2,110 matches
-
mereu pe Domnul, că l-am iubit mereu, închipuie-ți ce lucru oribil ar fi acela de a-l înjura, și ce scandal ar fi!“. Iar ispita era așa de puternică, încât credea că ar fi pronunțat chiar și asemenea înjurături. Îmi spunea într-adevăr: „Aleargă îndată să-l chemi pe don Luigi Pedrollo. Spune-i să vină aici imediat“. Și se spovedea. În timpul acestor ispite teribile, continua să-l invoce pe Domnul, Maica Domnului, sfinții. Și se ruga și citea
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
ruinat Opera, că nu s-ar fi căutat decât pe sine. Se simțea osândit. I se părea că aude o voce care îi spunea; „Ești osândit, pentru tine nu mai e nici o scăpare“. Spunea că-și simte gura plină de înjurături urâte. În timpul acestor încercări refuza să primească sfânta Împărtășanie, pentru că zicea că se simte nevrednic și numai ascultarea îl făcea să decidă. În ultimele zile, eu celebram sfânta Liturghie în birou. Don Calabria asculta din patul său, asistat îndeobște de
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
adult: nu dau doi bani pe tine. Am remarcat că strângea în mână o minge de baseball concepută să arate ca luna. Apoi cineva mi-a zdrăngănit strunele: iarăși Sarah. Mi-am dat ochii peste cap și am murmurat o înjurătură printre dinți. Am privit în jos și am oftat: purta un șort foarte strâmt, alb. - Ăștia-s puștii, i-am spus lui Jay, arătând spre Robby și Sarah. Ea e într-o ținută foarte șic, rozul e la modă anul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
căile prin care aceștia ar putea fi transformați în adevărați membri ai statului. Despre starea țărănească. Țăranii din Bucovina sunt mai întotdeauna o populație leneșă, mincinoasă și obraznică față de stăpânii lor, obișnuită să-și împlinească micile lor munci, fie în urma înjurăturilor, fie în urma bătăii. Casele lor sunt colibe mici și împrăștiate ici și colo, cele mai adesea fără grădină, fără curte, fără fântână. Agricultura este în cea mai proastă stare, deoarece țăranul obișnuiește să semene doar atât de cât are nevoie
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1474_a_2772]
-
colo trenulețul și-a continuat drumul și n-a mai oprit decât la punctul lui de plecare de la marginea stațiunii, adică la capătul liniei. Pe cât de fericită fusesem, pe atât de furioasă eram acum. De mult nu mai trăsesem atâtea înjurături ca atunci. Janeta ca să mă domolească îmi tot spunea: Ce te superi? Poate acesta le este programul? Fi-le-ar programul de râs. Ce program? N-au văzut în ce stație ne-am urcat? Nu trebuie să oprească acolo? N-
7 zile ?n Grecia by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/84081_a_85406]
-
un jurnal de război. François trebuie să le inculce elevilor săi valorile fundamentale ale culturii franceze, respectînd totodată identitatea culturală a fiecăruia. Trebuie să încurajeze gîndirea independentă, dialogul democratic, și totodată să mențină ordinea. Trebuie să mînuiască argumentul, ironia, eventual înjurătura și doar în ultimă instanță pedeapsa. Zilnic pierde și cîștigă nenumărate bătălii. în ochii oricărui cititor de bună-credință, François iese din carte ca un profesor bun, iar sistemul de învățămînt pe care-l slujește iese cel mai bun dintre toate
Bunul, Răul și Urîtul în cinema by Andrei Gorzo () [Corola-publishinghouse/Memoirs/818_a_1758]
-
