10,567 matches
-
într-o anumită situație („consumul de droguri”): modul direct, “își interzic să te droghezi!” și modul indirect, în care interlocutorului i se argumentează faptul că “este nesănătos să te droghezi”, locutorul încercând să-i modifice convingerile, credințele, dorințele, plecând de la premisa că acesta, ca individ consecvent, este dispus să acționeze conform convingerilor inculcate. Prin argumentarea sfatului “nu este sănătos să te droghezi”, interlocutorul trebuie să ajungă la concluzia că acest sfat este legitim, justificat și dezirabil. Cele spuse mai sus sunt
COMUNICAREA VERBALĂ / De la Cunoaștere la Acţiune by Constantin Romaniuc () [Corola-publishinghouse/Science/658_a_1041]
-
funcția retorică sau performativă a metaforei și funcția referențială (P. Ricoeur în Metafora vie, unele teorii epistemologice), altele, considerate încercări ale modernității târzii, repun accentul pe funcția retorică sau performativă dar pe alte aspecte și cu alte conotații. Dacă acceptăm premisa că „cel puțin ca intenție, orice discurs ce stă sub semnul retoricului urmărește să <<facă>> din auditoriul său <<altceva>>, atunci vom putea accepta și concluzia că „prin aceasta el se manifestă ca un discurs educațional”, formativ. (Sălăvăstru, 1995:211-212). În
COMUNICAREA VERBALĂ / De la Cunoaștere la Acţiune by Constantin Romaniuc () [Corola-publishinghouse/Science/658_a_1041]
-
de acest fel cu oamenii din fosta URSS. Simțeam cu toții că trăim un moment intens și privilegiat. Aș vrea să dedic această carte tuturor celor care au participat la primul Colegiu pentru Noua Europă. Stefano Guzzini Budapesta, februarie 1997 1. Premisele unei sociologii istorice a realismului Studiul de față susține că evoluția gîndirii realiste în relațiile internaționale poate fi în mod util înțeleasă ca o încercare repetată și mereu eșuată de a transforma principiile practicii diplomatice europene din secolul al XIX
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
principal al criticii lui Carr a fost inexistența unei armonii a intereselor. Idealismul, după cum a afirmat acesta, are trei mari cusururi: motivația este considerată prioritară față de interese, etica față de politică și teoria față de practică. Carr considera că realismul pornește de la premise opuse. Realismul este o cercetare a consecințelor; el întîi cercetează urmările posibile ale acțiunilor și apoi argumentează în sens invers. El nu judecă politica pe baza unui proiect teoretic anterior, ci pe baza desfășurării și efectelor ei actuale. Analiza și
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
calcul defectuos." (Carr 1946: 42) În continuare, Carr argumentează că valorile sînt derivate din putere, iar etica din politică. Din moment ce lumea contemporană nu dă nici un semn că ar exista o armonie a intereselor, acest concept nu are nici un sens, ca premisă universală a gîndirii politice. De vreme ce etica derivă din politică și nu invers, susținerea unei armonii a intereselor nu este altceva decît rezultatul unei configurații specifice a puterii, care este îndeajuns de capabilă să-și impună dictatul propriilor interese și să
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
incompatibile. Faptul că sinteza este imposibilă nu este o chestiune de gestalt, ci, mai tradițional, de valori. "Disputele care au fost rezumate în acest volum prezintă o dimensiune în general tăinuită a preferințelor legate de valori [...] Dificultatea majoră [...] este că premisele valorice ale paradigmelor sînt adesea incompatibile" (Holsti 1985: 132). El a pus de asemenea sub semnul întrebării dezirabilitatea "unei sinteze între viziunile asupra lumii care au pretenții normative și idealuri diametral opuse" (Holsti 1985: 77). Incompatibilitatea valorilor nu pare a
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
și pe analogia cu piața. Totuși, așa cum s-au grăbit să sublinieze neoinstitu-ționaliștii, anarhia singură nu confirmă în mod necesar materialismul lui Waltz: anarhia nu hotărăște dacă va surveni cooperarea sau conflictul (Axelrod și Keohane 1986; Milner 1992). Asumîndu-și aceleași premise teoretice ca și Waltz, ei conchid că așteptările neorealiste nu sînt nici corecte, nici eronate: ele sînt un caz particular, un fragment dintr-un tablou mai vast ce poate fi înțeles mai bine în cadrul diverselor tipologii instituționaliste. Unii realiști cred
