1,433 matches
-
roman, român curat, ca lacrima din doruri nu-l omoară; prin veacul asta - veacul blestemat care a răstignit întreaga țară... de sărbători trimitem munți de doruri, dar poți să-ți saturi neamul cu pachete? stăpânii noștri ne-au jucat la zaruri și ne-au hrănit cu vrafuri de decrete. voi, frații mei, românii mei frumoși, să punem mâna să gonim ocara și să strigam la cer și la HRISTOȘI: vampirii lumii ne omoară țARĂ! ALMA MATER va rog nu ucideți femeile
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/89_a_364]
-
barbiana, Sâmburele personal barbiana, În viața muntelui călinesciana, Picătură de primăvară bacoviană, S-a revărsat argheziana, Secerat blagiana; altele prin dedicație: Nu ne-am nuntit lui Cezar Baltag, Vânat lui Vl. Streinu, Marmură zeiasca admirând statuia zeiței Venus din Milo, Zaruri lui V. G. Paleolog; și în cele mai multe, prin trimiterile expres culturale). Poetul se simte solidar „cu toți acei / Ce sapă-n cuvinte că într-un stei”, despărțindu-se de „Ceilalți care vorbesc în cuvinte lejere” și „Sunt precupeți de vorbe
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/89_a_364]
-
roman, român curat, ca lacrima din doruri nu-l omoară; prin veacul asta - veacul blestemat care a răstignit întreaga țară... de sărbători trimitem munți de doruri, dar poți să-ți saturi neamul cu pachete? stăpânii noștri ne-au jucat la zaruri și ne-au hrănit cu vrafuri de decrete. voi, frații mei, românii mei frumoși, să punem mâna să gonim ocara și să strigam la cer și la HRISTOȘI: vampirii lumii ne omoară țARĂ! ALMA MATER va rog nu ucideți femeile
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/89_a_362]
-
barbiana, Sâmburele personal barbiana, În viața muntelui călinesciana, Picătură de primăvară bacoviană, S-a revărsat argheziana, Secerat blagiana; altele prin dedicație: Nu ne-am nuntit lui Cezar Baltag, Vânat lui Vl. Streinu, Marmură zeiasca admirând statuia zeiței Venus din Milo, Zaruri lui V. G. Paleolog; și în cele mai multe, prin trimiterile expres culturale). Poetul se simte solidar „cu toți acei / Ce sapă-n cuvinte că într-un stei”, despărțindu-se de „Ceilalți care vorbesc în cuvinte lejere” și „Sunt precupeți de vorbe
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/89_a_362]
-
cheia imposturii. 2492. Adevărul este gardianul Vieții și susținătorul Morții. 2493. Adevărul este mirajul celui care îl caută. 2494. Ce sens ar mai avea Viața dacă nu ar ști că Moartea se ascunde în spatele unui mare adevăr? 2495. Adevărul este zarul care nu cade niciodată în timpul Vieții. 2496. Adevărul este valul care îneacă știința. 2497. Adevărul este norul ce va acoperi soarele cunoașterii în această lume. 2498. Adevărul este unicul strigăt auzit de către om, al Morții. 2499. Adevărul este nasturele care
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/98_a_277]
-
roman, român curat, ca lacrima din doruri nu-l omoară; prin veacul asta - veacul blestemat care a răstignit întreaga țară... de sărbători trimitem munți de doruri, dar poți să-ți saturi neamul cu pachete? stăpânii noștri ne-au jucat la zaruri și ne-au hrănit cu vrafuri de decrete. voi, frații mei, românii mei frumoși, să punem mâna să gonim ocara și să strigam la cer și la HRISTOȘI: vampirii lumii ne omoară țARĂ! ALMA MATER va rog nu ucideți femeile
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/89_a_363]
-
