12,033 matches
-
cineva îmi oferea o cafea. Locuia în capătul celălalt al străzii față de casa Florentinei, în subsolul unui bloc interbelic cu două etaje. Am urmat-o în jos, pe trepte, ducând una din sacoșe, într-un coridor semiântunecat, mirosind familiar a uzină termică. A descuiat o ușă, apoi s-a descălțat, lăsându-și pantofii pe covorașul din fața ușii, a aprins lumina și m-a poftit înăuntru. M-am descălțat și eu, mi-am așezat pantofii lângă ai săi și am intrat. Camera
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
domnișoară, locuiți aici?“, o interpelă el politicos. „Da, tovarășe milițian.“ „Și știți cumva ale cui sunt bicicletele acestea?“ „Nu, tovarășe, eu nu știu să merg pe bicicletă.“ Știa că băieții le adunaseră peste noapte de pe marginea terenului de fotbal de la uzina de peste drum. Azi-noapte a venit târziu de la concertul grupului lui Gabriel și s-a întâlnit cu ei în scara blocului. Dar tata nu știa nici de concertul din subsol al lui Scârța-scârța, despre care nu se mai vorbea nimic acasă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
vreo două săptămâni de mânie, disperare și agitație, în care își reclama dreptul la însănătoșire, refuzul de a se lăsa îngropată de vie în casă. Cum pe străzile proaspăt asfaltate ale țării ieșeau la plimbare doar oamenii sănătoși, constructori ai uzinelor viitorului în care se punea la cale tiparul omului nou, mama trebuia ascunsă bine. Paralizia sa irecuperabilă era o sfidare la adresa medicinii statului. După o perioadă lungă, imposibil de definit, în care ne-a blestemat pe toți de sute de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
regulatorul întregului cosmos, o zeitate de care atârna viața și moartea. În această dispoziție sufletească, Bucureștiul îmi păru chircit, sugrumat, fără aer, încît aveam impresia că mă sufocă. Palatele de pe Calea Victoriei ― jucării mărunte din vremea copilăriei, iar universitatea o mică uzină de vorbe, fără sens și conținut! Ce însemna oare știința dreptului, ce noimă aveau disciplinele filozofice și toate celelalte științe pe lângă marea știință a dragostei? Dacă școala nu ne învăța să descoperim țara iubirii și să întreținem nestinsă flacăra ei
Invitație la vals by Mihail Drumeș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295579_a_296908]
-
oameni așezați la niște birouri scotoceau prin mormane de documente. Gosseyn nu fu prea surprins să descopere că Armstrong nu cunoștea pe niciunul dintre ei. Venusienii non-A erau niște indivizi pe de-a-ntregul responsabili și aveau acces oricând în uzinele unde se executau lucrările cele mai secrete. Armstrong își spuse numele venusianului de la ușă, apoi îl prezentă pe Gosseyn. Omul, care rămăsese așezat până atunci, se ridică și întinse mâna. - Mă numesc Elliott, zise. Se întoarse spre un birou din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
unde se pregătea una dintre navele de luptă capturate, rebotezată Venus, pentru a-i duce pe Leej, pe căpitanul Free, un echipaj de tehnicieni non-A și pe el însuși, prin spațiul cosmic. Intră într-un oraș aproape pustiu. Numai uzinele invizibile și centrul militar prezentau o activitate formidabilă. Elliott îl însoți pe Gosseyn pe navă și îi comunică ultimele informații. - Nu am auzit de luptă, dar unitățile noastre trebuie probabil să intre în acțiune. Zâmbi și scutură din cap. - Mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
parțial responsabil, se găseau tot pe teren periculos Crang. Patricia, Nirena, Ashargin. Un dictator de răsturnat, o mașină imensă de război de oprit prin toate mijloacele. Brusc, se hotărî. Puse piciorul în refugiul Discipolului, pe zona sa memorizată, exact în fața uzinei. Ajunse la etajul superior fără probleme și se opri pentru a-l întreba pe un om care era drumul spre apartamentul Discipolului, - Am o întâlnire, zise. și este urgentă. Valetul fu înțelegător. - Nu ați luat-o pe drumul cel bun
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
duzină de prosoape. Discipolul, dacă așa era de sfânt, nu putea ține la confort. Avu nevoie de aproape o zi întreagă pentru a explora refugiul. Nimic anormal în clădire. Sectorul servitorilor, mai multe secțiuni destinate unui mare număr de funcționari, uzină generatoare la subsol, o aripă amenajată cu celule. Funcționarii și mecanicii trăiau în case de-a lungul țărmului, departe de construcția principală. Yanar și cinci alți prezicători își avea apartamentele pe un culoar. În spatele edificiului, un hangar destul de vast pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
