3,534 matches
-
germană. Mulți au sărit să ne linșeze”42. Numeroși români au stat toată ziua pe trotuarul de lângă spitalul provizoriu Înființat la mănăstirea rechiziționată a călugărițelor catolice „Notre Dame”, au lovit În evreii din convoaie, i-au Înjurat și i-au scuipat. Lor li s-au alăturat soldați și chiar ofițeri care au adus răniți de pe front, furioși de pierderi și Însetați de răzbunare: „Am fost loviți de trecători și În fața Institutului Notre Dame de un ofițer român care supraveghea coborârea răniților
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]
-
un număr destul de oameni pentru vagon, am intrat către portița din dreapta peronului unde abia un soldat neamț iar ne număra. Dacă am trecut de el era un gard de sentinele române cu arme și baionete care ne loveau și ne scuipau până la ușa vagonului. Acolo cine nu a putut sări Îndată a fost ajutat cu vârful baionetei, până s’a umplut vagonul bine și au fost Închise ușile”43. Un alt evreu a descris același moment pe scurt: „În timp ce ne Îmbarcau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]
-
toți goi: „Bărbați și femei complet goi mergeau În convoi pentru a fi obiectul batjocurei tuturor golanilor și țiganilor. Așa au Înțeles autoritățile locale să-i ducă pe evrei În oraș pentru a-i Înjosi Încă o dată... și a fi scuipați și loviți de fiecare”30. Zilele de luni erau zile de târg la Podu Iloaiei XE "Podu Iloaiei" , așa Încât În orășel se aflau mulți țărani, care nici ei n-au rămas indiferenți: „Țăranii se uitau la noi și țipau: «comuniștii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]
-
dintre cei doi. Lui Tom nu-i plăcea Linda pe motiv că, deși era slabă, blondă și atrăgătoare, Îi lipsea fragilitatea delicată pe care el o căuta la femeile de genul ei. El e mai degrabă de modă veche. Își scuipă sângele de pe colți, la ce altceva te-ai fi așteptat? Derek a Încercat să se Împace cu ea de câteva ori, dar ea nu Înghite momeala. Ieri l-a făcut franjuri de față cu toată lumea care se Întâmpla să fie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
bărbat, ci un băiețandru înalt. Când mai înaintă un pic, văzu și un al doilea băiat. Stăteau amândoi și se uitau la un ochi de baltă adunată într-o mică depresiune dintre stânci, în care fluxul, biciuit de furtunile iernii, scuipa trâmbe de apă. Gabriel cunoștea băltița. Când se apropie, o văzură și băieții. „Hello!“ „Hello!“ Gabriel se opri și se uită și ea în baltă. Pe loc simți un spasm dureros și o premoniție înfricoșătoare. În baltă se zbătea un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
forță pe coama unui talaz. George îl urmă cu repeziciune, încordându-și disperat ochii ca să poată desluși micuța creatură neajutorată. Dar privirea îi fu distrasă de imensitatea cerului, de imensitatea oceanului din jur, brăzdat de munți și de văi mișcătoare, scuipând trâmbe de spumă. Îl zări din nou pe Zet, îl ajunse și, călcând prin apă, îl prinse. Făptura udă îi atârna moale în mâini, dar ochișorii negri-albăstrui se uitau cu inteligență conștientă drept în ochii lui George. Acesta din urmă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
vadă și să nu mai audă în viața lui de el. Scrisoarea conținea fraze de ură exaltată, ca de pildă: „Aș dori să te ucid!“ și cuvinte insultătoare de felul: „Fals ticălos imaginar, șobolan meschin, nevolnic, incapabil de acțiune, dar scuipându-ți fierea neagră, grețoasă, a invidiei și a neputinței“ sau „faux mauvais cu isprăvile tale idioate de școlar, care nu fac decât să exprime că-ți dai seama cât ești de mediocru“ (și așa mai departe). Răceala și indiferența afișate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
enormitatea spuselor acestuia și nu știa cum să-l liniștească, să exprime mila care o invadase. Aproape că nu suporta să se uite la el, filozoful rece, distant, demn, gardianul copilăriei ei, transformat subit într-un bătrân patetic, văicăitor, care scuipă când vorbește. În același timp îi simțea prezența, apropierea, în aceeași cameră cu ea, de parcă ar fi fost un animal enorm, necontrolat. John Robert stătea cu spatele rezemat de perete, ușor înclinat în față, cu mâinile atârnându-i pe lângă trup
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
domn' Dan? Ce-ai, ești supărat pe mine? se introduce și Vierme pe fir, gududurându-se împrejur ca un titirez, cu foaia lui de aluat preambalată. A, nu, nici vorbă! Nu te lua după aparențe. În subconștient, dansez foxtrot! Șefu', uite, scuipă-mă, beștelește-mă, dar, să mor eu, dacă n-am crezut că... Cară-te de-aici, în secunda asta, băi, Tâmpilă, îl gratulează Dănuț, ferm. Pregătește-te pentru repercursiuni! Discutăm noi doi, mai târziu, la individual compus, Strâmtoratule! Nu, nu
