11,780 matches
-
satele ardelenești din zona Vadul Feleacului de lângă Cluj Napoca, unde Ștefan cel Mare avea posesiuni primite în dar de la Matei Corvin. Atunci când stăpânirea maghiară era prea accentuată în Ardeal, o parte din locuitori au trecut munții căutând sprijin la domnii moldoveni. Cancelariile domnești le-au dat pământuri unde să se stăpânească cu puțina lor avere. Din Cronica Liuzilor, nr.2, din 1805, publicat în Uricariul lui Th. Codrescu, aflăm că Muntenii de Sus avea 70 de liuzi (oameni străini, de peste hotar, fără
Filosofia şi istoria cunoaşterii by IGNAT CIPRIAN () [Corola-publishinghouse/Science/1124_a_2055]
-
proclamat anul 2010 ca „An omagial alCrezului Ortodox și al Autocefaliei românești”, în contextul aniversării a 1685 de ani de la primul Sinod Ecumenic de la Niceea (325)și a 125 de ani de la recunoașterea oficială a autocefaliei Bisericii Ortodoxe Române (1885). Cancelaria Sfântului Sinod a elaborat unprogram-cadru cu caracter național bisericesc pentru realizarea înanul 2010 a proiectului religios-duhovnicesc, cultural editorialisticși mediatic intitulat „2010 - Anul omagial al Crezului Ortodox și alAutocefaliei românești”. Având în vedere caracterul național bisericesc al acestui proiect de program-cadru
CREDINŢA ŞI MĂRTURISIREA EI by Petre SEMEN ,Liviu PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/128_a_428]
-
Legat de autor și destinația acestei cronici, s-au formulat și mai persistă opinii divergente. E îndeobște acceptat că redactarea s-a făcut la Curtea din Suceava și că ar aparține unui sas, fidel al voievodului, cunoscător al analisticii de cancelarie, din care s-ar fi inspirat în parte. Górka forța, în treacăt, identificarea anonimului redactor cu Hermann (Hărman), pârcălab de Cetatea Albă, în timp ce I.C. Chițimia va pleda pentru prezența unui interpolator (polon) și existența unui intermediar latin. Se mai consideră
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286525_a_287854]
-
deveni ei înșiși domnitori sau factori decizionali importanți, trebuie să spunem foarte clar faptul că aducerea unui prinț străin fusese un obiectiv politic formulat încă de la începutul secolului al XIX-lea. Apărut mai întâi ca expresie a modului în care cancelariile unor puteri vecine vedeau asigurarea unui echilibru în această parte a Europei, proiectul prințului străin instalat la tronul Principatelor Române devenea unul susținut de tot mai mulți lideri politici aparținând diferitelor familii ideologice. Lucrul acesta devenise posibil și datorită convingerii
[Corola-publishinghouse/Science/84966_a_85751]
-
plecarea de la tron a celui ales șef al statului la 5 și 24 ianuarie, dar și de neacceptarea coroanei românești de către Filip de Flandra, conturau o criză internă profundă, privită cu destul interes (ca să nu spunem chiar entuziasm) de unele cancelarii europene. La loc de frunte se aflau evident Rusia, Austria și Imperiul Otoman. Într-un context internațional precum cel de la începutul anului 1866, când un nou război stătea să înceapă, de această dată între Prusia și Austria, sprijinul francez pentru
[Corola-publishinghouse/Science/84966_a_85751]
-
areopagului european", dar reprezenta și un pas important în vederea obținerii viitoare a independenței statului român. Excepție de la poziția amintită făcea Franța care rămânea, prin vocea lui Napoleon, aceeași puternică susținătoare a diferitelor revendicări sosite de la București. Planurile croite prin diferite cancelarii pe seama statului de la nordul Dunării puteau fi combătute prin existența unei stabilități politice la București. Detronarea lui Cuza, apărută pe un fond mai larg de nemulțumire la adresa lui, a creat un cadru prielnic pentru cei care apreciau, în primăvara anului 1866
[Corola-publishinghouse/Science/84966_a_85751]
-
