1,589 matches
-
de-a morți o fi luat Scaraoțchi de prin locul ăla blestemat... Merg atenți și cu puțin spor. Îi dor picioarele și ar fi vrut acasă. Pietrele sînt alunecoase. Ajung la strungă. O punte, cu două balustrade putrede, era mai știrbă decît baba cloanța. Pe sub punte curge iadul. Puhoiul face urît al naibii cînd i se opune un bolovan sau un trunchi încîlcit în crengile sale. Amîndoi mor de frică. Guță își ia inima-n dinți. Tremură, dîrdîie, lunecă și... trece
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
care în intenția patronului ar trebui să fie caldă și discretă este morbidă, sepulcrală. Clienții beau holercă. Prin vitrine par o adunare de strigoi care și-au părăsit lăcașul pentru o nocturnă macabră, poate din cauza luminii verzi. * O femeie tânără, știrbă, jerpelită, consumată, decăzută, semănând cu celebra "băutoare de absint" a lui Picasso, mă acostează cu respect, cu timiditate studiată; e expertă a sordidului, îmi cere bani pentru o pâine. Îmi spune, confidențial, că tocmai a plecat de la Spitalul de psihiatrie
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
făcut vălătuc; sau susanul și miezurile de nucă Încre menite În pasta tare de zahăr topit pe lespedea de marmoră; atâtea și atâtea, care mai de care și ca din povești, imaginate de Osman, vestit bragagiu de pe Calea Plevnei colț cu știrbei Vodă, personaj fudul și aspru cu noi, băieții, ca un prinț oriental În straiele lui de mare paradă, de legendă, și cu cea mai bună bragă din tot sud-estul european. Mai trebuind să amintesc aci, ca o Încheiere și cu
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
venale de pe stradă. Acolo, În odaia aceea cu mirosuri inexprimabile, aveam să ascult povestea adevărată a acestei fete, care ajunse mai târziu familiară prin cercul nostru de la Ideea Europeană și prietenă, până târziu de tot, cu mine, Îmbătrânită, veștedă și știrbă, dar cu același cap cavalin purtat ciudat de semeț și sfidător peste această lume a noastră de suferințe și umilințe. Taică-său fusese proprietar de moșii În Ialomița, purtând chiar numele unei stații cunoscute de pe linia Constanței; dar, murind și
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
zoianu nr. 2 când tatăl era de 31 de ani, iar ma ma de 32. După ce a absolvit școala primară, a Învățat timp de cinci ani la școala profesională Petrache Poenaru, care avea sediul În Strada Luterană colț cu strada știrbei Vodă, vizavi de Farmacia nr. 119. A făcut apoi și gradul al doilea, cu durata de doi ani. Citise foarte mult și era cultă; cânta la pian și vorbea curent franceza. De altfel, toți copiii lui Dumi tru Georgescu aveau
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
Mișcați-vă!! Săriți!! Să-l ajutăm!!... Cu toții!! Să nu-l lăsăm singur!!... Cu toții!! Împreună!!... Să luptăm!!... Ridică dalta ce căzuse lângă prag:... La muncă sihastre! Avem un altar de ridicat... Răsucește dalta pe-o parte, pe alta... Râde: "Măcar că-i știrbă... Greu-greu... Merge și așa!... Să fim noi sănătoși... Haide!... Să muncim!!"... Buciumă... Ciocârlia cu trilul ei, înalță un imn soarelui ce răsare... ADDENDA "O Samă de Cuvinte" Mărturie despre cel ce a fost și este și astăzi poate "cel mai
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
cu cioturi, având scoarța groasă, înseamnă că alesul inimii sale va fi om bogat. Apoi, cu ochii legați intră în cameră și se îndreaptă spre străchini. Dacă o atinge pe cea cu pieptene, alesul va fi unul bătrân și colțat (știrb), iar dacă va atinge pe cea cu pâine, alesul va fi bun și blând. În caz că va atinge pe cea cu paharul, alesul va fi numaidecât un bețivan. Iordanul (Boboteaza). Pentru a vesti Botezul Domnului, preotul satului, însoțit de doi enoriași
