1,199 matches
-
reclamându-ne că ne-am permis să vorbim de ilustrul său frate ca de un egal al nostru. Maica ar fi voit ca noi să spunem "Domnul Vlahuță", "Domnul Grigorescu", "Domnul Rafael". Și acum, "Domnul Băncilă" ne făcea morală pe struna asta. S-a văzut că mintea de găină a maicii nu era mai mică decât a marelui artist socialist Băncilă Octav. Întâmplarea asta ne strică buna dispoziție și, când aude D. Comino, atâta s-a supărat, că am decis imediat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1449_a_2747]
-
a ucis orice boare de vânt. Soarele s-a topit și a curs pe pământ. A rămas cerul fierbinte și gol. Ciuturile scot din fântână nămol”... Toată lumea ascultă cu respirația întretăiată. Așteptăm într-un loc unde încă mai sună, Din strunele undelor line, izvoarele. Aici vor veni în șirag să se-adape Una câte una căprioarele”... Ochii ursulețului și ai pisicuței, ai cămilei și ai crocodilului, ai oiței și ai iepurașului și alți ochi care, în mod obișnuit, par să fie
Sorin şi Sorina : Povestiri by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/372_a_1293]
-
pasul, nici cu privirea și nici cu gândul. Uneori, doar cu închipuirea. Căci numai cu ea poți călători atât de departe și, totuși atât de aproape. Negândit de aproape. „Na-ni, na-ni, somn ușor!” pare a cânta, din niște strune nevăzute, vântul. „Na ni, na-ni, somn ușor!” șoptesc din frunze prietenii de taină ai fetiței. Sus, sub streașină, ghidușii n-au astâmpăr. Vor s-o vadă mai bine pe fetița care stă sub cuibul lor. Rândunelul și rândunica le-
Sorin şi Sorina : Povestiri by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/372_a_1293]
-
ruină, de apă înecat Pe jumătate... stâlpii și murul sfărâmat Stă în curând să cadă... Să fie-un templu-arab? Prin scorburi de părete văd un călugăr slab Ca umbra... Cine oare să fie? Ce mister! O arfă de aramă cu strunele de fier El ține-n mîna-i slabă și coarde ruginite De degetele-uscate cutremură trezite; El zbârnâie pe dânsa un cântec dezolat, El cheamă cu cîntarea-i o umbră ce-a visat Și-acum el stă în lună pe[-o] piatră risipită
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
a ta iubire cu viața... CHALKIDIAS Aud bine? LAIS Dă mândria la o parte. N-o să vie de la mine Libertatea ta. Chiar Psamis o s-o dea de voie bună. CHALKIDIAS Doar să dea ce nu mai are, căci negoțul merse strună M-a vândut cătră străinul negustor cartaginez... LAIS Dar atunci e și mai lesne pentru tine să lucrez... Te răscumpăr... CHALKIDIAS (supărat) Nu vei face-o! LAIS Dar cu aurul tău, stăpâne. CHALKIDIAS Niciodată! Niciodată!... Ce-am făcut așa rămâne
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
să pomeniți de una ca asta în raport, că ne semnați condamnarea la moarte, nu e de ajuns dacă treceți acolo că am fost trimiși eronat pe o pistă greșită, că la fața locului totul e curat și treaba merge strună? Ei bine, fie, nu e primul rahat pe care-l astup, se lasă Roja convins cu ușurință, dar îmi rămîneți datori, mi-ați stricat toată noaptea. Să știți că n-o să vă pară rău, zice Curistul simțindu-se dintr-odată
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
spune Roja dezamăgit. — M-aș fi mirat să nu fi fost așa, zice Dendé. — Trebuia să-mi iau mai multe precauții, spune Roja, am fost un naiv să am încredere în toată lumea. Ar fi fost o minune să meargă totul strună, fiecare să-și fi făcut treaba așa cum fusese plănuit, spune Dendé. — Da, dar să profite din plin de libertatea care a urmat, asta au știut! se enervează Roja. — E normal să fie așa, spune Dendé, astea sînt noile reguli după
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
a trecut c-o să ajungem aici, spune Roja. — Lumea e schimbătoare, spune Gulie, fiecare cu interesele lui și gata. Vă mai amintiți ce bine a început? reia Roja cuprins deodată de nostalgie. Fiecare știa ce are de făcut, treburile mergeau strună. — Iar uitați ce e mai important, îi amintește Gulie, că era vorba doar de noi și Delfinaș, ca să nu mai zic de ajutorul pe care ni-l dădea Bătrînul. — Așa-mi trebuie, recunoaște Roja, dacă ne-am încurcat cu tot
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