barbiana, Sâmburele personal barbiana, În viața muntelui călinesciana, Picătură de primăvară bacoviană, S-a revărsat argheziana, Secerat blagiana; altele prin dedicație: Nu ne-am nuntit lui Cezar Baltag, Vânat lui Vl. Streinu, Marmură zeiasca admirând statuia zeiței Venus din Milo, Zaruri lui V. G. Paleolog; și în cele mai multe, prin trimiterile expres culturale). Poetul se simte solidar „cu toți acei / Ce sapă-n cuvinte că într-un stei”, despărțindu-se de „Ceilalți care vorbesc în cuvinte lejere” și „Sunt precupeți de vorbe
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/89_a_363]
-
vama prin oraș. Nici o logodnică nu plânge în urmă mortului uitat, ci din văzduhu'nvolburat o pană galbenă se frânge. Noi stăm la geam, privim în zare cum fâlfâie aripa morții și ne'ntrebăm: pe mâine, care o să-l atingă zarul sorții? OFRANDA Din rănile și'nfrângerile noastre întindem punte noilor destine o punte de mărgean peste dezastre, s-o urce pașii lumii care vine. Cu orișicare rană care doare, din orice răzvrătire mai adâncă, am pus o za pe piepturi
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/86_a_359]
-
de căpșuni date în pârg... Înaintez cu greu la masa de joc, umbră mea îndoliata se hlizește la Moarte, aruncându-și privirea spre un alt muritor fără de umbra, care aleargă troienindu-mă cu singurătate... Încordat, într-o împreunare satanica, arunc zarurile vieții citite de vreme și roase pe la colțurile de lume... Zarurile nu se opresc, rostogolindu-se..., rostogolindu-se..., rostogolindu-se la infinit. Am câștigat..., am pierdut..., cine mai poate ști?! Stele cad înfrânte dintre nori, încătușându-ne sub pulberea lor
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/86_a_359]
-
joc, umbră mea îndoliata se hlizește la Moarte, aruncându-și privirea spre un alt muritor fără de umbra, care aleargă troienindu-mă cu singurătate... Încordat, într-o împreunare satanica, arunc zarurile vieții citite de vreme și roase pe la colțurile de lume... Zarurile nu se opresc, rostogolindu-se..., rostogolindu-se..., rostogolindu-se la infinit. Am câștigat..., am pierdut..., cine mai poate ști?! Stele cad înfrânte dintre nori, încătușându-ne sub pulberea lor diamantina, azi..., mâine..., pentru totdeauna... Nori și Om, o singură Moarte
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/86_a_359]
-
Emil Brumaru Ranchiuna voastră flască n-ajută la nimic. Învîrt, mereu mai dulce, în pulberi titirezul, Zarul îmi cade-n șase, ca boabele din spic, Gustos și plin de lapte mi-e-n portocale miezul. De cît rahat vi-e-n suflet, vă iese și pe gură Și pe urechi, cu crieri amestecat urît, Și laba vă mînjește scriptura c-o
Versuri cu năduf… by Emil Brumaru () [Corola-journal/Imaginative/6969_a_8294]
-
vor. să-mi smulgă ochii inima. morții mei. nu eu am sădit buruieni pe mormântul lor. și eu nu am drept scut decât pagina asta. împotriva morților dragi. pagina asta pe care cineva o va citi mult prea târziu când zarurile vor fi fost măturate de pe masă. aici se face dimineață vine noaptea doar dacă clipesc din ochi. aici pot să stau rezemată de umărul tău. atât. doar aici. nu ai ajuns. nu vei ajunge. pentru că au ridicat între noi munți
sapte cântece pentru altădată by Leon Volovici () [Corola-journal/Imaginative/10288_a_11613]
-