ÎNTÂMPLĂRI NEUITATE... DIN SATUL MEU, COSTIŞA by RĂDUŢA VASILOVSCHI-LAVRIC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1232_a_1872]
-
se retraseră. Această clasă înțelesese puterea sa.“ (D. Bolintineanu, Doritorii nebuni) La 4 martie 1856, Grigore Alexandrescu îi scria lui Ion Ghica, împărtășindu-i ultimele noutăți din țară: „Te îndemn să cetești adresa prin care divanul obștesc recunoaște că prințul Știrbei este cel mai mare făcător de bine al țării. M. Băleanu, care iscălise petiția cătră Poartă împotriva domnului, a iscălit cel dintâi această adresă de mulțumire; de aceea în dumineca trecută s-a și hirotonisit ban mare. Bucuria lui a
Alfabetul de tranziþie by Ştefan Cazimir () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1380_a_2729]
-
îndreptate“, într-un spirit nu scutit, mai târziu, de obiecții. Acțiunea începe sub domnia lui Bibescu (elogiat pentru aceasta de Gr. Alexandrescu: „Vechi monastiri ruinate / De tine renălțate / C-un zel stăruitor“) și va continua sub aceea a lui Barbu Știrbei. Arhitectul Johann Schlatter renovează acum bisericile Curtea-Veche, Antim, Radu-vodă, reface din temelii Bistrița, intervine simțitor la Tismana. Biserica de la Curtea Veche capătă ferestre înalte și largi, cu rame de piatră în tăietură neogotică. La Antim, deasupra intrării, apare o rozadă
Alfabetul de tranziþie by Ştefan Cazimir () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1380_a_2729]
-
cumpărat o adorabilă geantă maro, ca a ta, din aceeași piele; a costat cât o bucată-de pâine-cam-scumpă, o mie cinci sute; pe urmă, la doamna Vereș, unde a trebuit să rabd ceea ce mă speria atâta, așa că sunt, la ora asta, știrbă, până mâine la 4, când se va ține faimosul consiliu. Mi-am luat și biletul spre Mangalia (420 de lei, clasa a III-a); am să plec joi dimineață la 6.10 și am să ajung la 4 după masă
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
Tu ești cel vizat, tu ar trebui să răspunzi”, i-am spus. Mereu ambiguu, se vrea „curat”, „echidistant”. Nu s-ar strica nici cu colegii vechi, nici cu amicii tineri. Ei bine, așa ceva e aproape imposibil! Pe trotuar, o cerșetoare știrbă taie o pară cu o monedă de 5 lei. Are poalele umede de zeamă. Molfăie și nu-i pasă de nimeni. *Arendășia ca fenomen istoric a dispărut; au rămas însă mentalitatea și unele procedee arendășești, pe care - lucru de-a
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
demisia. Ministrul de interne, Octavian Goga, cerea ca guvernul să reziste. Generalul Nicoleanu, atunci prefect de poliție, vine în ziua de 5 iunie 1927 la președinția consiliului de miniștri. El aduce decretul pentru numirea ca prim-ministru a lui Barbu Știrbei. Averescu trebuia să contrasemneze decretul și se credea că va refuza. Averescu însă e soldat, are simțul disciplinei și își pune semnătura în josul decretului. Știrbei alcătuiește un guvern de uniune națională. Pentru marele public, Știrbei era un om total necunoscut
by Sergiu Dimitriu [Corola-publishinghouse/Memoirs/1057_a_2565]
-
președinția consiliului de miniștri. El aduce decretul pentru numirea ca prim-ministru a lui Barbu Știrbei. Averescu trebuia să contrasemneze decretul și se credea că va refuza. Averescu însă e soldat, are simțul disciplinei și își pune semnătura în josul decretului. Știrbei alcătuiește un guvern de uniune națională. Pentru marele public, Știrbei era un om total necunoscut. Spre disperarea ziarelor, fotografia lui nu se găsea nicăieri, nu exista pe piață o fotografie Barbu Știrbei. Ziarele s-au văzut obligate să publice o