este nimic, pleci dintr-un loc unde nu este pământ pe care să pășești, nu este lumină să vezi, nu este aer să respiri, nu este apă să bei, trebuie să începi să produci aceste înmugurire ele mente esențiale, pornești uzina suflețelului tău, mai întâi constitui o bucată mare de cer senin, apoi te ocupi de miezul fierbinte-fluid al pământului, pe care îl acoperi cu o crustă de magme bazaltice, să nu frigă la tălpi, îmbini cum te pricepi mai bine
Cartea dragostei by Bogdan O. Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1319_a_2883]
-
bucată mare de cer senin, apoi te ocupi de miezul fierbinte-fluid al pământului, pe care îl acoperi cu o crustă de magme bazaltice, să nu frigă la tălpi, îmbini cum te pricepi mai bine plăcile tectonice, ca faianța la baie, uzina suflețelului tău scoate aburi care se răcesc pe cer și apar oceane și lacuri mari, din pământ apar singuri munții, chestiune de personalitate a proaspetei tale creații, aceștia înțeapă cu piscurile lor colțu roase cerul, și din ei încep să
Cartea dragostei by Bogdan O. Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1319_a_2883]
-
personalitate a proaspetei tale creații, aceștia înțeapă cu piscurile lor colțu roase cerul, și din ei încep să susure izvoare, câmpia, iată, s-a în ver zit și s-a umplut de gâze și lucrurile sunt abia la început, oprești uzina mirifică a suflețelului tău și adormi pe căpița asta moale deja organizată de vietăți pricepute. șase în al treilea loc: pleoapele tale sunt deschise de strălucirea unui disc mare de foc înălțat pe cer, în fața ta a crescut o pădure
Cartea dragostei by Bogdan O. Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1319_a_2883]
-
mulețul tău lung și întortocheat. șase în al patrulea loc: trece pe lângă tine un roi de albinuțe superpolenizatoare. nu te sperii de ele, de zgomotul multelor lor perechi de aripi, nu îți pui mâinile la urechi din cauza zbârnâitului lor de uzină, nu le ataci. le oferi o petunie magică și le lași să zboare departe, către locuri unde speri că vei ajunge și tu vreodată. nu te îmbogățești pe seama auriului și argintiului trupușoarelor lor. șase în al cincilea loc: marele urs
Cartea dragostei by Bogdan O. Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1319_a_2883]
-
lupta se dă probabil nu cu arme tăioase sau de foc, ci cu puteri lăuntrice, realizezi asta foarte rapid și inspiri adânc, s-ar putea să ai nevoie de o rezervă substanțială de paradis în interiorul tău, îți întorci ochii spre uzina suflețelului tău, refaci în memorie ciclul creației tale, meditezi dacă ai făcut undeva vreo greșeală, cât de mică. șase în al patrulea loc: ochii tăi sunt în dreptul ochilor regelui hanuman, pupilele tale îl fixează, pupilele lui sunt dilatate, semn de
Cartea dragostei by Bogdan O. Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1319_a_2883]
-
ești relaxat, privești spre el cu cerul de deasupra cerului celorlalți, pe care te-a învățat să îl folosești perechea ta unică, splendoarea vieții tale, luo na. șase în al cincilea loc: realizezi că acum este timpul unei mișcări decisive, uzina suflețelului tău lucrează încontinuu, vezi prin ea, într-o fracțiune de secundă, cum a apărut cultul maimuțelor de luptă nancy ma, ajungi să înțelegi mândria regelui hanuman și statura sa dârză din fața ta, nas în nas, ochi în ochi, e
Cartea dragostei by Bogdan O. Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1319_a_2883]
-
lui verzi de deasupra sunt nimic altceva decât dovada incontestabilă a dorului tău neostoit de prințul vieții tale, mierea zilelor tale, shangdi di liwu. nouă în al treilea loc: te întrebi cine o fi meșterit existența tuturor minunilor acestor ținuturi, uzina cărui suflețel o fi lucrat la armonia asta, cum o fi fost posibilă dezvoltarea regnului vegetal până să se ajungă la specia baobabului-bătrân-capricios, fără de care dragostea nu ar fi putut deveni pură, fără de care nu ai fi putut să construiești
Cartea dragostei by Bogdan O. Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1319_a_2883]
-
în privința propriei anatomii. „Corpul femeii e incredibil“, o anunțase ea, folosindu-se de entuziasmul lui Carol ca de o frânghie cu care să se tragă mai aproape. „E un mecanism care se reglează singur, în continuă schimbare. Un fel de uzină chimică, de fapt. E total diferit de trupul unui bărbat, care nu se schimbă deloc, e static și lipsit de viață.“ În seara aceea, în dormitorul îmbrăcat în lemn deschis la culoare, aflată încă sub efectul cafelei instant, Carol visase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
