11,499 matches
-
și sora lor. Et.: n. pers. Borz(e)a + suf. -ești. Borza, d. ap. bo(a) rză « gândac », formație onomatopeică. BRUSTUROASA, comună care a aparținut de plasa Tazlăul de Sus (1864). Dacă în 1865 au fost înregistrate 519 case, la recensământul din 2004 existau 3537 de locuitori. De-a lungul vremii, din comună au făcut parte și satele Agăș, Ciugheș, Buruienișul, Pârâul Ursului, Surdul, Palanca. Situată în nord-vestul Văii Trotușului, comuna se învecinează cu Tarcău (nord), Asău (est), Agăș (sud), Palanca
LOCURI, NUME ŞI LEGENDE TOPONIMICE by ŞTEFAN EPURE () [Corola-publishinghouse/Science/1668_a_2940]
-
precum Bucium, Buciumi, Buciumeni. Et.: ap. Bucium d.lat.bucinum. CAȘIN, sat, pârâu și mănăstire, situate în sud-vestul județului Bacău, fiind vecine cu Bogdănești (nord-vest), Onești (nord), Ștefan cel Mare (est). În 1865 sunt înregistrate 338 de case, iar la ultimul recensământ (2004) viețuiau 3903 locuitori. Cu timpul, s-a înființat și o nouă localitate foarte importantă, numită Mănăstirea Cașin (Cașinul, Cașinului ). La 1864, Cașin făcea parte din plasa Trotuș. În 1968, era alcătuit din satele Cașin și Curița. Comuna Cașin, aflată
LOCURI, NUME ŞI LEGENDE TOPONIMICE by ŞTEFAN EPURE () [Corola-publishinghouse/Science/1668_a_2940]
-
6000 de locuitori. În documentele vremii, acest toponim apare și cu formele: Căiuțul, Căiuțul Mic, Târgul Căiuțului, Târgul Căiuțul, Târgușorul Căiuți, Căiuțiul, Căiuțul-Târgușor, Căiuții-Sat, Căiuții-Târg. În 1774, existau 37 de case, în 1816 trăiau aici 350 de locuitori, iar la recensământul din 1977 erau înregistrați 1592 de locuitori. Școala primară a fost construită în 1865. Astăzi, comuna Căiuți se compune din următoarele sate: Căiuți, Mărcești, Popeni, Blidari, Pralea, Heltiu, Boiștea și Vrânceni. Satul reședință de comună este așezat pe malul stâng
LOCURI, NUME ŞI LEGENDE TOPONIMICE by ŞTEFAN EPURE () [Corola-publishinghouse/Science/1668_a_2940]
-
un rol deosebit în viața socialeconomică și culturală în zonă sunt următoarele: Miercurea Ciuc, Gheorghieni (orașe), Armășeni, Catalina, Cârța, Frumoasa, Harghita, Lunca de Jos, Lunca de Sus, Mădăraș, Mihăileni, Sâncrăieni, Sânmartin, Tomești, Tușnad. În 1910, existau 31.524 case, iar la recensământul din 1956 au fost înregistrați 273.964 de locuitori. Atestările mai importante aparțin anilor 1587, 1634, 1790, 1849, 1861. Et.: mag. csik « ținut de frontieră ». CURIȚA, sat aparținător de comuna Cașin, situat pe pârâul cu același nume. Apa izvorăște din
LOCURI, NUME ŞI LEGENDE TOPONIMICE by ŞTEFAN EPURE () [Corola-publishinghouse/Science/1668_a_2940]
-
sunt din 28 ianuarie 1607, 28 martie 1609, 27 aprilie 1639, 11 martie 1662, 9 octombrie 1729 și mulți ani ulteriori, în toate fiind folosită forma Dărmănești, ultima mențiune datând din 16 martie 1907. Dacă în 1774 existau 104 case, recensământul din 2002 înregistrase 14.222 locuitori. În această localitate există Palatul Știrbei (1906), Monumentul Eroilor din primul război mondial (1904) și un mic muzeu etnografic. Numele topic în discuție a cunoscut, în actele scrise, următoarele variante formale: Dărmăneștii, Dermănești, Germești
