10,488 matches
-
origini și destinul libertății. În narațiunea sa, cum am văzut, președintele american descrie, clar și cu toată franchețea, consecințele nefaste ale renunțării americanilor la propriul destin, fie și provizoriu, din cauza deturnării atenției dinspre ceea ce este vital națiunii americane din perspectiva înaintării istoriei sale pe calea prescrisa de mit. Astfel, Reagan definește valorile absolut necesare menținerii pe cale unitatea, libertatea, puterea și invită publicul să "se dedice trăirii acestei povești"551, și nu a oricărei alteia. În continuarea raționamentului său, William Lewis se
Criticismul retoric în ştiinţele comunicării. Atelier pentru un vis by Georgiana Oana Gabor [Corola-publishinghouse/Science/934_a_2442]
-
care le-a acceptat Treptow"560. Povestea reală a soldatului american, dincolo de caracterul său particular, "reprezintă un adevăr mai cuprinzător"561: potrivit lui Lewis, definiția lui Reagan a eroului și eroismului individual este rezervată exclusiv acelor acțiuni individuale care contribuie la înaintarea națiunii pe calea libertății și a prosperității, în timp ce calitatea de "american" și nu altele, particulare, cum ar fi "republican", de pildă conferă individului exact statutul necesar în logica narativă. În cele ce urmează, William Lewis definitivează profilul poveștii americane, ilustrând
Criticismul retoric în ştiinţele comunicării. Atelier pentru un vis by Georgiana Oana Gabor [Corola-publishinghouse/Science/934_a_2442]
-
particular al lui Ray McKerrow, în timp ce analiza de față îi datorează, cum precizam într-un moment anterior, posibilitatea mânuirii cheii de lectură. Însă mai ales, fără studiul din 1989 al lui McKerrow, contribuțiile multor "eroi" ai criticismului retoric american la înaintarea proiectului cercetării academice înspre noi posibilități de articulare și reprezentare a diferenței (culturale) nu ar fi fost, până în ziua de astăzi, posibile. Ce trebuie să reținem din această lectură? Care este moștenirea simbolică a lui Ray McKerrow pentru fiecare dintre
Criticismul retoric în ştiinţele comunicării. Atelier pentru un vis by Georgiana Oana Gabor [Corola-publishinghouse/Science/934_a_2442]
-
să se plimbe cu prietenii, să facă sport, să vizioneze un film, să facă diferite activități de deconectare organizate de școală - dansuri, cercuri tematice etc. (la vârste mai mari) - știind că tot ceea ce fac este în interesul sănătății lor. O dată cu înaintarea copilului în vârstă, părinții se vor retrage în planul secund și lasă copiilor libertatea de a-și planifica și organiza timpul liber. Pentru a face cu succes acest lucru este necesar să îi învețe la vremea potrivită cum trebuie planificat
Arta de a fi părinte by Geraldina Juncă, Ciprian Juncă () [Corola-publishinghouse/Science/290_a_1392]
-
candidat ce acționează direct, pe calea axului neuroendocrin sau indirect, periferic, prin creșterea oxidării acizilor grași (82), creșterea activității fizice și termogenezei. Nivelul noradrenalinei plasmatice crește cu vârsta, ca urmare a creșterii tonusului simpatic. Modificări în secreția de insulină: odată cu înaintarea în vârstă s-a observat un declin progresiv al funcției β celulare, îmbătrânirea pancreasului fiind urmată de o scădere în secreția maximală stimulată de insulină (81), atât în cursul TTGO, cât și în cursul TTGiv sau după stimularea cu arginină
Tratat de diabet Paulescu by Carmina Alexandru, Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92225_a_92720]
-
cei mai mulți pacienți trebuind să fie combinată cu insulinorezistența. 2. Amiloidul insular / insuficiența β celulară secundară: se știe că amiloidul este citotoxic pentru celulele insulare și se asociază cu scăderea masei de celule β, putând conduce la insuficiență β celulară. Cu înaintarea în vârstă a fost observată o creștere a amiloidului insular (60). Este improbabil ca supraproducția primară de amiloid să fie evenimentul inițial ce conduce la disfuncție β celulară și moartea celulelor β, fiind mai probabil ca secreția crescută de amiloid
