[Corola-publishinghouse/Science/1928_a_3253]
-
protecție a armamentului și muniției; de aceea consideră că incriminarea Armatei pentru represiunea din decembrie 1989 este opera unor „diversioniști ai diversiunii” (p. 66)! În ceea ce privește propria-i prestație ca lider militar, Gușe susține că personal a încălcat ordinul de a reprima demonstrația de la Timișoara, ordonând, în 19 decembrie, retragerea TAB-urilor în cazarmă; apoi, în 20 decembrie, retragerea trupelor în unități. Ștefan Gușe pare să uite complet faptul că toate aceste ordine au fost date doar pentru că populația Timișoarei ocupase practic
[Corola-publishinghouse/Science/1928_a_3253]
-
sau fiindcă ar fi avut remușcări în urma ordinului pe care îl acceptase la presiunile lui Ceaușescu- de a se trage în populație. Autorii insistă pe ideea că liderii Armatei au încercat să tergiverseze executarea ordinelor lui Ceaușescu de a-i reprima brutal pe manifestanți. În final, lucrarea Armata română în revoluția din decembrie 1989 recunoaște parțial și posibilele erori ale Armatei de după 22 decembrie 1989, trupele MApN nefiind antrenate pentru lupta de stradă, sau admite labilitatea comportamentală a unor militari care
[Corola-publishinghouse/Science/1928_a_3253]
-
să tragă în ținte vii; Miliția și Securitatea au fost complice la această represiune, dar principala vinovată a fost Armata, întrucât a deschis focul în mod fățiș împotriva unor oameni nevinovați și neînarmați. Tot de cazul protestatarilor clujeni neînarmați și reprimați în 21 decembrie 1989 de către Armată se ocupă și Radu Mareș (Manual de sinucidere, 2003). Autorul analizează reproșul infam adus, în 1990, de autoritățile militare (și nu numai) grupului condus de actorul Călin Nemeș, cum că revolta tinerilor din Piața
[Corola-publishinghouse/Science/1928_a_3253]
-
trupele erau folosite pentru a distruge regimurile rebele, așa cum s-a întîmplat în Ungaria în 1956 și în Cehoslovacia în 1968. În Polonia, în anii 1980, numai amenințarea forței sovietice a condus la impunerea legii marțiale, cînd polonezii i-au reprimat pe concetățenii lor. Un regim este o democrație completă dacă are toate cele patru calități de mai jos: guvernează respectînd supremația legii; instituțiile societății civile sînt active și independente de stat; organizează alegeri libere și corecte; guvernanții sînt răspunzători în fața
Democraţia şi alternativele ei by Richard Rose.,William Mishler, Christian Haerpfer [Corola-publishinghouse/Science/1395_a_2637]
-
Alegerea argumentului "răului mai mic" implică riscuri, în cazul în care acest rău se dovedește prea mare. Sînt însă riscuri și în respingerea ipotezei lui Churchill, atunci cînd alternativa la o democrație foarte imperfectă este un regim totalitar care își reprimă supușii, în căutarea unui ideal utopic. ALTERNATIVE LA DEMOCRAȚIE A deosebi un regim democratic de unul nedemocratic nu e dificil, atît timp cît definiția democrației este clară. Însă este mai greu să faci deosebirea între regimurile nedemocratice. Este necesar nu
Democraţia şi alternativele ei by Richard Rose.,William Mishler, Christian Haerpfer [Corola-publishinghouse/Science/1395_a_2637]
-
civile. Poate de asemenea să organizeze alegeri, dar să conducă deliberat prin decrete, în loc să răspundă în fața reprezentanților aleși. Linz a pus accentul pe două dimensiuni care ajută la diferențierea între regimurile nedemocratice, prima fiind nivelul pînă la care tolerează sau reprimă pluralitatea de idei și instituții, iar a doua măsura în care mobilizează populația sau sînt indiferente la ce fac masele. Abordarea diferențiază între regimurile totalitare, care forțează în mod activ poporul să se conformeze obiectivelor lor de a transforma viața
Democraţia şi alternativele ei by Richard Rose.,William Mishler, Christian Haerpfer [Corola-publishinghouse/Science/1395_a_2637]
-
a supraviețui numeroaselor șocuri și provocări. Mafia a amenințat în mod repetat autoritatea statului, în unele părți ale Italiei. În anii 1970, grupuri armate de stînga au atacat statul, iar grupuri armate de dreapta s-au mobilizat pentru a le reprima, luînd cîteodată legea în propriile mîini. În anii 1990, investigații judiciare privind mita au scos la iveală corupția la nivelurile cele mai înalte ale politicii italiene, ceea ce a condus la punerea sub acuzare sau la fuga de justiție a unor
Democraţia şi alternativele ei by Richard Rose.,William Mishler, Christian Haerpfer [Corola-publishinghouse/Science/1395_a_2637]
-
a schimbării (cf. Verdery și Kligman, 1992). Independența lui Ceaușescu față de Moscova i-a permis să respingă evoluția spre schimbare din Uniunea Sovietică pe motiv că nu se potrivește condițiilor din România. La mijlocul lui decembrie 1989, încercările regimului de a reprima demonstrațiile din Timișoara, oraș cu numeroși vorbitori de limbă ungară, au erupt în violență. Un miting proguverna-mental în București s-a transformat într-o demonstrație împotriva regimului. Cînd a fost declarată starea de urgență, armata a refuzat să acorde sprijin
Democraţia şi alternativele ei by Richard Rose.,William Mishler, Christian Haerpfer [Corola-publishinghouse/Science/1395_a_2637]
-
au fost uciși în lupte. Primele alegeri libere au fost organizate în 1990, în toiul protestelor și demonstrațiilor de stradă pentru sau împotriva noului guvern (Nelson, 1992). În Cehoslovacia regimul comunist instalat după înăbușirea Primă-verii de la Praga a preferat să reprime, decît să-și modereze pozițiile dure; a fost un regim "înghețat" (Linz și Stepan, 1996: 319). Totuși, exemplul demonstrațiilor de stradă din alte țări a fost urmat și la Praga. Pe 20 noiembrie 1989 s-a format Forumul Civic, o
Democraţia şi alternativele ei by Richard Rose.,William Mishler, Christian Haerpfer [Corola-publishinghouse/Science/1395_a_2637]
-
gherilă împotriva armatelor de ocupație germane și italiene, în perioada celui de-al doilea război mondial. Cum partizanii erau eficienți în lupta împotriva Axei, Tito a primit întăriri atît din partea Aliaților occidentali cît și din partea Moscovei, folosindu-le pentru a reprima oponenții interni. În 1948 s-a creat o breșă între Uniunea Sovietică și Iugoslavia, care a fost exclusă din blocul comunist. Regimul comunist cu partid unic a jucat un rol crucial în integrarea unui stat federal cu importante diferențe sociale
Democraţia şi alternativele ei by Richard Rose.,William Mishler, Christian Haerpfer [Corola-publishinghouse/Science/1395_a_2637]