1,214 matches
-
în viață, își zise, fără prea multă convingere și își percepu golul din stomac parcă mai stăruitor ca oricând. Gata, spuse, în timp ce aștepta la stop, s-a ridicat vălul, e timpul să mă mai ocup și de mine. Încântarea ei voită era subminată de o dezamăgire mocnită. Nu prea știa cum să se ocupe de ea. Se privi în oglinda unei vitrine și tunsă cum era nu se mai recunoscu. Parcă nu mai sunt eu își zise cum să mă pot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
nu îndrăzneam să-l privesc decât pe furiș. Mă străduiam din răsputeri să pierd și, ca să-i fac plăcere, mă acuzam că joc prost, că numai norocul mă salva. Enervat, el juca și mai rău, încît, cu toate gafele mele voite se apropia o victorie amenințătoare... Până la urmă am trișat ca să-mi obțin înfrîngerea. Atunci, Bătrânul deveni radios. ― Sînteți un jucător irezistibil, i-am zis și m-am pregătit să mă retrag. ― Să mai facem una, hotărî el. Era ceva între
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
cel ce rostise atunci cuvintele ispășirii („Voi plăti o datorie pe care n-am contractat-o niciodată”), întruchipează în dramaturgia shakespeariană una dintre rarele figuri ale răscumpărării păcatelor, răscumpărarea unei duble datorii, a sa și a tatălui său. Căci viața voit destrăbălată a prințului („Vreau să păcătuiesc, dar numai pentru că așa o să fac din păcatele mele un merit, răscumpărând greșelile trecutului când nimeni nu se va aștepta la asta”) pare destinată să graveze în însăși ființa lui moștenirea grea a păcatelor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
trecu o mână prin cârlionții mei dezordonați ce-mi cădeau peste frunte, strângându-mi obrajii înfierbântați între pulpele de carne albă, caldă și catifelată, în zvâcnirea pântecului și ritmica înălțare a feselor ei mici și rotunde. Împerecherea urmă calculată, cu voite prelungiri și încrâncenări nerușinate, care ne-au măcinat până la spasmodica explozie a lavei slobozite cu țâșniri înfierbântate. Niște pași împintenați traversară atunci coridorul și o mână de fier căzu cu toată greutatea pe mânerul ușii încuiate. - Cară-te! Țipă domnișoara
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
de zece coroane și i-o întinde fericită... „Despre nopțile pe care le-am petrecut, întovărășit de Ioșca, nu vreau să vorbesc. O voi face, poate, mai târziu, adăugă Ferdinand Sinidis, încercând să mă facă să pricep, cauza acestei ocoliri voite: „...Cu ața încolăcită și subțire a peniței, nu se poate țese nici una din nopțile Vienei de altă dată... În mine a rămas o jurubiță de mătase argintie, ca un miez dintr-un cocon aurit. Din el vibrează o melodie vaporoasă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
va vărsa peste malurile lui; 8. va pătrunde în Iuda, va da peste maluri, va năvăli, și va ajunge pînă la gît, iar aripile întinse ale oștii lui vor umple întinderea țării tale, Emanuele!" 9. Scoateți strigăte de război cît voiți, popoare, căci tot veți fi zdrobite, luați aminte, toți cei ce locuiți departe! Pregătiți-vă oricît de luptă, căci tot veți fi zdrobiți. Pregătiți-vă oricît de luptă, căci tot veți fi zdrobiți. 10. Faceți la planuri, cît voiți, căci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85106_a_85893]
-
cît voiți, popoare, căci tot veți fi zdrobite, luați aminte, toți cei ce locuiți departe! Pregătiți-vă oricît de luptă, căci tot veți fi zdrobiți. Pregătiți-vă oricît de luptă, căci tot veți fi zdrobiți. 10. Faceți la planuri, cît voiți, căci nu se va alege nimic de ele! Luați la hotărîri cît voiți, căci vor fi fără urmări! Căci Dumnezeu este cu noi (Emanuel). 11. Așa mi-a vorbit Domnul, cînd m-a apucat mîna Lui, și m-a înștiințat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85106_a_85893]
-
locuiți departe! Pregătiți-vă oricît de luptă, căci tot veți fi zdrobiți. Pregătiți-vă oricît de luptă, căci tot veți fi zdrobiți. 10. Faceți la planuri, cît voiți, căci nu se va alege nimic de ele! Luați la hotărîri cît voiți, căci vor fi fără urmări! Căci Dumnezeu este cu noi (Emanuel). 11. Așa mi-a vorbit Domnul, cînd m-a apucat mîna Lui, și m-a înștiințat să nu umblu pe calea poporului acestuia: 12. "Nu numiți uneltire tot ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85106_a_85893]
-
cortina plumburie a pleoapei cu liziera genelor, văzîndu-și mai departe de cîntare, cu ochii mijiți și cu o gură deschisă rotund, ca un pește, Încît Dionisie presimți În privirea camuflată, În gura ca de pește, o anume fățărnicie, o detașare voită, poate considerație, dacă nu doar o moțăială de lunatic. Căci astfel merg doar lunaticii, duși peste abisuri de mîna Atotțiitorului, de o cutezanță care nu vede hăurile, de o nesăbuință ce vine dintr-o credință ancestrală, de forța păgînă a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1957_a_3282]
