1,237 matches
-
copil mic și o săruta cu dragoste. Își amintea de ziua în care Matei o văzuse pe stradă cu colegul ei din barou mergând pe stradă și râzând, veselindu-se, fiindcă acesta, fiind un băiat glumeț, îi spunea unele poante, înveselind-o pe Cecilia și bineînțeles și pe el. Cât i-a urmărit Matei, i-a văzut în permanență în această stare de bună dispoziție și l-a pus pe gânduri. Când s-a întâlnit cu ea, a întrebat-o despre
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
relațiile cu ceilalți. Dacă nu prea ai motive de râs trebuie să ți le produci prin jocuri, glume, gâdilituri. Amintindu-și această discuție parcă vedea cum dintr odată a început să-l gâdile,el a început să râdă,s-a înveselit, a luat-o în brațe și-a sărutat-o fiind convins că nu avea nimic cu acel băiat, doar c-a vrut să-l facă gelos. Ar fi vrut și ea să râdă acum, să uite de dezamăgire, dar cine
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
cuvânt. Nu mai vrei să vorbești cu mine? —?! — Spune! De ce ești rău, băiatul meu din parc, și-a pus capul pe pieptul lui mângâindu-l pe obraz. Tu nu mă cunoști? Așa sunt eu. Spun verzi și uscate ca să te înveselesc. Mă doare când te văd trist. Te iubesc atât de mult că am lăsat totul baltă ca să vin să te văd și tu mă respingi. Inima asta a ta nu mă mai vrea, își plimbă mâna pe pieptul lui în dreptul
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
-și fotografia de „dinainte”, blonda spune: — E destul de ciudat, dar poza asta de grăsună valorează mai mult pentru mine decât orice altceva. Înainte, spune ea, eram tristă când mă uitam la ea. Dar acum e singurul lucru care mă mai înveselește. Întinde mâna, spunând: Înghit atâta ulei de pește încât îmi miroase pielea. Agită fotografia înspre spilcuit, spunând: Miroase-mi mâna. Mâna ei miroase ca orice altă mână, a piele și săpun, a oja ei transparentă. Adulmecându-i mâna, el ia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1877_a_3202]
-
lucru îl puteți discuta cu domnul doctor veterinar, arătând cu mâna spre mine. Apoi continuă: - El vă poate spune despre ce este vorba și eventual să vă îndrume ce aveți de făcut. - Ca prin farmec cei doi s-au mai înveselit, obrajii lor parcă s-au colorat mai tare. Trecuseră deja două ore. Afară întunericul coborâse peste oraș. Gerul și viscolul se întețeau. - O sticlă de vin și două cafele, zice proprietarul porcului. - Vă rog să serviți arătând cu mâna spre
Locurile natale by NECULAI I. ONEL () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83211_a_84536]
-
aminti să facă pentru a-și potoli foamea la prînz. Telejurnalul de la începutul după-amiezii era mai optimist. Ascultîndu-l își recăpătă încrederea. Totul era împotriva Arsenalelor. Izbuti să gîndească ― deși cam strîmb. Vai cît de jos se coborîse dacă se putea înveseli la auzul propriei ei propagande! Însă așa era. În atît de mare măsură încît nervii i se liniștiră deajuns ca să poată susține o întrevedere pe care o amînase toată dimineața. Întrevederea cu Greer. Șezu rece ca o stîncă în timp ce nenorocitul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]
-
la astfel de ocazie se simțea puțin stingher. Andrei, care-l cunoștea cel mai bine, reușea prin glumele lui să- i aducă buna dispoziție. Când Ramona dansa cu un alt bărbat, Radu privea puțin încruntat, fapt care pe ea o înveselea. în sufletul lui se strecura gelozia, pe care nu vroia să o recunoască. în acea seară el nu dansase decât cu ea, nu-și permitea să invite o altă femeie la dans, simțind că dacă ar face i-ar tremura
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
pentru cafea apoi îi oferi Ramonei un pulovăr călduros și o pereche de pantaloni din catifea neagră. Hainele nu-i veneau deloc dar se simțea bine în ele. în timp ce ea pregătea cafeaua, el aduse magnetofonul în bucătărie, deodată atmosfera se înveseli. Amândoi ascultau atenți și cu multă plăcere „Fotoliul din odaie”, prin vocea caldă și suavă a Mirabelei Dauer. Radu parcă deveni puțin încruntat iar expresia feței lui trăda o profundă concentrare, Ramona observă și îl mângâie pe frunte încercând să
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
intrat În trupul ei răsărise soarele, pînă să-mi fac cruce de trei ori pielea mea era toată scrisă cu slovele celui mai strălucitor poem din cîte s-au scris vreodată. ...Și asta e sigur...! Puneam și eu umărul să Înveselesc povîrnișurile teoriilor geometrice, deocheam compasul, Legam cu păr de cal una de alta oglinzile. Toți vecinii mă strigau Magdalina. Vremea era frumoasă, valuri de vis se izbeau de pragurile zilei. Ferestrele Își treceau În revistă amintirile cu dumnezeu... Și-am
