9,905 matches
-
G2 (generația-pivot), iar ponderea „practicanților” crește de la 23% În G1 la 58% În G2. În toate generațiile Însă se constată că bărbații par a fi mai tradiționaliști decât femeile. Cu toate acestea, practicile pe care le descriu bărbații din realitatea cotidiană a cuplului lor par a fi Împărțite mai echitabil decât cele pe care le descriu femeile. Subestimează femeile aranjamentele din cuplu sau supraestimează bărbații acest lucru? Este o Întrebare cu un grad ridicat de subiectivitate și care constituie, Încă, un
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
În cadrul organizațiilor de ocupare a timpului liber. În al treilea rând, rezultatele indică faptul că gradul de receptivitate al indivizilor la schimbările sociale influențează percepția pe care ei o au asupra diferențelor dintre generații. În perspectivă fenomenologică, „lumea din viața cotidiană”/life world, În sensul definit de Alfred Schutz, este iremediabil separată de la o generație la alta, chiar prin Însuși faptul că „lumile” nu sunt contemporane. Schimbările sociale profunde, purtătoare de conflicte, au o influență majoră În modurile de educație, conturând
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
având culturi variate și făcând parte din grupuri diverse. Aceste relații formează infrastructura comunității. Conexiuni de acest fel există deja, la un anumit nivel, În orice comunitate. De pildă, profesorii au relații cu elevii, părinții și copiii lor au relații cotidiene din cele mai variate, iar aceștia din urmă au relații cu prietenii lor. Mulți dintre noi avem relații cu colegii de la locul de muncă, cu prietenii, cu membrii unui club sau ai unei asociații etc. Totuși, aceste conexiuni nu merg
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
membru cu drepturi depline, În NATO. Exemplele de mai sus poartă Însemnele celebrității datorită celor care le-au performat În fața a zeci de milioane de telespectatori din Întreaga lume. Însă semnele În sine au intrat de mult În limbajul nostru cotidian, datorită fenomenului despre care Adina și Septimiu Chelcea vorbesc În capitolul care deschide lucrarea: „McDonaldizarea comunicării nonverbale”. Pornind de la teza lui George Ritzer conform căreia stilul de viață al secolului XXI Împrumută valorile uneia dintre cele mai cunoscute companii fast-food
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
nu e ca la oraș. Raportarea la străini este ambivalentă. Dacă ești „din zonă”, ești primit mai ușor. Dacă ești străin, dar intri În comunitate la nunți, evenimente colective, acceptarea temporară este fără probleme. În schimb, acceptarea străinului În interacțiunile cotidiene se face mult mai greu, după luni de interacțiune. În reconstituirile pe care le Întreprinde, autorul aduce o contribuție importantă și la demistificarea sau la demitologizarea satului tradițional bazat pe Întrajutorare. În legătură cu Întrajutorarea, aflăm că aceasta nu era pe deplin
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
științific, informare bogată și capacitate de investigare nemijlocită În apropierea de o lume extrem de bogată În simbolistică socială. Este un Început remarcabil al unei noi serii metodologice și stilistice În literatura română de specialitate. Dumitru Sandu Adrian Neculau (coord.) Viața cotidiană În comunism, Iași, Editura Polirom, 2004 (367 p.) Reperarea unei identități, prezente sau imediate, constituie semnul unei normalități individuale sau sociale. Ea ține de o nevoie reflexivă, constitutivă omului, ce se concretizează la mai multe niveluri de asumare teoretică (prin
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
nu prea Îndepărtate (ale cărei „umbre” ne mai Încețoșează Încă) ridică, desigur, probleme de ordin epistemologic și istoriografic. E greu să distingi ceva când ochii Îți sunt Încă Împăinjeniți. În primul capitol, istoricul Alexandru-Florin Platon rezolvă această dilemă metodologică: viața cotidiană constituie un revelator pertinent pentru descrierea și analiza unei societăți. Analiza de tip „microistoric” a unor paliere foarte concrete (familie, bloc, cartier, proximitățile și sociabilitățile de tot felul) are aceeași demnitate de ordin istoriografic ca și alte tipuri de abordare
