10,472 matches
-
provenite de la surse oficiale (școală, biserică, tribunal) sau neoficiale (vecini, prieteni). Tehnica analizei documentelor de familie - chiar dacă nu în forma ei mai riguroasă, modernă, de analiză de conținut - a fost utilizată de Florian Znaniecki și William Thomas într-o lucrare devenită celebră, intitulată Țăranul polonez în Europa și America: monografia unui grup imigrant (apărută în 1918-1920, la Chicago). Lucrarea este bazată pe analiza scrisorilor familiilor poloneze către un membru al familiei care a emigrat în SUA, situație frecventă în Europa Centrală
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
modele de construcție sau pot fi adaptate. Pe tema familiei și a subiectelor conexe (perioada premaritală, divorțialitate, alternative nonmaritale) s-a elaborat în literatura americană de specialitate un număr impresionant de scale și inventare, de ordinul miilor. Astfel, o lucrare devenită clasică în domeniu (Handbook of Family Measurement Techniques, 1990) cuprinde circa 1.000 de rezumate ale unor asemenea tehnici, grupate pe următoarele domenii: interacțiuni maritale și familiale; calitatea de părinți (îngrijirea și educarea copiilor); rolurile și puterea în sistemul familial
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
copilului. În SUA, pentru fiecare milion de nașteri ale mamelor necăsătorite, sunt reperați doar aproximativ 25% dintre tați. Și dintre cei pe care legea îi obligă să acorde ajutor (pensie alimentară), numai 51% plătesc integral (Lynch, 1995). • Deși situația femeilor devenite singure prin divorț sau văduvie și care au copii este mai bună sub aspect material, și în astfel de cazuri are loc o depreciere semnificativă din punct de vedere financiar prin lipsa soțului. Aceasta pentru că, în general, bărbatul câștiga mai
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
peer group), de mass-media, de școală și de alte instanțe semnificative. Mulți părinți încearcă din răsputeri să răspundă tuturor pretențiilor propriilor odrasle. Acest stil de socializare (excesiv de permisiv) poate conduce nu doar la grave deficiențe în personalitatea și comportamentul copiilor deveniți tineri și adulți (lipsă de inițiativă, încredere de sine redusă, un mai slab autocontrol, nerespectarea reciprocității în raportul cu semenii), dar și la o situație stresantă pentru părinți, în special pentru mame, ele fiind considerate, de regulă, responsabile de îngrijirea
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
petrece mai multe nopți cu una dintre consoarte, celelalte se revoltă și se pot chiar solidariza în nemulțumirea lor. Dar inclusiv în căsătoriile monogamice femeile au motive să fie geloase. Aceasta deoarece bărbații sunt înclinați mai mult spre adulter. Explicația devenită comună în sociobiologie (vezi și Iluț, 2000) este că masculii, datorită numărului mare de spermatozoizi, sunt interesați să aibă cât mai mulți copii, în cantitatea lor, și nu în calitate. Contrar, femeile, producând un ovul o dată pe lună și alăptând
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
la Russie"198. El a revenit asupra subiectului într-un alt memoriu, adresat tot lui Napoleon 199, dar de acea dată l-a abordat dintr-un alt unghi. Anume, punctul de greutate al problemei poloneze a fost deplasat asupra Prusiei, devenită, datorită umilințelor la care fusese supusă familia ei regală de către Napoleon, în timpul războiului, dușmana cea mai înverșunată a Franței. Era, deci, "indispensable de détruire la Prusse et de rétablir par conséquent la Pologne" (s. Ven.C.)200. Efectele unei astfel
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
fi devenit vecine nemijlocite 228. Din această perspectivă, deci, apărea, după părerea lui P.A. Tolstoi, necesitatea încheierii, fără întârziere, a păcii cu Turcia. Deoarece, pacea, odată încheiată, Rusia ar fi putut, pe de o parte, să-și concentreze forțele militare, devenite, astfel, disponibile, înainte de toate în Polonia, desigur, pentru a putea preîntâmpină orice surpriză din partea Franței, dar și în Suedia, unde, de asemenea, războiul trebuia încheiat. În plus, amintită necesitate era reclamata și de starea de încordare, desi mascată, din raporturile