LOCURI, NUME ŞI LEGENDE TOPONIMICE by ŞTEFAN EPURE () [Corola-publishinghouse/Science/1668_a_2940]
-
prin venirea unor familii din fostul sat Dealul Săliștei. Este situat pe cursul inferior al Trotușului. Când purta numele Gropile, el îngloba satele Motocești și Păltinata. Documentar, vechiul nume apare întâia oară în 1774, când număra 13 case, pentru ca la recensământul din 2002, comuna să aibă 1144 de locuitori. Școala primară a fost construită în 1865. Et.: slv.donbrava « pădurice de stejar ». FĂGET, sat și comună, numită astăzi Ghimeș - Făget, situat în Depresiunea Ghimeș - Palanca, la confluența pârâului Bolovăniș cu râul
LOCURI, NUME ŞI LEGENDE TOPONIMICE by ŞTEFAN EPURE () [Corola-publishinghouse/Science/1668_a_2940]
-
forme maghiare ca Gymesbük (1850, 1854), Gyimesbük și Gyimes (1857). Din 1921, localitatea poartă numele Ghimeș - Făget. Alte variante cu care apare toponimul în actele oficiale sunt: Ghimeș -Făget (1921), Ghimeș - Făget (1931), Ghimășfăget (1930), Fadschet (1850), Gyimesbück (1856). La recensământul din 1977, existau 1708 locuitori. Școala primară a fost înființată în 1919. Et.: ap. fag d.lat.fanus + suf. colectiv -et. GURA VĂII, fost sat al comunei Bârsănești;comună din zona Trotușului inferior, la 8 km. de Onești. Mult timp localitatea
LOCURI, NUME ŞI LEGENDE TOPONIMICE by ŞTEFAN EPURE () [Corola-publishinghouse/Science/1668_a_2940]
-
toponim consemnate în documente: Helțiul, Helțiul de Jos, Helțiul de Sus, Helțiul Mare, Helțiul Mic, Helțiu Nou, Helțul, Helțiul, Heletin, Helteul, Haltăul, Hilțiul, Cheltiu, Chiltia (germană), Helteou (franceză, 1827). În 1774, așezarea număra 250 de locuitori, în 1930, 465, iar recensământul din 1977 înregistra 577 de locuitori. Biserica din lemn “Sfântul Ioan” a fost zidită în 1795, iar școala primară a fost construită în 1920. Et.: ap. din germ. Hildt sau Helt “nevăstuică”. LAPOȘ, munte și schit din bazinul mijlociu al
LOCURI, NUME ŞI LEGENDE TOPONIMICE by ŞTEFAN EPURE () [Corola-publishinghouse/Science/1668_a_2940]
-
este înregistrată abia în 1813. Alte variante formale (adaptări sau traduceri): Csik - Gyimes - Lok (1897), Ghimesulocu (germană), Gimeslokk (maghiară), Ghimeslunka (germană), Gyimes - Lok (maghiară), Gyimes Lunka (germană), Gyimeslaka (germană), Lunka (maghiară, 1808). În 1860, localitatea număra 267 de locuitori, iar recensământul din 1922 înregistra cifra de 722. Biserica romano-catolică a fost zidită în 1902. Din 1994 funcționează aici Liceul romano-catolic “Sfânta Elisabeta”. Et.: ap. luncă d. slv.lonko + prep.de d. lat. de + adv. jos d. lat. deorsum. MĂNEȘTI, fost sat
LOCURI, NUME ŞI LEGENDE TOPONIMICE by ŞTEFAN EPURE () [Corola-publishinghouse/Science/1668_a_2940]
-
varietatea și bogăția numelor topice cu care este denominată localitatea: Satul Moinești, Târgușorul Moinești, Târgul Moinești, Moenești, Târgul Moineștii, Moinescht (1774, germană), Moinest (germană), Moinestu, Moinesty, Moynescht și Markt Moinesty (germană). Dacă în 1774 satul număra doar 75 de locuitori, recensământul din 2002 a înregistrat un număr de 24.210. Biserica “Sfântul Ioan” datează din 1839, iar cea a “Înălțării Domnului” din 1820. Școala primară (azi Școala generală nr.1) a fost construită în 1864, Spitalul local în 1880, iar stația
