10,419 matches
-
transcrierea citatelor. Cum nu existau aparate xerox, autorii Își copiau cu mâna citatele din cărți sau reviste, iar la corectură era greu, dacă nu chiar imposibil, să confrunți dactilograma cu toate cărțile sau publicațiile din care s-au reprodus anumite citate. E adevărat și faptul că foarte mulți autori aveau prea mare Încredere În dactilografe, Încât nu mai verificau textul Înaintat spre tipărire, deschizând astfel poarta unor greșeli, mai ales de transcriere. Textul era dus la tipografie, pentru a fi cules
[Corola-publishinghouse/Science/2315_a_3640]
-
În cazul unor texte de dimensiuni mai mici (reclame, lozinci, antete, colontitluri, texte de prezentare pe coperta unor cărți). De asemenea, am Întâlnit acest procedeu la unii poeți care țin la o anumită formă grafică a poemelor publicate. Iată același citat, aliniat la centru: Astfel se stinse În al optulea lustru de viață cel mai mare poet pe care l-a ivit și-l va ivi vreodată, poate, pământul românesc. Ape vor seca În albie, și peste locul Îngropării sale va
[Corola-publishinghouse/Science/2315_a_3640]
-
câteva restricții, recomandând o limitare rezonabilă a numărului de despărțiri În silabe” (p. 217). În tradiția tipografică engleză, numărul despărțirilor În silabe de pe o pagină este limitat la trei (Ilovici, 1972, p. 129). 7.4. Evidențierile În text În general, citatele nu trebuie evidențiate de restul textului prin caractere speciale, fiindcă ghilimelele marchează oricum statutul de citat. Dacă avem citate mai mari, se poate conveni ca lățimea lor să fie mai mică decât a textului propriu-zis. Această practică este tot mai
[Corola-publishinghouse/Science/2315_a_3640]
-
tipografică engleză, numărul despărțirilor În silabe de pe o pagină este limitat la trei (Ilovici, 1972, p. 129). 7.4. Evidențierile În text În general, citatele nu trebuie evidențiate de restul textului prin caractere speciale, fiindcă ghilimelele marchează oricum statutul de citat. Dacă avem citate mai mari, se poate conveni ca lățimea lor să fie mai mică decât a textului propriu-zis. Această practică este tot mai mult folosită de editurile românești, În efortul lor de a se ralia la standardele occidentale, mai
[Corola-publishinghouse/Science/2315_a_3640]
-
despărțirilor În silabe de pe o pagină este limitat la trei (Ilovici, 1972, p. 129). 7.4. Evidențierile În text În general, citatele nu trebuie evidențiate de restul textului prin caractere speciale, fiindcă ghilimelele marchează oricum statutul de citat. Dacă avem citate mai mari, se poate conveni ca lățimea lor să fie mai mică decât a textului propriu-zis. Această practică este tot mai mult folosită de editurile românești, În efortul lor de a se ralia la standardele occidentale, mai ales americane. 8
[Corola-publishinghouse/Science/2315_a_3640]
-
Indicele de nume este o marcă a modului profesionist În care a fost elaborată lucrarea. 2.12. Anexele Acestea includ materiale care pot completa ideile și tezele din lucrare, la unele dintre acestea făcându-se referire (eventual, preluându-se unele citate) pe parcursul lucrării. De exemplu, lucrarea cu tema Presa românească sub zodia proletcultismului a avut, la capitolul „Anexe”, următoarele documente: • Anexa 1: articolul editorial din revista Presa noastră (anul I, nr. 1, martie 1956), cu titlul „Sarcinile presei din țara noastră
[Corola-publishinghouse/Science/2315_a_3640]
-
n. tr.) Din latină, citat din versurile poetului Horațiu. În traducere: „Trăiește clipa!” (n. tr.) Departament al administrației sanitare și sociale În Franța (n. tr.) * Neptun, stăpânul casei a VII-a, se află În transit În opoziție cu Venus Epigraf = citat amplasat la Începutul unei cărți, unui capitol, sau gravat pe frontonul unei clădiri sau al unui monument (n. tr.) Cântăreț, actor și regizor belgian (1929-1978), celebru În anii ’50-’60. A jucat În Riscurile meseriei, Vestul Sălbatic etc. A lansat