UN CARNAVAL ÎN INFERN (scene din viaţa și moartea poetului necunoscut) by Marian Constandache [Corola-publishinghouse/Imaginative/91597_a_107358]
-
rezervației sintaxei. Alunecam pe treptele scării ca și cum aș fi pășit pe sîngele unui carnaval. Nădușeam cu var mormîntul de parcă o femeie În brațe aș fi strîns. Și toți vecinii mă strigau Magdalina, și toți săreau să pună umărul să mai Înveselim povîrnișul unor teorii. Scoteam În afara legii tot pămîntul din groapă, dar valurile visului nu mai izbeau decît În cifra șapte zeci și șapte. Era atîta Întuneric pe pămînt cum nu fusese nicicînd sub limba mutului, dar se poate spune și
UN CARNAVAL ÎN INFERN (scene din viaţa și moartea poetului necunoscut) by Marian Constandache [Corola-publishinghouse/Imaginative/91597_a_107358]
-
fermecați de tehnicolor. Mai tîrziu, În timp ce ne Întorceam pe jos pe Paseo de Gracia, am observat că detectivul nostru bibliografic rămăsese În transă. — Cred că dumitale va trebui să-ți căutăm o femeie, am zis eu. O femeie Îți va Înveseli viața, ai să vezi. Fermín Romero de Torres oftă, mintea lui Încă rebobina deliciile legii gravitației. — Dumneata Îmi vorbești din proprie experiență, Daniel? Întrebă el cu naivitate. M-am mărginit să zîmbesc, știind că tata mă pîndea cu coada ochiului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
orășeanului, cu bucile mari, care își dădea și mai mare importanță, întrerupând cântecele înainte de vreme, cum nu era obicei și așa cum nu se cuvenea la Goldana. Ba, Iuga Panțâru, cumnatu-său, cu mustața și sprâncenele mai înflăcărate decât coada veveriței, se înveseli, văzându-l pe Faraon de la Kotonoaga, cu mațele, în fine, umplute, cum începe și el să bată din pinteni, pe lângă Jana. Atât Jana, cât și Cătălina și Marița râdeau, spunându-i lui Faraon Chirpic, cel cu panarițiu la degetul mare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
pradă tuturor chemărilor...În acest timp, veverițele au apărut hârjonindu-se pe poteca din fața mea. Nu mă mai săturam privind la acele făpturi făcute parcă din gingășie, zburdălnicie și inteligență...Mi se părea că ele fac totul pentru a mă înveseli pe mine...Ce minunăție! „Oare nu cam așa arată Raiul?!...” Am ajuns în poiană. Un hârzob cu lumină părea că a căzut pe pajiștea din fața mea...M-am așezat la umbra alunului știut. Veverițele se jucau în apropiere, oprindu-se
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI by VASILE ILUCĂ () [Corola-publishinghouse/Imaginative/546_a_699]
-
nu mai putea broda de loc. La necazul ei s-au adunat veverițele, iepurii în jurul ei să-i alunge gândurile rele. Se cocoța ciocârlia pe copacul cel mai apropiat să-i cânte triluri de consolare, broasca făcea acrobații s-o înveselească, chiar și melcul îi apăru în cale iar fata spunea poezia despre melc, melc, codobelc și uita de supărarea ei. Broderia, căzută în iarbă, a rămas neterminată. Un pom era cusut, dar pe celălalt nu mai avea cine să-l
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
-mă la jâlțul cel negru; îs supărat și pace! (este sprijinit de Lingușitor, se așază) A venit măscăriciul? MĂSCĂRICIUL (intră pe ușa din dreapta): Venit, Măria Ta. Eram în dosul ușii și-așteptam porunca de intrare. Cu ce poftești să te-nveselesc? Am doi purici învățați, aduși tocmai din Țara Nespălaților. Știu să meargă pe ață numai în două labe, fac cu ochiul la duduci și vorbesc franțozește pe limba lor. Și tot așa, nu mai departe decât ieri, am deprins eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]
-
Ta să trag cu ochiul și să ciulesc urechile la ce se mai întâmplă prin lume, numai ce-am trecut hotarul la Uituc-Împărat, și iaca... PRICINĂ: Lasă , mi-i povesti altădată. LINGUȘITORUL: Vezi bine, acu' Măria Sa are poftă să fie înveselit. Ia arată ce știi, Măscăriciule. MĂSCĂRICIUL: Numai cât să aduc lădița și să rânduiesc păpușile. Țiganii cu dibla și cu țambalul or zice de după ușă. Aduce cutia cu păpuși, le pregătește.) Gata. Ziceți, bre! (Melodie foarte ritmata, scârțâită de lăutari
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]
-