ăsta. Cînd să le spună, să-i pună în temă? Peste o zi, două? Sau să mai aștepte puțin? Asta depinde numai de cît timp vor avea nevoie să ia legătura cu unul din ei. După aceea treaba va merge strună. Și dacă Roja o să le ia la întrebări ce o să răspundă? De ce făceau toate astea, în ce scop, pentru cine, de ce se gîndiseră să-l implice tocmai pe el? Dacă o să i se pară suspect că s-au gîndit tocmai
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
pariau decît bețivii. În rest nimeni nu-i mai călca pragul de parcă cineva i-ar fi blestemat peste noapte agenția. — Vă spun eu că doar făceau pe victimele, zise Roja. Cînd colo, n-aveau nici pe dracu’. Afacerile le mergeau strună, nici vorbă de datorii sau faliment. Voiau doar să scape de voi. Ghinionul lor dacă nu și-au dat seama la timp că și voi urmăreați același lucru. — Nu-i așa c-ar fi fost o prostie să le-o
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
făcut un bine și mai mare. — în viață totul ține de atitudine, zise Angelina. Am mirosit de la bun început că nici relația voastră nu mai era ce fusese înainte. — Ne-am zis asta e, completă Tușica, ori ne merge totul strună de la început, ori ne facem de rîs. — Recunosc că de ceva vreme nu prea stăteam pe roze, zise Roja. Autoritățile ne dăduseră mai întîi foc la șandramaua aia din stradă, apoi ne demolaseră și barul în care locuiam toți patru
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
fost motivul pentru care a existat puțină invidie încă de la început între voi și Delfinaș, zise Roja. — Bună dimineața, zise Angelina. Într-un fel, e de înțeles că voi n-ați sesizat nimic - la Casa de Modă - planul a mers strună pînă la capăt — Dacă n-am recunoaște-o, ce rost ar mai avea să stăm acum la discuții față în față? întrebă Tușica — Doar asta vă reproșez, nici un fir de păr în plus, zise Roja. Trebuia să mi-o fi
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
dată de la începutul evenimentelor simți cum o neputință molatică începe să-i îngreuneze mișcările. Cît mai poate să dureze? O zi, poate două? Cel mult o săptămînă? în orice caz, domnul Președinte și ai săi sînt bine chitiți, totul merge strună, conform planului. Regizorașul și-a trimis deja doi cameramani la sediul Comitetului Central să înregistreze discursul și să-l transmită în direct națiunii. Interesează mai puțin că ni se adresează numindu-ne în continuare tovarăși, nimeni nu pare deocamdată deranjat
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
pentru Geniu, că îl urmează Copoiul care fabulează despre teroriști și Mortăciune cu amintiri din disidența sa zbuciumată. Santinelă, trebuie să mă crezi pe cuvînt că nici nu știi ce-ai pierdut. Dacă aș fi știut că o să meargă totul strună, pe cuvîntul meu că aș fi făcut un efort și te-aș fi tîrît după mine pe scări, chiar dacă nu te simțeai prea bine după cîte ți se întîmplaseră. Ar fi meritat experiența, să fi văzut cel puțin cum se
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
pomană cândva... Vorba ceea: „Lupul, unde a mâncat cârlanul, mai trage și la anul.” Un cârlan poate n-a mai căpăta el, da’ tot mai trage nădejde că a pune laba măcar pe un mieluț - i-a cântat Costăchel în strună inginerului. Tare mă tem că s-au cam înrăit ciobanii și nu te-i alege nici cu o ciosvârtă. Da’ măcar așa, ce-o mai rămas pe fundul ceaunului, cred că tot am să capăt. Să vezi dumneata că au
Întorşi din infern vol. II by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1238_a_1876]
-
lângă mine. Cea mai periculoasă pantă posibilă. Cineva care-i face pe alții mai bucuroși că sunt cine sunt - tocmai asta visase să fie. Iar bărbatul acesta era singurul care-i cunoștea această slăbiciune fatală. Ascultă și-i cântă în strună, încuviințând din cap la amănuntele pe care i le dădea - apartamentul de salvare pe care îl pregătise, avocatul care promitea protecție convenabilă. Îl lăsă să trăncănească despre viitorul care-l aștepta. Măcar avu decența să n-o întrebe dacă era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
cu mine decât cu Lisa. Exceptând faptul că urăști filmele proaste și jocurile și fast-food-ul și toate celelalte elemente ale modului meu de viață. Ah, dar poate că aș fi ajuns la concluzia că meriți sacrificiul! I-am cântat în strună. — Ah, dar crezi că eu aș fi ajuns la concluzia că tu meriți sacrificiul? Kieran suspină teatral. —Probabil că nu. Dar poate că acum douăzeci de ani dacă te-aș fi întrebat... I-am imitat suspinul. Un pic cam târziu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