[Corola-publishinghouse/Science/1869_a_3194]
-
explicarea unora dintre elementele lexicale, când este cazul; folosirea unor elemente ludice jocuri de cuvinte, glume etc.; utilizarea sau nu a construcțiilor eliptice; accent pus pe enunțiativ sau, dimpotrivă, pe interogativ, pe neexclamativ sau pe exclamativ; repetarea ideilor principale; folosirea citatelor/a exemplelor personale, în funcție de context etc.), paraverbal (tonul general al discursului, intonația, pauzele semnificative, cuvintele de umplutură ăăă, îîî, timbrul, ritmul vorbirii, intensitatea vocii etc.) și nonverbal (ținută, vestimentație, mimică, gestică etc.) al locutorului. I.3. Teatru Direcția de studiu
Comunicare: discurs, teatru. Delimitări teoretice şi deschideri aplicative by Angelica Hobjilă [Corola-publishinghouse/Science/921_a_2429]
-
ia în serios problema interlocutorului. Doriți să adăugați ceva?/ Mai explic o dată?/Să repet? Locutorul își exprimă disponibilitatea de a se raporta la feedback-ul interlocutorului. Utilizarea prenumelor, a supranumelor (poreclelor) Locutorul mizează pe relația apropiată stabilită cu interlocutorul. Folosirea citatelor/invocarea numelor unor personalități Locutorul dorește să-și asigure credibilitatea în fața interlocutorului. Îți amintești când...? Locutorul dorește să sublinieze relația "personalizată" cu interlocutorul. N-ar trebui să vă spun asta.../ Sigur, asta nu e problema mea, dar... Locutorul încearcă să
Comunicare: discurs, teatru. Delimitări teoretice şi deschideri aplicative by Angelica Hobjilă [Corola-publishinghouse/Science/921_a_2429]
-
permite acest lucru. Voce energică, intonații și inflexiuni diverse, schimbări de ritm Locutorul (implicat în ceea ce comunică) vrea să atragă/să păstreze atenția interlocutorului. Schimbarea ritmului, a intonației, a intensității vocii Locutorul dorește să facă diferența între propria opinie și citatul prin care o susține/la care face apel (ca argumentare sau în contrapondere). Schimbarea timbrului vocii Locutorul dorește să redea replica unei alte persoane pe care o actualizează astfel, in absentia, în situația de comunicare respectivă. Intonație ascendentă Locutorul îl
Comunicare: discurs, teatru. Delimitări teoretice şi deschideri aplicative by Angelica Hobjilă [Corola-publishinghouse/Science/921_a_2429]
-
profesorul Grigore Crețu, se anunța bârlădenilor ștampilele ce săpa Sol(omon) B. Forstein în cauciuc și metal. Se înțelege că și C.S. Lețcae era nu numai tipograf ci și săpător de litere. Dintr-o scrisoare a lui Lețcae este redat citatul: „Pentru progresul economic al acestei tipografii am fost nevoit a mă îndeletnici cu săparea literelor necesare pentru afișe, în timpul când nu aveam de lucru. Astfel am sculptat peste opt caractere de litere, în peste 400 bucăți în lemn de paltin
Mari personalităţi ale culturii române într-o istorie a presei bârlădene 1870 – 2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Science/1655_a_3098]
-
Odă, Profil de Adolf Axelrad; Stafii, Câtorva, Cronică, Scrisoare foileton, de Emilian, Kohem Efraim, Șmil, pseudonimele lui Emil Feinsilber; Idealuri de Ibes (Iacob Weinfeld); Din istoria emigranților de M.K (Mauriciu Kolfler); Plecarea drumeților, raport complet de (Herman) Friedmann date citate de prof. Gr. Crețu, după „Egalitatea" din București XI20, p 155 (26 mai 1900). „Jidovul rătăcitor", anunțând apariția broșurii „Spre Canada", realizată de Fruchs Max (Emilian) la tipografia lui Sigmund Gross, spunea „că e publicată de societatea „Under 87 the
Mari personalităţi ale culturii române într-o istorie a presei bârlădene 1870 – 2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Science/1655_a_3098]
-
