11,108 matches
-
fi cel de la necăsătorit la căsătorit, de la tânăr la adult). Asumpția terapeuților este că astfel de rituri au o puternică funcție de distinctivitate și identizare și că, deoarece în societatea modernă ele nu mai sunt o regulă socială, trebuie construite terapeutic. Ritualurile (nunți, botezuri, aniversări) pot fi folosite, de asemenea, ca ocazie de a te împăca cu o rudă (inclusiv prin cadourile oferite acesteia). 10.2. Arta de a pune întrebăritc " 10.2. Arta de a pune întrebări" Analiștii metodologiei din câmpul
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
cărei personaj, acel „eu” alienat, bântuit de obsesii și fixații, va deveni mai târziu eroul ficțiunilor omonime din Fisura (1985), Panic Syndrome! (1997; Premiul Uniunii Scriitorilor) și La revoluția română (2000). Depersonalizarea individului, prins iremediabil în sistem, primește conotațiile unui ritual funebru de trecere, dar moartea nu e decât o inițiere într-un absurd și mai absurd („agenții” sau funcționarii morții sunt inexpresivi sau ironici, cinici, asemenea unor agenți de securitate sau funcționari de partid). Fisura trimite la parabola universului concentric-concentraționar
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288906_a_290235]
-
a compara asemănările și deosebirile care apar între rezultate. SFAT Focus grupurile cu minorități etnice sau rasiale 1. Alegeți eșantioanele cu atenție. 2. Găsiți moderatorul potrivit. 3. Mențineți legătura cu localnicii. 4. Aveți în vedere evenimentele și întâmplările recente. 5. Ritualurile pot fi importante. 6. Alegeți mâncăruri potrivite, care să vă dovedească respectul pentru participanți. 7. Rugați-i pe participanți să vorbească în numele lor. De obicei, unul dintre primele motive de îngrijorare se referă la persoana care ar trebui să modereze
[Corola-publishinghouse/Science/2050_a_3375]
-
schimbe planul inițial, organizarea în timp, publicul sau întrebările studiului. În unele comunități, pot exista probleme vechi referitoare la încredere, respect, experiențele din trecut și așa mai departe, ce sunt foarte importante și pe care cercetătorul trebuie să le înțeleagă. Ritualurile și tradițiile sunt importante. Este esențial ca în momentul în care organizează focus grupuri, cercetătorii să înțeleagă respectiva cultură și istorie. Cercetătorul trebuie să aibă în vedere locul și momentul în care oamenii vorbesc, persoanele ce vor fi prezente la
[Corola-publishinghouse/Science/2050_a_3375]
-
teritoriu al vecinătăților fecunde. Omnipotența capitalei este începutul drumului care se confundă cu voluntarismul revoluționar. Odată cu eliminarea autonomiei locale, notează Carp, pe urmele lui Burke și Tocqueville, Parisul devine teatrul în care mulțimea însetată de sânge își pune în scenă ritualurile liberticide. Liberalismul conservator al lui Carp este opus acestei explozii a pasiunilor. Elogiul descentralizării este, în cazul său, elogiul moderației. Dintâiu am voit [descentralizarea] pentru că expe riența tuturor țărilor a dovedit că libertățile constitu ționale nu sunt niciodată sigure dacă
Junimismul și pasiunea moderației by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Science/584_a_1243]
-
și, intrând în ea, oaspeții văd scânteind pe un perete, de pe care se ridică o perdea, „în lucrătură de aur, icoane vechi, inscripții slave, sfinți în mantii verzi”, toată arta Bizanțului. În acest decor se va produce un soi de ritual ezoteric, barbar, precedat de un ospăț sardanapalic. Punctul de senzație îl înscrie momentul în care trei fete îndură cu voluptate, goale, o bătaie cu biciul. „Sfinți ai gunoaielor” și „voievozi ai păduchilor”, în propria lor conștiință de sine noii „crai
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288387_a_289716]
-