pur și simplu, oficia un ritual. Atunci, ochii încercănați de oboseală, înfundați în orbite, palpitau de emoție. Cu obrazul stâng culcat pe trupul viorii o mângâia ușor, mai mult cu umbra mâinilor sale. Apoi, timid, cu grijă, punea arcușul peste strune și sufletul lemnului dăruia improvizații suave, adevărate declarații de dragoste simple, nevinovate, ca ale unei fecioare ce-și găsește iubirea mult visată. Orfan de tată, muncise mult să ajungă la Conservator și pentru că nu avusese bani sa-și cumpere o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
Colindătorul Elenă Marin Alexe (în memoria tatălui meu) Mi-e plină inima de pace când seara-ncet coboară, Ascult la geam un cântecel pe-o struna de vioară. Un bătrânel cu părul nins și fața-mbujorată, Eu îi zâmbesc și-l rog șoptit, să mai colinde-o dată. Privirile i se-aprind de bucurie muta Și-mi spune blând încetișor- fetița mea asculta! Cândva, de mult din
Colind?torul by Elena Marin Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83252_a_84577]
-
Și, ca mai înainte, vorbele ei fură întâmpinate de Ioana cu entuziasm, aprobate fără ezitare. Trecuseră, iată, aproape trei luni de zile de când se cunoșteau și cele două fete nu avuseseră nici o părere divergentă. Se înțelegeau de minune, toate mergeau strună, însă asta nu le-a împiedicat să se certe groaznic în noaptea de 31 decembrie spre 1 ianuarie. Șampania a pocnit și s-a vărsat pe covor. Elena a căzut în genunchi, împroșcând printre dinți fărâme de tort. A luat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
părăsesc pe cineva. Dar eram foarte fricos, chit că în State, cu descoperirea noastră, întrezăream o viață fără griji. Într-o zi, vine Paul la institut ca de obicei. Dă bună dimineața, bea o cafea, începe să lucreze. Totul merge strună. Lucrăm împreună la un set de ponderi diferențiale. Pe la trei, luăm pauză. Paul își toarnă altă cafea, se pune cu fundul pe un birou, și zice: Ăștia ne desființează la sfârșitul lunii. Eu plec în Seattle și iau caietele cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
ce-o fi fost? - După cum a tras, tot crap era, dar gata, faptu-i consumat. Fir întins pentru alții. Apoi am scos eu un somotel de vreun kil. Pe urmă Tarzan, un caras frumos de vreo 800 de grame. Treaba mergea strună, și dacă ar fi mers tot așa, plecam acasă cu o recoltă frumoasă. În noaptea aceea n-am dormit niciunul. Ne ajutam unul pe altul la scos peștii din baltă. Peste o zi și o noapte aveam să observ un
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
-l citisem oricum de o mulțime de ori înainte, fără fereastră. Curând însă mi-am decupat singur alte coloane din cărți sau ziare, mijind ochii ca să nu văd ce scrie-n ele, și le-am lipit pe panou. Totul mergea strună. Mi se părea că prind foarte ușor sensul lor, citind dintr-o privire fiecare rând care apărea succesiv în ferestruică, așa încît am început să sar peste etapele prescrise în articol, mărind în fiecare zi, cu de la sine putere, viteza
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
reușesc să se simtă bine, ripostă ea. Tu oriunde te duci te plângi tot timpul, Îi faci pe toți să se simtă aiurea, de parcă ai fi un martir al timpurilor noastre. Ești mereu bosumflat! Pentru că nu-ți cânt eu În strună, pentru că nu-ți fac cinste cu ceva de băut. Abia dacă ieși din Chelsea și Soho, pentru că nimic altceva nu e suficient de bun pentru tine. Parcă ai fi un copil. Dacă nu primești ciocolată, Începi să țipi. Nu pot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
proprie de către un poet fecund și complex. Al doilea motiv pentru care vorbim despre Arghezi ca despre un fenomen se leagă de formidabila lui complexitate lirică. De regulă, poeții, chiar și cei mari, sunt relativ monocorzi, ciupind la nesfârșit aceeași strună, pentru a obține melodia specifică, litania lor expresivă. Arghezi, dimpotrivă, își schimbă poezia așa cum își schimbă pieile un șarpe, rămânând, cu fiecare etapă, același și totuși altul, un altul, și totuși același. A treia fațetă a acestui extraordinar fenomen liric
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2168_a_3493]