total diferit de trupul unui bărbat, care nu se schimbă deloc, e static și lipsit de viață.“ În seara aceea, în dormitorul îmbrăcat în lemn deschis la culoare, aflată încă sub efectul cafelei instant, Carol visase că e o uriașă uzină chimică, la fel ca rafinăria ICI din apropierea casei părinților ei, din Dorset. Din vagin îi ieșeau o mulțime de țevi, dintre care unele deversau zăpadă carbonică, iar altele clipeau intermitent din becurile de avertizare protejate de o rețea din fire
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
Și iată că nestăvilita mea curiozitate a fost grabnic răsplătită. Cercetând încă o dată chipurile participanților la cenaclu, am înțeles, spre teribila mea groază, că ei erau cei care emiteau în chip atât de straniu sunetul acela, devenit acum ca de uzină. Fixându-ne cu o ură teribilă și cântând permanent o singură notă prelungă și joasă, un mi infinit și atât de jos, încât l-am identificat ca situându-se în a doua octavă de sub do-ul central, acești preoți nebuni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2045_a_3370]
-
punea să facem mai ales exerciții de rapiditate, trebuia să sărim mult și să plonjăm, să sărim și să plonjăm, să sărim și să plonjăm, avea o mașinărie de torturat portarii inventată de el, i-au fabricat-o muncitorii de la uzina de metalurgie, o minge umplută cu nisip, la capătul unei țevi lungi de fier, mașinăria rotindu-se în jurul unui ax, când arunca mingea spre noi, loviturile ei puteau fi cumplite, știam, Janika și cu mine, că dacă n-o prindem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
mâna lui nea Gică, se zvonea că s-a făcut antrenor la juniori pentru că adulții nu-i mai suportaseră brutalitățile, l-au prins odată și l-au caftit bine, de atunci nu i-au mai dat voie să antreneze echipa uzinei, putea să ne antreneze doar pe noi, ăștia de unșpe-doișpe ani. Când, în mai, fusesem în prag de eliminare, nea Gică făcea cu noi antrenamente zilnic, ne făcea rost de scutiri, la primele patru ore puteam lipsi de la școală, toată lumea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
pe noi, ăștia de unșpe-doișpe ani. Când, în mai, fusesem în prag de eliminare, nea Gică făcea cu noi antrenamente zilnic, ne făcea rost de scutiri, la primele patru ore puteam lipsi de la școală, toată lumea fusese de acord că echipa uzinei trebuie să se califice, nu se putea să fim eliminați, nea Gică ne-a și spus că dacă nu-i batem pe cei de la Avântul, echipa armatei, atunci s-a terminat, adio, după meci o să ne facă zob gleznele cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
mijlocul străzii, să tot fi avut vreo patruzeci de metri, în spate stăteau și câte patru-cinci unul lângă altul, dar la intrarea în magazin coada se subțiase, fiindcă pe ușă încăpeau doar câte doi, acolo, în față, un muncitor de la uzina metalurgică tocmai îl scutura de guler pe unul cu mutra roșie, îmbrăcat în trenci, strigând la el că ce-și închipuie, cum o să-l lase înăuntru peste rând, cunoaște el șmecherii de teapa lui, de data asta n-o să se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
cinstiți care stau la rând, la care ăla în trenci a spus că el stătuse la rând, numai că trebuise să dea o fugă până acasă după bani și că rugase pe cineva să-i țină rându’, dar muncitorul de la uzina metalurgică a strigat că nu există așa ceva, ca altu’ să-i țină rându’, dacă-i trebe ceva, atunci să stea personal, ca toți oamenii cinstiți, și l-a împins cu atâta furie, că ăla a căzut în cur, umplându-se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
care s-a aplecat, a ridicat lădițele și a început din nou să-mpingă, în dreapta și-n stânga, oamenii, repezindu-i între timp, s-o lase să treacă, s-o lase, că are treabă, ei, și atunci, deodată, muncitorul de la uzină s-a postat în fața ei și, cu două mâini, a apucat lădițele, și a întrebat-o, cum adică a închis ușa de la intrare, nu vede câtă lume mai stă aici, iar tanti Ani s-a răstit la el, să lase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
cu toții, în același timp, mulțimea s-a năpustit în față, târându-mă și pe mine cu ea, împingându-mă înainte, am simțit cum îmi cade din buzunar șurubul, până să-l prind, se și rostogolise printre picioarele mulțimii, muncitorul de la uzină urla în gura mare că asta nu-i dreptate, și a smuls lădițele din mâinile lui tanti Ani, trântindu-le cu atâta putere de pământ, de s-au făcut țăndări, iar așchiile au zburat prin aer, risipindu-se în toate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]