dobândi doar prin anumite rituri, ce tindeau spre asimilarea celui inițiat cu zeul însuși. Fascinația exercitată asupra maselor populare de mărturia primilor creștini, nu a scăpat atenției ierarhiei acestor culte care au căutat să prezinte adepților lor analogii evidente din ritualul creștinilor pentru captarea acelora prin inițiative neortodoxe. Un cult al misterelor de o importanță deosebită, datorită caracteristicilor sale militare, era cel al lui Mithra fondat pe baza dualismului persan care considera lumea teatrul unei dialectici dintre bine și rău. Din
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
pentru care cultul mithraic a cunoscut o popularitate crescândă pe lângă legiunile romane staționate de-a lungul Rinului și al Dunării, în Britannia și în Africa. Acest cult, potrivit crezului lor, putea oferi soldatului anumite protecții realizabile prin gesturi exterioare: abluțiuni, ritualuri de pocăință și purificare preluate de la cultul mazdeic și un ascetism, constând în continență și abstinență pentru a tempera bărbatul în lupta interioară. Acestor gesturi li s-au adăugat și alte încercări practice, care îl ajutau pe cel inițiat să
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
scutiri speciale. Cultul mithraic s-a bucurat de o largă răspândire printre soldați cantonați în Africa, în care se pare că a fost inițiat într-o asemenea educație religioasă și Tertulian, fiul unui centurion, din moment ce posedă o bună cunoaștere a ritualurilor și a detaliilor mithraismului. Ceremonialul de inițiere mithraică cuprindea șapte grade diferite, asociate simbolurilor celor șapte planete cunoscute pe atunci. La intrarea în noua religie mithraică, în cadrul ceremonialului, candidatul îndeplinea un sacramentum asemănător celui prestat de recruți în momentul înscrierii
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
categorie de liberți echivalați cu latinii din colonii, numiți chiar latini-iuniani; erau superiori în privilegii latinilor din lex Aelia-Sentia (4 p.Chr.), fără a se bucura și de cetățenia romană. Pentru dobândirea cetățeniei era necesară o nouă emancipare în formele ritualului, ori în posedarea elementelor care puteau conferi acest drept (ex. serviciul militar în cohortele urbane). În fine, armata a devenit un izvor de noi cetățeni romani și un factor important de convertiri la creștinism, pentru că, așa cum cetățenia romană reabilita liberții
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
provocatoare"668. Dominarea, prin urmare, are loc, de această dată în cuvintele lui Therborn, prin intermediul "construcției și menținerii unei ordini particulare a discursului [...] și al implementării unor afirmații și sancțiuni non-discursive"669. Clasa socială legiuitoare, continuă criticul, se afirmă prin intermediul ritualurilor, mediul privilegiat de exprimare a puterii, în timp ce rolul său ca atare este "sancționat, în sens negativ, prin actul ultim de excomunicare a celor care nu reușesc să participe"670 la ritualurile respective. Construcția structurilor sociale ale discursului pornește de la anumite
Criticismul retoric în ştiinţele comunicării. Atelier pentru un vis by Georgiana Oana Gabor [Corola-publishinghouse/Science/934_a_2442]
-
669. Clasa socială legiuitoare, continuă criticul, se afirmă prin intermediul ritualurilor, mediul privilegiat de exprimare a puterii, în timp ce rolul său ca atare este "sancționat, în sens negativ, prin actul ultim de excomunicare a celor care nu reușesc să participe"670 la ritualurile respective. Construcția structurilor sociale ale discursului pornește de la anumite "restricții în privința cui poate vorbi, cât (se) poate spune, despre ce (se) poate vorbi și cu ce ocazie"671, care trebuie înțelese drept "reguli instituționalizate acceptate și folosite de clasa dominantă
Criticismul retoric în ştiinţele comunicării. Atelier pentru un vis by Georgiana Oana Gabor [Corola-publishinghouse/Science/934_a_2442]
-
