2,686 matches
-
imaginației sale, e mereu încercat de ispita de a fi un mic demiurg al propriei sale lumi. Adler, la care tocmai apelasem ca la specialistul în comportamentul uman, afirmă: „Când vanitatea depășește un anumit grad, ea devine extrem de periculoasă. Făcând abstracție că îl constrânge pe om la tot felul de demersuri și eforturi inutile, care vizează mai mult aparența decât ființarea autentică și care îl face să se gândească mai mult la sine și care îl face să nu țină seama
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
unui supermarket de-a lungul unei zile. La fel, atunci când modelăm o firmă, diferența dintre procesele de afaceri și activitățile întreprinse de angajații firmei constituie un alt exemplu de abordare mai naturală de către MBA. Un proces de afaceri este o abstracție, un proces ideal pe care mulți dintre agenții firmei și chiar dintre managerii ei, le este foarte dificil să-l explice. Cu atât mai mult, acest proces este greu de sintetizat în ecuații. MBA privește însă firma nu din punctul
Bazele ciberneticii economice by Emil Scarlat, Nora Chiriță () [Corola-publishinghouse/Science/190_a_197]
-
prin conduita sa. TU Observă stările concrete individuale În cunoașterea cărora intră procese analoage introspecției (comunicarea dintre conștiințe, empatie etc.Ă. Morala persoanei a doua este comandată de nevoile sale, considerate ca fiind ale unui alter ego. EL Psihologia face abstracție de subiectivitatea sau de conștiința ființelor observate, considerându-le pe acestea, ca pe obiecte ale lumii, fără a se interesa de natura sau de starea lor interioară. Morala persoanei a treia constă Într-un cod de obligații care se impun
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
contribuții esențiale ale teoriei trăsăturilor. În primul rând, ea întărește o credință cotidiană empirică, și anume aceea că, atâta vreme cât conducerea este executată de o persoană, este imposibil ca ea să nu depindă de însușirile și trăsăturile acelei persoane. A face abstracție de persoană și de trăsăturile ei în activitatea de conducere ar fi o mare eroare. De aici și o consecință practică: necesitatea cunoașterii și evaluării trăsăturilor unui lider eficient. În al doilea rând, teoria trăsăturilor deschide problematica a ceea ce am
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
asemenea, multe calități comune șefilor în diverse situații pot fi prezente în aceeași măsură și la oameni care nu au atins niciodată rangul de șef. Cea care le poate pune în mișcare este situația. # Ceea ce putem numi „atributele șefilor” sunt abstracțiile unei situații de interacțiune totală și sunt calitățile unui rol social particular. În afara acestei situații este imposibil de a presupune existența latentă a însuși ansamblului de calități (Gibb, 1969, p. 206). # Printre principiile esențiale ale conducerii, Gibb enumeră: a) conducerea
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
că în acest caz avem de-a face cu „zero” participare. Observăm că intensitatea participării se „învârte” mereu în jurul intereselor (fie individuale, fie colective, organizaționale) care constituie un adevărat motor al ei. Organizația și conducerea ei nu trebuie să facă abstracție de aceste structuri motivaționale - dimpotrivă, este necesar să le cunoască, să le orienteze pe făgașul celor de interes general, colectiv, pe cel al principialității. Dar organizația trebuie să depisteze nu doar interesele indivizilor și grupurilor umane, ci și ordinea lor
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
care scopurile formulate de oameni generează consecințe comportamentale, am putea explica mult mai bine comportamentele acestora. Ca urmare, autoarea schițează clar trei dintre teoriile motivației - teoria echității, teoria instrumentală, teoria stabilirii scopurilor - pe care le analizează în lucrarea sa, făcând abstracție de alte teorii. Aceeași autoare, în cartea sa La motivation dans l’entreprise (2001), lărgește nu numai numărul teoriilor prezentate, ci și paleta criteriilor de grupare a lor. Ea stabilește trei categorii de teorii ale motivației: teoriile nevoilor (Maslow, Alderfer
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
faptul că primele la randament constituie pentru ei o „afacere proastă”. Ca urmare, ei găsesc modalități de frânare a producției. Iată deci cum alături de nevoia de bani intră în acțiune și alte tipuri de trebuințe de care Taylor făcuse total abstracție. Apariția acestor noi tipuri de motivații, generate de evoluția relațiilor dintre muncă și capital, deci dintre muncitor și capitalist, a dus la nașterea unor conflicte. Patronii doreau să mărescă normele pentru a nu plăti prea mulți bani, muncitorii căutau metode
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
apărut necesitatea ca accepțiunea sociologică asupra conflictelor să fie completată cu accepțiunea psihosocială care amplasează în centrul preocupărilor sale interacțiunea umană. Accepțiunea psihosocială Această accepțiune face translația de la macrosocial la microsocial, de la macroscopic la microscopic, conflictul nemaifiind interpretat ca o abstracție socială, ci în expresia lui concretă și vie, ca o relație între oameni sau între grupuri. În aceste condiții esențiale, devin interesele oamenilor, scopurile pe care aceștia și le formulează, modalitățile de realizare a lor - toate însă numai în cadre