by Sergiu Dimitriu [Corola-publishinghouse/Memoirs/1057_a_2565]
-
prim-ministru a lui Barbu Știrbei. Averescu trebuia să contrasemneze decretul și se credea că va refuza. Averescu însă e soldat, are simțul disciplinei și își pune semnătura în josul decretului. Știrbei alcătuiește un guvern de uniune națională. Pentru marele public, Știrbei era un om total necunoscut. Spre disperarea ziarelor, fotografia lui nu se găsea nicăieri, nu exista pe piață o fotografie Barbu Știrbei. Ziarele s-au văzut obligate să publice o caricatură a lui Ross, drept poza noului prim-ministru. Toate
by Sergiu Dimitriu [Corola-publishinghouse/Memoirs/1057_a_2565]
-
simțul disciplinei și își pune semnătura în josul decretului. Știrbei alcătuiește un guvern de uniune națională. Pentru marele public, Știrbei era un om total necunoscut. Spre disperarea ziarelor, fotografia lui nu se găsea nicăieri, nu exista pe piață o fotografie Barbu Știrbei. Ziarele s-au văzut obligate să publice o caricatură a lui Ross, drept poza noului prim-ministru. Toate partidele aveau reprezentanți în guvernul de uniune națională. Știrbei nu era însă omul potrivit pentru a-l conduce. Părea destul de slab. Trei
by Sergiu Dimitriu [Corola-publishinghouse/Memoirs/1057_a_2565]
-
fotografia lui nu se găsea nicăieri, nu exista pe piață o fotografie Barbu Știrbei. Ziarele s-au văzut obligate să publice o caricatură a lui Ross, drept poza noului prim-ministru. Toate partidele aveau reprezentanți în guvernul de uniune națională. Știrbei nu era însă omul potrivit pentru a-l conduce. Părea destul de slab. Trei săptămîni mai tîrziu, în plină campanie electorală, reprezentanții partidului național-țărănist demisionează din guvern, nemulțumiți de felul cum erau conduse alegerile. Știrbei demisionează. 28 Ion I.C. Brătianu formează
by Sergiu Dimitriu [Corola-publishinghouse/Memoirs/1057_a_2565]
-
reprezentanți în guvernul de uniune națională. Știrbei nu era însă omul potrivit pentru a-l conduce. Părea destul de slab. Trei săptămîni mai tîrziu, în plină campanie electorală, reprezentanții partidului național-țărănist demisionează din guvern, nemulțumiți de felul cum erau conduse alegerile. Știrbei demisionează. 28 Ion I.C. Brătianu formează guvernul, menținînd pe Nicolae Titulescu la externe, pe doctorul N. Lupu la muncă, pe Const. Argetoianu la agricultură, pe Stelian Popescu la justiție. Ion G. Duca era acum la interne, Vintilă Brătianu la finanțe
by Sergiu Dimitriu [Corola-publishinghouse/Memoirs/1057_a_2565]
-
era omul indicat pentru acest post. Era un bun vorbitor în Parlament și la întruniri politice de provincie, care se terminau cu urale și cu chef, dar numai atît. Ministerul de Interne era instalat în localul hotelului "Splendid" din strada Știrbei Vodă. Clădire construită pentru a fi hotel, cu etaje multe, cu încăperi mici și săli înguste, cu totul impropriu pentru un minister. Din prima zi mi-am dat seama că ministerul trebuie să revină la vechiul său local de pe strada
by Sergiu Dimitriu [Corola-publishinghouse/Memoirs/1057_a_2565]
-
Despre sosirea acestuia la București nu aveau cunoștință decît Iuliu Maniu și Dinu Brătianu. Dintr-un apartament situat lîngă Poșta Centrală, Turcanu coresponda cu Cairo, prin cifrul marinei engleze. Mai tîrziu, a fost instalat cu aparatele sale chiar în palatul Știrbei de pe Calea Victoriei. După ce Turcanu a fost descoperit de poliție și arestat, s-a continuat corespondența cu Cairo, prin cifrul Ministerului de Externe român, al cărui șef era Niculescu Buzești. Guvernul mareșalului nu avea nici o cunoștință despre aceste operațiuni. În același
