1,326 matches
-
nou”, m-a găsit departe de țara natală, În Lumea cu adevărat Nouă de peste ocean. Trecuseră doar trei ani de la plecarea mea din România. Entuziasmul și deprimarea ritmau o dificilă descătușare de trecut. Himera scrisului, de care continuam să mă Înlănțui, trimitea, Însă, neașteptate semne generoase. Necunoscutul scriitor român ajuns În 1987 În Berlinul Occidental se afla, la finele răvășitor al anului 1989, „protejat” de patru volume apărute, Între timp, În Occident și În așteptarea altora, aflate sub tipar. Miracol!... trebuia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
conștiința realității sale atunci când această realitate este pe sfârșite. Marele loc de refugiu al expatriaților de oriunde și «melting pot», Trieste nu avea atunci absolut nici o conștiință culturală. Literatura Marelui Trieste de la finele secolului al XIX-lea este modestă, strict Înlănțuită de literatura italiană. Abia noua generație literară avea să creeze timpul triestin, devenit mai mult decât literatură, viața orașului. Milano ar exista și fără marea sa literatură. Trieste nu are altceva! Orașul a devenit un mare oraș prin venirea atâtor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
negocieze. Corabia nu poate naviga fără cârmaci. Mao e mulțumit. Promite să pună anumite limite puterii primei doamne. Stingându-și țigara, zice: Sunt un membru de partid obișnuit. Voi urma necondiționat decizia Biroului Politic. Sunt trasate reguli care să o înlănțuiască pe viitoarea mireasă: nu are voie să facă publicitate în jurul identității ei sau să ia parte la treburile lui Mao, ori să-și ofere părerile pe perna acestuia. Mao acceptă târgul. Cu toate acestea, le face cunoscut că ar prefera
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
oricare dintre slujbele ei. A doua zi dimineața, fratele și sora erau singuri, când o voce ca de șoricel din desenele animate se dezlănțui asupra lor. —Salut! Cum vă simțiți voi doi azi? Karin sări cu un strigăt și o înlănțui cu brațele pe intrusă. —Bonnie Travis. Unde-ai fost? De ce-ai întârziat atât? —Greșeala mea, spuse șoricica. Nu eram sigură că... Ochii i se îngustaseră și își mușca buza de jos. Îi atinse umerii lui Karin, într-o izbucnire
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
degetele cam peste tot. Dar ilustratele nu vor să coopereze. Găurește una, iar vârful pixului zgârie tăblia mesei. Ce dracu’ se întâmplă cu chestiile astea? întreabă el. Arată ca un căcat. Ea tresare. Îi e frică de el. Dar îl înlănțuie cu brațul. Te descurci minunat, Marker. Incredibil de bine. Un timp, ai fost destul de terminat. Așa am fost? Dar acum îmi revin, nu? La cum eram înainte? Deja ești la fel. Uită-te și tu la tine! O cercetează, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
semnale, stabilind numărul de stări pe care le puteau imprima. Legătura dintre ele se schimba. Cu fiecare descărcare, celulele se descărcau mai ușor, căci legăturile schimbătoare dintre ele rețineau o urmă din exterior. Câteva zeci de astfel de celule se înlănțuiau într-un umil limax - o mașinărie deja capabilă să se remodeleze la infinit, la jumătatea drumului spre cunoaștere. O materie care transforma altă materie, un disc de lumină și sunet, de spațiu și mișcare, de schimbare și rezistență. După miliarde
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
și blestemul său. Studenții începură să iasă chiar în timp ce se grăbea să încheie. — Cam asta a fost analiza introductivă a chestiunii extrem de complexe a integrării mentale. Știm câte puțin despre părți. Știm mult mai puțin despre modul în care se înlănțuiesc ele într-un întreg. La ultima noastră întâlnire vom analiza candidații cu cele mai mari șanse de a ne oferi un model integrat al conștiinței. Dacă nu aveți articolul despre această temă obligatorie, puteți să-l cereți de la șefii de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
simți cum un fior de frig îi încrâncenează pielea cu toată căldura verii și a caftanelor cu care era îmbrăcat. Sub palma caldă și catifelată a domnitorului, mâna-i rece și umedă fu străbătută de un tremur. Domnitorul i-o înlănțui într-o strângere sinceră continuând: — Hai, neică Mihai, să ne ctitorim în Valahia Bizanțul nostru, să aducem înapoi ce au furat italienii din cetatea bazileilor, meșteri și podoabe. Și să ne clădim aci sfintele noastre clopotnițe din care să se
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