soldă. 148 De culori diferite (despre ochi). 149 Să scape de cineva. 150 Farfurii. 151 Șmecher, păcălitor. 152 Cerceta, căuta. 153 Javre, potăi (despre câini). 154 A opri (franțuzism). 155 A aduce vânatul (franțuzism). 156 Țesătură groasă de lână. 157 Înjurături. 158 A prăvăli, a răsturna (o căruță). 159 Vultur. 160 Cretă colorată. 161 Boem, vesel, petrecăreț. 162 Găurit. 163 Cavaler, om neînsurat. 164 Supărat, mânios. 165 Obișnuință. 166 Totdeauna te agăți de femeile frumoase și de rochiile lungi (franceză). 167
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1536_a_2834]
-
nu e o adunătură de cuvinte mai mult sau mai puțin potrivite, ci pulberea aceea fină de deasupra textului, adică fiorul metafizic. Dacă ai dus textul dincolo de metafizic, dacă-l bălăcărești în fiziologic, dacă-l umpli de organe sexuale și înjurături birjarerești ("poezia roz"!) pentru a șoca, pentru un ieftin vedetism, dacă latrinizezi textual și arunci cu noroi în sfinți, dacă nu crezi în inspirație și accepți ingineria textuală doar pentru că ți-ai cumpărat destul de ieftin umbrella postmodernismului, ești un făcător
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
o falsă prietenie. Din generația mea corespondam asuduu cu Dan David, Liviu Ioan Stoiciu, Aurel Dumitrașcu ( păstrez de la el peste patru sute de scrisori), Lucian Vasiliu, George Vulturescu. Și acum, pe vremea detractorilor în floare (nici Eminescu nu a scăpat de înjurăturile unor limbrici literari contemporani!) eu nu contenesc să onorez aceste spirite, majoritatea plecate prin agorele cerești, să-i editez, să-i păstrez în actualitate, adică. A. B.Să facem un exercițiu de imaginație și să credem că pentru o clipă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
română nu s-a aflat într-o mai mare primejdie ca acum. Iar dacă Heidegger are dreptate că limba este Casa Ființei, atunci primejdia este și mai mare. Limba română devine tot mai vulgarizată, locul de perdiție prin pornografie, scatofilie, înjurătură și pseudo-divertisment. Tinerii poeți nu mai au minima inițiere în tainele versului, nu mai știu ce este un iamb, un dactil, un mesomacru, un endecasilab sau o celulă cretică. De aceea, când vin să le citesc încercările, primul meu sfat
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
am lăsat la Enisala/ Inima. Ardea câmpia! (Enisala, Albatros, 1984). E un text care se reține ușor. Când i-am spus lui Fănuș că Enisala nu e numele unei muze, ci al unei cetăți, m-a cadorisit cu o obișnuită înjurătură prietenească, pentru că, zicea el, i-am spulberat visul! Nu era vina mea. Din text se înțelege că, la Enisala, eu o iubesc pe fata mării Polimnia, nu pe Enisala! A.B.Ce așteptări aveți de la critici? De la criticii de azi
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
ajungem ca pe vremea regimului trecut, când salariații, funcționari, ingineri, medici, profesori și elevi erau scoși la lucrări de îndiguiri și împăduriri, iar cei care beneficiau stăteau și hlinzeau prostește. Pentru aceștia, Adrian Păunescu avea o vorbă de duh, o înjurătură abia mascată: îi plasa foarte aproape de origine și chiar în centrul acesteia. Așa să fie! 13 august 2008 Amprenta țigănească în Forul lui Traian Motto : „În cort am vin și-aramă veche Și pui ciordiți în zarea dimineții... Și, dacă
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]
-
produc tractoare la noi, dovedind că se poate și se poate, pentru că este nevoie de tractoare. Dacă am fi avut măcar un rest de clasă muncitoare, cei 39 de congresiști ai lui Geoană ar fi fost alungați cu fluierături și înjurături. Dar nu mai avem nici așa ceva! Tot mai des auzim: „Capul lui Geoană vrem”, din partea opozanților care-i impută eșecul în alegerile prezidențiale și multe altele, puse pe tapet după 6 decembrie trecut, în special o guvernare nefirească de zece