când nu mai știu unde sunt. Când simt de pildă, că-mi fuge pământul de sub picioare, și fac câte-o piruetă neașteptată, ca un balerin șchiop ori ca o paiață, - vertebrele mele, zdravăn sudate cândva, o iau razna ca niște zaruri, și mă cuprinde o amețeală cu alfabete amestecate în asurzitorul vacarm din jur. Tu mă salvezi atunci, cravată a lui Gellu Naum, un gât mai țeapăn printre atâtea capete moi, plecate printre atâția mușchi tatuați cu țâțe de vedete, inimi
Cravata lui Gellu Naum by Ion Pop () [Corola-journal/Imaginative/3136_a_4461]
-
și ghetre O mie de perechi de mănuși albe să am și pistoale sidefate unsprezece Mistreți sau cerbi să fie mândri preferându-mi glonțul Moartea mituită cu moșii Să vând să cumpăr suflete moarte soarta să mi-o joc la zaruri Flancând un drum cu lumânări mestecenii să-mi facă pod de ceară Țarina să mă tutuiască Vreau blănuri troică lermontov și-o slugă căreia să-i spun: stăpâne! Muntele încremenirea pe valea muntelui e tot ce se mișcă Cocoșii în
Poezie by Ovidiu Genaru () [Corola-journal/Imaginative/8180_a_9505]
-
balot căruia nu-i ghicești conținutul ca un fîlfîit bezmetic în tunel nufărul pune alt lac în gura lui albă credința pune altă așteptare pe retina ei aburită apăs pe telecomandă scriu despre roșcovă despre incubatorul în care dorm cinci zaruri care aspiră să devină o certitudine în jurul meu aerul nu mai are cuvinte apăs pe telecomandă vreau să-ți apuc gura s-o smulg din ecran astîmpără-te stai să fiarbă întîi apa și dacă mi se văd jumătățile și bernard
Poezie by Nora Iuga () [Corola-journal/Imaginative/15625_a_16950]
-
mai rămăsese doar una primește-o repede i-am spus ei e de dar eu știind că mă pot îmbrăca și în cămașa acestei poeme pentru ca atunci cînd nisipul va arde cu flăcări înalt vineții să poată fi jucată la zaruri și cîștigată numai de cel ce știe să piardă asumîndu-și înfrîngerea (cum o victorie vîndută) ca pe un dar. Valea cealaltă Pe neașteptate își simți trupul cum un stîlp de gheață în flăcări zguduit între foc și friguri înțelegea însă
Poezii by Octavian Doclin () [Corola-journal/Imaginative/14490_a_15815]
-
Tresar apele - mâțișorii salciei plesnesc pe ramuri Vârtejuri de vânt ridicând nisipul spre cer - sosesc graurii Dimineață de martie fără soare - doar triluri pe ram Înfrântă-i iarna - mii de fire de iarbă sulițând cerul În micul scuar - țăcănit de zaruri și ghiocei înflorind Pâclă-n pădure - lumina se înalță dintre ghiocei Plouă necontenit - mocnește-n pământul ud jarul ridichei În ploi cu spume spălate-s noroaiele - reînviere Numai un melc pe trunchiul oțetarului - tot cerul vânăt Gardul prăbușit - cireșul înflorește
Brotacul din lună by Tania Nicolescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/445_a_847]
-
tu ce credeai, că noi suntem cartofori care, într-un fel sau altul, o să te trișăm, nu? Nu. amice, noi nu lucrăm așa. Sistemul nostru e mult mai simplu. Dacă ai zice că nu vrei să ieși cu banii la zar, ori ai încerca să atragi atenția cuiva, aș descărca drăcia asta energetică drept în inima ta. Lucrează cu o rază atât de îngustă încât nimeni n-ar observa găurica din hainele tale. Tu ai rămâne mai departe încoțopenit acolo, oftând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
scăpau de Mozol, cântau în cor: „Tare-i bine când nu mori.“ Din când în când erau roluri în carte și pentru unii din noi, dar noi aveam mai puține fețe și nume. Găinaț, băiat de la țară, era Vulvan Haiducul. Zar, țiganul, era Menumorut. Pe alții nu-i mai știu. Eu eram piticul Ghencea. Cartea, ne spunea Nea Nebunelea, era legată în piele de râs. Și era, într-adevăr, o carte păroasă, care zicea că nu ne-o dă în mână