LOCURI, NUME ŞI LEGENDE TOPONIMICE by ŞTEFAN EPURE () [Corola-publishinghouse/Science/1668_a_2940]
-
8 aprilie 1848. Abia din 9 aprilie 1848 apare și numele Oituz, formă cu care îl întâlnim până în 21 decembrie 1860, dată după care se revine la Grozești. În 1774, localitatea avea 1282 de locuitori, 3301 în 1912, iar la recensământul din 1992, populația cuprindea 6938 de locuitori. Postul vamal a fost înființat în 1789, școala primară, în 1865, iar biserica de lemn “Adormirea Maicii Domnului”, în 1734. Ca în multe alte cazuri, așezarea omenească și-a luat numele de la cursul
LOCURI, NUME ŞI LEGENDE TOPONIMICE by ŞTEFAN EPURE () [Corola-publishinghouse/Science/1668_a_2940]
-
descendent mai cunoscut a fost Alecu Aslan, alături de Nicu Alcaz. Din 1956 a fost inclusă în organizarea administrativă a orașului și localitatea învecinată - Borzești. În 1774 trăiau în Onești 155 de locuitori, în 1912, un număr de 2037, iar ultimul recensământ (2002) înregistra 51.416 locuitori. Mult timp, Oneștiul includea și satele sau cătunele Borzești, Crucea de Piatră, Poiana Nucului, Robu și Slobozia Mielului. Un document din timpul lui Alexandru cel Bun (1400 - 1432) menționează pentru prima dată satul Onești, iar
LOCURI, NUME ŞI LEGENDE TOPONIMICE by ŞTEFAN EPURE () [Corola-publishinghouse/Science/1668_a_2940]
-
Gutinaș, Valea Seacă, Corbul, Gârbovana, Livada și Mărcești. Actele oficial - administrative înregistrează diferite forme, precum Rădeni (1502), Rădeanul, Rădenii, Rădiana, Rădieni, Rădioana, Redeanul, Rodeana, Redeana, Redenii și Rediana (germană), Resdeni (maghiară). Dacă în 1774, satul avea 170 de locuitori, la recensământul din 2002 el număra 688 de locuitori. Școala primară a fost construită în 1906, iar biserica « Sfinții Voievozi », în 1628. Et.: n. pers. Radu d. slv. Rado/slav «om vesel, bucuros » + suf. -eana, numele topic având semnificația de “moșia sau
LOCURI, NUME ŞI LEGENDE TOPONIMICE by ŞTEFAN EPURE () [Corola-publishinghouse/Science/1668_a_2940]
-
Ulterioare atestări documentare aparțin anilor 1836, 1865, 1873, 1876, 1887, 1896, 1904, 1907, ultima fiind din 8 august 1917. În afară de forma Slănic, mai apar și variantele Slanik, Slanike (germană și franceză), Szlanikfürdő (maghiară). Localitatea număra, în 1912, 196 locuitori, iar recensământul din 2002 a înregistrat 1874 locuitori. Biserica de lemn a fost construită în 1847, iar școala primară în 1890. În stațiunea balneară (care apare cu numele Slănicul, Slănicul -Băi, Slănicul - Moldova și Slănic - Moldova ) există un parc public, 22 de
LOCURI, NUME ŞI LEGENDE TOPONIMICE by ŞTEFAN EPURE () [Corola-publishinghouse/Science/1668_a_2940]
-
urmașilor săi (ultima a fost Smaranda Roset). Formele cu care apare numele localității în actele oficiale sunt următoarele: Stațcanii (1839), Stețcanii, Stețicanii, Stițcanii, Tescanii, Tețcanii, Tețcani Unguri, Teskany și Tetskany (germană). În 1774 viețuiau aici 535 de locuitori, iar la recensământul din 2002, un număr de 761. Școala primară a fost construită în 1848, iar biserica «Sfântul Gheorghe » a fost zidită în 1769. În localitate ființează conacul Rosetti - Tescanu, Centrul de Cultură «Rosetti - Tescanu - George Enescu » (acesta din urmă a locuit