Principatelor Române la 24 ianuarie 1859 nu a însemnat abandonarea ideii prințului străin. Ea apărea în diferite contexte, uneori alimentând o criză politică existentă, alteori prefigurându-se ca o modalitate de rezolvare a conflictelor interne. Expresie a calculelor realizate de cancelariile puterilor europene la sfârșitul secolului al XVIII-lea și începutul veacului al XIX-lea, chestiunea aducerii unui prinț dintr-o dinastie străină pe tronul Principatelor Române avea, la 1866, o anumită tradiție în societatea românească, fiind parte componentă a proiectului
[Corola-publishinghouse/Science/84966_a_85751]
-
dincolo de cunoașterea din timp a refuzului lui Filip, fusese de acord cu Drouyn de Louis în privința unei acțiuni comune a Puterilor Garante 299. Datorită refuzului deja cunoscut, se impunea cu rapiditate găsirea unui nou prinț care să fie acceptat de cancelariile occidentale și apoi supus aprobării Parlamentului de la București. Cei care primiseseră o misiune de acest tip, Scarlat Fălcoianu și I.C. Brătianu, în urma hotărârii guvernului român din 25 februarie de a trimite o misiune diplomatică în Apusul Europei pentru a pleda
[Corola-publishinghouse/Science/84966_a_85751]
-
asumarea unui risc generat de punerea Puterilor Garante în fața faptului împlinit 320. Caracterul revoluționar al evenimentelor de la București, participarea armatei și hotărârea românilor de a-și apăra autonomia și câștiga independența erau intens subliniate 321. Izolarea fostului domn în rândul cancelariilor occidentale datorită modului în care condusese, dar și abilitatea locuitorilor de la nordul Dunării de a profita de "slăbiciunea" diplomației europene nu puteau să nu fie și ele remarcate 322. Ziarul liberalilor, Românul, relua în mai multe articole reproșul formulat la adresa
[Corola-publishinghouse/Science/84966_a_85751]
-
activități economice aducătoare de venituri 545, iar pe de altă parte de o anumită incapacitate a celor din urmă de a face față concurenței, deficiență mascată prin prezentarea competitorilor drept dușmani iremediabili ai națiunii române. Libertatea acordată de actele de cancelarie din secolelele XVIII-XIX, concretizată în îngăduința oferită de domnitorii români comunităților evreiești de a-și practica obiceiurile lor culturale și de a-și trăi viața religioasă după propriile precepte 546, nu avea să se mai regăsească în anii următori 547
[Corola-publishinghouse/Science/84966_a_85751]
-
a secolului al XIX-lea. Factorii care impuneau treptat în agenda politică românească proiectul prințului străin erau de natură internă, dar și internațională. Veșnicile lupte pentru tron care creau în mod categoric instabilitate politică în țară, dar și presiunile unor cancelarii străine asupra spațiului românesc pentru impunerea unor soluții conform intereselor lor făceau ca tot mai multă lume să subscrie la necesitatea aducerii în fruntea Principatelor Române a unui reprezentant dintr-o dinastie domnitoare în Europa. Dificultățile întâmpinate în realizarea acestui
[Corola-publishinghouse/Science/84966_a_85751]
-
întunecos și painjinit), spre deosebire de hipotextul inițial, care descria cafeneaua, în care culoarea și vechimea erau ipostaziate paradigmatic de una și aceeași sintagmă (muri afumați) : (S1c)/(S2a)/(S3a) Casa lui de pustnic, un colț întunecos și painjinit (s.n.) din arhiva unei cancelarii, ..."13 (Eminescu: 2011, II, 35). Seria secvențelor intratextuale (1) care descriu ziduri acum aproape negre, cândva albe (așa cum lumina ce trece prin ferestrele generoase este murdară, în loc să fie limpede) continuă, legătura hipertextuală se explicitează cu fiecare reiterare. Ușile deschise se
[Corola-publishinghouse/Science/1575_a_2873]
-
iar umbra lui...ca o mreajă neagră cu nasul lungit,...(Eminescu: 2011, II, 48). Am plecat de la pereții afumați ai cafenelei, trecând pe lângă ferestrele mari care filtrau lumina prin desenele șiroaielor de ploaie 14, am văzut interiorul întunecos din arhiva cancelariei, ne-am întors la spațiul public cu afumatul perete, ca să întregim această primă constelație intratextuală cu pereții negri sau posomorâți ai camerei lui Dionis, cu ferestrele mari și luna care încearcă să își facă aici cuib de lumină; finalmente, ajungem
