12,882 matches
-
și neprimitor totul. Numai buruieni și gunoaie, doar mărul verde m-a încurajat și m-a făcut să mă întreb dacă voi ajunge să mănânc mere coapte din el", povestește părintele Antonie. Nu numai că a ajuns să-i mănânce merele, ba chiar i-a alinat setea cinci ani cu merele lui, după cum mărturisește. Când se turna fundația clădirii pentru chilii și gospodăria anexă, a stat de multe ori la umbra mărului. Și pe credincioșii care luau parte la rugăciunile de
Maica Domnului de la Giurgeni by Mihaela Manu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1645_a_3101]
-
m-a încurajat și m-a făcut să mă întreb dacă voi ajunge să mănânc mere coapte din el", povestește părintele Antonie. Nu numai că a ajuns să-i mănânce merele, ba chiar i-a alinat setea cinci ani cu merele lui, după cum mărturisește. Când se turna fundația clădirii pentru chilii și gospodăria anexă, a stat de multe ori la umbra mărului. Și pe credincioșii care luau parte la rugăciunile de zi, îi adăpostea de soare. Din păcate, mărului au început
Maica Domnului de la Giurgeni by Mihaela Manu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1645_a_3101]
-
Antonie. Nu numai că a ajuns să-i mănânce merele, ba chiar i-a alinat setea cinci ani cu merele lui, după cum mărturisește. Când se turna fundația clădirii pentru chilii și gospodăria anexă, a stat de multe ori la umbra mărului. Și pe credincioșii care luau parte la rugăciunile de zi, îi adăpostea de soare. Din păcate, mărului au început să i se usuce crengile. Părintele Antonie a chemat agronomi, dar degeaba, nu a mai putut fi salvat. „Când s-a
Maica Domnului de la Giurgeni by Mihaela Manu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1645_a_3101]
-
ani cu merele lui, după cum mărturisește. Când se turna fundația clădirii pentru chilii și gospodăria anexă, a stat de multe ori la umbra mărului. Și pe credincioșii care luau parte la rugăciunile de zi, îi adăpostea de soare. Din păcate, mărului au început să i se usuce crengile. Părintele Antonie a chemat agronomi, dar degeaba, nu a mai putut fi salvat. „Când s-a uscat de tot, nu puteam să-i las să-l taie, așa că l-am lăsat acolo și
Maica Domnului de la Giurgeni by Mihaela Manu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1645_a_3101]
-
nu a mai putut fi salvat. „Când s-a uscat de tot, nu puteam să-i las să-l taie, așa că l-am lăsat acolo și l-am lăcuit, ca să reziste alături de mine, cât voi trăi", adaugă părintele Antonie. În jurul mărului uscat se strâng oamenii la Sfântul Maslu. În locul buruienilor, astăzi drumeții și oamenii locului găsesc un drum neted, pietruit și curat, precum sufletele celor care te întâmpină cu apă rece și limpede ca la izvoarele de munte, cu merinde și
Maica Domnului de la Giurgeni by Mihaela Manu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1645_a_3101]
-
la ultimul film cu adevărat amuzant pe care l-am văzut. Nu-mi vine nici unul în minte. Lui Tim majoritatea filmelor i se par amuzante, mai ales dacă sunt grosolane, de exemplu, scena aia din American Pie cu plăcinta de mere? A guițat ca un porc la scena aia. Când lui Tim i se pare ceva deosebit de amuzant, guiță. Am uitat să vă spun asta mai devreme. Guiță și tremură din tot corpul. Da, știu la ce vă gândiți. Citiți asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2278_a_3603]
-
cu suc de portocale. Dar eu nici o șansă să primesc ceva atât de sofisticat. Așa că în fiecare dimineață tata îmi arunca niște bani să-mi iau ceva de la chioșcul școlii. Dar la chioșcul școlii nu vindeau decât ciocolată, chipsuri și mere. Pentru că nu-mi plăceau merele, pur și simplu cumpăram ciocolată și chipsuri în fiecare zi. Nu-i de mirare că am luat brusc în greutate. Deseori mi se pare ciudat când aud în reclamele de la televizor: „Vă mai aduceți aminte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2278_a_3603]
-
eu nici o șansă să primesc ceva atât de sofisticat. Așa că în fiecare dimineață tata îmi arunca niște bani să-mi iau ceva de la chioșcul școlii. Dar la chioșcul școlii nu vindeau decât ciocolată, chipsuri și mere. Pentru că nu-mi plăceau merele, pur și simplu cumpăram ciocolată și chipsuri în fiecare zi. Nu-i de mirare că am luat brusc în greutate. Deseori mi se pare ciudat când aud în reclamele de la televizor: „Vă mai aduceți aminte abdomenul plat pe care îl
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2278_a_3603]
-