arată că acesta a colaborat intens între anii 1949 - 1958 cu versuri și proză la ziarul Steagul Roșu Bârlad, deși preze nța lui a fost mult mai evidentă decât a altor literați. Oare exist ă vreo cauză? Articole ca cele citate și altele - vorba lui I. Delamisa (Ion Manta - Roșie, magistratul) care la 15 aprilie 1955 semna articolul „Scriitori bârlădeni și „Comanda soci ală” a ceasului de față” - au fost număr de număr: „Mai multă atenție ate lierelor mobile din regiunea
Mari personalităţi ale culturii române într-o istorie a presei bârlădene 1870 – 2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Science/1655_a_3098]
-
prof. Constantin Parfene. Era perioada articolelor lungi pe două sau chiar patru subsoluri de ziar semnate de Șeli Abramovici ori Paul 177 Romașcanu, mult invidiate de către unii colegi de redacție, temperați de cei cu mai multă experiență, care acuzau franș citatele împrumutate, dar neindicate întotdeauna, din clasicii vremii... Este un merit al lucrătorilor ziarului că reușeau să realizeze într‐ adevăr, o publicație care, număr de număr, stăt ea de vorbă cu cititorii. Apăreau, firește, materiale semnate și de redactori dar, majoritatea
Mari personalităţi ale culturii române într-o istorie a presei bârlădene 1870 – 2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Science/1655_a_3098]
-
cu tulburări mentale), așa cum sunt considerați și cum pot s-o sfârșească, îl tulbură pe cel care are probleme de natură psihică și îl conduc la izolare și tentative de a ascunde problemele reale pe care le are. Pornind de la citatul din J. Lacan (1969, p. 19) despre nebunia ca formă fundamentală de expresie a limitei raționalității noastre și, în același timp, a limitelor experienței umane, imageria radicală despre nebunie tinde să ne facă să uităm că ceva se comunică prin intermediul
[Corola-publishinghouse/Science/2153_a_3478]
-
iar oamenii se impacientează. Înainte îmi primeam poșta dimineața, acum sosește între orele 12 și 13. Noțiunea de serviciu public este amenințată cu dispariția în numele virtuților magice ale concurenței. Nu este permis să se excludă din economie cerințele justiției." Acest citat cuprinde observații pe care se grefează judecățile de valoare: -competiția dă rezultate mai bune; -"trebuie să diminuăm efectivele" este o expresie inumană; -reducerea personalului la minimum produce efecte perverse; -dispariția serviciilor publice este regretabilă; -cerințele justiției trebuie să fie incluse
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
supraviețuit acestui exercițiu. Indubitabil, sociologia este prețioasă pentru dezvăluirea condițiilor producerii judecăților (noastre) de valoare, ca și a logicii și coeziunii lor. Părăsim repede acest domeniu care poate fi înțeles prin instrumente științifice, pentru a intra în sfera subiectivului. În citatul despre competiție eu am prezentat ideile mele, preferințele mele, judecățile mele. Producem, prin urmare, o ruptură epistemologică. Trecem de la știință la un alt mod de cunoaștere. Căile cunoașterii Mentalitatea contemporană este eminamente pozitivă. Ea face apel la știință ca la
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
incoerente și absurde, pleonasmele și confuziile, contradicțiile cele mai izbitoare ale gândirii logice, utilizate de Caragiale ca mijloc de satirizare a burghezo-moșierimii. Logica și cunoștințele confuze ale Conului Leonida, perorând plin de spaimă, soției, asupra revoluției, sunt exemplificate prin următorul citat: Unde mi-e gazeta? (nervos) că dacă o fi să fie revuluție, trebuie să spuie la „Ultimile știri“. Din cercetarea logicii personajelor lui Caragiale ca mijloc de satirizare, rezultă că punctul culminant la care ajunge scriitorul este O scrisoare pierdută
Lumea politică pe scena lui I. L. Caragiale by Corina Baraboi () [Corola-publishinghouse/Science/1677_a_3045]
-