LOCURI, NUME ŞI LEGENDE TOPONIMICE by ŞTEFAN EPURE () [Corola-publishinghouse/Science/1668_a_2940]
-
1762,1776, 1778, 1789, 1804 și în alți ani. De multe ori, numele localității este asociat cu ocna “mină de sare” și cu Mănăstirea Precista și Mănăstirea Răducanu. În 1774, localitatea număra 3530 de locuitori, în 1912, 12.588, iar recensământul din 2002 a înregistrat 13.598. Salina a fost înființată în 1862 (mai târziu funcționând și ca închisoare de siguranță), școala primară de băieți, în 1845. Biserica “Precista” a mănăstirii cu același nume a fost ctitorită în 1662, iar cea
LOCURI, NUME ŞI LEGENDE TOPONIMICE by ŞTEFAN EPURE () [Corola-publishinghouse/Science/1668_a_2940]
-
să se înregistreze în diferite acte diverși locuitori din Trotuș. Ultima atestare, cu forma Târgul Trotuș, este din 8 august 1917. În 1774, în localitate trăiau 545 de locuitori, pentru ca în 1912 să se înregistreze cifra de 988, iar la recensământul din 2002, 2673 de locuitori. Școala primară a fost construită în 1869, iar biserica “Sfinții Voievozi” a fost ctitorită în 1730. Et.: provine din hidronimul Trotuș, care are la bază ap. trotuș d. mag. tatros “râul tătarilor”. E interesant de
LOCURI, NUME ŞI LEGENDE TOPONIMICE by ŞTEFAN EPURE () [Corola-publishinghouse/Science/1668_a_2940]
-
Urechiani (21 martie 1682), Urecheni (1685), Urichiani, pentru ca de la 20 iulie 1688 să se revină la forma Urechești, cunoscută, oficial, și în zilele noastre. Dacă în 1774 existau aici 235 de locuitori, în 1912 numărul lor era de 259, iar recensământul din 1977 înregistra cifra de 1886. Școala primară a fost construită în 1892, iar biserica “Sfânta Parascheva” a fost ctitorită în 1792. Et.: antrop. Ureche (de la ap. ureche d.lat. auricula ), răspândit de secole în Moldova și Bucovina, + suf. -ești. VIIȘOARA
LOCURI, NUME ŞI LEGENDE TOPONIMICE by ŞTEFAN EPURE () [Corola-publishinghouse/Science/1668_a_2940]
-
numeroși ostași germani CAPITOLUL IV Comuna Oșești în anii 1917 1918 Satul Oșești este atestat documentar din anul 1546, în timpul celei de-a doua domnii a lui Petru Rareș. Oamenii de pe aici au fost dintotdeauna răzeși, așa cum apar în catagrafiile (recensămintele) nominale, începând cu 1772 - 1773. Unele nume de familie de atunci se regăsesc și acum, ceea ce dovedește statornicia lor pe aceste locuri. Din Oșești s-a ridicat neamul Motășilor, care a dat numeroși ofițeri superiori ai armatei române sau juriști
Întâmplări din vremea Ciumei Roşii by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1230_a_1931]
-
1796 (?)”. Nu știm al cărui urmaș era acest Gheorghe Frimu; descindea, fără îndoială din Frimul din satul vecin, Dăncești. Trebuie să fi fost nepot lui Toader Frimu, cel care poate m Oricum, la Mircești odihnesc mai mulți din neamul său. Recensământul rusesc din anii 1772-1773, găsește pe un Ion Frimul la Mircești, probabil frate cu Gheorghe. Tot atunci, mai trăia un Vasile Frimul la Scânteia și un Andrei Frimul la Borosești. Însă cei avuți de noi în vedere, provin de la Mircești
Întâmplări din vremea Ciumei Roşii by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1230_a_1931]