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
puncte de vedere constituie o fisură în accentuarea personalizării conflictului și dezvoltarea mobbing-ului. 5.4. Efectele mobbing-ului și expansiunea lor Importanța acestui subiect, relativ nou, în psihologia organizațională (mai ales cea românească) ar putea fi insignifiantă dacă am putea face abstracție de efectele sale. Acestea însă au proprietatea intrinsecă de a spori capacitatea de concentrare în lectură a atenției cititorului lor, fie că acesta este un individ, o organizație sau, așa cum vom vedea, o instituție cu prerogative legislative. Considerate după natura
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
observă lipsa unei singure bomboane. La vârsta de 4-5 ani, reprezentările despre mulțimi se dezvoltă și copilul percepe mulțimea ca pe o totalitate spațial-stucturată. Acțiunea manuală, însoțită de cuvânt și de percepție vizuală, conduce la înțelegerea mulțimii și copilul face abstracție de determinările concrete ale elementelor sale. Reprezentările copiilor rămân subordonate, însă, condițiilor spațiale concrete , în care percepe mulțimea. Prezența cuvântului în arsenalul lingvistic al copilului, nu indică și dobândirea noțiunii desemnate prin cuvânt (de exemplu: noțiunea de clasă se consideră
Activit??i didactice desf??urate in gr?dini?? ?n scopul ?nsu?irii no?iunii de num?r natural by Gu?u Mihaela. Pasat Ionel-Marius () [Corola-publishinghouse/Science/83651_a_84976]
-
cu personajul din film ce conduce o mașină asemănătoare și simte că a învins societatea care-i limitează accesul la acel bun. Deși nu se poate stabili statistic procentul în care inegalitatea economică influențează delincvența juvenilă, nu se poate face abstracție de acest factor criminogen. 4.2. Importanța analizei factorilor de risc în elaborarea programelor de prevenire a consumului de droguri Numeroase studii realizate în ultimele două decenii au încercat să lămurească originile și evoluția consumului abuziv de drog, felul în
[Corola-publishinghouse/Science/84967_a_85752]
-
332. 53 larității copilul învăța limba fără gramatica, cu ajutorul a ceea ce se numește "simțul limbii” adică tendința sa proprie de a „gândi” asupra limbii, în școala se lovește de reguli și norme, căci gramatica, se știe, este un metalimbaj, o „abstracție a abstracțiilor” care obligă gândirea copilului să se miște din sfera concretului în cea a abstractului. 0 dezvoltare armonioasă a limbajului înseamnă o îmbogățire a "zestrei" lingvistice cu care copilul vine la Școală. Profesoral de Limba română trebuie să aibă
Logica între gândire și limbaj by Elena Manea () [Corola-publishinghouse/Science/1693_a_3069]
-
larității copilul învăța limba fără gramatica, cu ajutorul a ceea ce se numește "simțul limbii” adică tendința sa proprie de a „gândi” asupra limbii, în școala se lovește de reguli și norme, căci gramatica, se știe, este un metalimbaj, o „abstracție a abstracțiilor” care obligă gândirea copilului să se miște din sfera concretului în cea a abstractului. 0 dezvoltare armonioasă a limbajului înseamnă o îmbogățire a "zestrei" lingvistice cu care copilul vine la Școală. Profesoral de Limba română trebuie să aibă permanent in
Logica între gândire și limbaj by Elena Manea () [Corola-publishinghouse/Science/1693_a_3069]
-
impresia fermă că au acționat în modul cel mai corect cu putință, sau pot să nu recunoască realitatea faptelor, ei lucrează mult cu imaginația, iar imaginația este cum spu-nea Einstein mai importantă decît cunoașterea. Dar reprezentanții main stream-ului economic fac abstracție de toate acestea și consideră, simplist, că oamenii sunt raționali precum cățelul lui Pavlov și că sunt perfect informați. Iertat să-mi fie, dar aceasta nu e știință. Și totuși, economiștii propun politici economice pe care guvernele și băncile centra
[Corola-publishinghouse/Science/1513_a_2811]
-
era doar o tehnică nici atunci, pentru că era integrată în filosofia dreptului natural și în viziunea raționalistă despre lume și viață. Aceasta era considerată ceva de la sine înțeles; problemele abordării raționale a realității sociale aveau să apară ceva mai tîrziu. Abstracția generalizatoare și conexiunile legice desprinse din analiza materialului empiric nu aveau să ducă la o cunoaștere pur obiectivă, eliberată de orice contingențe individuale, la o cunoaștere monistă a întregii realități, bazată pe un sistem conceptual propriu, eventual elaborat în formă
[Corola-publishinghouse/Science/1513_a_2811]
-
Gustav Cassel, consideră că teoriile noastre economice trebuie să plece de la date observabile, ca în științele fizice. Ideea aceasta a sedus pe mulți. Personal, însă, nu văd cum acest lucru ar fi posibil în economie, cum s-ar putea face abstracție de orice element psihic în explicarea comportamentului economic. Chiar dacă am restrînge obiectul științei economice la lucruri observabile, cum sunt prețurile de pildă, tot nu am putea să ni le explicăm fără elemente de natură subiectivă, vezi psihologică. Procesul cel mai
