10,617 matches
-
cu încetul din melancolie și să mă concentrez asupra chestiunii de interes imediat. Relatarea delictelor din perioada petrecută la Chicago corespundea aproape perfect reproducerii făcute de Tom, cu o unică și amuzantă diferență. Față de Tom, Harry își pierduse cumpătul și izbucnise în plâns. Se arătase copleșit de remușcări, reproșându-și distrugerea căsniciei, a existenței și a numelui său. Față de mine însă, părea să nu aibă nici o părere de rău, ba chiar s-a lăudat cu remarcabila lovitură dată timp de doi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
a râs, emițând primele sunete pe care le auzeam de la ea în ziua aceea (până și lacrimile din timpul cinei i se scurseseră pe obraji în tăcere), dar, cu câteva minute înainte de scena din restaurant, porțiunea din film unde Charlie izbucnește în memorabilul său cântec fără sens, a închis ochii și a adormit. Cine o putea condamna? Abia sosise la New York în dimineața aceea, după ce parcursese cine știe câte sute de kilometri, ceea ce însemna că în cea mai mare parte, dacă nu în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
strâng pumnii, rugându-mă să fie bună. Știi ce s-a întâmplat ultima oară când un neam a ascultat de un tufiș? întreabă Honey. Nimeni nu scoate un cuvânt. — A rătăcit prin deșert patruzeci de ani. Fără să vrea, Tom izbucnește în râs. Turnirul a ajuns la capăt brusc și decisiv, iar Honey e de departe câștigătoare. Nu vreau să mă las purtat de val, dar cred că Tom și-a găsit nașul. Dacă e să iasă ceva de-aici, asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
vorbeam serios. Atunci ești un mincinos. Tati spune că mincinoșii sunt cei mai josnici viermi din univers. Asta ești, unchiule Nat? Un vierme josnic și inutil? Tom, care până acum câteva clipe era pe punctul de a-i suci gâtul, izbucnește pe neașteptate în râs. — Fă bine și scoate banii, spune el. Nu vrei să-și piardă respectul față de tine, nu? — Da, îi ține isonul Lucy. Vrei să te iubesc, nu-i așa, unchiule Nat? Cam fără chef, scot portofelul și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
calm decât fusese la telefon, în după-amiaza aceea. Șocul începuse să se mai atenueze și a reușit să își încheie relatarea fără prea multe întreruperi. El și Nancy stăteau pe pat și, de fiecare dată când îl lăsau nervii și izbucnea în plâns, ea îl lua în brațe și îl ținea strâns, până i se potoleau lacrimile. Și ea stătea să plângă, dar bunătatea era specialitatea ei și înțelegea că, dintre toți cei care ne aflam în apartament în seara aceea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
om la fel de bun ca Harry Brightman? ne-a întrebat el. El nu știa să mai fi fost, a continuat, răspunzându-și singur la întrebare, după care, pentru a nu știu câta oară în seara aceea, a cedat nervos și a izbucnit în plâns. — N-ai de ales, a spus Tom într-un sfârșit, ieșind din tăcerea stupefiată. Fie că rămâi aici sau nu, banii sunt ai amândurora. Suntem parteneri și n-am de gând să te lipsesc de partea ta. Jumi-juma
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
Și nu-ți poți permite să angajezi unul nou, nu-i așa? Din ce-i plătești leafa? Pentru prima dată în toți anii de când îl cunoșteam, Tom și-a ieșit din sărite. — Mai dă-o-n mă-sa, Nathan! a izbucnit el. Cui dracu’ îi pasă? O să mă gândesc eu la ceva. Tu vezi-ți de treburile tale, da? Dar treburile lui Tom erau și ale mele și mă durea să-l văd într-o situație atât de dificilă. Atunci mi-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
gândesc la ea. M-am mai despărțit o dată de ea când am intrat la dezintoxicare, dar de data asta era altfel. De data asta parcă era sfârșitul lumii și eu nu puteam decât să o îmbrățișez, să încerc să nu izbucnesc în plâns și să-i amintesc să spună la toată lumea că sunt bine. Îmi pare rău că a pierdut scrisoarea pe care i-am scris-o lui Tom. În scrisoarea aia îi explicam multe și trebuie să fi părut tare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
la un film intitulat The Outriders, un western din 1950 cu Joel McCrea. La un moment dat, cowboyii stau în jurul focului și flecăresc, iar cel mai bătrân dintre ei (jucat de James Whitmore, cred) are o replică la care am izbucnit în hohote de râs. „Mie-mi place să îmbătrânesc, zice el. Așa se mai duc din grijile vieții.“ Am sărutat-o pe Joyce pe obraz și i-am șoptit: — Fraierul ăla habar n-are ce spune. Și, pentru prima dată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