de orașul în care trăisem ca un șobolan. Fericit pentru că viața noastră începea și fiecare etapă ar fi fost splendidă, trebuia să fie. Acum mă temeam ca Italia să nu fie tristă, vroiam să mă simt bine ca s-o înveselesc, pentru că mi-era frică să nu devin și eu în scurtă vreme trist. Simțeam că oglindirea în luna aceea putea să ne facă să devenim dintr-o dată triști. Beam pentru că nu vroiam să mă gândesc la asta, Angela. Beam și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
maximum, revărsându-se dintr-un aparat ce vibrează și ucide tăcerea; biliardele și celelalte jocuri electrice simulând curse de cai și urmăriri funcționează și ele, iar umbrele colorate înoată în transparența unui televizor și a unui acvariu cu pești tropicali, înveseliți de un curent vertical de mici bule de aer. Nu țin în mână o servietă cu burduf, plină și puțin uzată, ci împing o valiză pătrată de material plastic rigid, prevăzută cu rotile, mânuită cu un baston de metal cromat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
mâinile deasupra capului, cu grijă să nu-și deranjeze pălăria. E minunat. Adriana îi aruncă o privire lui Emmy, apoi își dădu ochii peste cap. Zâmbiră amândouă. Leigh era mai ciudată, fără îndoială, dar ritualul acesta al ei le-a înveselit pe amândouă. — Gata, fetelor, ajunge cu prostiile. Avem un subiect serios de discutat, anunță Adriana. Știa că Leigh n-avea de gând să vorbească prea mult despre logodna ei — dovedise chestia asta cu vârf și îndesat cu o zi înainte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
Pigmalion totdeauna binevenită; și multă bere, pe urmă; nu se Îmbătau, se țineau tari, băuseră ei tone de-a lungul timpului; vorbeau ceasuri Întregi. E drept, erau cuprinși de o anume euforie, tocmai asta căutau, Dumnezeu lăsase alcoolul să mai Înveselească lumea; cei doi vorbeau de cîte și mai cîte. Thomas intra deseori În galerii de artă cu vînzare, devenea tot mai pasionat de tablouri, nu cumpăra, era un privitor; intra În muzee, avea acasă o mulțime de albume, citea despre
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
a spus că a convins poliția să renunțe la acuzații. Le spusese că Julie achită întotdeauna obiectele, doar că nu plătește în magazin, ci i se trimite factura direct acasă. Nu fusese decât o încurcătură nefericită. Pe Julie chiar o înveselise întâmplarea. Aproape că nici nu voia să plece de la secția de poliție în seara aceea. E limpede, era încântată de atenția cu care o trataseră polițiștii. Îl vrăjise într-atât pe detectivul Owen - care, evident, se îndrăgostise de ea în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
subiectul odată pentru totdeauna. — Și, cum e la New York? întrebă Charlie, prinzând din zbor ideea. — De unde știi că-s din New York? —Rochia. E prea sobră. De fapt, eu îi spun Rochia Criminală, pentru că e atât de periculoasă, l-am tachinat, înveselindu-mă puțin. Mulțumesc cerului pentru Azzedine Alaia! Ca în Clueless? mă întrebă Charlie chicotind. — Chiar așa! am râs. (Una dintre scenele mele preferate din Clueless este cea în care Alicia Silverstone se isterizează pentru că și-a murdărit rochia Alaia.) De unde
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
tocmai plăcută, nici măcar pentru o fată drăguță ca mine. —Ai o voce groaznică. Vin să te iau. Julie încă nu e gata. Ne întâlnim cu ea la restaurant. De cum am pășit în restaurantul Da Silvano de pe Sixth Avenue, m-am înveselit. Locul ăsta are ceva anume care te face să te simți confortabil, indiferent de lucrurile neplăcute care ți s-au întâmplat în ziua respectivă. Ai impresia că te afli într-un mic restaurant italienesc, de la mama lui de-acasă, doar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
trebuie să fie încă très supărat din cauza noii fotografe, fiindcă o fotografie de-a ei apăruse azi pe prima pagină în Herald Tribune. În plus, era atât de ocupat. M-am simțit vinovată că l-am deranjat. Știu, o să-l înveselesc, m-am gândit. I-am propus: —Pot să te invit la o cină romantică la Jo Jo? Diseară? —Ce-i cu tine, numai la restaurante scumpe îți stă mintea. Cum pot să-mi mai fac treaba dacă tre’ să te
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
este să devii, din părăsit, cel care părăsește. Aș fi crezut că Julie mă va înțelege, având în vedere că ea este, probabil, cea mai irațională fată din New York. A făcut tot ce i-a stat în putință să mă înveselească. Dar, în general, orice îmi spunea ea sau altcineva mă făcea să mă simt și mai rău. Ca atunci când mi-a zis: „Oricum, nu era de nasul lui o fată atât de minunată și frumoasă ca tine“. Asta m-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]