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]
-
slujit-o dezinteresat. Să lase și ei ceva moștenire partidelor “preistorice” din care au făcut parte, care se identifică cu nepoții, săracii de ei, tocmai ei să rămână fără un ban de cheltuială în folosul patriei! Și mai spuneți că înjurăturile au apărut așa, dintr-o înclinație spre prăpastie a românilor! Acești avortoni ai libertății de a ne minți și jefui, aveau prin anii ΄90 și după, niște ifose purtate pe la singurul ecran de atunci, de-ai fi crezut că lumea
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]
-
lumea întreagă), se dansează cu tânăra soție a căpitanului, fără s-o strângă prea aproape, și își storc mințile (cu un succes relativ) să spună glume decente. O partidă de cărți începe discret în camera de alături, fără strigăte și înjurături. Încă un efort, domnilor, și locotenentul s-ar putea crede în salonul bunicii lui! Totuși, o întrebare nu încetează să-l sâcâie: prin ce minune căpitanul Marinescu, un soldățoi bețivan, obișnuit al bordelurilor, a dobândit șlefuiala asta de notar de când
by Georgeta Horodincă [Corola-publishinghouse/Memoirs/1098_a_2606]
-
Învățătorul, cu cascheta peste căciula de lână și fularul peste fleandura lui de palton, intră în restaurant lovindu-și una de alta mâinile amorțite de frig. "E strașnic pe-aici", spuse el, aruncând o privire spre masa jucătorilor, de unde țâșneau înjurăturile și insultele. Să mergem la mine, o să fim mai liniștiți acolo, spuse șeful de gară. Locotenentul se scuză: "Sunt obosit, Constantin, azi am avut o zi extenuantă." Din cauza spionilor spui asta? întrebă învățătorul. "Nu crezi că erau spioni?" Pe cel
by Georgeta Horodincă [Corola-publishinghouse/Memoirs/1098_a_2606]
-
să facă pe clovnii, în fine, tot de ce sunt ei în stare ca să-i deranjeze pe oamenii cumsecade care citesc "Le Monde", mai ales paginile despre criza din suburbii. Furios, domnul de o anume vârstă lansează cu voce tare o înjurătură pe românește. Tăcere și stupefacție printre tineri. Și apoi un flaut cu timbru sopran întreabă în română: "Ce-ai cu noi, tataie?" Telefoane și mailuri numeroase, mai ales din străinătate. În Franța suburbiile au luat foc, ce se întâmplă la
by Georgeta Horodincă [Corola-publishinghouse/Memoirs/1098_a_2606]
-
voce cu accent unguresc răsună în spatele lor: "Ei, Bejan, ai găsit culoarea potrivită a beretei?" Istvan trece pe lângă ei fără să se oprească, dând din mână în semn de salut, și se depărtează mișcându-și iute fesele bombate. Își înghite înjurăturile care-i năvălesc pe limbă și, întorcându-se spre fată, ia un aer profesoral: "În ce an ești?" "În doi." "La anul o să-mi fii studentă", o anunță pe un ton grav ca pentru a o avertiza. Bereta albastră nu
by Georgeta Horodincă [Corola-publishinghouse/Memoirs/1098_a_2606]
-
câștigat cu 2-1, deși am fost rău bătuți la picioare. Era acolo, în echipa lor, un tractorist care demola tot. Ajunsă la picioarele lui Ilie Vraciu, îl croiește și îl seceră, iar Ilie, băiat fin, cu reacționează cu pumnii și înjurăturile de rigoare, nu, s-a dusă în fața lui și i-a spusă tare în graiul luncașilor: „Băi, urâtuli’!”. Râsă general, conflict închis, făr intervenția arbitrului de centru. A urmat o finală la Bacău, pe stadionul din Parcul Libertății, cu o
Pe Valea Dunăvăţului : Lunca, sat al bejenarilor bucovineni by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Administrative/91889_a_93195]