[Corola-publishinghouse/Science/1513_a_2811]
-
răspunde la stimuli și la dominanța diferitelor indicii ar trebui să aibă un efect mare asupra conceptelor pe care copiii de anumite vârste tind să le dobândească. Celor doi teoreticieni li se părea normală presupunerea că indiciile mai subtile și „abstracțiile cibernetice”, ca „număr mare deț” și „circularitate” - care pot depinde de mecanisme centrale pentru procesarea informațiilor -, să fie în mod special susceptibile de a fi afectate de maturizarea postnatală și de învățare. În mod similar, poziția diferită a diferiților membri
[Corola-publishinghouse/Science/2361_a_3686]
-
dar extrem de harnic și riguros, S. s-a bucurat de apreciere și datorită altor calități, recunoscute până și de un neiertător pamfletar precum Tudor Arghezi, care îi remarca politețea înnăscută, eleganța atitudinii și a comportamentului, conchizând: „discret, atent și făcând abstracție de persoana lui, domnul Sevastos a știut să-și facă un prestigiu și să-l mențină”. Volumele Cronici rimate (1963) și Versuri (1967) adună colaborările lui S. din periodice - unele apărute și în Rime sprintene (1920) -, grupate pe cicluri. Primul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289650_a_290979]
-
internaționale susțin cu tărie ipoteza acestei necesități, ea nu poate fi decât presupusă, iar recunoașterea inexorabilității nu are sens în lipsa unei explicări a acesteia. Pentru a interpreta fenomenul concret înregistrat în România, precum și în alte țări comuniste, trebuie să facem abstracție de raționalizările puterii de atunci (textele cu formarea omului nou, creșterea conștiinței de clasă etc., care oricum făceau obiectul învățământului ideologic) și să punem datele referitoare la școlarizare în corelație cu cele despre industrializare și urbanizare. Explozia cifrelor școlare de la
[Corola-publishinghouse/Science/2235_a_3560]
-
orice investiție este valabilă afirmația că durata ciclului de viață al produsului realizat prin respectiva investiție determină mărimea ratei de revenire a investiției. Cu cât speranța de viață este mai ridicată, cu atât este mai rentabilă investiția în educație, făcând abstracție de alți factori covariați. Sesizăm deci că scăderea mortalității și a morbidității ce a definit tranziția demografică - simultană intrării în modernitate - explică o bună parte din evoluția cererii de școlarizare. Se explică prin acest factor și disponibilitatea mai mare a
[Corola-publishinghouse/Science/2235_a_3560]
-
în domeniul agricol sau neagricol neproducător de salarii avem o foarte redusă orientare spre piață. În mare măsură, situația se regăsește și în cazul gospodăriilor țărănești din România, unde productivitatea extrem de scăzută este asociată unei organizări a producției care face abstracție de piață. Pentru aceste realități, simpla școlaritate nu este de ajuns, în măsura în care ea este totuși posibilă. Politicile de dezvoltare și cele educaționale au nevoie de măsuri cât mai precise ale rezultatelor programelor. Chestiunea evaluării a determinat dezvoltarea unor tehnici sofisticate
[Corola-publishinghouse/Science/2235_a_3560]
-
să apară o elită ereditară, având în vedere că inteligența este o variabilă determinată genetic. Cele două semnificații au fost tratate de cele mai multe ori ca fiind echivalente. Cu toate acestea, între ele există diferențe notabile. Reducerea meritului la calificări face abstracție de caracterul determinat social al rezultatelor școlare și pare în mai mare măsură tributară unei ideologii menite să mascheze contribuția școlii la reproducerea inegalităților sociale. Tratarea meritului ca „efort + inteligență”, deși aparent mai democratică, are, dincolo de avertismentele lui Young, criticii
[Corola-publishinghouse/Science/2235_a_3560]
-
deosebit de activă în anii ’80 și ’90 ai secolului trecut. Direcția respectivă s-a dezvoltat ca răspuns la studiile cantitative ale sociologilor sau economiștilor care urmăreau mai ales relația dintre mediul socioeconomic de origine al elevului și rezultatele acestuia, făcând abstracție de procesele din școală sau din clasă. Diversele cercetări, cantitative sau calitative, de cele mai multe ori la nivel micro, dar și macro, reflectă un puternic consens în ceea ce privește impactul pozitiv al următorilor factori ai organizării școlilor: - orientarea către rezultat a conducerii școlii
[Corola-publishinghouse/Science/2235_a_3560]
-
o premieră. În consecință, nădăjduim ca cercetarea noastră să izbutească în a lărgi perspectiva de lectură a cercetărilor sociologice cu privire la religie și la religiozitate la români. Religie și societate: orientare religioasă și implicare socială "Religie și societate: două entități, două abstracții pe care, de obicei, nu avem ocazia să le întâlnim în chip nemijlocit. Societatea este o abstracție: apariția unei anumite categorii sociale, ești membru al unei familii, cetățean al unui popor, iar religia: cunoaștem diferite Biserici, statele întrețin relații cu
by Ion Petrică [Corola-publishinghouse/Science/1120_a_2628]