-
Ion se îmbată și se „libovește”, Sf. Petru adoarme etc.), nu este decât un preludiu al Haosului. Un preludiu care prevestește și pregătește regresiunea totală a Cosmosului în Haos. Mai mult decât atât, pare a fi vorba de o dezordine voită, conștientă, ca și cum Dumnezeu și sfinții îi înlesnesc lui Iuda pătrun- derea în rai și producerea unei catastrofe de proporții cosmice. 3. Somnul malefic Și de lume ei [Dumnezeu și sfinții] vorbiau De Sân-Petru pomeniau. Nici cuvântul nu-l gătară Sân-Petru
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
El, ca să fiți întrebuințați la slujba cortului Domnului, și să vă înfățișați înaintea adunării ca să-I slujiți? 10. V-a lăsat să vă apropiați de El pe tine, și pe toți frații tăi, pe copiii lui Levi, și acum mai voiți și preoția? 11. De aceea te aduni tu și ceata ta împotriva Domnului! Căci cine este Aaron, ca să cîrtiți împotriva lui?" 12. Moise a trimis să cheme pe Datan și pe Abiram, fiii lui Eliab. Dar ei au zis: "Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85128_a_85915]
-
11, pe un timp de primăvară, am survolat Odessa salutând drapelul românesc ce fâlfâie pe clădirea monumentală a operei. Trei <în text, scris: "3"> imobile incendiate fumegau încă, în partea de est a orașului. Cartierul fabricilor era inundat prin ruperea voită a unor zăgazuri. În mijlocul marelui stadion sunt 4 mari găuri de bombe. Orașul este măreț și de o frumoasă arhitectură. Populația aclamă trupele noastre pe marile bulevarde și salută avioanele noastre care trec la 10 m<etri> peste case. În
Escadrila Albă : o istorie subiectivă by Daniel Focşa [Corola-publishinghouse/Memoirs/1429_a_2671]
-
comune reale, acestea fiind doar declarative, un pretext pentru a justifica funcționarea organizației. Astfel de exemple extreme nu justifică însă eliminarea din definiția organizațiilor a elementului esențial care este „scopul comun”. Un alt element foarte important al definiției este „interacțiunea”; voită sau nu, interacțiunea între membri este necesară în orice organizație pentru că altfel ajungem la definiții ale unor mulțimi reunite de un interes comun: cazul unei mulțimi care așteaptă undeva un tren sau un avion, având scopul comun de a merge
[Corola-publishinghouse/Administrative/1908_a_3233]
-
fașă a unor anumite tendințe sociale și a unor instituții ce provoacă uimire generală, de ce oficialitatea bisericească nu s-a sesizat la timp, de strecurarea în viața religioasă a creștinilor, a atâtor aberațiuni, care macină sufletul și viața lor trupească? Voiți probe? Se vor da! Ce sunt reclamele atâtor vrăjitori; inspirați ai zeilor (nu ai lui D-zeu); proroci și ghicitori, făcute de cele mai reputate ziare, care se cred îndrituite a da nome de viață religioasă și națională, poporului românesc
Cremaţiunea şi religia creştină by Calinic I. Popp Şerboianu [Corola-publishinghouse/Administrative/933_a_2441]
-
de astăzi, preoții ostracizând adevărul, buna credință și bunul simț, țipă-n gura mare că "Iisus a voit așa și nu altfel; că Iisus a fost așa și nu altfel etc. etc.", dar absolut niciunul nu merge pe urmele lui. Voiți dovezi? Sunt sute de mii! Iisus a fost lipit pământului. Clericii noștri însă își fac un ideal din bogăție. Iisus mergea pe jos. Clericii noștri umblă cu trenul, cu automobilele și cu avioanele, contra cărora au luptat, ca fiind născociri
Cremaţiunea şi religia creştină by Calinic I. Popp Şerboianu [Corola-publishinghouse/Administrative/933_a_2441]
-
demonică a Mariei Magdalena ca pe un indiciu puternic al revoltei unei aristocrate împotriva mediului constrângător. Vindecarea lui Isus n-ar fi altceva decât o normalizare a raporturilor ei cu societatea. De asemenea, sinopticii se văd acuzați de o minimalizare voită a rolului Mariei Magdalena în comunitatea creștină timpurie. Rolul acesteia va fi cu adevărat relevat abia de către Ioan, care reflectă la rândul său un curent „marginalizat” de Biserică. Mai încolo mă voi opri asupra unei alte lucrări, în care autoarea
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
simple caracterizează și execuția lui Bibi (2002), robotul care îndeplinește în fața publicului toate aspectelețcheie ale video performancețului lui Bruce Nauman din 1968. Recrearea pe viu a unei lucrări filmate necesită, iată, niște comenzi electronice. Comenzi motorii care indică mecanicitatea exagerată voit a elementului uman pregătit să traseze și să facă vizibile spații adiacente precum monitorul sau pătratul format din banda adezivă. Agenții, societatea artificială (2004) e o lucrare compusă din zece miniroboți. Urmăriți de la distanță, miniroboții se mișcă la fel, fie