tinerei franțuzoaice. Din această perspectivă, lucrurile devin brusc cît se poate de clare : evident că toate țările post-comuniste nu au cum să fie - măcar într-o măsură și măcar pentru o vreme - decît societăți de „parveniți”. Marea decompresie din ’89 izbucnește aproape peste noapte într-o lume de clase, nu de caste, în care pozițiile sociale sînt însă aproape la fel de siluit înghețate, astfel încît după revoluție fiecare dintre noi a devenit liber să se repoziționeze în noua societate conform cu visele, frustrările
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
grade afară și oameni claie peste grămadă înăuntru, cărora le curgea sudoarea șiroaie. Dar n-ar fi deschis unul un geam ! Iar dacă, Doamne ferește, cuiva i-ar fi trecut prin cap o asemenea inițiativă revoluționară, din cincizeci de guri asudate izbucnea același strigăt de luptă : „Trageeee !...”. Pe de altă parte, am călă torit și în India cu autobuzele și trenurile lor, de zeci de ori mai aglomerate decît ale noastre, și pe călduri și mai mari. Doar că acolo autobuzele nu
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
vin trei zile pe săptămînă, de vineri pînă duminică. Dar pe lîngă cît consumă cînd vin, mai iau și-ntr-o geantă brînză, carne, ouă, mălai, făină, aproape tot. Cenușa dacă s-ar lua, ar lua-o și p-aia !”, izbucnește cu năduf alt sătean. Am găsit, întîmplător, aceste relatări din primii ani de postcomunism, reprezentative pentru ceea ce numeam la vremea aceea „gospodăria difuză” : o unitate domestică funcțională, rezultată din dispersarea membrilor gospodăriilor rurale, dar păstrînd anumite forme de schimburi materiale
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
opinie publică. Dar oare chiar așa să fie ? Oare despre asta să fie cu adevărat vorba ? Să luăm puțină distanță, să privim puțin mai de departe pentru a înțelege mai bine ce se întîmplă sub nasul nostru. Cam pe cînd izbucnea tot scandalul de la Giurgiu, într-un sat din Bulgaria populația majo ritară furioasă incendia casele „Țarului Kiro”, după ce niște asociați ai acestuia loviseră cu mașina și omorîseră un tînăr de 19 ani, se presupune că la ordinul „țarului”. Antropologul bulgar
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
duceți-vă la bona voastră, hoțomanilor, cum de v-a scăpat din ochi? Spune-i cum te cheamă! îl îndemnă pe băiat. — Ciuciu Penciu. Ciuciu Penciu din Silistra mă cheamă - repetă el, ca să fie sigur c-a fost auzit și izbucni în râs la gluma lui, care se vede că-l distra de minune. Eu m-am sculat de muuult! — Bună ziua, domnule, și eu m-am sculat de și mai mult, întări fetița cu un glas foarte asemănător cu al fratelui
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
Gazda și le-a notat pe hârtie, pe scurt: 1. Icoana făcătoare de minuni de la biserica Sărindar. Semne particulare: luceferi de diamant pe umeri. La dărâmarea bisericii (1893) a fost luată de viitorul (azi fostul) Mitropolit Ghenadie. 2. Când a izbucnit scandalul în urma căruia Mitropolitul a fost luat de-acasă cu forța, icoana se afla - se pare - într-o casă de fier. Dar tot la fel de bine putea să fi fost dată deja altcuiva. 3. Mitropolitul, acum retras la Căldărușani, îi acuză
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
doamnele și domnișoarele pe care i le prezenta Alexandru, iar apoi, când el le părăsea, să le consoleze sau să le ocolească. Mai bine nici să nu știe. În loc să răspundă, Alexandru se încruntă: — De data asta e altfel! — Mare noutate, izbucniră frații mai mari. — Acum mi-e mie frică. Cred că am pierdut-o deja. Iulia Margulis. Marioara încruntă sprâncenele, numele îi spunea ceva, dar nu de bine, apoi își aminti o ființă mică și oarecare, îmbrăcată cam sărăcăcios, care fusese
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
la ora douăsprezece, la Gara de Nord, la primul stâlp de la coloane. Zice c-a stat douăsprezece ore prin gară, până la miezul nopții, închipuindu-și că poate n-a înțeles bine, dar că n-a venit nimeni la el. Koneț! — Sunteți redutabil, izbucni Costache, m-ați făcut șah mat. Acum se leagă totul. Acest Grigore Cernea nu mai e în țară și ceva mă face să cred că nici nu se mai întoarce. Am aflat de la un hamal din Gara de Nord că a plecat
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