în meseria asta. Următoarea pasageră. —Vreau suc de merișoare. Mă tem că nu avem, îi explic, și ea se uită la mine nervoasă. De parcă ar fi vina mea. Nu aveți? Ce fel de companie aeriană e asta? Am suc de mere, de portocale și de roșii, îi ofer eu săritoare. —Vreau un Chardonnay, oftează ea. Dă-mi două. Femeia nu îmi mulțumește, dar eu oricum îi spun „Cu plăcere“. Doar ca să o enervez. Totuși nu observă. Poartă căști și se uită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2278_a_3603]
-
vrem să trăim. Glumesc. Desigur că glumesc. Dar mâncarea echipajului e chiar bună. Și din belșug. Orice de la înghețată, iaurt, sandviciuri și cârnăciori de bere la bomboane de ciocolată, samosa cu legume, brioșe și diverse mâncăruri calde, inclusiv variante vegetariene, mere, portocale, prune și struguri. După cum vă puteți închipui, e foarte, foarte greu să ții regim când lucrezi pe zboruri transatlantice, dar niciodată nu pot să mă plâng de mâncarea echipajului. E la fel sau poate chiar mai bună decât cea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2278_a_3603]
-
Mic dejun (8.00): 3 felii de mușchi filé sau șuncă de pui (50 g); o felie de brânză Mozzarella sau caș (50 g); roșie, castravete; o felie de pâine de secară; cafea, numai cu zahăr brun; Gustare (10.00): mere sau kiwi sau mandarine sau grapefruit sau portocale sau căpșuni sau cireșe (250 g); Prânz (13.00-14.00): pui la grătar sau la cuptor (150 g); salată de varză, roșii, castraveți cu lămâie și ulei de măsline; o felie de
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2171_a_3496]
-
căpșuni sau cireșe (250 g); Prânz (13.00-14.00): pui la grătar sau la cuptor (150 g); salată de varză, roșii, castraveți cu lămâie și ulei de măsline; o felie de pâine de secară; ceai de plante; Gustare (16.00): mere sau mandarine sau grapefruit sau portocale sau căpșuni (250 g); Cină (18.30-19.00): vită la grătar sau la cuptor (150 g); salată verde, roșii, castraveți cu lămâie și ulei de măsline; iaurt (200 g); ceai antiadipos. Lichide permise: apă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2171_a_3496]
-
într-o istorie a presei bârlădene - 1870-2003, Editura TIPOMOLDOVA, Iași, 2004 312p. Bucovina în presa vremii, I, (Cernăuți 1811-2004), Editura Edict, Iași, 2004, 521p. Bucovina pământ românesc, II, Presa din Rădăuți - 1893-2004, Editura Edict, Iași, 2005, 205p. Cu capul pe mărul meu... Jurnalistică împreună cu cititorii, cuprinzând parte din publicistica autorului, Editura TipoMoldova, Iași, 2005, 319p. Mălin, Vestitorul revoluției - antologie zieristico- scriitoricească dediată poetului Alexandru Mălin Tacu, obiectiv informativ al securității din România într-un fel de proces al postcomunismlui, Editura TiopoMoldova
Academia b?rl?dean? ?i Vasile Voiculescu by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83084_a_84409]
-
de-a binelea, cum mi-a prezis Maria. Ciorba părea a fi bună. Se îndopase atâtea luni cu lecturi și-și neglijase digestia cu o superioară indiferență. Stomacul i se chircise, i se pliase, i se îngrămădise sub coastă, un măr, o felioară de pâine erau pentru el un adevărat chilipir, secreta acizi și mistuia totul cu un zel desăvârșit, apoi se strângea iarăși ghem și aștepta cu aceeași aleasă răbdare. Auzise ea despre unul care venise de la închisoare și-și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
de urzici crude și lăstari de vie, le mesteca îndelung, până făcea un bol potrivit de mare, îl împingea cu limba către cerul gurii și înghițea ajutat de iaurt. În pauza de masă nu se ducea la cantină, consuma un măr sau două, avea un sistem special de a mesteca, nu făcea absolut nici un zgomot, de parcă mânca paste făinoase și nu mere. Când era răcit, o ruga pe doamna Olimpia, o femeie de 45 de ani, vecină de birou, să-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
către cerul gurii și înghițea ajutat de iaurt. În pauza de masă nu se ducea la cantină, consuma un măr sau două, avea un sistem special de a mesteca, nu făcea absolut nici un zgomot, de parcă mânca paste făinoase și nu mere. Când era răcit, o ruga pe doamna Olimpia, o femeie de 45 de ani, vecină de birou, să-i permită să facă un ceai, la plita ei electrică, minusculă care purta denumirea conspirativă de "firicel" și se putea camufla foarte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