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
Wright, C. Ben (1976) 'Mr X and Containment', Slavic Review 35, pp. 1-32. Yergin, Daniel (1978) Shattered Peace: The Origins of the Cold War and the National Security State, Boston: Houghton Mifflin. Cuprins Prefață . . . . . . 5 Cuvînt către cititor . . . . 17 1. Premisele unei sociologii istorice a realismului . 21 Partea I. Realismul în perioada dintre politica de îngrădire și cea de destindere . . . 43 2. Realismul clasic: Carr, Morgenthau și criza securității colective . . . . . 45 3. Evoluția conceptelor realiste fundamentale în timpul celei de-a doua
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
unui tip a cărei monografie sintetică o face, urmărind personalitatea umană în rigiditățile ei, ca pe un mecanism și uneori un sistem de aparate, aplicîndu-se același procedeu și în domeniul psihologicului, unde, subliniindu-se sistematica gândirii, se ajunge pornind de la premise false la un monstruos al dialecticii. Scriitorul se coboară minuțios la detalii, pe care le mărește independent, făcând din ele niște reprezentări suficiente. În mașinăria prin care se degradează unitatea biologică a pisoiului părintelui Damian, limba, laba, nasul, ochiul formează
Istoria literaturii române (Compendiu) by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Science/295570_a_296899]
-
resurselor naturale si umane . Politicile sectoriale actuale reprezintă una dintre cauzele disfuncționalităților și echilibrului relativ în cadrul proceselor socio- economice iar abordarea integrată a strategiilor de dezvoltare și trecerea de la economia agrară la economia rurală teritorială sunt în măsură să creeze premisele unei dezvoltări durabile . Obiective strategice prioritare Luând în considerare cele trei direcții principale: - A - Resurse; - B - Localități; - C - Gospodării; s-a analizat întreaga arie problematică a redresării și dezvoltării spațiului rural și sau propus unele direcții de acțiune prioritare și
VALORIFICAREA POTEN?IALULUI TURISTIC AL ZONEI RURALE by Alexandru NEDELEA () [Corola-publishinghouse/Science/83106_a_84431]
-
asociați atributelor tabelului și se pot stabili proprietățile acestora. Proprietățile casetei de dialog Indexes sunt: Primary, care prin valoarea Yes specifică faptul că indexul este cheie primară; Unique specifică faptul că indexul asociat atributului are sau nu valori unice, nefiind premise valori duplicate - în caz de unicitate a acestuia; Ignore Nulls specifică faptul că sunt (Yes) permise sau nu, valorile de tip Null. Pentru o cheie primară, această proprietate are obligatoriu valoarea No. Text Align permite stabilirea modului de aliniere a
Baze de date financiar-contabile by Florin Mihai, Pavel Năstase, Andrei Stanciu, Bogdan Ionescu, Ilie Tamaş () [Corola-publishinghouse/Science/217_a_477]
-
224 Lista hărților Harta 1. Franța: împărțirea administrativă / 42 Harta 2. Capitalele regiunilor franceze / 102 Harta 3. Regiunile franceze / 130 Prefață De ce să citim această carte? Apariția acestei cărți în România, pregătită în timpul președinției franceze a Uniunii Europene, are toate premisele pentru a reprezenta un succes. Și aceasta pentru mai multe rațiuni intrinsece operei și autorului ei, dar și celor datorate relevanței conținutului ei față de specificul realităților românești. Un prim argument este reprezentat de profilul lui John Loughlin și de calitatea
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
cu omologii lor francezi. Un posibil argument final este reprezentat de evoluția politicului și a politicilor celor două țări în perioada postbelica și, respectiv, postcomunistă. Pe măsură ce vom parcurge textul de față, vom descoperi în evoluția societății franceze asemănări pilduitoare și premise solide pentru transformările demarate în România post 1989. Pe acest fond se adaugă, bineînțeles, contextul politic generat de statutul de membru al Uniunii Europene, cu avantajele și constrângerile sale, determinate de accesul la fondurile pentru echilibrarea disparităților teritoriale și de