aztec (1521), călugări veniți din Spania încearcă să reconstituie lumea dispărută. Franciscanul Fray Bernardo de Sahagun scrie Istoria generală a lucrurilor din Noua Spanie care include codexul din Florența, ansamblu de mărturii culese de călugărul etnograf între 1550 și 1555. Citatul următor face parte din cartea a XII-a, consacrată povestirilor aztece despre cucerire. Pentru a situa episodul, amintim că mica armată a lui Cortes acostează, în 1519, în regiunea actualului Veracruz. Dezorientat, înspăimîntat, împăratul Moctézuma trimite mesageri pe care spaniolii
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
criticat ca niciodată. Istorici, sociologi, economiști, psihologi se declară conștienți de boala profesională care îi pîndește și care înseamnă să justifice post factum drumul pe care a apucat-o umanitatea, să demonstreze, retrospectiv, necesitatea evenimentelor întîm-plate. Tolstoi o spune, în citatul care deschide capitolul, cu sobrietate și adîncime: specialiștii în uman transformă libertatea în necesitate. După dezmembrarea Imperiului sovietic, toți istoricii, economiștii, sociologii și alții care vor sunt deodată capabili să explice evenimentele, să demonstreze că ceea ce s-a întîmplat trebuia
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
pentru prezenta traducere: Stendhal, Roșu și negru, vol I și II, Editura Apollo, Craiova, 1992, traducere de Gellu Naum. 14 Michel Butor, La Modification, éditions de Minuit, 1957. 15 Michel Houellebecq, Les Particules élémentaires, Flammarion, 1998, p. 75. 16 Toate citatele din acest capitol sunt extrase din Vincent Van Gogh, Lettres à son frere Théo, Grasset ("Les cahiers rouges"), 1937. 17 apud Octavio Paz, "Un necunoscut pentru sine însuși: Fernando Pessoa" in Fernando Pessoa, Fragments d'un voyage immobile, Rivages, 1990
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
1975, p. 98. 72 Louis Dumont, Homo aequalis, Gallimard, 1985. 73 Louis Dumont, 1985, pp. 33, 34. 74 Marshall Sahlins, 1976, pp. 52, 118, 238. 75 Euripide, Les Troyennes, in Euripide.Théâtre complet 1, Garnier, ("GF), 2000, p. 206. 76 Citat de Pierre Vidal Naquet în prefața cărții lui Moses I. Finley, Démocratie antique et démocratie moderne, Payot ("Petite bibliothèque"), 1946, p. 43. 77 Moses I. Finley, L'Invention de la poilitique, Flammarion ("Champs"), 1985, p. 52. 78 Moses I. Finley, 1985
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
488. 115 Claude Lévi-Strauss, Tristes tropiques, Plon ("Pocket"), 1955, p. 205. 116 Leon Tolstoi, Război și pace, volumul II, Gallimard ("Folio classique"), 1972, p. 10. 117 apud François Dosse, L'Histoire en miettes, La Découverte ("Pocket"), 1987, p. 114. 118 Citatele care urmează sunt extrase din Fernard Braudel, Les Ambitions de l'histoire, Editions de Fallois ("Le livre de Poche"), 1997. 119 Jacques Le Goff, La civilisation de l'Occident médiéval, Flammarion ("Champs"), 1982, pp. 96-97. 120 François Furet, Penser la
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
l'Occident médiéval, Flammarion ("Champs"), 1982, pp. 96-97. 120 François Furet, Penser la Révolution française, Gallimard ("Folio histoire"), 1978, p. 41. 121 Paul Veyne, Les Grecs ont-ils cru à leurs mythes?, éditions du Seuil ("Des travaux"), 1983, p. 113. 122 Citatele sunt extrase din François Furet, Le Passé d'une illusion, Robert Lafont/Calmann-Lévy, 1995. 123 Citatele sunt extrase din Pierre Bourdieu, Raisons pratiques, éditions du Seuil, 1994. 124 Pierre Bourdieu, Les Structures sociales de l'économie, éditions du Seuil ("Liber
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
Folio histoire"), 1978, p. 41. 121 Paul Veyne, Les Grecs ont-ils cru à leurs mythes?, éditions du Seuil ("Des travaux"), 1983, p. 113. 122 Citatele sunt extrase din François Furet, Le Passé d'une illusion, Robert Lafont/Calmann-Lévy, 1995. 123 Citatele sunt extrase din Pierre Bourdieu, Raisons pratiques, éditions du Seuil, 1994. 124 Pierre Bourdieu, Les Structures sociales de l'économie, éditions du Seuil ("Liber"), 2000, p. 60. 125 Claude Lévy-Strauss, La pensée sauvage, Plon ("Pocket"), 1962, p. 24. 126 Pierre
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]