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2199_a_3524]
-
Bogdan Nechifor) par să se înțeleagă cum nu se poate mai bine până în momentul în care el încearcă săți ghicească fanteziile sexuale, expunânduțle de fapt pe ale lui. Un travestit (Vitalie Bantaș face din hilarul situației un atu în afectarea voită cu care își interpretează personajul) și o travestită (Dorina Chiriac e perfect stăpână pe situație în rolul bărbatului carețși dorește tot ce nu poate avea) joacă pingțpong cu seducția și respingerea, îndrăgostinduțse și dezândrăgostinduțse în funcție de gradul de ignorare și indiferență
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2199_a_3524]
-
deoarece lui altădată fata modestă a moșierului Hallipa îi cânta la pian în serile de toamnă. Astfel întoarse, gândurile prințului slujeau de minune planurile Adei, planurile care, prin concertul Bach, trebuiau să asigure viitorul lui Lică . Cu vârful ghetelor roșii, voite mai strimte totuși decât cerea moda - lui Lică îl plăcuse totdeauna gheata strmsă pe picior - Lică împrăștia în drum spre casa Rimilor mormane de foi uscate; unele cântau ca o ghitară când le zdrobea, altele putrede ca un covor de
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
care rămâne doar o simplă amintire. Dacă cel ajuns la capăt de drum a săvârșit fapte bune, amintirea îi va fi îndelungată și favorabilă; dacă faptele i-au fost reprobabile, el va fi afurisit și hulit de posteritate, că fărădelegea voită nu se uită și nu se iartă niciodată. Ca dovadă e Dreapta Judecată unde sufletele sunt categorisite în bune și mișelești iar apoi sunt repartizate, după caz, în grădini cu verdeață sau la baia de smoală clocotindă. Dacă doriți o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1503_a_2801]
-
Imparțialitatea justiției trebuia să poarte însemnele adevărului și dreptății, dar cum bine se știe, unii avocați au marele merit de a face din alb negru și din negru alb, așa că ajungerea la final se vădi a fi tergiversată în mod voit. Intra și acest proces sub imperiului obișnuitelor practici. Acul, despre care se făcuse atâta tevatură, presupus a fi într-un car cu fân, era vizibil chiar și atunci când îl acoperea cortina nopții. * Era ziua în care un nou termen îi
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3123]
-
cumpănă, apoi, punctându-și fiecare cuvânt cu o reținere ce domină în mod firesc asemenea momente, se exprimă: - Eu, eu mă opresc aici. Anii de liceu mă vor ajuta să ocup un post, cât de modest, undeva. Făcu o pauză voită, ca în cele din urmă să spună: și apoi, apoi mă însor... Aceste cuvinte căzură ca o bombă care, o dată declanșată, dărâmă întreg edificiul familiei însumat în creșterea și educarea acestui copil, toate visele lor de bine. Se așternu o
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3123]
-
plumburie a pleoapei cu liziera genelor, văzându‑și mai departe de cântare, cu ochii mijiți și cu o gură deschisă rotund, ca un pește, Încât Dionisie presimți În privirea camuflată, În gura ca de pește, o anume fățărnicie, o detașare voită, poate considerație, dacă nu doar o moțăială de lunatic. Căci astfel merg doar lunaticii, duși peste abisuri de mâna Atotțiitorului, de o cutezanță care nu vede hăurile, de o nesăbuință ce vine dintr‑o credință ancestrală, de forța păgână a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
la pândă, pentru a reprima pe loc orice înmuiere a atenției și a disciplinei - și valetudinarul Ion Antonescu, cu lecțiile lui impersonale, clasele lui somnolente? De la început ne-a luat în mână, ca o plasmă amorfă, să ne dea figura voită de el. Maculator, caiet de teme pe curat, caiet de extemporal, abonament în masă la Gazeta matematică! De nu - 1 la catalog și lungă dizgrație. Banciu a săvârșit cu noi, ceea ce Comitetul mântuirii publice săvârșise altădată cu Franța. Ne-a
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
imagine, după o asociație uneori strict personală și deci necontrolabilă; între poet și cititor se rup, astfel, multe din treptele ce ar trebui să-i unească; și, deși ceea ce pare arbitrar are o lege lăuntrică, totul rămâne într-un ermetism voit și cu atât mai admirat cu cât e mai greu de pătruns. Deși e în scădere, printr-o astfel de particularitate, influența lui Ion Barbu asupra poeților tineri în ultimul deceniu a egalat aproape influența lui Tudor Arghezi...1 Eugen
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]