12,033 matches
-
Până și marii zei nu îndrăzneau să calce jurământul pe Stix. Ei bine, le-am asanat, le-am redat agriculturii, acolo au fost dezvoltate primele monoculturi modificate genetic. Pe malul Acheronului - beton armat. Flegetonul - termocentrală. Metropolă de metropolă, uzină lângă uzină - se așteaptă un loc în barca lui Charon ce o sută! Și o mie de ani! (Răsfoiește ziarul.) Poftim! Soldat în termen descarcă arma din dotare în pietoni apoi își zboară creierii - altul - nici nu mai merită - te scârbești - îmi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2351_a_3676]
-
încăpățânare și totuși degeaba, pentru că totul trebuie să se miște și se mișcă, și cu toate că nimeni, absolut nimeni n-are nici un chef, iată că ziua vine, vine și autobuzul roșu, deși nici el nu vrea să vină, nici călătorii la uzinele Grivco să suie în el, și cu toate acestea se vor sui, vor merge, vor ajunge, presele vor presa, ciocanele pneumatice vor izbi, degeaba crâcnesc. Autobuzul sosește. Roțile scrâșnesc pe gheața neagră. E de mirare că zimții tăioși ai zăpezii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2351_a_3676]
-
azvîrliți pe bordură și striviți. - Are dreptate... cu ce se ocupă, acum? - Terturian la vremea lui a fost om de afaceri, avea studii de comerț. Deși nu speculase, nu deranjase pe nimeni a devenit În regimul de azi portar la Uzina de curent electric; nu l-au Îngăduit ca funcționar și ar fi fost un funcționar foarte bun. Ca portar e În tură cu un fost colonel care a luptat În răsărit, asta era vina lui. Închipuiți-vă unde am ajuns
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1888_a_3213]
-
a puterii care fărîmițase societatea În tot atîtea insulițe cîți membri erau - n-o Împărțise ci o fărîmițase, adică o distrugere a personalității umane, pentru o mai bună supraveghere, după metode penitenciare... Ceilalți fuseseră funcționari ca și el, unul la Uzina electrică, altul la prefectură, un al treilea la Liceul teoretic, ceilalți la fabrici din oraș. Cu toți aceștia, domnul Pavel se mai Întîlnea din cînd În cînd grădina din centru, dar numai primăvara, În zilele călduroase de reînviere a verdeții
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1888_a_3213]
-
Valer Mitru (p.283) s-a numit în actele de stare civilă Valeriu Gh. Mugur? Subliniată fie și cu asterisc, ca și în alte cazuri, s-ar fi putut adăuga și că cel care asigura „sarea și piperul” textelor la „Uzina cu umor”, la „Năzuința”, „Frângurele”, „Vlăstarul”, „Vreme nouă”, „Cronica”, „Vremea nouă”, ori „Flacăra Iașului”, a fost și ziaristul care, o vreme, a realizat și ziarul „Penicilina” de la Iași, dând oamenilor din tânăra uzină a medicamentelor în loc de pilule medicamentoase, pe cele
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
care asigura „sarea și piperul” textelor la „Uzina cu umor”, la „Năzuința”, „Frângurele”, „Vlăstarul”, „Vreme nouă”, „Cronica”, „Vremea nouă”, ori „Flacăra Iașului”, a fost și ziaristul care, o vreme, a realizat și ziarul „Penicilina” de la Iași, dând oamenilor din tânăra uzină a medicamentelor în loc de pilule medicamentoase, pe cele de suflet de pe hârtia tipografică! Informații „surpriză” și cu asterisc putea oferi Dicționarul și în alte cazuri. Alexandru Lascarov Moldoveanu (p.250) a făcut, e drept, liceul la Bârlad, dar tot atât de important era
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
Labiș, de moartea căprioarei, exprimat concret și pe lagăre, dacă nimeni nu-i de neînlocuit atunci indivizii sînt la fel, a se citi interșanjabili, de unde rezultă că nu contează, ceea ce contează cu adevărat fiind masele, Înainte lucrau În fabrici și uzine, astăzi e suficient că votează. Pe baza acestei idei precum se vede nemuritoare, au murit milioane de oameni, iar noi cei care-am scăpat am ajuns pseudonimi. Cvasiumani. Noroc că nimeni nu Înțelege, În mod clar, nici cel mai mărunt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
pe el (pe Fane). De acest om pașnic, cinstit, muncitor și alcoolic, care-a mers la revoluție și s-a Întors de-acolo de unde se desprinde ideea că revoluția a fost făcută de miile de sugative disperate din fabrici și uzine se tem pe Înserat parveniții senatori, dați afară tot la revoluție din șantierul naval. Așa că nu-i de mirare că lui Fane i se pune gînd rău. Care i se și aplică, spre sfîrșitul filmului, prin Împușcare În inimă din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