Tratat de diabet Paulescu by Carmina Alexandru, Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92225_a_92720]
-
fie evenimentul inițial ce conduce la disfuncție β celulară și moartea celulelor β, fiind mai probabil ca secreția crescută de amiloid să se datoreze producției excesive β celulare atât de insulină, cât și de amiloid, ce caracterizează hiperinsulinismul asociat cu înaintarea în vârstă. Aceasta conduce la un cerc vicios al depozitării intracelulare de amiloid, pierdere β celulară și creșterea amiloidogenezei în celulele β rămase, cu agravarea deficitului insulinosecretor. 3. Distrucție β celulară autoimună: poate conduce la T1DM cu debut tardiv, știut
Tratat de diabet Paulescu by Carmina Alexandru, Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92225_a_92720]
-
viață. Introducerea precoce a sensibilizatorilor insulinici (biguanide, tiazolidindione) poate ajuta în managementul și întârzierea progresului bolii (55, 77). Acestora li se adaugă pacienții cu DZ diagnosticat la vârstă tânără sau adultă, la care spectrul clinic al bolii se modifică odată cu înaintarea în vârstă. Înrăutățirea controlului glicemic (mai ales cel postprandial) și apariția insuficienței secundare la sulfonilureice este comună la acești pacienți. Alții pot prezenta creșterea apetitului și creștere în greutate după administrarea de sulfonilureice sau insulină și, de aceea, vor avea
Tratat de diabet Paulescu by Carmina Alexandru, Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92225_a_92720]
-
insulină și, de aceea, vor avea un beneficiu mai mare dacă li se administrează sensibilizatori insulinici. Nu în cele din urmă există unii pacienți cu durată lungă a diabetului ce dezvoltă și alte componente ale Sindromului X metabolic doar cu înaintarea în vârstă. În managementul diabetului zaharat la vârstnici trebuie să se țină cont de faptul că aceștia prezintă: un nivel crescut de comorbiditate, abilitate scăzută datorită vârstei, vulnerabilitate crescută la hipoglicemie. Stabilirea țintelor terapeutice trebuie să se facă ținând cont
Tratat de diabet Paulescu by Carmina Alexandru, Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92225_a_92720]
-
favorizat două aspecte mai importante și anume: cel de depozitare, creind stratul de cuvertură, gros de peste 100 m, iar cel de-al doilea aspect se referă la acțiunea de modelare a cuverturii, sub influența numeroșilor factori externi. Datorită retragerii și înaintării mărilor de pe acest teritoriu, depozitele de cuvertură ale etajului superior a dobândit în componența lor, ca predominante, argilele și marnele, cu unele intercalări de nisipuri și de orizonturi subțiri de gresii, slab cimentate. Apariția zonelor înalte de podiș a fost
NĂUTUL by OVIDIU UNGUREANU, MIHAIL AXINTE, GINA UNGUREANU, ELENA UNGUREANU () [Corola-publishinghouse/Science/91866_a_92807]
-
criticului Nicolae Manolescu, "jubilația intensă a descoperirii lumii"113, care patronează primul volum, în care "structura discursivă încorpora senzațiile cele mai fruste, gesticulația, nu lipsită de retorism"114. Așa cum era de așteptat și cum fiecare autor resimte acest fapt, odată cu înaintarea în timp, și la Ana Blandiana, "lirismul debordant din volumul de debut se cenzurează vizibil în al doilea volum Călcâiul vulnerabil (1966)"115. Odată cu distanțarea de lumea paradisiacă, ia naștere un conflict între eul liric și realitatea înconjurătoare, generându-se
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
părea de neașteptat, de un oarecare manierism, dar nu la nivel formal, ci la nivelul trăirii poetice. E ceea ce am numi un manierism al confesiunii, în care etica devine un imperativ al artei"119. Iubirea nu dispare în totalitate, odată cu înaintarea în vârstă, așa cum sesizează critica, următoarele volume îmbinând strigătul specific unei pătrunderi în necunoscut cu sentimental pur, nedegradat de trecerea ireversibilă a timpului: "De altfel, patosul candorii devine la Ana Blandiana o condiție a poeticului"120, iar sinceritatea se menține