-
delegații comercianților au găsit unele soluții de moment pentru normalizarea vieții economice. Magazinele sunt deschise”. Probabil, în urma vreunui ordin venit „de sus”, Primăria Bârlad a trecut și la recenzarea populației. Asupra acestei teme, edilul a scris că: „...s’a efectuat recensământul întregei populații, operație care continuă încă cu cei ce se reîntorc. Până în prezent au fost recenzate circa 15.000 de persoane”. La secțiunea „asistență socială”, primarul luase următoarele măsuri: „...din inițiativa Primăriei s’a împărțit Spitalului Beldiman, Spitalului Sovietic, Lagărului
Întâmplări din vremea Ciumei Roşii by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1230_a_1931]
-
postbelică în care se afla Bârladul și locuitorii săi, dar și din punct de vedere al protecției propriilor militari, ofițerii ruși au dispus unele măsuri, consemnate de Weinfeld în raportul său: „...din ordinul Comandamentului Armatei Roșii s’a ordonat un recensământ sanitar al întregii populații a orașului Bârlad care va avea loc dela 22 septembrie la 5 octombrie”. Luând act de ordinul rușilor, noul director al sănătății județului Tutova a trecut la organizarea acestei importante acțiuni profilactice: „...vizitele medicale se vor
Întâmplări din vremea Ciumei Roşii by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1230_a_1931]
-
a” n România. Avea și de unde să facă aceste re m primite arată că, partidul național socialist n. Încercările partidul nazist de racolare a cetățenilor români d te a statelor și î crutări dacă luăm în seamă faptul că la recensământul din anul 1930 au fost numărați 760.000 de cetățeni ai acestei etnii. Hușul, desigur, nu avea nimic dea face cu ambițiile „führer”-ului pentru simplul motiv că pe aceste meleaguri nu am găsit decât doi etnici germani și anume
Întâmplări din vremea Ciumei Roşii by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1230_a_1931]
-
partid și cu creșterea rolului său conducător, o serie de oameni capabili și pregătiți au căzut, pe rând, din funcțiile lor pentru că erau țigani. Se zice că noi, țiganii, suntem prea numeroși, că ne înmulțim prea repede. De aceea, la recensământul populației din anul 1977, recenzorii au fost obligați să modifice formularele celor care au declarat că sunt de naționalitate țigani, pentru a nu ieși prea mare numărul acestora, căci, vezi Doamne, râde străinătatea de noi. Așa se face că, deși
Ultimul deceniu comunist: scrisori către Radio Europa Liberă by Gabriel Andreescu, Mihnea Berindei (eds) () [Corola-publishinghouse/Memoirs/619_a_1376]
-
constatăm că mai mult de 57 % din populația mondială se găsește astfel în curs de tranziție demografică, la acest început de secol al XXI-lea (Granier, 2003). Să începem de la natalitate și să pornim de la un exemplu precis. Știm, datorită recensământului și informațiilor stării civile, că populația franceză a trecut, între 1 ianuarie 1990 și 1 ianuarie 1991, de la 56 577 000 la 56 893 000 de persoane, adică o creștere de 316 000 de persoane. Starea civilă a înregistrat în
Demografie şi societate by Phillippe Barthélemy, Roland Granier, Martine Robert [Corola-publishinghouse/Administrative/1396_a_2638]