chema el. „Pe cînd, ce ne-a lăsat Ceaușescu, cine poate face un inventar?” scrie același Neacșu, directoriul Europei, cu tâmpla neagră și inima străpungită de singurătate. L-a iubit mult pe Ceaușescu, cetim: „marele patriot constructor neobosit de școli, uzine, case, metrouri, canale, hidrocentrale”, zău, așa scrie, iară eu, ca cronicar, neavând voie să trebuințez Îngiurătura ori să scoț șpanga, doară oftez. C-a rădicat capu’ ca și ceilalți, Neacșu, vrea să-l Învieze numaidecât pre constructorul neobosit, carele de-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
pare a fi uitat ce-a Îndurat poporu’. N-a Îndurat. Dimpotriva, a agiuns tot mai demn, adeca s-a Îndemnit pe cote tot mai Înalte, ceea ce Neacșu nu uită să dea un Îndemn otcârmuitorului de azi Iliescu: „Mergeți prin uzine și fabrici, În mine, luați taurul de coarne!” E-nnebunit dupe faună, Neacșu, ca alții de teapa lui, cică „ursul (adeca statul, n. noastră.) trebuie să meargă bine, să nu genereze nemulțumiri”. Că ursul din pădure generează, nu mai Încape
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
de superstiții, eram membru în "Rotary Club", foarte mândru de cetățenia și descendența mea continentală, citeam mult despre fizica matematică (deși În adolescență visasem să mă fac misionar) și scriam aproape zilnic în jurnal. După ce am predat reprezentanța locală a uzinelor "Noel and Noel" și fusesem angajat pentru desen tehnic la noua societate de canalizare a deltei, am cunoscut de mai aproape pe Narendra Sen (care de pe atunci încă era foarte cunoscut și respectat în Calcutta, fiind cei dintâi inginer laureat
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
a distribuit acum trei zile, precizează Ghibercea. N-ați auzit nimic despre edițiile apocrife ale Sdnteii? Pantazi luă scobitoarea, o rupse în bucățele și începu s-o mestece încet, concentrat. - De doi ani verific identitatea și cercetez dosarele lucrătorilor de la uzinele pe care le cunoașteți. Nu prea am timp de altceva... Evident, am auzit și eu multe, ca toată lumea. Dar nu știu nimic precis, adăugă începînd să depună, meticulos, fără grabă, fărâmele de scobitoare pe marginea farfurioarei. Ghibercea se adresă unui
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
a fost neobișnuit de ploioasă și, în Ticino, furtunile se dezlănțuiau în fiecare zi. Totuși, nu-și amintea să fi văzut un cer atât de negru ca în după-amiaza de 10 august. Când primele fulgere s-au încrucișat deasupra orașului, uzina electrică a întrerupt curentul. Aproape jumătate de ceas trăsnetele au urmat unul după altul, ca și cum ar fi fost o singură, nesfârșită explozie. De la fereastră urmărea mai ales fulgerele care cădeau, către apus, pe colinele stâncoase care se revărsau abrupte dinspre
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
nu crezi că ai scăpat. Cine a fost ctitorul și unde a fost locul bisericii? Da’ știi că nu te încurci la pus întrebări? Ei, ce să fac și eu, vere? Curiozitatea e vinovată. Apoi mănăstirea se afla pe locul Uzinei de astăzi a Teatrului Național și a fost ctitoria din 1541 a lui Iurie Danco, spătar în vremea lui Petru Rareș voievod. La început a fost biserică de mir, iar de la 15 decembrie 1701 (7210) Constantin Duca voievod o preface
Ce nu ştim despre Iaşi by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/549_a_868]
-
lui Grigorescu și Andreescu, dar o vedem zilnic, o auzim cântând Divin, sau îi citim cărțile, o știm vindecând bolnavi sau instruind de la catedră; o vedem în bătaia vântului și arșița soarelui muncind pe ogoare; o vedem în fabrici și uzine meșterind la banc, mașină sau război; o vedem peste tot; ea învățătoarea omenirii, cea fără de care flacăra oricărei patrii s‐ar stinge, ea este și maică a pământului românesc”. ( Din revista „Albina” nr. 3 , martie 1984 ). * „Omagiu mamei“ se intitulează
OMAGIU MAMEI by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/416_a_1073]
-
despre mine și nici n-am văzut pe unde am mers, între timp, eu și cu Ana, în povestea din visul lui PAM. Văd doar că licuriciul din părul Anei strălucește iar noi am ajuns undeva, într-un fel de uzină. Ba nu, nu e uzină, e un laborator de uzină. Sau un atelier ingineresc special pentru inventatori. Sunt tot felul de aparate și planșete aici. Ați înțeles, prieteni? Aici lucrează oameni care știu să deseneze. Iar pe pereți sunt expuse
Ticuță Reporterul by Eugenia Grosu Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91767_a_107350]
-
am văzut pe unde am mers, între timp, eu și cu Ana, în povestea din visul lui PAM. Văd doar că licuriciul din părul Anei strălucește iar noi am ajuns undeva, într-un fel de uzină. Ba nu, nu e uzină, e un laborator de uzină. Sau un atelier ingineresc special pentru inventatori. Sunt tot felul de aparate și planșete aici. Ați înțeles, prieteni? Aici lucrează oameni care știu să deseneze. Iar pe pereți sunt expuse desene, scheme, grafice. Multă matematică