în direcția becului din tavan! A ajuns, în sfârșit, de râsul lumii! O canalie! O șande pe capul familiei lui pentru tot restul vieții. Da, da, pricep: drept răsplată pentru faptele mele abominabile, într-o bună zi o să mă trezesc înlănțuit de o toaletă din iad, laolaltă cu toți codoșii din lume. — Ștarkes, o să zică diavolul când or să ni se împartă cămășile de un alb imaculat, cravatele marca Sulka, când o să ne îmbrăcăm cu noile și elegantele noastre costume de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
să-i cheltuiască. Toată vina e numai a părinților, nu-i așa, Alex? Ei sunt vinovați de tot ce iese rău - iar tot ce-i bun e făcut de unul singur! Măi, ignorantule! Mă, inimă congelată! De ce crezi că ești înlănțuit de-un closet? O să-ți spun eu de ce: pentru că asta meriți! Așa că n-ai să-ți decât iei strumeleagu’ la labă în vecii vecilor! Freacă-ți drăgălașa aia de gămălie la nesfârșit! Dă-i înainte, Șefule, bagă mare, și-așa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
legată cu un șiret de gheată; după ce Codruț o dezlega, manuscrisele articolelor treceau din mână-n mână peste bucate, în timp ce se comentau și se licitau titluri, găselnițe, fraze, idei, istorioare apte să se dezvolte în subiecte de senzație ce se înlănțuiau și se condiționau reciproc pentru a compune acea inepuizabilă poveste a revoluției din care ei continuau să se hrănească, uite, bunăoară Angelica venise de la Tribunal, de la a cincea ședință a procesului lui Nicu Ceaușescu, și trântise un articol de zile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
înainte să-i lase un semn al treceri ei. Brusc, aproape palpabil, în fața ochilor lui se formează diferite imagini ce se amestecă vălmășit, nehotărâte. Călăreți ce atacă sălbatec, scoțând chiote ascuțite, neomenești, taigaua pârjolită, răvășită, bombardată, întinsă până dincolo de zarea înlănțuită în flăcări, roiuri de muște mari, verzi, cu aripi cenușii, ce roiesc haotic deasupra morților, invadând cu larvele lor carnea putredă, un camarad necunoscut care bea apă dintr-o baltă unde plutește cadavrul în descompunere al unui cal. Cu o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
cealaltă. De parcă și-ar cunoaște gândurile, fiecare șovăie în nemișcare, conștienți că trebuie să-și reamintească intimitatea dintre ei și asta poate fi mai greu decât așteptarea revederii. Marius se apropie și își așează cu grijă capul pe genunchii Smarandei înlănțuind-i șoldurile cu brațele. În timp ce degetele ei se plimbă blând pe gâtul lui, are o tresărire a memoriei, atât de intensă, încât imaginea din fața ochilor este la fel de vie ca și pe un ecran cinematografic. O dimineață cu lumină fragedă, dintr-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
o ținu și mai strâns în brațe, și nu se mai putu ști, în momentul acela, prea bine cine pe cine ocrotea sau cine seducea pe cine. În brațele bărbatului cu trup deșirat femeia părea o fetiță, dar fetița îl înlănțuia strâns pe bărbat, făcându-l să pară un copil supus, care o urma pe calea aleasă de ea. Bine, bine..., încuviință Bart, simțindu-și sângele zvâcnindu-i tot mai tare în vine, dar după asta ce mai poate să fie
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
nemișcat. Dar n-aș vrea să-ți fac vreun rău..., dădu să obiecteze, însă ea îi puse delicat palma peste gură. Nai auzit?... Frânge-mă. Frânge-mă în bucăți... Te rog... Bart îi dădu ascultare. Și atunci trupurile li se înlănțuiră cu atâta putere, de parcă ar fi vrut să treacă unul prin celălalt. Din colțul de lângă ușă, ceasul lui Bart tulbură liniștea nopții cu o bătaie prelungă de pendulă, urmată de o tăcere adâncă. Așa, încuviință Arm cu un suspin de
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
să strălucească primele stele ale acelei nopți liniștite din luna lui Florar. Încet, cu multă tandrețe, Bart își apropie buzele de gura lui Arm și începu să o sărute cu sărutări fierbinți, pline de dor. Arm îi răspunse la fel, înlănțuindu-l pe bărbat cu amândouă brațele și suspinând ușor. Te iubesc, te iubesc, îngâna parcă un glas care venea nu se știe de unde - și eu la fel, și eu la fel, se auzea, ca un ecou, un alt glas răspunzându
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
dar era inteligentă, cultivată, sensibilă, seducătoare..., iar toate aceste calități îl făcuseră să se simtă din ce în ce mai atras de ea. Și mai simțea că și el însemna pentru Camelia ceva, și nu puțin. Dragule, îi strecura ea matern protector, ținându-l înlănțuit cu brațele pe după gât, de parcă s-ar fi temut să nu-l scape, tu ai nevoie de o mână de femeie, să-ți pună viața în ordine, că ești ca un copil mare care s-a rătăcit de părinți și