-
curând să mai „savurez” pe viu rockul francez. Plec în neștire, mă afund pe ulicioarele înguste. Mai târziu, rupt de oboseală, încerc să ajung la hotel, făcând slalom printre mașinile celor care se întorceau de la concert, în vacarmul de claxoane, înjurături și hohote în delir. 17 iunie, sâmbătă Bruxelles VITALIE CIOBANU: Vom ieși din Lille cu autocarul, abandonând pentru prima dată vehiculul care ne-a consacrat. Nu înainte de a ne lua rămas-bun de la fetele din stafful francez, conduse de Katrin Oebel
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
ne trezește o bătaie insistentă, nervoasă, în ușă. După destule ezitări, îi deschidem. O fată din stafful german își dă seama, mirată, că a încurcat adresa. Wow, I’m sorry, I’m sorry!... Aud pentru prima dată un torent de înjurături românești în Trenul Literaturii... 9 iulie, duminică Minsk-Brest VITALIE CIOBANU: E 9.15. Minskul ne întâmpină cu bulevarde largi, flancate de clădiri rectangulare, cu aspect cazon, stalinist, faraonic. Încerc să nu fiu părtinitor în cele ce notez acum, înțelegând că
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
neputincioase, prin forme de manifestare din cele mai diferite: bubuiala drăcească ce răzbate din mașini și din localuri, claxoane pline de nervii unor “personalități” nebăgate de nimeni în seamă, mașini parcate pe trotuare sau aiurea pe carosabil, râsete, urlete și înjurături debordate cu sfidare oriunde îi apucă pe acești detracați aruncați năprasnic de cine-știe-unde pe această lume. Am văzut oameni în vârstă și copii umiliți, jigniți și îmbrânciți pe stradă, în plină zi; am văzut oameni înjurați pentru neputința lor de
Decalogul şi Codul Penal Românesc by Răzvan Badac () [Corola-publishinghouse/Law/100965_a_102257]
-
lui; dar celui care va zice împotriva Duhului Sfânt, nu i se va ierta lui, nici în veacul acesta, nici în cel ce va să fie.” (Matei 12, 31-32). Manifestările prin care unii Îl hulesc pe Dumnezeu pot îmbrăca forma înjurăturilor și blestemelor față de Dumnezeu sau față de semeni. Dacă înjurătura cuprinde un amestec de cuvinte insultătoare prin folosirea numelui lui Dumnezeu, al sfinților sau al lucrurilor sfinte, blestemul este o formă mai gravă de hulă, care presupune invocarea numelui lui Dumnezeu
Decalogul şi Codul Penal Românesc by Răzvan Badac () [Corola-publishinghouse/Law/100965_a_102257]
-
nu i se va ierta lui, nici în veacul acesta, nici în cel ce va să fie.” (Matei 12, 31-32). Manifestările prin care unii Îl hulesc pe Dumnezeu pot îmbrăca forma înjurăturilor și blestemelor față de Dumnezeu sau față de semeni. Dacă înjurătura cuprinde un amestec de cuvinte insultătoare prin folosirea numelui lui Dumnezeu, al sfinților sau al lucrurilor sfinte, blestemul este o formă mai gravă de hulă, care presupune invocarea numelui lui Dumnezeu pentru ca o persoană să sufere ceva rău, o nenorocire
Decalogul şi Codul Penal Românesc by Răzvan Badac () [Corola-publishinghouse/Law/100965_a_102257]
-
altul. Lucrarea asta, îmi spune într-un tîrziu un bărbat, a fost repartizată tovarășei inginere Oprișan; o găsiți la interior 80. La interior optzeci mi se spune să revin, că "tovarășa Oprișan a ieșit din birou". Închid și trag o înjurătură. Ori poate că, nervos cum sînt, întîi înjur și-apoi închid. Important e că am dat de urma șefei de lot care a primit comanda de lucru la stația de separare. Normal ar fi fost să-mi dea ea un
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]