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
a problemei diferenței de orizont. Și productiv, întrucât o atare cercetare conduce la noi ipoteze și proiecte. Tema lucrării este amplu prezentată, iar cartea este foarte bine scrisă stilistic și în calitatea ei textual-academică efectivă, de demers care pleacă de la premise teoretice, delimitări conceptuale și ipoteze, la dezvoltarea unei semiotici aplicate, adică de la general de la definirea și caracterizarea limbajului politic în general și de la taxonomia manifestărilor discursive din spațiul politic, la particular la descrierea limbajului politic eminescian și la caracterizarea parametrilor
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
unor tehnici de analiză aparținând lingvisticii computaționale a permis obiectivarea cercetării de factură semiotică, contribuind la formarea unei perspective contrastive asupra limbajului publicistic românesc din cea de-a doua jumătate a secolului al XIX-lea. Demersul analitic pleacă de la două premise: prima este aceea că limbajul politic, în calitate de sistem de semne specific exprimării raporturilor de forță de pe scena politică, poartă amprenta ideologiei, a credințelor și atitudinilor pe care le împărtășește emitentul, recte jurnalistul Eminescu; cea de-a doua premisă este aceea
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
de la două premise: prima este aceea că limbajul politic, în calitate de sistem de semne specific exprimării raporturilor de forță de pe scena politică, poartă amprenta ideologiei, a credințelor și atitudinilor pe care le împărtășește emitentul, recte jurnalistul Eminescu; cea de-a doua premisă este aceea că semiotica, favorizând valorizarea contextului de comunicare, cu numeroasele și variatele lui dimensiuni (obiectul supus analizei nu mai este eminamente verbal, ci eterogen, informațiile privind subiectul și cadrul enunțiativ adăugând fațete noi, care îmbogățesc/clarifică semnificația), permite configurarea
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
l-a generat, veacul al XIX-lea. Nevoia de ordine face ca desfășurarea celor șase capitole să fie subordonată unui demers care pleacă de la general la particular, de la prezentarea trăsăturilor limbajului politic în general la descrierea limbajului politic eminescian, de la premise teoretice și delimitări conceptuale necesare la dezvoltarea unei semiotici aplicate, de la taxonomia manifestărilor discursive din spațiul politic la definirea specificului limbajului politic eminescian. Instrumentele de analiză sunt cele pe care ni le pun la dispoziție semiotica și celelalte științe ale
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
scop caracterizarea semiotică a limbajului politic cultivat de Mihai Eminescu în presa vremii și analiza contrastivă a acestuia prin raportare la alte publicații din epocă, pe baza rezultatelor obținute în urma procesării corpusului cu instrumente informatice. În desfășurarea analizei, plecăm de la premisa că individualitatea limbajului politic, prin raportare la celelalte tipuri de limbaj, este conferită atât de conținuturile vehiculate, cât și de mijloacele de exprimare folosite, dat fiind că politica înzestrează cu accepțiuni particulare cuvintele din vocabularul comun, iar enunțarea ideilor și
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
și, de multe ori, nediscriminată a termenilor limbaj, limbă, discurs, iar pe de altă parte, de dublul statut al limbajului: obiect de cercetare, dar și mijloc de comunicare a demersului analitic. În aceste condiții, delimitarea conceptuală a acestor termeni devine premisă necesară a oricărei cercetări în domeniu. Discursul este definit de Roland Barthes drept "orice întindere finită de vorbire, unificată din punct de vedere al conținutului, emisă și structurată în scopuri de comunicare secundare, culturalizată de alți factori decât cei care
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
