3,448 matches
-
folosită o spumă de unghii, care trebuie întinsă într-o singură direcție. Înainte de îndepărtarea cuticulelor, Madeline Poole le sfătuiește pe femei să aplice pe unghie un balsam și apoi să lustruiască înainte de a le pili. Cuticulele trebuie îndepărtate cu un băț din lemn de portocal. Probabil cel mai important pas în realizarea unei manichiuri perfecte este aplicarea ojei. Poole a spus că pensula trebuie folosită doar de trei ori și într-o singură direcție, precizând că prima dată se va aplica
Trucuri pentru o manichiură perfectă făcută acasă by Diana Mandache () [Corola-journal/Journalistic/61986_a_63311]
-
KIYOSU, capitala provinciei Owari MINO, provincie a clanului Saito INABAYAMA, capitala provinciei Mino SURUGA, provincie a clanului Imagawa „MAIMUȚĂ! MAIMUȚĂ!” — E albina mea! Ba a mea! — Mincinosule! Șapte sau opt băieți alergau peste câmpii ca un vârtej de vânt, agitând bețe printre mugurii galbeni de muștar și florile de ridiche albe imaculate, căutând albine cu saci de miere, numite albine coreene. Fiul lui Yaemon, Hiyoshi, avea șase ani, dar chipul său zbârcit arăta ca o prună uscată. Era mai scund decât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
popular de la sfârșitul secolului trecut, dar fiicele fermierilor din Owari o prefăcuseră în cântec de tors. „Ei, să fie oare Hiyoshi?” se întrebă ea, când drumețul ajunse la poala colinei. Ducea o boccea murdară în spate, iar pe umăr un băț de bambus la capătul câruia atârna un săculeț. Se miră cât de mult crescuse într-un timp atât de scurt și că, deși mai mare, era la fel de vântură-lume ca întotdeauna. — Mătușico! De ce stai aici, afară? dădu Hiyoshi din cap în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
militare se aplică și la locul de muncă, la fel ca pe câmpul de luptă. Nemernicule! Am să te tai. Vino-aici! Și puse mâna pe mânerul spade sale lungi. Adversarul lui, însă, rămase nemișcat, ca și cum ar fi înghițit un băț. Ukon se înfurie și mai tare. — Puneți mâna pe el! Îi arăt eu lui! Țineți-l să nu fugă! Ajutoarele lui Ukon se apropiară imediat de Tokichiro. Dar acesta tăcu și privi oamenii din jur ca și cum i-ar fi adulmecat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
de-alături. Lumina lămpii era deosebit de palidă, fiind filtrată prin plasa verde de borangic pentru țânțari care atârna în jurul lui Mitsuhide. Când dormea, plasa îl înconjura din toate cele patru laturi, dar acum faldul din față era susținut pe un băț de bambus. — Intră, Mitsuharu, îl chemă Mitsuhide. — Despre ce e vorba? întrebă vărul său, după ce îngenunche în fața lui Mitsuhide. — Mitsuharu, ți-ai risca viața pentru mine? Mitsuharu îngenunche în tăcere, arătând de parcă și-ar fi pierdut darul vorbirii. Ochii lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
unde am trăit mulți ani. Dar acum bătrâna mea mătușă din Niwase e pe moarte, adăugă el, împreunându-și rugător palmele. — Minți! strigă ofițerul. Oi fi ținând tu ochii închiși, dar mă-ndoiesc că ainevoie de ăsta! Îi smuls brusc bățul gros de bambus și-l reteză în două cu spada. Din interior căzu o scrisoare rulată strâns. Ochii omului se învăpăiară spre soldați ca două oglinzi. Căutând cel mai slab punct din cercul de oameni, încercă s-o ia la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
din Amagasaki, cât și în tabăra de la Shimo Toba. Imediat ce reveni în tabără, Mitsuhide se întâlni cu generalii săi, la comandament, și discută strategia de luptă. Încă nu-și dădea seama că Hideyoshi se afla deja la o zvârlitură de băț, în Amagasaki. Deși avangarda lui Hideyoshi își ocupa deja pozițiile, Mitsuhide socotea că mai era nevoie de câteva zile pentru a sosi și Hideyoshi însuși. Ar fi nedrept să-i atribuim această greșeală intelectului său. Nu făcuse decât să emită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
vadă pe Mitsuhide scriind așa ceva, într-un asemenea moment și în acel loc și, din atașament față de ceea ce considera el a fi destinul măreț al seniorului său, spuse: Nu luați acum penelul, stăpâne. Otsu e doar la o zvârlitură de băț și, dacă reușim să ajungem acolo, veți fi primit cu bucurie de Seniorul Mitsuharu. Dați-mi voie să vă bandajez rana. Când Shigemoto puse hârtia pe pământ și începu să-și dezlege cordonul, Mitsuhide făcu deodată un gest din mână
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
câțiva vasali de încredere, ocolea pe la miazănoapte lacul Biwa, traversând pe furiș zona montană de pe granița dintre Omi și Echizen. În timp ce cutreierea satele alpine și podișurile, care încă erau îngropate sub un strat gros de zăpadă, Hideyoshi arăta cu un băț de bambus locurile strategice și dădea ordine din mers: — ăla nu-i Muntele Tenjin? Construiți și acolo niște bastioane. Și înălțați unele chiar și pe muntele de-acolo. În ziua a șaptea din Luna a Doua, Hideyoshi trimise din Kyoto