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
și evoluției comunismului. Ne sunt aduse secvențe de viață ce cu greu pot fi crezute: concedieri și epurări pe considerente ideologice, recrutări de profesori și studenți mai mult decât dubioase, Înscenări incredibile, practici didactice Înapoiate, contrafaceri și duplicități condamnabile. Existența cotidiană era marcată de ubicuitatea fricii. Radu Clit devine un expert al descrierii acesteia. Având o etiologie complicată, dar ținând - până la un punct - de normalitatea umană, această stare a avut În comunism o existență plenară, marcând acțiuni și destine. Totalitarismul comunism
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
analizează fenomenele memoriei și uitării la intelectualii francezi. E un prilej de meditație asupra ideii că insinuarea răului nu are limite În timp și spațiu. Într-o altă secțiune a lucrării, ne sunt aduse În atenție o serie de practici cotidiene care au marcat perioada comunistă. Adrian Neculau revine cu investigarea contextului, plecând de la ipoteza că gândirea stereotipă și practicile ritualice pot controla reprezentările și acțiunile individului (studiul cozii, ca reverberație a penuriei, fiind referențialul investigativ principal). Tatiana Slama-Cazacu tematizează instituția
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
autori care au fost În aceeași măsură martori sau actori ai tragediei amintite și care aduc În discuție acest subiect după douăzeci de ani. Catastrofa de la Cernobîl, chiar dacă „nu a creat eroi sau povestiri impresionante”, „nu a dispărut din memoria cotidiană” a celor opt milioane de persoane afectate În Ucraina, dar și În Rusia sau Bielorusia (ediția a IV-a). Academicianul Vasili Nesterenko, unul dintre fondatorii institutului de radioprotecție numit „Belrad”, subliniază că „accidentul s-a produs În urma mai multor erori
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
, publicație apărută la București, săptămânal, între 12 februarie 1915 și 31 iulie 1916. Ca director figurează I. N. Theodorescu-Arghezi, iar ca director literar, Gala Galaction. Apărută în perioada neutralității României, C. înregistrează fapte cotidiene, încercând „o sinteză de literatură aplicată”, prin conjugarea activităților „ce se numesc politice” „într-o singură imagine” cu altele, care „poartă eticheta de literare sau artistice”. Tudor Arghezi își exprimă, fără menajamente, opinii despre oameni și evenimente. Sunt publicate versuri
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286533_a_287862]
-
consumator, un utilizator al posibilităților create de datoria, recunoscută și îndeplinită, a celorlalți față de el. Iubirea de aproapele temă omniprezentă în religii își găsește așadar în exigența pluralistă a democrațiilor noastre un bun teren de testare, de experimentare și ameliorare cotidiană. H.-R. Patapievici menționa, de pildă, faptul că în societatea românească nu există încă o cultură a diferendului : disputele publice, fie ele politice și chiar intelectuale, se reduc cel mai adesea la încercarea de a discredita în bloc poziția diferită
STILUL RELIGIEI ÎN MODERNITATEA TÎRZIE by ANCA MANOLESCU () [Corola-publishinghouse/Science/860_a_1739]
-
adevăr, cît se poate de salutar cultural și politic constituită, islamul se răspîndește inițial într-un mediu tribal fără coeziune, căruia religia e pusă în situația de a-i da cadru civilizațional)? să nu ignorăm calitatea contingentă a polarelor noastre cotidiene, ciudata lor versatilitate în practica socială, negociabilitatea relației dintre ele. E cît se poate de sănătos să nu le transformăm în mituri, încremenindu-le fantasmatic sau cinic în opoziții eterne, absolute, eschatologice, așa cum procedează ideologia fundamentalistă sau cea totalitară. E
