1,126 matches
-
plictiseala ce mă cam învăluia. După vreun sfert de oră, am găsit un localnic mai bine informat care m-a îndrumat să merg la sediu, unde urma să fiu întâmpinat de directorul școlii. în fața ușii, o fătucă frumușică mă aștepta zâmbitoare: - Bună ziua! Dumneavoastră sunteți tovarășul de la partid, de la Iași? Nu prea eram eu de la partid, că nici membru nu eram, dar bănuind că așa trebuia să fiu, am confirmat. - Dacă doriți, haideți să intrăm că am eu cheia și până vine
Privind înapoi fără mânie by Gheorghe Bălăceanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91574_a_93568]
-
viață, nu ? Nu știi niciodată ce te așteaptă după următorul colț. Ajung la intrarea În avion și tipa de la ușă, care strânge tichetele de Îmbarcare, este stewardesa cu spic, care se afla mai devreme la bar. — Bună din nou ! zic zâmbitoare. Ce coincidență ! Stewardesa mă fixează. — Bună. Îhm... — Da ? De ce-o avea aerul ăsta atât de jenat ? — Scuze. Voiam doar să-ți spun că... știai că... Arată spre pieptul meu. Ce anume ? spun relaxată. Cobor privirea și Îngheț, șocată. Nu știu cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
gest larg spre drum, unde, pentru prima oară, observ un bărbat cu ditamai burdihanul, care-și schimbă roata la rulotă. Oricum ! zic, ridicându-mă rapid. Sinceră să fiu, nu sunt Încă gata. Vrei să intri câteva minute ? — Sigur, zice Jack zâmbitor. Mi-ar face plăcere. — Și trimite-ți mașina la plimbare, adaug. Nu trebuia să vii cu ea ! — Nici tu nu trebuia să fii afară și să mă vezi cu ea ! răspund Jack surâzând larg. OK, Daniel, asta-i tot pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
se duce la serviciu cu metroul, seara iese În oraș și se Întoarce acasă cu ultimul autobuz... e doar o fată cât se poate de obișnuită, care nu are absolut nimic special. — Sunt mii de fete ca ea, intervine moderatorul zâmbitor. — Dar brandul Panther a fost dintotdeauna asociat cu bărbații, se bagă În vorbă femeia, cu un aer destul de sceptic. Cu ideea de competiție. Cu valorile masculine. Chiar credeți că veți reuși această reorientare spre piața destinată femeilor ? — Am făcut analize
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
știe-poate va avea noroc. Mâna Întinsă mai primește: o bancnotă de 1leu, o chiflă, o napolitană, o monedă de 0,5 lei, o brânzoaică și altă bancnotă de 1 leu. O portocală rostogolită În mâna lui de mâna unei tinere zâmbitoare, probabil studentă la arhitectură, după teul uriaș pe care-l poartă cu sine, Încheie timpul petrecut În inima orașului. Cerșetorii concubini au plecat clătinându-se și răspândind o duhoare de urină stătută. Antoniu știe că locul lui va fi zilnic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
și patru piersici. Tare bune au mai fost toate! Prin fața mea trec mai multe persoane, singure sau în cuplu, unele cu copiii lor, și-mi urează zâmbind poftă bună. Trec și mai mulți olandezi, ce vorbeau în limba engleză, calmi, zâmbitori, degajați, ca la ei acasă. Așa este Franța, primitoare pentru toți, în primul rând pentru turiști. Nu stau prea mult pe aici și după ce mă mai informez asupra zonei la oficiul de turism, pornesc spre destinația zilei, orășelul Maubourguet
Pelerin pe drumul Sf. Iacob de Compostela (Genova-Pamplona) by Emil Dumea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91894_a_92328]
-
Amnesty International, la Helsinki Watch, la orice asociație de salvare a celor aflați În primejdie! Să vină cineva și, habar n-am cum, să mă scoată de-acolo! Obișnuință didactică: pauza de destindere. Își plimbă zâmbetul blând, Încurajator, pe fețele zâmbitoare din jur. Nu va reîncepe să vorbească decât după ce râsetele se vor opri și se va stinge și ultima vibrație a aerului. O mână econoamă are să adune grijulie firimiturile atenției celorlalți: sub bonomia generoasă Încă mai pulsează vechea nesiguranță de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
care i-am văzut în viața mea. Stă ghemuit, uitându-se cu ochii întredeschiși în obiectiv, pentru că-i bate soarele în ochi. Ține o mână în jurul câinelui, iar cealaltă e pe nisip. E foarte bronzat, are părul blond și ochi zâmbitori și albaștri, iar dinții îi fac pe-ai lui Ben să pară cei ai unei babe - atât de strălucitori, de perfecți, și de plini sunt. Poartă o bluză verde de polo și blugi ponosiți Levi’s, așa cum a spus, iar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