by Sergiu Dimitriu [Corola-publishinghouse/Memoirs/1057_a_2565]
-
La această deformare a spiritului lui Maniu se adăuga necunoașterea problemelor internaționale și lipsa de informații. În plus, ignora istoria Rusiei în raport cu Moldova și Valahia. Datorită prestigiului de care se bucura Iuliu Maniu, mareșalul Antonescu a îngăduit trimiterea lui Barbu Știrbei și Vișoianu la Cairo, aflînd numai atunci de tratativele cu anglo-americanii. Mareșalul Antonescu a explicat permisiunea trimiterii delegației lui Maniu la Cairo: "Ca să se convingă că speranțele pe care și le pun în anglo-americani sînt simple himere". Trimisul lui Maniu
by Sergiu Dimitriu [Corola-publishinghouse/Memoirs/1057_a_2565]
-
Maniu la Cairo: "Ca să se convingă că speranțele pe care și le pun în anglo-americani sînt simple himere". Trimisul lui Maniu este primit, la Cairo, la 17 martie 1944, de cei trei reprezentanți ai Aliaților. Acest trimis era principele Barbu Știrbei, despre care avea Maniu, pe vremuri, o foarte rea părere. Era, pe atunci, denunțat de Maniu, ca fiind șeful camarilei regelui Ferdinand și a dus împotriva lui campanii violente. În al doilea rînd, nu era prea indicat ca un prinț
by Sergiu Dimitriu [Corola-publishinghouse/Memoirs/1057_a_2565]
-
o foarte rea părere. Era, pe atunci, denunțat de Maniu, ca fiind șeful camarilei regelui Ferdinand și a dus împotriva lui campanii violente. În al doilea rînd, nu era prea indicat ca un prinț să stea de vorbă cu comuniștii. Știrbei declară, la Cairo, că, dacă Aliații doresc o acțiune imediată, Maniu este gata a organiza o lovitură de stat, însă vrea asigurări pentru independența României și respectarea teritoriului țării. Pentru Basarabia, nu exclude posibilitatea unui eventual plebiscit luînd astfel o
by Sergiu Dimitriu [Corola-publishinghouse/Memoirs/1057_a_2565]
-
și n-am primit-o, aș putea avea neplăceri politice". Așadar de ce mai avea nevoie Iuliu Maniu de o lovitură de stat cînd i se oferea această conducere a statului? Ceva mai mult, prin mesaje, care au fost trimise de Știrbei și Vișoianu Aliaților, Iuliu Maniu a cerut ca "Rusia să înceapă un atac viguros în România" și îndemna pe cei trei aliați să "trimită trei brigăzi aeropurtate și 2000 de trupe parașutate în punctele vitale din jurul Bucureștiului", să "bombardeze căile
by Sergiu Dimitriu [Corola-publishinghouse/Memoirs/1057_a_2565]
-
direct la complotul care se urzea. Maniu nu ignora că Bodnăraș fusese ofițer dezertor din armata română, că trecuse în 1931 în Rusia sovietică și că fusese parașutat în România, în primăvara lui 1944 și ascuns la Buftea, în palatul Știrbei sub numele de Ceaușu. Numele de conspirator era "Spătaru". Iuliu Maniu credea în impetuoasa necesitate a unei păci separate, dar nu voia să-și asume răspunderea. În acele luni decisive martie-august 1944 -, Iuliu Maniu subordona electoratului atitudinea lui politică față de
by Sergiu Dimitriu [Corola-publishinghouse/Memoirs/1057_a_2565]
-
era numită În zonă, l-am cunoscut pe marele Lucian Blaga și pe fiica lui Dorly, În după amiaza duminicii În care, de dimineață, elaborase poezia “Mânzul” din volumul “Nebănuitele trepte”. Tot aici, l-am ascultat povestindu-ne pe Prințul Știrbei, venit la vânătoare, În rezervația regală de pe dealul apusean al satului, Dealul Roambeș, și am petrecut momente de neuitat, chiar dacă schimbările sociale de după război i-a alungat din sat ca fiind moșieri. Atât lui Tudor (plecat mai târziu În Israel
MĂRTURISIRILE UNUI OCTOGENAR by PAUL IOAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1658_a_3007]