STILUL RELIGIEI ÎN MODERNITATEA TÎRZIE by ANCA MANOLESCU () [Corola-publishinghouse/Science/860_a_1739]
-
însuși Legămîntul lui Iahve cu poporul său constă într-o progresivă delimitare a sferelor proprii celor doi interlocutori. Iar atunci cînd se stabilește organizarea țării, a comunității și a cultului, leviții, neam sacerdotal, nu primesc teritoriu, ceea ce simbolizează, în existența cotidiană, distanța/retragerea/transcendența divinului față de treburile civile ale poporului. în sfîrșit, experiența exilului și a suferinței, atît de acută în tradiția iudaică, pune în fața conștiinței credincioase enigmatica retragere a lui Dumnezeu din istoria exterioară, chipul lui slab ori distant în raport cu
STILUL RELIGIEI ÎN MODERNITATEA TÎRZIE by ANCA MANOLESCU () [Corola-publishinghouse/Science/860_a_1739]
-
marcată/întreruptă de momentele riturilor de trecere sau ale marilor sărbători, și acestea se susține în bună parte pe drept din ce în ce mai convențional sau mai comercial celebrate. Spre îngrijorarea multora, creștinismul pare să-și fi pierdut puterea de a strălumina actele cotidiene, de a iriga cu sensul său existența comună. Practicată în regimul laicității, orice religie tinde, de altfel, să se retragă din fluxul zilnic, să-și rezerve ca loc de exercițiu spațiul sanctuarului și intimitatea persoanei, cu interogația, căutarea, efortul ei
STILUL RELIGIEI ÎN MODERNITATEA TÎRZIE by ANCA MANOLESCU () [Corola-publishinghouse/Science/860_a_1739]
-
În esență, Laclau și Mouffe par să reacționeze, mai degrabă, împotriva modelului teoretic al democrației deliberative propusă de Jurgen Habermas și față de doctrina celei de-a treia căi (The Third Way) a lui Anthony Giddens, teorii care au în realitatea cotidiană doar o relevanță parțială. De altfel, modelului consensualist al democrației, atât de răspândit în Europa de Vest (Lijpart, 1999), i se opune, deja, modelul conflictului, care prevalează în organizațiile politice din lumea anglo-saxonă, organizații care sunt, de asemenea, democrații liberale. În plus
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
al Capitalei, unde se află sediul Ambasadei Statelor Unite și care leagă rezidența președintelui de biroul acestuia din piața Zócalo. A fost vorba așadar de o ocupare simbolică și de o demonstrație de forță a capacității PRD de a întrerupe ritmul cotidian al vieții capitalei. Însă, pentru locuitorii din Mexico City, spectatori ai pretențiilor exagerate ale lui López Obrador, ceea ce putea fi un inconvenient justificat s-a transformat într-un nejustificat și supărător deranj. În septembrie, după ce instanța electorală a respins solicitările
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
fusese niciodată învins. Cel mai adesea el a respectat regulile și a lăsat instituțiile să funcționeze. A creat programe pentru a răspunde nevoilor cetățenilor săraci și marginalizați. Activitatea jurnalistică a înflorit; López Obrador devenind celebru pentru conferințele de presă aproape cotidiene. 1316 dintre acestea au avut loc între 31 mai 2001 și 10 aprilie 2005, astfel încât intervalul de pauză a fost de doar 91 de zile. În mod obișnuit, aceste conferințe erau programate pentru ora 6.15 dimineața, atunci când López Obrador
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
l-a dominat constant pe S. Un Reportaj decodifica titlul revistei ,,75 HP”: ,,Nessus centaurul de 125 HP/ campionul uzinelor Fiat și al curselor de la Epson...”. În 1930 S. livra revistei ,,unu” texte în limba franceză, poeme-jurnal în care însemnări cotidiene, lapidare trimiteri la lecturi recente, contacte și prietenii, munca și supraviețuire coexista în preajma intuițiilor poetice. În tot, scrisul lui respira angoasa eternului exilat, căutând cu disperare să își construiască o fortăreața, o ,,insula” din însăși materialitatea fluida a cuvintelor. SCRIERI
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289644_a_290973]