simte importanța. * * * Fără îndoială, cei care ucenicesc în imaginarea imaginilor pot să găsească în arta perspectivei noi și nebănuite modalități de a da expresivitate, caracter și semnificație imaginii. Este și acesta un motiv de meditație. XIX. Scrisul și imaginea Text ritual babilonian (Paul Klee). Tocmai această rădăcină face ca în amândouă să întâlnim aceeași aspirație spre cursivitate, spre eleganță și desăvârșire. Parte constitutivă a scrierii arabe, caligrama permite integrarea numelor profeților și sultanilor în formă de pară, de copac sau de
Arta compoziþiei by Ion Truicã () [Corola-publishinghouse/Science/594_a_1265]
-
întâi, un grup de experți elaborează un chestionar pe marginea temei în discuție, care este trimis spre completare unor specialiști în domeniu. Inițial fiecare va răspunde individual, apoi chestionarele se vor redistribui împreună cu răspunsurile celorlalți. Consultarea se repetă după același ritual. Fiecare ciclu contribuie la eliminarea treptată a ideilor ce se abat de la medie, iar circuitul se încheie o dată cu stabilizarea răspunsurilor, adică atunci când măcar 50% dintre participanți ajung la un consens. Comisia de apreciere este cea care face sinteza soluțiilor date
COMPORTAMENTE CREATIVE ÎN ȘCOALĂ by Adriana Apostol, Iuliana Olaru () [Corola-publishinghouse/Science/720_a_1436]
-
al stării vii și fecunde. Prin repetiție se creează o crustă din care se retrage sentimentul și, o vreme, asemenea crustă golită de viață este luată drept expresie a unei ființe vii. Așa se retrage cu timpul sentimentul religios din ritualul Încremenit, așa se volatilizează vibrația estetică dintr-o operă mereu și la fel repetată, așa rămâne gestul sec și mimica stereotipă a feței În locul bucuriei vii și autentice, În locul elanului afectiv.” (V. Pavelcu) Inima nu minte. Destinată să trăiască din
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
trăit. Dar dac-ar fi să ne trăim opera, ce ne-am face?!"44 Reconstrucția exteriorului, din punctul de vedere al interiorului, se realizează, însă, la Ana Blandiana, într-o tonalitate aparte, care, dincolo de geometrie neomodernistă a formei, conține un ritual al ei : Am hotărât/ Să ies din glasul meu,/ Ca dintr-o biserică părăsită,/ De Dumnezeu mai înainte,/ O celebră biserică,/ Devenită muzeu,/ Cu altar din silabe,/ Și bolți din cuvinte,/ Sub care, amenințători/ De atâta iubire,/ Credincioșii se-nghesuie
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
receptare nu este singular, în perspectiva criticii. Originalul, născut din profunzimile unei ființe, care preferă să stea sub semnul tăcerii, sau al modestiei intelectuale, transpare și din naturalețea, prin intermediul căreia Ana Blandiana se lasă exprimată, în poezie. Creația devine, astfel, ritualul epifanic al unei prezențe, care se redescoperă sieși și celorlalți, redefinindu-se continuu. "Ana Blandiana nu joacă un rol sau altul, atunci când își compune poemele, ci este mereu ea însăși. O mie de poeme de Ana Blandiana înseamnă dincolo de semnificația fiecăruia
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
că orice text parțial e, de fapt, un fragment deschis spre textul general, prin urmare, pentru înțelegerea textului ca întreg, trebuie, inițial, înțeles, fragmentul. În această notă, dansul în ploaie, precum și întregul ceremonial al jocului (în bălți de lumină) devin ritualuri mistice, menite să îndepărteze răul sau, dimpotrivă, capătă conotații tragice, asociindu-se ideii de moarte, iar atunci: "Jocul meu (...) nu mai este un joc, ci o maieutica plina de riscuri si de responsabilități, din care pot decurge nu numai învățăminte
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