[Corola-publishinghouse/Science/1575_a_2873]
-
ideea refugiului. În acest caz, se poate vorbi de o pereche intratextuală, nu de o serie (ca și cum am vedea două stele rătăcite în afara oricărei constelații). (S2a)/(S3a) Casa lui de pustnic, un colț întunecos și painjinit (s.n.) din arhiva unei cancelarii, ..." (Eminescu: 2011, II, 35). (S2b)/(S4a) ...într-un colț (s.n.) al casei, la pământ, dormeau una peste alta vo câteva sute de cărți vechi (s.n.) multe din ele grecești, pline de învățătură bizantină;...(Eminescu: 2011, II, 37). Cărți vechi dormeau
[Corola-publishinghouse/Science/1575_a_2873]
-
Hardy, William Thackeray, Virginia Wolf și, de asemenea, a scris numeroase prefețe și documentate studii introductive la traduceri din autori ai literaturii universale. SCRIERI: Un prieten al celor asupriți: Charles Dickens, București, 1951; Articole de critică, București, 1954; Furtună în cancelarie (în colaborare cu Silvian Iosifescu), București, 1956; Pornind de la clasici, București, 1957; Byron, București, 1961; O temă literară: sociologia și psihologia ratării, București, 1963; Curentele literare și evocarea istorică, București, 1963; Metamorfozele măștilor comice: procedee, motive, modalități, București, 1966; Alegoria
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286037_a_287366]
-
de urgență care, discret, face ca 7% din Loterie să poată fi însușit de consiliul de administrație și de salariați... Același lucru pentru Imprimeria statului. Sau, dacă te uiți la consiliile de administrație, sunt ca firul roșu: finul, nepotul, șeful cancelariei, omul care vă mai dă telefoane", a arătat Traian Băsescu. El a reluat și acuzațiile lansate inițial de președintele PD, Emil Boc potrivit cărora premierul Tăriceanu a fost primul care a dat dovadă de "dispreț" față de deciziile Alianței D.A., în
by Radu Alexandru [Corola-publishinghouse/Science/1087_a_2595]
-
scoată din priză aparatele care o mențin în viață. La ce se referea premierul? La ceea ce presa a numit "scandalul bilețelelor", episodul "bilețelului roz". Pe 11 ianuarie 2007, în cadrul emisiunii "Sinteza zilei" de la Antena 3, Elena Udrea, fosta șefă a Cancelariei președintelui Băsescu și, de la sfârșitul lui 2006, secretar executiv al PD, a recidivat și și-a amintit de o altă intervenție a premierului în favoarea "grupului de interese nelegitime" patronat de Dinu Patriciu. De data aceasta, era vorba despre "o scrisoare
by Radu Alexandru [Corola-publishinghouse/Science/1087_a_2595]
-
favorabil lui Tăriceanu, moțiunea Stoica câștigând doar 84 de susținători. În fine, delegații s-au pronunțat și în legătură cu cei 13 membri ai Comitetului Executiv ce trebuiau aleși direct de congres. Câștig de cauză au avut: ministrul Apărării, Teodor Atanasiu, șeful cancelariei premierului, Aleodor Frâncu, secretarul de stat în MAI, Victor Dobre, primarul Bacăului, Romeo Stavarache, cel din Piatra Neamț, Gheorghe Ștefan, președintele PNL-Bihor, Cornel Popa, președintele Consiliului județean Cluj, Marius Nicoară, consilierul premierului Vlad Moisescu și deputații George Scutaru, Florin Popescu, Gabriel
by Radu Alexandru [Corola-publishinghouse/Science/1087_a_2595]
-
cu excluderea din PNL a dizidenților Turcan și Boureanu. Tot cu această ocazie, Dinu Patriciu a fost avertizat pentru sponsorizările făcute către PSD, iar deputatul Titus Gheorghiof și-a dat demisia din conducerea PNL, în timp ce Aleodor Frâncu, fostul șef al cancelariei premierului a plecat din partid. În fine, pe 10 octombrie, după o amânare de aproape două săptămâni, organizația PNL Sector 2 a luat decizia excluderii lui Theodor Stolojan, motivul oficial fiind cel al încălcării articolului 17 din Statutul PNL, încălcarea