fiindcă am fost la dentist. în mod normal, nu i-aș fi dat nici cea mai mică atenție unei persoane care venea să se prezinte spunând „Neil e numele meu“, dar tipul ăsta avea ceva care-mi plăcea. Era strălucitor, zâmbitor și destul de tânăr. M-am trezit ridicându-mă în picioare și dându-mi oarecare osteneală să-i fiu pe plac. Asta deși, chiar înainte de a-i vedea verigheta de pe deget, mi-am dat seama că era însurat. îl dădeau de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
-le într-un zâmbet extatic. Și-atunci mi-am dat seama că nu era nevoie să spun nimic. Luke a răspuns la zâmbetul meu cu un zâmbet la fel de larg, așa că amândoi arătam ca idioții satului. Și așa am și rămas - zâmbitori și strălucitori - până când a apărut chelnerul francez, care ne-a indicat pe un ton alunecos specialitățile din meniu. Cred c-ar trebui..., a zis Luke arătându-mi din ochi meniul. A, da, am spus eu încercând să mă concentrez. După
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
nu uita: păstrează-ți sentimentele. S-a râs din nou copios. După care lumea a început să-i ceară lui Don să țină și el un discurs. Don s-a ridicat în picioare, scund și rotofei cum era, îmbujorat și zâmbitor. Și-a netezit bluza de trening peste burta rotundă. Și, după ce a tras aer în piept, s-a lansat: — Când am venit aici, am crezut că toți sunteți nebuni. N-am vrut să stau la un loc cu o ceată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
din circuite diabolic de complexe. Și le risipiseră prin toate orașele continentului. Homer se sprijinea de pereți. O răcoare plăcută îl întâmpină. Aerul era pur (condiționat), cu miros de zăpadă, de ozon, de flori de primăvară. Barbara veni spre el, zâmbitoare. Era încă îmbujorată de partida de tenis pe care o jucase... O suavă muzică electronică îi tulbură imaginea. Apoi se auzi un bizar țăcănit de ordinator în funcțiune și un glas metalic rosti: - Hai, vino mai aproape! Și, dinspre "altar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85062_a_85849]
-
plinu-i clondir Îi picură solului viață, Eu iar îmi desfac aripi largi de safir Să simt strălucirea măreață. Ești visul pierdut, închis în emoții, Eu sunt măruntul și trist cerșetor, Ce bate tăcut în lacătul porții De după care te-ascunzi zâmbitor.
ANTOLOGIE by Cherbel Lavinia () [Corola-publishinghouse/Imaginative/249_a_525]
-
ar fi citit. ― Cât a trecut de când nu ați mai vorbit? ― Patru zile, am murmurat. Adi Își puse o mână pe umărul meu. ― Hei, zise el, văzând că aproape plângeam. O să fie bine. ― Alisia, te-ai Întors! Maria tocmai intrase zâmbitoare În bucătărie. ― Cu cine ai vorbit? Întrebă Adi revoltat. ― O colegă. De ce? Adi dădu să spună ceva, dar privirea mea Îl făcu să tacă. ― O să-i spun eu, am șoptit. De mine nu poate să se despartă. Adi Încercă fără
Ștefana Paraschiv by Dansul regăsirii () [Corola-publishinghouse/Imaginative/784_a_1490]
-
nu mă trădez. Am adoptat tonul pe care-l folosea unchiul meu Henry, preotul, când îi cerea unei rude să subscrie la Societatea de Ajutorare a Clerului. Sper că nu vă supărați dacă vă vorbesc deschis? A clătinat din cap zâmbitor. — Oare ea a meritat s-o tratați astfel? — Nu. — Aveți vreo plângere împotriva ei? — Nici una. Atunci nu e oare monstruos s-o părăsiți astfel după șaptesprezece ani de căsnicie fără a avea să-i reproșați ceva? — E monstruos. L-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
cu calm, puțin amuzat, dar indiferența lui era absolut evidentă. — Am impresia că ai făcut o cucerire, am râs. — Nu sunt deloc măgulit. În locul lui aș fi fost încă și mai stânjenit și, desigur, mai puțin calm. Femeia avea ochii zâmbitori și o gură încântătoare. Era tânără. Mă întrebam ce-o fi găsind atât de atrăgător la Strickland. Nu făcea nici o taină din dorințele ei și eu eram pus să traduc. — Vrea să te duci cu ea acasă. — N-am nevoie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
nu le-a apreciat? A fost o prostie din partea mea să i le arăt. Mă tem că nu sunt foarte bune. Și se uită cu tristețe prin atelier. Pe șevalet era un tablou pe jumătate terminat, înfățișând un țăran italian zâmbitor, care ținea un ciorchine de struguri deasupra capului unei fete cu ochi negri. — Chiar dacă nu i-au plăcut, trebuia să fie politicos. Nu trebuia să te insulte. A arătat că te disprețuiește și tu îi lingi mâna. Ah, îl urăsc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