A treia taină, 1969, cel de-al treilea volum al autoarei, printr-un soi de misticism, de taină, așa cum imperfect încearcă titlul să cuprindă întregul conținut abscons al poeziei. "Poezia pare să fie pentru, Ana Blandiana, taină, în sensul de ritual sacru, adică împărtășanie, comuniune. Superioară înțelegerii comune, ea va permite stăpânirea și descrierea unei lumi, în care ființa umană își caută, în permanență, rostul, iar viața îi devine sinonimă cu o cunoaștere parțială".81: "Mă uit în trecut și nu
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
cataclism. Ele au fost la început, ele revin la încheierea oricărui ciclu istoric sau cosmic; ele vor exista neîncetat deși niciodată singure, pentru că apele sunt întodeauna germinative, cuprinzând în unitatea lor non-fragmentară virtualitățile tuturor formelor. În cosmogonie, în mit, în ritual, în iconografie, apele îndeplinesc aceeași funcție, oricare ar fi structura ansamblurilor culturale în care s-ar găsi: ele preced orice formă și suportă orice creație"111. Având funcții germinative și purificatoare, apa sintetizează sensul începutului și al regenerării prin dizolvare
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
amenințător în urechi". (Dacă) Descompunerea sacrului și a spiritualității aduce după sine lipsa încrederii în sine. Singura cale de conciliere și de readucere a speranței ar fi însăși moartea: "Poemele trăiau în vraja morții, fascinate de armoniile elementare și de ritualul cosmic"148, când: Treceau clipe mari zdrențuite pe cer,/ Mișcând pe zăpadă umbre abia colorate,/ Le priveam cum răsar, cum vâslesc și cum pier/ În lumina din care izvorâseră toate.// Vinovate de-a fi doar atât se-oglindeau/ Înmulțindu-și
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
tăierea unui miel sau a unei găini, de potcovirea cailor sau de întâmplări obișnuite din viața unui copil sau a unui adolescent (căutarea unor ouă de pasăre etc.), toate acestea se transformă în mistere ale sângelui și ale cărnii, în ritualuri ale jertfei"170. Retorica acestui volum, precum și a celorlalte care îi vor urma, nu adoptă un discurs "feminin înduioșat, ci, mai degrabă, unul masculin, rece, s-ar putea vorbi chiar de un realism al percepției, de o despuiere a emoției
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
deloc doar aparentă, ci profundă, și cu o detașare asemenea, aceasta asistă ca la spectacol la ruperea în două a propriului trup. Separarea intelectului de trup devine metaforă a deconstrucției sau a segmentării întregului în părți. Apoi, ca într-un ritual hermeneutic, poeta disecă fiecare dintre aceste segmente, ca pe niște texte sacre, în care nu cuvintele contează, ci mesajul transmis. Iar mesajul este zbaterea, adică încercarea de renaștere a spiritului din propria cenușă, pentru că pasărea tăiată pare să aibă aceleași
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
nu mai plânge și nu-și fie frică,/ De pe ochiul tău, ca un voal de nuntă,/ O pojghiță de gheață se ridică." (Crini pentru domnișoara mireasă) Observăm o imagine apocaliptică dominantă, care guvernează totul și care marchează prima etapă a ritualului salvării prin moarte. Demolarea oricărei valori, a oricărei certitudini, a oricărei speranțe este necesară unei ulterioare reconstrucții. Purificarea, la Ileana Mălăncioiu, presupune pătrunderea în profunzime a vieții, în cele mai adânci straturi, acolo unde sălășluiește moartea. Iar, dacă totul este
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
cu trecere către simbolism, este înlocuită, în a doua parte a creațiilor sale, cu un interesant amestec de expresionism, diferit, însă, de cel al extazului, aproape diametral opus. "Cele mai recente poeme ale Ilenei Mălăncioiu cuprind secvențe halucinante, dintr-un ritual funerar. Cu aceeași expresivitate cu care se compunea, prin postarea și modelarea propriei ființe, reprezentări ale violenței vieții, poeta interpretează acum scene din comedia macabră a extincției"181 : "Azi nu mai scriu versuri, nu mai visez,/ Nu mai tremur, nu
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]