Miros de roşcată amară şi alte povestiri scandaloase by Dan Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1336_a_2890]
-
ca să nu dăm de ăla din față blocat pe undeva pe linie. Nea Nebunelea făcea pe vatmanul și i-am simțit mândria când am ajuns în prima stație și am văzut ce mirată era lumea că vine tramvaiul mai repede. Zar stătea în spate și dădea bilete. După câteva stații avea deja un sac de mărunțiș. în noaptea aia ne-am tras la depou și am întins un chef care ne-a făcut să dormim până după amiază, când am ieșit
Miros de roşcată amară şi alte povestiri scandaloase by Dan Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1336_a_2890]
-
fruntea lui boțită de javră nemiloasă scria MOZOL. S-a dus drept la Nea Nebunelea și din mers a țipat la el că ce tramvai e ăsta, cu lume dementă și fără număr, și să-i arate permisul și actele. Zar i-a pus piedică, dar arătarea s-a ridicat ca un hopa-mitică și a început să răcnească iar s-oprim, ca să poată el să cheme miliția. Treceam peste pod și Găinaț, ca să-l calmeze, a propus să-l aruncăm în
Miros de roşcată amară şi alte povestiri scandaloase by Dan Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1336_a_2890]
-
Acum era prea de dimineață. La 6, la schimbarea gărzii, veneau și, cu toate că de obicei picau de somn, adormeau de-a-npicioarelea, se așezau câte patru la două mese, cereau spirt denaturat singurul de care se găsea în tot orașul și jucau zaruri până nu-și mai puteau ține capetele pe umeri. Atunci ieșeau clătinându-se, sprijinindu-se de pereți până în spatele casei, unde se ușurau și trăgeau cu armele-n șobolani, dacă nu era Erika acasă, să urce care mai vedea scara
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1475_a_2773]
-
de unde fr. trouvère, v. prov. trobador cu sensul de „poet“ (cf. rom. truver, trubadur). La început, lingviștii s-au gândit că la baza celor două verbe romanice ar sta tropus „figură retorică, metaforică“, alții au pornit de la tropa „joc cu zarurile“. Toate aceste etimoane corespundeau din punct de vedere fonetic, dar erau nesatisfăcătoare din punct de vedere semantic, fiindcă de obicei înțelesul evoluează de la propriu la figurat și de la concret la abstract, nu invers. Schuchardt a reluat o veche etimologie, propusă
101 cuvinte moştenite, împrumutate şi create by Marius Sala () [Corola-publishinghouse/Administrative/1361_a_2705]
-
îi cumpăraseră jocul în bucățele cu Albă-ca-Zăpada și cei șapte pitici, îi uimise pe ai lui cum făcea jocul și cu piesele pe spate, numai după forma bucățelelor. Cel mai enervant joc era "Piticot", fiindcă acolo depindeai de ce dădeai cu zarul. Te tot chinuiai să înaintezi cu pionul tău pe spirala numerotată, și tot dădeai înapoi sau stăteai un joc când nimereai într-o căsuță rea. Dar era atât de frumos colorat și-avea peste tot imaginea piticului cu sania trasă
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
mestecai de două ori și nu mai erau bune de nimic. Dacă le-nghițeai, ți se lipeau de mațe și mureai. Cel mai bine era să le scoți din gură și să le-ntinzi, să faci biluțe din ele, sau zaruri... Degetele-ți rămâneau după aceea lipicioase și parfumate. Jean avusese de data aceea noroc, se-ntorsese cu un breloc cu turnul Eiffel. Lui îi dădeau toți turiștii, fiindcă arăta mai amărât. Deja se-auzeau răcnete dinspre menajerie. Urlete adânci de
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]