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
tulburătoare, poeziile cu iz ludic (Glumă și Glumă II) devin, în fapt, un joc arghezian de-a v-ați ascunselea, crud prin tragismul său, în care eul liric anticipează începutul rupturii sale de origini, fericirea fiind în descreștere, pe măsura înaintării sale biografice, într-o realitate diferită de cea esențială, marcată de lipsa unor valori comune, care pendulează între material și spiritual, între contingent și transcendent: "Vântul tânăr a furat hainele copacilor/ Și aleargă cu ele hohotindu-le peste câmp,/ Copacii
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
acestui volum. Fiind volumul în care începe să se simtă trecerea către cea de-a doua etapă de creație, se observă o reluare a unor teme și motive poetice din primul volum, supuse fiind, însă, unui permanent dinamism raportat la înaintarea în vârste. Totodată, acest volum conține o formă de evadare spirituală prin intermediul "cuvântului mistificator și fatal"63, poeta maturizându-se vizibil, atât în planul scrisului, cât și în plan personal 64. Maturitatea face din eul poetic o "conștiință ordonatoare a
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
să se-nmulțească", "Brațele mele ca niște fulgere vii, jucăușe", "Din apă ieșeau trupuri albe de plopi/ Cu forme somnoroase și suave./ Adolescenți frumoși sau doar femei/ (...) Apa era fără sfârșit rotundă,/ Luna turna peste luciul ei/ Ulei" etc. Odată cu înaintarea în vârste, întoarcerea virtuală sau doar încercarea de reconstituire a spațiului edenic al copilăriei devine imposibilă, natura însăși suferind și contribuind la această călătorie a poetei: "De mult a dispărut orice solidaritate cu mine/ A copacilor/ Și semnul izvorului care
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
în brânci./ După aceea se izbește cu fruntea nisipul/ și i se cere iertare cercului./ Atât". (Nichita Stănescu, Lecția despre cerc) Reinventarea noii lumi interioare poate reprezenta și reconstrucția unei noi case, care este însuși trupul poetei, și care, odată cu înaintarea în vârste, pare să nu mai ofere același confort: " Era un timp când mă simțeam/ În trupul meu acasă,/ Știam locul fiecărui lucru -/ Fereastra în care răsare soarele/ Și peretele dinspre nord,/ Nu-mi era niciodată urât,/ Îmi găseam de
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
prezența vizibilă a unui om viu. El este încă tangibil, dar nu mai trebuie atins, pentru că, așa cum îi explică Magdalenei, care vrea să verifice realitatea lui cu propria mână: „Încă nu am urcat la Tatăl meu”. Personajul lui Hristos răspunde înaintării femeii prin concavitatea retragerii sale, realizate în primul rând prin înclinarea torsului. Această înclinare posedă însă întreaga ambiguitate a unui vector oblic: când este citit descendent, îl face pe Hristos să se ferească de atingere; când este citit ascendent, îl
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
sunt "Necuvintele", decât niște neputințe în fața mișcării universale și a faptelor. Simțim parcă, la majoritatea poeților conturându-se ideea că ar exista o neconcordanță între inerția cuvântului și starea de proliferare a formelor materiei și tendințele ei de purificare, de înaintare spre formele inițiatice, spre perfecțiune. Poetul este hărăzit căutărilor și frământărilor, ezitărilor și incertitudinilor. Totuși poetul spune-se ar fi împăcat/ Cu poteca asta îngustă ce șerpuie/ Pe gura vulcanului". Sau "Poetul capul nimănui/ Rostogolit din Zare-n zare/ Când
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