politic stârnește încă polemici și nu se bucură de aceeași circulație. Subliniem încă o dată că în cadrul cercetării noastre, limbajul politic este conceput ca o modalitate de actualizare individuală a codului, în contexte determinate, vizând conținuturi și funcții specifice. Plecăm de la premisa că nu se poate realiza o descriere adecvată a limbajului politic prin eludarea raportării la parametrii contextuali ai situației de comunicare, la funcțiile specifice pe care le îndeplinește limbajul în domeniul politic. În această viziune, limbajul politic înglobează semnificațiile discursului
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
raporturilor dintre diversele grupuri sociale, în vederea susținerii propriei legitimități. În perspectivă diacronică, puterea politică suferă o serie de metamorfoze, de la puterea anonimă, specifică societăților tribale, până la puterea individualizată și puterea instituționalizată din epoca modernă 50. În vreme ce puterea individuală are ca premisă prestigiul conducătorului, puterea instituționalizată se sprijină pe constituirea unui aparat complex, având la bază autoritatea statului și un set de norme instituționale. Fiind în proporție covârșitoare un spațiu al discursivității, pentru că aici "discursul (...) nu este doar cel ce traduce luptele
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
verbale. La polul opus, se află limbajul totalitar, care valorifică capacitățile de manipulare prin intermediul manifestărilor discursive. Pericolele pe care le implică un astfel de fenomen sunt ilustrate în spațiul artistic de utopia negativă a lui Orwell. Modelul Orwell pleacă de la premisa că orice discurs politic este "destinat a face minciunile să sune verosimil și crima respectabilă" și "a da o aparență de soliditate vântului pur"71, atrăgând atenția asupra fenomenului de corupere dintre gândire și limbă. Ideea că limba modelează gândirea
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
reducerea la zero a conținutului informațional. Urmărind modul în care se manifestă exigențele generale ale discursivității performative la nivelul discursului politic, Constantin Sălăvăstru realizează o descriere contrastivă a acestuia, prin raportare la discursurile juridic, religios, științific și didactic. Pornind de la premisa existenței unor retorici speciale, delimitate în funcție de natura domeniului în care se manifestă discursul, autorul vizează stabilirea raportului dintre convingere și persuasiune în cadrul discursului politic, fiind interesat de "mecanismele (de ordin logic-rațional, estetic-emoțional etc.) pe care le utilizează cu preponderență pentru
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
altui discurs, iar trecerea de la experiența sacră, evocată de mit, la experiența profană, cotidiană, echivalează cu deplasarea accentului de pe o polisemie lărgită, neîngrădită, favorizând ambiguitatea, pe o polisemie reglată prin delimitări conceptuale. Autonomizarea limbajului filosofic în raport cu limbajul artistic are ca premisă reinterpretarea propriilor semnificații, a problemelor definitorii, aplecarea reflexivă asupra propriei naturi. Față de limbajul literar, caracterizat prin jocul neîngrădit al semnificațiilor, limbajul filosofic manifestă tendința de restrângere a acestuia, prin construirea unor sensuri specifice experienței profane, tot astfel cum literatura mitologică
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
coerență și de realitate, datorat acumulării; * intensificarea discursului prin jocuri de luare în stăpânire, asociind un deixis de locuție și un deixis de modalizare care intensifică efectele. Cercetarea limbajului politic din perspectivă semiotică, abordare dominată de perspectiva semnului, are ca premisă conceperea limbajului-obiect nu ca o înșiruire de secvențe disparate, ci ca unități care se articulează în cadrul unui sistem-text. Semiotica pune la îndemâna cercetătorului atât o metodologie, cât și un metalimbaj, capabile să releve caracterul profund interacțional al comunicării politice și să
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]