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
Gură spartă! Clonțul! Hei...! Afurisit să fii! Dar-ar benga-n tine! D'aia ți s-a dus ție buhul, de Zăpăcilă! Nu vezi că mațe-fripte ăsta stă pe fază și înregistreză ce vorbim? Ești chior? Creier de stridie! îl scuipă Primul. Apoi, Momocilă se repede coleric, la Avocat: Nu ți-am spus cu frumosul, băi, să nu te mai holbezi? Nu ți-am vorbit creștinește, pe-nțelesul tău, mârlane?! Zii?! Da ori ba?! Atunci, de ce paștele mă-tii de târsânar
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
dărâmată complet. Mai am un pic și mă prăbușesc, fac o comoție, trag un nănel, de cât am mai umblat, și azi, și ieri. Bașca alaltăieri. Am prins bășici la tălpi. Un număr, hai, treacă de la mine, e suficient! Apoi scuipă birjărește, cu tupeu, pe direcția Bossului. Nae scoate fără o vorbă, din buzunarul de la piept al cămășii, o cheie lunguiață ciudată, aerodinamică (puțiformă, remarcase Avocatul!) și o leagănă șiret, pe deget, lățindu-și peste poate rânjetul lui ostentativ-concupiscent, de Don
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
cu melcișori și cu bulbi de buruieni uscate, năpădește de sus. Intensitatea seismului neașteptat, urcă vertiginos: Trei, patru, cinci..., apoi aproape șase grade Richter! Rahat...! Acum, chiar că m-am enervat! Himmel hergot! se burzuluiește Viezurele, cătrănit, schimonosindu-se ca să scuipe o gură cafenie, dintr-un melanj oribil de bale și pământ de flori. Nu-ți pierde firea, prietene! șuieră Iepurele, încercând să se facă colac. Nu te teme! Orice, dar nu-i arăta frică, monstrului! Nicht...! Nici o grijă! Situația e
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
cu Vierme, care scoate din coș (numai el știe de ce!) răclița Cupei și i-o și îndeasă monstrului sub nas, urându-i: Ia de-aicea, neică! Custodele se face galben ca un mort, apoi cenușiu, apoi mov-spre-verde, în timp ce urlă demențial, scuipă, îi dă drumul Poetului și se retrage val-vârtej pe scări, în sus, așteptând și mârâind acolo, ca un zăvod ciobănesc stârnit, cam pe la jumătatea superioară a treptelor. Repede, repede, băieți! țipă Fratele, fără a se mai pierde în alte explicații
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
Care are chef de glume, îl bag în spital, în mă-sa, bre! S-a-nțeles? Continuând să se chiorască preventiv, prin geamul blindat, după elocventa-i somație, Moș Magiun ia de-odată o pauză, înghite o porție bunicică de scuipat și eliberează, printre dinții lui răriți și pătați, o înjurătură complicată, nereproductibilă și cu circulație restrânsă, la anumite zone plebee ultra-rău famate, de mahala, de la periferia sud-vestică, dinspre Mimiu: Ce mama dracu'...? Ce s-a petrecut aicea? Domnu' Avocat, Dane
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
crezut?! Într-adevăr, încurcate și nebănuite sunt căile Domnului! Asta așa e, băi! Bravo! Acum m-am bunghit și eu! Corect! Ai perfectă dreptate! se minunează și Poetul. Cum era chestia? Cei de la remorcă, vor fi cei dintâi! He, he...! Scuipă-l, bre, să nu se deoache! A văzut luminița! Atâta onoare și importanță pe creierașul lui, ce nu s-a mai pomenit. Colivarii să trăiască, să se coțăiască! Atențiune, lume, atențiune: Alteța sa serenissimă, Marco van Vierme, chevalier sans peur et
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
răvășită și dominatoare, ca o amazoană. Ținându-și prada strâns îmbrățișată cu o mână (precum femela de călugăriță, Mantis religiosa), Gladiatoarea apucă unul dintre paharele de vin, cu mâna liberă, soarbe și înghite cu sete, repetând gestul, pentru a-i scuipa băutura Îngerului, în plină figură! Știu cine ești! Ha, ha...! Te cunosc! Te recunosc, rivalule! Și tu... Și tu știi cine sunt eu! Am multe nume... Mai multe decât poți număra! răsună deodată un glas străin și cavernos, dintre buzele
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
deodată un glas străin și cavernos, dintre buzele umede ale femeii. Apoi vocea normală a Lilianei îi revine, printre icnete întretăiate: Așaaa...! Acolo! A-a-a! Nu te opri, că te sugrum! Ce bine e-e-e...! Adulterina geme și iar îi scuipă vin lui Uriel, în față! Dane...!! zbiară Fratele, văzând cum Îngerul se rigidizează și-și dă privirea bolând, peste cap. Nici un pas, că vă tai, pe voi doi, futuriștilor! se întoarce Șobolanul ferm, către Avocat. Bag cuțitu-n voi! Vă avertizez