by Radu Alexandru [Corola-publishinghouse/Science/1087_a_2595]
-
și în special a doua jumătate, este o perioadă de largă receptare a noilor conținuturi culturale. Europa Centro-Răsăriteană, precum și aceea Sud-Orientală oferă multe alte exemple privitoare la orizontul intelectual, demonstrând o treptată conștientizare a vieții intelectuale. Dacă manifestările culturale de la cancelaria imperială pragheză, de pe lângă aceea regală din Buda ori din cadrul Universității din Pécs marchează epoca de început a umanismului acestui spațiu (secolele al XIV-lea și al XV-lea), anii de înflorire coincid cu domnia lui Matei Corvin (1458-1490). Protejând literele
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
odată cu încorporarea Sud-Estului în vastul Imperiu Otoman. Sunt acte speciale vorbind de răspândirea evreilor în întreaga Peninsulă Balcanică, în orașele mari, cunoscute ale Europei Centrale și Est-Centrale. Prevederile sunt comerciale sau de căsătorie între evrei și creștini; articolele și legile cancelariilor regale și voievodale, drastice de cele mai multe ori, concordă cu politica de catolicizare forțată inițiată de Roma. Dacă în Vest, riscul de conversio (întâlnit în Spania, Portugalia, Italia, Franța) este uneori vital, în Centru și Est evreii s-au apărat cu
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
1664. Cu patru decenii mai devreme ca Anglia să adopte un asemenea act, în cercurile intelectuale constantinopolitane s-a născut ideea unei diplome de privilegii pentru evreii așezați în Transilvania. Inspirată de medicul Abraham Sarsa și eliberată în 1623 de cancelaria principelui Gabriel Bethlen, ea deschide epoca reglementărilor moderne; oferă evreilor dreptul de stabilire pe teritoriul țării, libertatea exersării credințelor și datinilor iudaice, siguranța îndeletnicirilor, îngăduința de a circula fără opreliști, dorința mărturisită a principelui fiind aceea ca prin „adunarea la
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
e vorba de Köleseri SĂmuel), acum în ipostaza de secretar gubernial, restabilește dreptul liberei exercitări a comerțului. Cum știm însă, în spatele documentelor se află o mentalitate încă limitată la propriile-i precepte medievale, așa încât istoria hârtiilor emise în cabinete și cancelarii nu concordă întotdeauna cu aceea desfășurată în realitate. Deseori, omul ignoră hârtia, din neștiință sau cu bună știință. Mai apoi, dispozițiile de moment, conjuncturile, aleatoriul joacă și ele un rol formidabil în apropierile ce asigură un prim pas spre comunicare
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
îndeosebi, corespondența sa cu Hajnoczi József, unul dintre principalii reprezentanți ai mișcării iacobine pestane: Orszógos Széchenyi Könyvtăr. Kézirattăr. Quart. Germ 810). Întreține un gen de relații favorizând dialogul Est - Vest. Indignat de rămânerea în urmă, de frânele artificiale născocite în cancelariile curților imperiale, proiectează constituții ale viitoarelor state naționale din Centru, stabilește cele mai abile conexiuni între Viena, Pesta, Zagreb și Timișoara, pe de-o parte, Paris, pe de alta. Imaginează, în sensul dublei ipostaze a Iluminismului, adică al perversiunii curentului
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
epoci, monografii și sinteze, enciclopedii, lexicoane și dicționare, atlase; de asemenea, manuscrise ale unor personalități politice, militare, culturale, cum este, de pildă, valorosul exemplar din opera lui Eugeniu de Savoia, de fapt o copie-manuscris realizată de un scrib vienez al cancelariei imperiale și care reflectă o statornică preocupare pentru rarități din partea târgumureșanului. De aici și rațiunea întocmirii Catalogului, de altminteri unul excelent, absolut sincron cu acelea redactate în Europa timpului. Să fie vorba oare de o rețetă pe care oameni de
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]