M-am bucurat că nu ține să-l însoțesc, și dupa ce l-am lăsat la intrarea clădirii am plecat pe jos ușurat. Străzile Parisului mi-au adus din nou bucuria în suflet și am început să privesc cu ochi zâmbitori oamenii care se grăbeau încoace și încolo. Ziua era frumoasă și însorită și simțeam în inimă o bucurie mai profundă de a trăi. Nu mă puteam stăpâni. Mi l-am scos din minte pe Stroeve cu necazurile lui cu tot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
întrebarea. De unde să știu? îmi zise el în cele din urmă. Nu putea să mă sufere, și asta m-a amuzat. — Aha, înțeleg! Deodată izbucni furios: — Dracu’ s-o ia! O doream. Dar imediat își recăpătă cumpătul și mă privi zâmbitor: — La început s-a îngrozit. — I-ai spus? Nu era nevoie. Știa. N-am spus nici o vorbă. Era speriată. În cele din urmă am avut-o. Nu știu exact ce anume din felul cum mi-a spus acest lucru a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
tristețea pe care o poți vedea în ochii clovnului când un public vesel râde de giumbușlucurile lui. Buzele lui zâmbesc, iar glumele sunt mai vesele pentru că, în comuniunea râsului, el se descoperă și mai insuportabil de singur. Căci Tahiti e zâmbitoare și prietenoasă. E ca o femeie frumoasă care se dovedește destul de darnică în împărțirea farmecelor și frumuseții ei. Și nimic nu poate fi mai împăciuitor decât intrarea în portul Papeete. Goeletele ancorate la chei sunt curățele și cochete. Orășelul desfășurat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
pot fi puse în practică, cu acordul acestora fără a leza câtuși de puțin moralul persoanelor în cauză. Pentru că singurătatea trebuie privită ca o dramă sau asemuită unui virus necruțător și semenii au datoria morală de a interveni. UMBRA Stele zâmbitoare din Carul mic și Carul mare au protejat zi de zi locul natal, dragul meu sat Cristinești, de o mare valoare pentru sufletul și spiritul meu. De aceea am plecat în călătoria vieții, fără nicio grijă că cineva sau ceva
LA DEPĂNAREA FUSULUI by COSTANTIN Haralambie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1621_a_2949]
-
pașnic că nici măcar n-ar trebui să-i treacă vreodată prin mintea lui de proaspăt datornic să facă abuz de îngăduința lor, a traficanților, aceasta fiind unica și principala lor condiție. Desigur, tânărul, neavând deloc de ales, acceptă negreșit și zâmbitor. - Abuz? Ce fel de abuz? Departe de mine gândul acesta, domnilor!, și spunând acestea la repezeală, plecă de acolo degajat și fericit, vădind multă relaxare și libertate în mișcări, de parcă s-ar fi debarasat atunci, pe loc, de o povară
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1940]
-
tu și mi-ai da voie să îți desfac sufletul în bucățele, pe masa din sufragerie, uite, promit să îl reasamblez cu precizie. șase în primul loc: te trezești cu bună dispoziție și mare impuls de hărnicie, ieși pe prispă zâmbitoare și scrutezi întinderile grădinii suspendate a dragostei tale, florile sunt mari, roadele sunt către rumenit, împingând în sus lanurile sunt late, fiii dudelor de aur s au înmulțit, până și tărtăcuțele acre ale baobabului-bătrâncapricios, cel care poartă pe umeri cuibulețul
Cartea dragostei by Bogdan O. Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1319_a_2883]
-
dreptul să facă invitații unde era ea însăși invitată, și că aveam teroare văzând străini în tovărășia noastră, a replicat: - N-o să spuie nimeni nimic, lasă că vorbesc eu. Erau două grupe distincte și Viky făcea naveta între ale, la fel de zâmbitoare. Hacik era încurcat simțindu-se iresponsabil, dar râdea ca și cum nimic nu s-ar fi întîmplat. Și atunci începu o așteptare enervantă, o curgere înceată a minutelor, o atenție încordată, doar vom auzi vreun zgomot de automobil dinspre drumul de la Cavarna
O moarte care nu dovedește nimic. Ioana by Anton Holban [Corola-publishinghouse/Imaginative/295595_a_296924]
-
se îmbinau toate pe care le observasem, sau și altele pe care le visasem altădată. La micul restaurant de dedesubtul hotelului unde trăsesem am remarcat pe fata care ne servea. N-avea deloc impresia de servitoare, poate fata patronului, blondă, zâmbitoare, abia împlinită, fără sa fie deloc vulgară. Și chiar odată seara am zărit-o într-o postură impresionantă, pe un scaun, în grădina mică din fața hotelului, privea copacii dusă pe gânduri. O mică aventură cu dânsa mi-ar fi fost
O moarte care nu dovedește nimic. Ioana by Anton Holban [Corola-publishinghouse/Imaginative/295595_a_296924]