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
bolovănos din pădure spre mănăstire. Un Ford Focus albastru Arm tresări, Bart avea un Ford Focus albastru... Privirea ei intensă, plină de speranță fu observată de fiica ei cea mare. Plină de speranțe, Arm rămase țintuită locului. Două brațe o înlănțuiră. Da’ știu că e dotat, gagiul, exclamă Crăița, în limbajul ei colorat. Dacă și motorul corespunde caroseriei..., spuse ea privindu-l pe cel care cobora din mașină. Văzând privirea tristă și dezamăgită a Armancăi, Crăița înțelese într-o clipă ce
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
trase către Ioana, altul spre Elena. Da, era vorba despre ele, cu ele trebuia să înceapă și să se sfârșească totul. Dar de ce erau amândouă așa urâte! În ultima clipă, înainte ca buzele lui reci și trupul gigantic s-o înlănțuiască pe Ioana, asupra căreia se decise în final, observă lângă ea o altă ființă, mult mai mică, dormind chircită și cu gura larg deschisă. Era cineva care nu puțea, nu bolborosea în somn și nici nu avea trăsături respingătoare la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
de română, neaoșă, încât credeai că, atunci când se uită la tine și-ți vorbește, te afli chiar în casa ta, vorbind cu tine însuți. Era frumoasă bătrâna. Când începea să povestească cu glas încet, vedeai ideile cum curg, cum se înlănțuie și cum se revarsă într-un noian de nouă tinerețe. Pur și simplu, eram fermecat de toate câte mi-a putut spune în scurta noastră cunoștință. Veni vorba de vreme, de iarna care se aștepta să fie foarte grea. Bunica
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
și așa erau locurile acelea atunci. Eram două verișoare, ea era mai mare decât mine, avea vreo doisprezece ani, atotștiutoare, chipurile. Trebuia să trecem peste o râpă care despărțea bordeiul lui Creangă de alte case. Râpa era adâncă, cu arbuști înlănțuiți într-un tufăriș pe alocuri de netrecut, iar în fundul ei, era acea apă rece și limpede care curgea, cum am spus mai sus, în vale, la poalele dealurilor Ciricului și Șorogarilor. Era înspre seară iar sălbăticia locurilor înfiorau cele două
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
casă. Cât am mers pe deasupra orașului, ne-am tot certat. Ayako spunea că, probabil, ceasul ei era înainte și astfel n-am respectat ora, iar eu că eram convinsă că pupasem o broască ordinară și scârboasă, și nu un broscoi înlănțuit de farmece. Până dimineața, n-am făcut decât să visez pocitania și să mă șterg pe la gură cu mâneca pijamalei. Când m-am trezit, primul lucru pe care l-am făcut a fost să mă spăl pe dinți. Un sfert
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2190_a_3515]
-
Însuși. Șase litere, trasate Încet, una câte una, și-ar fi scos hainele atunci, pe loc, cu fiecare nouă literă pe care i-o arăta. Kitty Îi urmărea. Așa cum stăteau acolo, unul lângă celălalt, mână În mână, În timp ce degetele lor Înlănțuiau aceeași pană, iar vocea moale a lui Charlie explica mișcările, alcătuiau cea mai Înduioșătoare scenă de dragoste platonică pe care o văzuse vreodată. — Minunat! zise Charlie, Îndepărtându-se de Desert Rose. Dexteritatea mâinii tale e fenomenală! Literele au ieșit perfect
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
tichiuțe și mănuși, cu un scaun care devenea poarta la care Oneață Augustin înscria gol după gol până când Duckadam sau Stângaciu se acopereau de rușine și dispăreau, cu un alt scaun, nemaivăzut, cu vulturi de lemn sculptați pe care era înlănțuit mai mereu un indian pe post de Prometeu plecat să aducă focul și cu figura, tot de lemn, a unui îngeraș cu cârlionți ce îl reprezenta, de fapt, pe hrăpărețul Zeus, cu o vitrină unde se afla un urs de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
făcut alergie...?” „Felicitări, bunul meu prieten, oare și tu mă crezi dereglat mintal...?” - Nando Încercă să protesteze, dar Tony Pavone Îl rugă să nu-l Întrerupă. Preciză: nimeni, niciodată nu va putea Înțelege „Dansul Morții...!!”, În vârtejul căreia am fost Înlănțuit aproape două zile și nopți!! Nu doresc la cei cari nu cred să trăiască o asemenea tragedie dar, nici să nu fiu crezut nu se poate. Ori cum, trebue să aflu adevărul...! Dacă hulitul pește a fost sănătos, atunci Carla
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]