Ticuță Reporterul by Eugenia Grosu Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91767_a_107350]
-
mers, între timp, eu și cu Ana, în povestea din visul lui PAM. Văd doar că licuriciul din părul Anei strălucește iar noi am ajuns undeva, într-un fel de uzină. Ba nu, nu e uzină, e un laborator de uzină. Sau un atelier ingineresc special pentru inventatori. Sunt tot felul de aparate și planșete aici. Ați înțeles, prieteni? Aici lucrează oameni care știu să deseneze. Iar pe pereți sunt expuse desene, scheme, grafice. Multă matematică și multă inginerie. Am impresia
Ticuță Reporterul by Eugenia Grosu Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91767_a_107350]
-
așa Încît nu există nici o scuză pentru o selecție atît de proastă. — Bruce, te rog, spune ea și mă ia de mînă. Noi o dăm deoparte. Îmi pare rău Shirley, zicem noi, ridicîndu-ne În picioare, În timp ce ea dă drumu la uzina de apă. Nu putem face nimic. Un caz urgent, ei. Rezolvă-te tu și ține-mă la curent. Capul sus! Ciao! Țopăim pe podeaua din cîrciumă, strecurîndu-ne cu iscusință printre două scaune și, răsucindu-ne, Îi putem vedea gaura rotundă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2029_a_3354]
-
altfel clădirea care ieri îl speriase cu noutatea ei, cu perspectiva dificultății subiectelor de examen. Acum vedea acolo un sistem dirijat de un spirit gospodăresc, cu construcții amplasate după un plan bine chibzuit: brutăria lângă bucătărie, baia și spălătoria lângă uzina care le deservea, florăria și serele erau la un loc, lângă un rest de pădure, iar infirmieria era lângă clădirea principală, ascunsă într-o plantație de brazi. Bisericuța, capela școlii, se ivea din dreapta intrării principale. Cu o zi înainte fusese
Regăsirea înstrăinării by Ştirbu Mihai () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91672_a_92367]
-
Bumbești-Livezeni) e și mai ubicuu. Ubicvist mai e, Cristoase! Niku Nikolsky a devenit monotematic: nu vorbește decît despre identitatea limbii și literaturii române, în perspectiva globalizării. Doru B. e tot monoglot. Impostura cîștigă teren, în paralel cu campaniile de compromitere. Uzina de cuvinte demolatoare produce. Ea mai produce. Restul industriei e "morman de fiare vechi". Intrigile celor agresivi, ca Machiavella, provoacă tahicardii și ulcere, cancere și infarcturi. În "universitatea care ucide", cei buni mor primii. Mihai Drăgan, la 1 noiembrie '93
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
poet și-a propus să scrie 1400 de poeme și să citească volume însumînd șase milioane de cuvinte". Statistica (Milucă nu se îndoia de ea) decretase că "din 5000 de oameni dintr-un sat, 200 scriu poezie; mai mult, fiecare uzină își are scriitorii ei". Nemaipunînd la socoteală Cărticica Roșie pe care-o obținuse-n dar. Ce-o fi făcut cu ea, după septembrie '75, cînd Mao s-a ocultat, nu știu. Ne cocoșam de rîs citindu-i neroziile. Cu voce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
-l priveau nemișcați, cu ochi ca de sticlă. Sutele de fețe cu aceeași expresie păreau a fi ale aceluiași cap, cu aceleași gânduri și simțiri, un singur și același om în infinite exemplare, ca un produs în mare al unei uzine uriașe. Imobilitatea și tăcerea lor îndărătnică I-au supărat și I-au cam speriat când le-a observat întîia oară în primul sat, încît de-abia a avut puterea să continue risipa de însuflețire oratorică... Miron Iuga n-asculta discursul
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
spuse Rada. Și cu bărbată-su. I-a văzut un băiat de vizavi, care învăța noaptea pentru examene. Bărbată-su a aruncat piatra, îți imaginezi, dar pariez că scrisul e al dumneaei. Au venit de undeva, din Moldova, lucrau la Uzina de țevi din Colentina. Nici lor nu le plăceau bucureștenii, mai ales cei din Piața Universității. Nu mai aveau de gând să se întoarcă acasă și nu aveau loc de noi. Ridică piatra. — Vezi, prin asta nu se vede nimic
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
zice marketing și la personal resurse umane. La ăștia cum eram noi, mecano-energetic, cum le zice ? — Or mai fi ? Vreau să zic, adăugă Tili, or mai fi fabrici ? Astea pe care le știm s-au închis toate, și laminorul, și uzina de scule hidraulice, nu mai vorbim de FUPSIC-ul nostru. Altele noi nu știu să se fi făcut. — Ții minte, spuse Maca, ce mai râdeam de doamna Marinescu și de glastra ei cu flori artificiale. Cum îi udam în bășcălie
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]