cum remarcă Ion Pop, din lectura romanticilor germani; trimiterea la Hölderlin,("Der Ister",) semnifică "călătoria locului" unitatea călătoriei și a locului. "Fluviul lui Ioan Alexandru este o formă de mișcare a esenței" ce-și găsește impulsul în sine însăși, încât înaintarea sa pare paradoxală "stare pe loc"2. Ideea Pustiului în ultima esență este concentrată în poemul "Tentation" comunicarea cu transcendentul ți-o dă muntele, ca la Blaga, Pustia reprezentând esența, miezul de foc, straja eternă care sălășluiește în om: " În
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
tău": "Ai iarăși sentimentul că a murit un om,/ Care putea să-ți fie prieten, care poate/ Ar fi știut mai bine ca oricare/ să te ferească de singurătate". "Văzduhul virgin" este poemul care definește spațiul spiritual al poetului. Odată cu înaintarea în vârstă, i se definește spiritul balcanic, în care îl vedem parcă pe Nastratin Hogea, înțeleptul, așa cum l-a portretizat Ion Barbu: "Balcanic și greoi trăiesc,/ Cu mari genunchi în foc drăcesc,/ Cu părul ruginit în plopi." Un spațiu important
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
pentru putere: aă posibilitatea de a fi sau de a te afirma, de a te impune În absența oricăror obstacole, susține Boussuet: bă posibilitatea de a fi sau de a te afirma ca persoană prin Învingerea obstacolelor care Îți „Închid” Înaintarea În viață, susține Freud. Care sunt elementele care, din punct de vedere psihologic și moral, caracterizează puterea? aă Afirmarea de sine este prima caracteristică a puterii. Ea corespunde aspirațiilor, ambițiilor sufletești, spirituale și morale ale supraeului individului respectiv. Prin putere
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
a eului cu actele sale anterioare, totul aflându-se sub semnul normelor morale ale supraeului. Am putea considera că acesta este „momentul bilanțului”, al comparării Binelui cu Răul. Regretul, ca experiență sufletească și morală, este o concluzie care apare o dată cu Înaintarea În vârstă și cu acumularea experienței de viață de către persoană. Deși este asociat tristeții, regretul nu este numai o simplă stare afectivă. El se raportează Întotdeauna la anumită o cauză, iar această cauză este asociată cu o dispoziție afectivă particulară
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
felul de a fi al individului, al eului acestuia. Ce reprezintă, În cazul acesta, tulburările psihomorale, În raport cu alteralitatea sufletească? O analiză atentă ne dă următoarele răspunsuri: tulburările psihomorale sunt Întoarceri În trecut ale persoanei; ele mă Închid, În ceea ce privește perspectiva de Înaintare către viitor; tulburările psihomorale obligă persoana umană să trăiască Într-un prezent dat de alteralitatea sa interioară; tulburările psihomorale reprezintă astfel o Întoarcere conflictuală la categoriile apriorice ale unei conștiințe morale care judecă și pedepsește; acest fapt se explică prin
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
lor de acțiune se Întâlnesc În planul general al psihoterapiei. Ne vom ocupa În continuare de aspectele privind căile restaurării psihomorale a persoanei umane. Terapia morală nu Înseamnă numai restaurarea ființei căzute. Ea reprezintă un efort permanent al persoanei de Înaintare către starea de desăvârșire, către perfecțiunea morală pe care o dau virtuțile. Considerată din acest punct de vedere, terapia morală ne apare cu un cadru lărgit, ca o acțiune psihomorală permanentă de care persoana umană trebuie să fie mereu preocupată
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
mai bună cale de utilizare a vieții de către individ? La această Întrebare există, În mod firesc, un singur răspuns: cea care Împacă dorințele cu rațiunea. Echilibrul dintre dorințe și rațiune este Însăși condiția echilibrului psihomoral al persoanei, stabilitatea și condiția Înaintării sale către trepte mai Înalte ale vieții. Așa cum se poate vorbi despre o viață cumpătată, În mod egal, și constant, se poate vorbi despre o stare de echilibru pe care această viață o conferă persoanei. Ea este reprezentată prin sănătatea
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]