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
că o sarcină dificilă pentru Castlereagh, datorită existenței în Europa de Nord a unui "nod gordian", reprezentat de problema Norvegiei. Ca să atragă Suedia în alianța împotriva Franței, trebuia să fie sprijinită să anexeze Norvegia, ceea ce nu era tocmai simplu de realizat. Necesitatea, devenită vitală pentru Marea Britanie, datorită instalării controlul francez în Mediterana, de a întreține comunicațiile comerciale cu Europa de Răsărit, prin Marea Baltica, o obligă să aibă bune raporturi atât cu Danemarca, cât și cu Suedia. Ce-i drept, poziția acesteia din urmă
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
lor orientale, realizare la care trebuia, în opinia lor, să contribuie și Suedia. Astfel, se avansa posibilitatea retrasării hârtii politice a Europei Est-Centrale, prin reconstituirea vechii Polonii. Cu acea ocazie, Austria ar fi fost despăgubita în Silezia, firește, pe seama Prusiei, devenită membră a celei de a patra Coaliții antifranceze, pentru teritoriile pe care le-ar fi retrocedat Poloniei. La reconstituirea teritorială a acestui stat ar fi urmat să contribuie și Poartă Otomană care, "contre un échange à l'avantage de la Pologne
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
limbajul în care era abordată chestiunea în timpul discuțiilor cu von Knobelsdorff. Deoarece, crearea Triplei Alianțe făcuse că obiectivele în discuție ale Porții Otomane să capete un contur mult mai concret, si anume necesitatea de a crea o contrapondere la această, devenită un pericol real și pentru securitatea Imperiului Otoman. Turcii bănuiau că, la adăpostul acesteia, Rusia viza scoaterea lor din Europa "et de leș réduire à leurs possessions d'Asie" (s. Ven.C.)76. Or, tocmai această perspectivă sumbră explică, așa
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
electroforeza serică, traduce o sinteză locală, în compartimentul sistemului nervos central, numită sinteză intratecală. Electroforeza simplă a fost de curând înlocuită prin izoelectrofocalizare (IEF). Proteinele migrează pe un suport de agaroză sau de poliacrilamidă, ce conține un gradient de pH. Devenite progresiv electric negative în cursul migrării, imunoglobulinele se pot opri la punctul lor izoelectric. Această ultimă tehnică s-a dovedit de o mare sensibilitate pentru punerea în evidență a unei distribuții oligoclonale. Combinată cu un imunoblot pe nitroceluloză, poate fi
Scleroza multiplă by Petru Mihancea () [Corola-publishinghouse/Science/92062_a_92557]
-
atare, ea s-a dezvoltat puternic pe teritoriul științelor tehnice , primind contribuția masivă a matematicii. Această etapă I a consolidat potențialul aplicativ, cu atât mai mult cu cât apariția și dezvoltarea tehnicii electronice de calcul a permis nașterea unei simbioze devenite vârf de lance ale revoluției tehnico științifice. Confruntate cu o problematică din ce în ce mai largă, pe de o parte, și beneficiind de dezvoltarea rapidă a tehnicii de calcul și de impactul crescând cu dezvoltarea altor științe, pe de altă parte, este foarte
TEHNOLOGIA INFORMAŢIEI CU APLICAŢII ÎN ATLETISM NOTE DE CURS – STUDII DE MASTERAT by Ababei Cătălina () [Corola-publishinghouse/Science/278_a_505]
-
Toate încercările Senatului și a altor medii romane preocupate de a impune o stavilă acestui pericol au rămas fără rezultat. Expedițiile militare de cucerire din ultimul secol al Republicii au făcut cunoscută trupelor romane cultul unei divinității orientale, în timp ce contactele devenite tot mai frecvente cu lumea orientală au reușit să deschidă într-un final porțile capitalei Imperiului cultului Belonei, de proveniență capadociană, și zeiței egiptene Isis. Elementelor religioase li s-au adăugat și penetrarea ideilor filozofice ale elenismului printre categoriile cele