-
astfel creat, în ceea ce privește acești terapeuți angajați într-o abordare psihologică științifică, s-a diminuat atunci când au apărut concepțiile cognitiviste: ele reintroduceau, aparent fără o schimbare reală, unele variabile neexplorate de comportamentalism, variabile scoase în evidență mereu, ca urmare a contactului cotidian pe care aceștia îl aveau cu subiectul bolnav. Nu putem descrie în detaliu diferitele abordări cognitiviste utilizate în prezent de către terapeuții comportamentaliști. Ne vom limita la o descriere succintă a unor modele care influențează cel mai mult în prezent practica
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
pe reperarea consecințelor iraționale care provin din această situație. Această primă analiză, odată realizată, urmează inițierea unei competiții critice între sistemele iraționale de credință și un demers alternativ prin intermediul unui dialog socratic, utilizând o serie de exemple luate din viața cotidiană, informații furnizate de către terapeut... Atunci când acest reperaj al credințelor iraționale și al consecințelor lor negative a fost realizat, și în situația în care pacientul aderă chiar la principiul modelului propus de Ellis, autorul începe tratamentul pe direcția unei restructurări cognitive
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
constituie o întărire în funcție de istoria sa personală; - analiza developmentală a trecutului biologic, sociocultural și a condițiilor specifice în care subiectul a evoluat pe parcursul existenței sale; - analiza autocontrolului vizând cunoașterea mijloacelor de care dispune subiectul pentru a se autocontrola în viața cotidiană; - analiza relațiilor sociale privind sociabilitatea în general, dar mai ales interacțiunile dintre subiect și mediul său social; - analiza mediului sociocultural și fizic în scopul examinării posibilităților și limitelor subiectului în funcție de normele, de condițiile în care evoluează acesta. Modelul princeps al
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
medicament este de dorit, chiar indispensabilă. Pe de altă parte, prescrierea medicamentului reprezintă soluția ușor de identificat, a cărei importanță și inconveniente, pe termen scurt și lung, trebuie să fie discutate cu pacientul. Considerațiile precedente trebuie nuanțate deoarece, în practica cotidiană, cei mai mulți pacienți consultați de către specialiști în TCC se tratează deja cu unul sau mai multe medicamente psihotrope în momentul în care se prezintă pentru prima dată la terapeut. Atitudinea pragmatică cea mai potrivită în aceste cazuri pare a fi, în
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
în timpul ședinței de terapie și a sarcinilor ce trebuie să fie efectuate în afara ședinței. TCC presupune un angajament activ atât din partea terapeutului cât și din acea a pacientului. Primul informează în legătură cu tulburarea psihologică, răspunde întrebărilor pacientului, dă sfaturi în legătură cu viața cotidiană, oferă instrumentele terapeutice pentru schimbare, conduce exercițiile, încurajează, consolidează după fiecare etapă depășită... Cel de al doilea se informează, întreabă, se schimbă, își notează progresele și eșecurile, își face exercițiile de expunere, își gradează nivelul de anxietate, începe să-și
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
terapie. Numeroși factori exteriori pot face ca persoana în suferință să se poticnească în lupta sa împotriva tulburării psihologice: - unele evenimente de viață care se adaugă tulburării; - o erodare a încrederii în terapeut; - oboseala, epuizarea privind gestionarea tulburării și confruntarea cotidiană; - un interval prea mare între ședințe; - lipsa unei susțineri din partea celor apropiați și absența recunoașterii eforturilor depuse. Atitudinea terapeutului Pacientul are nevoie ca terapeutul să-l întărească și să-l felicite de fiecare dată când reușește să se expună. Chiar
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]