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
Aici, cu o abilitate de scamator sau de scrimer, Boss răstoarnă conținutul paharului acesteia, în altceva: În Cupa lui Iosif din Arimateea! Gladiatoarea întinde un braț, din inerție, palmează cana, o duce la gură și bea; și vrea să-l scuipe din nou pe Înger... Într-o singură clipă, buzele i se unesc, i se lipesc, fuzionează-cobză, carnea cea moale de deasupra, dizolvându-se în cea de dedesubt! Procesul extraordinar se întinde cu repeziciune, metamorfoza cuprinzând toate fantele și orificiile corporale
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
virtuală. Își schimba culoarea din fiecare nou unghi. Devenea verde la un pas de-al meu. Roșie la următorul. Devenea argintie și aurie și apoi rămase undeva în spatele nostru, dispăru. — Sărmana, trista și dezorientata de ea, zise sora Katherine și scuipă pe podeaua de ciment. Se uită la mine cum lungesc gâtul ca să mă uit înapoi pe coridor și mă întrebă dacă am familie. Am scris: Mda, e fratele meu gay, dar a murit de SIDA. Și ea zice: — Păi, atunci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1904_a_3229]
-
de reporteri care-ți fac poze. Așa de strălucitor. Stau acolo în rochia aia de zece kilograme, zâmbind cu toată fața și lăsând să cadă reziduuri animale în pâlnia de plexiglas de deasupra Fabricii de Snack Num Num. Năzdrăvănia aia scuipă afară tartine ca nebuna, și Evie trebuie să se aventureze prin public și să aducă oameni care să mănânce tartinele. Oamenii ar mânca orice doar ca să apară la televizor. Apoi, când nu se mai filmează, Manus zice: — Hai să mergem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1904_a_3229]
-
cum ar fi trebuit să ne arate viețile. Du-te acolo. Alege excursia, zice Seth. Îți va frânge sufletul, pentru că familia Jetson cu menajera lor robot, Rosie, și mașinile lor zburătoare și paturi tip prăjitoare de pâine care dimineața te scuipă afară, e ca și cum familia Jetson ar fi subînchiriat Acul Spațial familiei Flintstone. — Știți, zice Seth, Fred și Wilma. Aparatul de măcinat resturi alimentare care-i de fapt un porc ce trăiește sub chiuvetă. Toată mobila lor făcută din oase și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1904_a_3229]
-
cu balene care cântă în timp ce fac sex. Alte lucruri pe care le urăsc. Brandy pleacă în căutare de relicve și artefacte din viitor. Acrilic. Plexiglas. Aluminiu. Polistiren. Radiu. Seth se duce la balustradă și se aplecă peste plasele antisuicid și scuipă. Scuipatul cade înapoi în secolul XXI. Vântul îmi suflă părul peste întuneric și Seattle, și mâinile strâng până se albesc balustrada de oțel acolo unde au mai strâns-o un milion de alte mâini, ștergând vopseaua. În hainele sale, în locul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1904_a_3229]
-
îi brăzdează sânii-torpile și saltă-n sus și trece peste părul ei roșcat. Toată învăpăierea asta care se apleacă peste patul meu ar putea fi modelul la scară redusă al cerului văratic original. Mici diamante artificiale, nu cele de plastic scuipate de-o fabrică din Calcutta, ci alea austriece de cristal tăiate de elfi în Pădurea Neagră, pietricelele alea fals prețioase sub formă de stea sunt cusute peste tot pe tulul negru. Fața reginei absolute e luna de pe cerul nopții care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1904_a_3229]
-
ar mama ei să fie, sunt frumoasă. Vocea acorporală de fond spune cum Fabrica de Snack Num Num ia produse secundare de carne, orice aveți - limbile sau inimile sau buzele sau organele voastre genitale -, le ronțăie, le asezonează și le scuipă sub forma unei pici sau a unui romb sau a unei trefle pe orice biscuit alegeți, gata să le mâncați. Aici, în pat, plâng. Bubba-Joan Mandibulă Împușcată. La distanță de atâtea mii de kilometri, de atâtea persoane diferite care am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1904_a_3229]
-
de piele atârnându-ți de partea inferioară a feței preț de aproximativ două luni. Se spune că ceea ce observă oamenii prima dată la tine sunt ochii. O să renunți la speranța asta. Arăți ca cine știe ce produs secundar de carne măcinat și scuipat de Fabrica de Snack Num Num. O mumie care se dezintegrează în ploaie. O piñata spartă. Fâșiile alea de carne care-ți flutură la gât sunt țesut viu de calitate, hrănit cu sânge. Chirurgul ridică fiecare fâșie și-i prinde
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1904_a_3229]