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
-i o asemenea considerație încât unii împărați romani, precum Tiberius (14-37 p.Chr.), aveau pe lângă sine astrologi de curte imperială; iar alții, precum Marcus Aurelius (161-180) și Septimius Severus (193-211) au construit în cinstea celor șapte divinități planetare edificii specifice, devenite ulterior centre de activități astrologice. O abundentă literatură propaga știința astrologică la toate nivele societății, inducându-și proprii cititori să se încreadă într-un destin determinat de stele. S-a ajuns la o interogare a stelelor, cu o teamă adesea
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
negativă. Un obstacol real în calea expansiunii pașnice a noii credințe trebuie să fi existat în cultul împăraților, deoarece mesajul unui Răscumpărător, care a fost răstignit ca un făcător de rele, nu se putea afirma cu ușurință într-o lume devenită superficială și a unei înfățișări auguste așezată pe tronul imperial, cu un decor impunător. Pe lângă aceasta, statul putea folosi toate mijloacele de constrângere dacă discipolii Evangheliei îndrăzneau să disprețuiască ori, chiar și numai în cuvinte, să atace acest cult de
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
la moarte (95 p.Chr.) a consulului Flavius Clemens pentru contemptissima inertia și de cea a lui Acilius Glabriones pentru molitor rerum novarum. Acuzațiile aduse împotriva acestor aristocratici era de ateism și de practicarea obiceiurilor iudaice. Dacă citarea personajelor sus-puse, devenite creștine, poate să dea de înțeles starea excepțională a evenimentului, aceasta nu neagă existența unei anumite eterogenități sociale în comunitățile creștine timpurii. Amploarea crescândă a noii religii a dus la o confruntare cu puterea civilă care a furnizat răspunsuri diferite
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
păcii (cf. Is 32, 18; 61, 17). În Is 2, 1-5 și Mih 4, 1-4 pacea, posibilitatea încetării oricărei forme de război, este considerată o soluție escatologică definitivă. Transformarea armelor în instrumente agricole oglindește raportul ultim al omului cu pământul devenit, dintr-o proprietate de ocupat sau de apărat, loc de muncă și conviețuire. În aceste texte, contemplăm o răsturnare a condiției omenești primordiale de după cădere: pământul, datorită uciderii lui Abel, scăldat de sângele fratern, nu-l va mai face părtaș
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
care conduc soldatul creștin spre conștiinciozitatea de a aparține numai lui Dumnezeu: se trece de la soldatul cezarului, la soldatul lui Cristos, la martiriu. Aceasta ne ajută să înțelegem în ce măsură conceptul de martiriu este strâns legat de teologia escatologică. Mantia militară devenită foarte grea ne spune că tot ceea se referă la serviciul militar a devenit insuportabil. În timp ce soldatul își scoate hainele militare, aceste sunt substituite, în simbolizarea metaforică prezentată de același Tertulian, de veșminte spirituale. În continuare, aluzia la speculatoria, încălțămintea
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
sau chiar la susținerea unor filozofi păgâni în detrimentul celor creștini, sunt doar câteva exemple din atmosfera tensionată și confuză a epocii. Câțiva ani mai târziu, sub domnia lui Septimius Severus (193-211) încep să apară și primele procese împotriva soldaților creștini deveniți obiectorii de conștiință: aceștia refuzau să rămână sub arme în numele unei legi superioare celei umane. Un exemplu în acest sens, ne este oferit de soldatul Basilide, la Alexandria, care, într-o împrejurare necunoscută, fiind invitat de unii dintre camarazii de
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