cuvine. Supierele erau tot din porțelan Rosenthal, cu mânere dantelate, la fel ca bumbul capacului. Vasul era cu unduiri albe și borduri aurii, dar capacul avea, vai, o crăpătură subțire ca un fir de păr: îl lovise bucătăreasa, iar apoi izbucnise în plâns, dar nu mai era nimic de făcut acum, era prea târziu să-l înlocuiască. Marioara se desprinse cu greu de opera ei de artă și fugi să se aranjeze pentru cea mai importantă seară a anului și să
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
omul să fi apărut în urma spargerii din greșeală a unor eprubete. Norocul poate fi izvorul cauzalității, dar și fratele geamăn al hazardului. În cazul destinului implacabil există și o împielițare cosmică.. Destinul este asemenea unui vulcan. Din când în când izbucnește distrugând monotonia. Destinul poate consta și în alunecarea pe o coajă de banană. Mă tem că nu există hazard nevinovat. Multe destine se frâng când se rupe prima verigă a lanțului de iluzii. Fiecare om are haosul lui personal. Mai
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
concubinaj de amintiri, trăiri și iluzii. Lasă-l pe necăjit să vorbească. Este poate singurul lui pansament sufletesc. Fiecare om cu baricadele lui. Birjarul cu un limbaj de salon e un ratat. Aforismul are, precum parfumurile tari, orgoliul esenței. Inspirația izbucnește din sentimente și gânduri turbionare. Gustul pentru frumos poate fi ameliorat cu alternative, nu cu interdicții. Pentru debutanți, critica nu poate fi decât aer sub aripă, sau plumb. Privirea aruncă primele ancore spre semeni. Patria îți poate cere să - ți
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
a mărfii. Defectele trebuie să le descoperi singur. Cititorul avizat descoperă imediat paginile în plus ale cărților care îi cad în mână. Plasează - i pe dușmani pe penultima treaptă a decăderii. Mai acordă - le deci o șansă. Când întârzie reformele, izbucnesc revoltele. Nu te supăra pe gâde. El nu este decât prelungirea securii. Ca să nu mai importe hrană și medicamente, o țară trebuie să producă democrație și libertate. L - au dat afară. Dar ușa era rabatabilă. Temporar, victoria justifică orice scop
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
a mărfii, defectele trebuie să le descoperi singur. Cititorul avizat descoperă imediat paginile în plus ale cărților care îi cad în mână. Plasează-i pe dușmani pe penultima treaptă a decăderii. Mai acordă-le deci o șansă. Când întârzie reformele, izbucnesc revoltele. Nu te supăra pe gâde. El nu este decât prelungirea securii. Ca să nu mai importe hrană și medicamente, o țară trebuie să producă democrație și libertate. L-am dat afară, dar ușa era rabatabilă. Temporar, victoria justifică orice scop
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
concubinaj de amintiri, trăiri și iluzii. Lasă-l pe necăjit să vorbească. Este poate singurul lui pansament sufletesc. Fiecare om cu baricadele lui. Birjarul cu un limbaj de salon e un ratat. Aforismul are, precum parfumurile tari, orgoliul esenței. Inspirația izbucnește din sentimente și gânduri turbionare. Gustul pentru frumos poate fi ameliorat cu alternative, nu cu interdicții. Pentru debutanți, critica nu poate fi decât aer sub aripă, sau plumb. Privirea aruncă primele ancore spre semeni. Când e sacru, focul nu are
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
trecută pe linia moartă. La petrecerile de seară, și nu numai atunci, patronul o acompania cu o mandolină originală, adusă din răsărit, iar ea dansa și cânta, gesticulând cu mâinile ridicate cu pahar cu tot, cât mai sus posibil, până când izbucnea în hohote de plâns. Atunci, ca din craterul unui vulcan stins și reactivat pe neașteptate, se revărsau în spațiu acumulările interne ținute sub presiune, devenea brusc ceea ce era în realitate: o ființă complexă, mai puțin cunoscută și mult mai sensibilă
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
deplasau în viteză, o liniște solemnă și imaterială se instală în compartiment. În acest timp doamna Marga, participând fără să intervină la toate discuțiile la care a fost antrenat soțul ei, precum și la explozia spontană de bucurie colectivă ce a izbucnit cu câteva secunde în urmă, profitând de intervalul de liniște prelung și nostalgic, hotărî să intervină: Domn profesor, observ că ați căzut pe gânduri, intrăm deja în gara Buzău, încă o oprire și suntem în capitală! Contrar tuturor așteptărilor, Bidaru
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]