deschisă avea o foame aiurită și doar mâncase și acasă. Luă un iaurt și două cornuri cu mac. Servieta lui, burdușită, o puse acolo, pe masă, să fie în ochii lui, avea acte în ea, nu glumă, avea și două mere uriașe pe care Monica i le pusese acolo din dragoste pentru dânsul. Fata care servea în local se mișca greoaie de la o masă la alta, abia târându-și papucii, era foarte plăcută atmosfera, i se părea chiar, lui Viorel Angelescu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
problema că tu poți să fii o persoană particulară, independentă de tot ce în lumea asta reprezintă o țintă. Acum îți pot spune deschis că fără iubire omul nu ar fi om. Este normal să-ți placă o floare de măr, o gâză, o creangă de salcie, o femeie, un copil, dar atunci când toate celelalte dispar din mintea ta și nu mai vezi nimic în jur, începi să te cramponezi într-un singur loc... atunci dragostea devine distructivă ea pârjolește în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
frig. De la serviciu se grăbea să ajungă acasă, să facă o baie fierbinte, să se îmbrace într-o rochie călduroasă. De multe ori nu stătea nici la rând la pâine, pofta ei de mâncare era așa de redusă încât un măr, câteva măsline, un ceai erau suficiente ca să intre în pat împăcată. În schimb dorința de a dormi devenise dominantă. De obicei se culca la ora douăzeci și trei. Până la șapte dimineața erau exact opt ore de somn. Curând reduse durata
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
fier forjat, și pe două scaune, un gard, o căsuță pentru porumbei. Lipsea cu desăvârșire elementul uman. Atunci care e sensul vieții, i-a întrebat exasperată Carmina și ar fi vrut să o arate clar, așa ca și cum ai despica un măr în două și ai dezgoli căsuța cu pereții ațoși, rezistenți, ce închide în cămăruțe sămânța. Se săturase de abstracții, de vorbe goale, voința ei era mâncată de putreziciune, avea nevoie de un duș rece, de un îngheț, de o eră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
te pot ajuta cu nimic? am întrebat-o eu. — Mă descurc, răspunse Midori, întorcându-se spre mine și zâmbindu-mi dulce. Sunt obișnuită să fac totul singură. Midori purta blugi și un tricou bleumarin. Pe spatele tricoului era imprimat un măr uriaș. Șoldurile ei erau teribil de înguste. Păreau atât de fragile, de parcă ar fi sărit peste etapa în care acestea se solidifică și poate tocmai de aici aerul acela care o făcea să arate cu totul altfel decât majoritatea fetelor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
am dat seama de lucrul acesta mult mai târziu. La vremea aceea nici nu mă gândeam la așa ceva. Reiko a dat din cap și a luat și ea câteva boabe de struguri. — Fata era bolnavă, spuse Reiko. Era ca un măr putred care le strică și pe cele bune din jurul lui. Nimeni nu o poate vindeca și va muri cu o asemenea boală. Din acest punct de vedere, este de compătimit și mi-ar fi fost milă de ea dacă nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
o resemnare tăcută. În ultimul vagon, doi pasageri iluminați de o lumină gălbuie: un bărbat de vârstă medie, cu capul dat pe spate atât de mult Încât gura Îi stătea deschisă ca râtul unui porc de Crăciun ( Îi lipsea doar mărul glazurat din gură) și o femeie mai tânără fardată prea strident, care stătea lângă el și tocmai se Întorcea spre geam cu o grimasă musculară. Zărindu-și propria reflexie, Îsi astupă căscatul cu o mână surprinzător de dibace. Mai sus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
la culcare, Își scoase ochelarii minusculi și Îi așeză lângă o foarfecă la fel de minusculă, aflată masa minusculă. — Care-i problema? strigă, cu mâinile făcute pâlnie. Pe un deget Îi lucea un degetar. — Piper boabe, i-am strigat drept răspuns, sau măr, croitor, căniță... Am profitat de liniște ca să meditez asupra inscripțiilor cu litere mari de pe pieptul meu dungat. — Poftim? În clasa mea, i-am explicat indicând indignat spre numele meu, există unu’ pe care-l cheamă piperboabe, doi meri, unu’ croitoru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
să o rearanjez după ce terminam. Mai aveam șase minute. Sau mai bine să Încerc banda elastică pentru aplatizarea sânilor? Dar n-o să mă schimbe așa cum voiam. Ar fi mers o combinație, poate? Maică-mea avea ceva Într-o nuanță de măr verde, de care eram atașat În mod deosebit. Sau portjartiera neagră spre maroniu, ca boabele de cafea? Nu, e aceeași chestie ca și brasiera. Atunci ce? mai aveam trei minute sigure. Da, trebuia să mă mulțumesc cu izmenele, cu toate că mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]