lui Traian (98-117) din anul 115 ne mărturisește că Roma nu a emis nici un edict contra creștinilor, spre deosebire de edictul asupra sacrificiilor din anul 250, promulgat de împăratul Decius (249-251), care deschidea calea unei prime persecuții la nivelul întregului Imperiu, persecuție devenită explicit anticreștină prin două edicte succesive (din 257-258), ale lui Valerian (253-260), urmate de alte patru edicte ale persecuțiilor dioclețiene din 303-304. Aceste persecuții au fost mult mai sângeroase în partea orientală a Imperiului decât în cea apuseană. Persecuțiile nu
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
referitoare în cea mai mare parte la zonele orientale ale Imperiului mult mai profund creștinate ori la cele ale Africii de nord, nu sunt nicidecum întâmplătoare. Cazul legiunii a XII-a înrolată la Capadocia ne indică prezența cetățenilor creștini ori deveniți astfel după înrolare. O situație cvasiidentică întâlnim și în cazul legio III Augusta. Am putea crede că soldații creștini din trupele auxiliare erau superiori numeric celor din legiuni? Nu știm. E foarte posibil ca spre jumătatea secolului III să fi
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
sau nu, constituie lectura privilegiată a (corpului) Selenei, de-a lungul granițelor simbolice ale spațiului cultural pe care (memoria sa) l-a creat, dar și dincolo (dincoace?) de această "muchie". González și Willis-Rivera își încheie povestea remarcând faptul că "granițele, devenite vizibile anglofonilor grație Selenei, se află, încă, într-o mișcare vibrantă, încă fluctuează, definite prin muzică, prin limbă și cu ajutorul corpurilor"63. Forma jocului retoric, în termenii lui Peña, pus în scenă, la propriu, de artista tejana urmează, așadar, prescripțiile
Criticismul retoric în ştiinţele comunicării. Atelier pentru un vis by Georgiana Oana Gabor [Corola-publishinghouse/Science/934_a_2442]
-
acționa simbolic asupra "realității", modificând-o cu intervenția ta lingvistică, dându-i, deci, un alt sens și un alt contur, acestea din urmă devin accesibile, ca experiență trăită, oricui năzuiește să acceseze "realitatea" respectivă, în calitatea sa de acțiune simbolică devenită manifestă. Prin urmare, din punctul de vedere al dramatismului, sarcina criticului retoric constă în această mărturie pe care o poate, la rându-i, oferi publicului academic de pretutindeni, a experienței sale a lecturii discursului care articulează drama, i. e., experiența trăită
Criticismul retoric în ştiinţele comunicării. Atelier pentru un vis by Georgiana Oana Gabor [Corola-publishinghouse/Science/934_a_2442]
-
narațiuni alternative. Dincolo de criticismul venit din exterior, în această unică formă eficientă a sa a poveștii alternative, rămân, desigur, "gafele" lui Reagan însuși, cu alte cuvinte poveștile ocazionale care nu se aliniaza "înțelegerii general acceptate"592 a poveștii mitice americane, devenită punct de reper al tuturor între-prinderilor narative ale președintelui american. Lewis remarcă faptul evident că până și o poveste care rezistă cu bine numeroaselor tentative critice exterioare se va clatina și "nu va supraviețui (propriei adăugirea mea) incoerențe interne"593
Criticismul retoric în ştiinţele comunicării. Atelier pentru un vis by Georgiana Oana Gabor [Corola-publishinghouse/Science/934_a_2442]
-
această pagină", interpelarea noastră comună, în acest moment, o constituie și o facilitează însuși discursul. Răspunzând negativ la întrebarea de mai sus, afirm, în același timp, că este momentul propice pentru dezparantezare. Dacă paranteza susține și prescrie un model critic devenit, pentru mine, personal, un simplu anacronism, este momentul ieșirii din toate parantezele posibile, ale formelor de existență, cunoaștere și putere pe care mi le-am imaginat și a căror experiență am fost binecuvântată să o am. Paranteza sau parantezele, nu
Criticismul retoric în ştiinţele comunicării. Atelier pentru un vis by Georgiana Oana Gabor [Corola-publishinghouse/Science/934_a_2442]