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
de zi. — Pleacă! — Unde se duce, așa, dintr-o dată? Războinicii care-l păzeau pe Hideyoshi îi observară pe pajii care se îndepărtau și o luară la goană după ei. Îl putură vedea pe Hideyoshi mergând vesel în frunte, cu un băț de bambus în mână, de parcă s-ar fi dus la o vânătoare cu șoimi. Aveți de gând să urcați pe munte, stăpâne? Hideyoshi arătă cu bastonul spre jumătatea pantei: — Da. Cam până acolo. După ce urcară cam o treime din înălțime
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
pentru c-au găsit o pungă înainte de-a o fi pierdut Bran, bez bătaia primarului și subprefectului pe deasupra. Cum era înainte? Bran pâra pe Stan la boier și-și primea punga îndărăt, iar Stan căpăta în schimbu pungii cinci bețe sănătoase, pe care le ținea minte, ș-apoi se ducea să-și vadă de trebi. Scurt drept și.., gratis. Azi mănâncă două-trei bătăi și-și pierde și tot rostul. Dar apoi îndeobște legi franțuzești ne-au trebuit nouă? Pentru împresurarea
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
n-a avut-o niciodată. Și unui asemenea om i se conferă catedre la Universitate, scaune la Academie, ba i se încredințează încă și creșterea copiilor, ca și când copiii de creștin ar fi animale ce trebuiesc dresate pentru a sări peste bețe și a aporta, căci tot un fel de dresură li se dă copiilor în institutul său; se deprind a aporta răspunsurile la cestiunile de bacalaureat în mod mecanic, fără a fi temeinic preparați. De ar fi să pomenim toate din
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
bați într-una la granițe. E destul că puterea fizică a statului să existe în reprezentarea ei armată, e destul ca inamicii ordinei publice dinlăuntru și inamicii cei dinafară s-o știe că există, pentru ca să nu tulbure liniștea. Nu întrebuințezi bățul, dar îl ai la-ndemînă oricând. Birul acesta al cetățenilor unui stat, birul de sânge e cel mai greu din toate și orice om o simte aceasta. Ca militar omul e legat orbește de ordinul superiorilor și de jurământul ascultării absolute
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
tinere, le-au violat. Până la urmă tatăl meu, care era mai vânjos acolo, s-a mai Întremat și a zis: „Domnilor, nouă ar trebui să ne fie frică de jandarmi; dar de golanii ăștia?”, care nu aveau arme, aveau numai bețe, ciomege și veneau să le dăm aur, să le dăm bani - de unde aur, de unde bani, de unde dracu’? În fine, au mai venit, că aceiași veneau, beți și omorau oameni, Îi băteau, Îi violau. Până la urmă, Într-o noapte, când au
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
În centrul orășelului și veneau ucrainenii și făceau schimb - dădeai o haină și primeai ceva mâncare... De multe ori nici nu dădeau voie jandarmii să se facă schimbul acesta... Greu, greu o duceam... Copiii Însă, În această perioadă... aveam niște bețe și În capul bețelor erau cuie și ieșeam la capătul orășelului, unde treceau foștii colhoznici cu căruțele, fie cu sfeclă, fie cu cartofi, și Împungeam cartofii sau sfecla cu aceste bețe și reușeam să căpătăm ceva mâncare - furam, asta era
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
veneau ucrainenii și făceau schimb - dădeai o haină și primeai ceva mâncare... De multe ori nici nu dădeau voie jandarmii să se facă schimbul acesta... Greu, greu o duceam... Copiii Însă, În această perioadă... aveam niște bețe și În capul bețelor erau cuie și ieșeam la capătul orășelului, unde treceau foștii colhoznici cu căruțele, fie cu sfeclă, fie cu cartofi, și Împungeam cartofii sau sfecla cu aceste bețe și reușeam să căpătăm ceva mâncare - furam, asta era. Unii țărani erau binevoitori
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
o duceam... Copiii Însă, În această perioadă... aveam niște bețe și În capul bețelor erau cuie și ieșeam la capătul orășelului, unde treceau foștii colhoznici cu căruțele, fie cu sfeclă, fie cu cartofi, și Împungeam cartofii sau sfecla cu aceste bețe și reușeam să căpătăm ceva mâncare - furam, asta era. Unii țărani erau binevoitori și ne dădeau voie, Însă alții, mai puțin binevoitori, dădeau cu biciușca În noi și ne fugăreau spuându-ne „jdani”: „N-avem ce vă face, muriți, că nu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
unde făceau muniție. Ulterior am aflat că cel mai mare acționar În acest combinat era Göring, ministrul de Război al Germaniei. Programul era următorul: la ora cinci deșteptarea, iar cine nu sărea din pat sărea după bătaia primită cu un băț din bambus, de la cei care supravegheau și conduceau baraca. Astfel, era obligatoriu, cum s-a aprins lumina, la ora cinci, trebuia să sari din pat. Mergeai la WC și la spălătorie. Asta era bine, că ne punea să ne spălăm
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
Legea era așa: se Închideau toate ușile la barăci, dezbrăcarea absolut gol și trebuia să ieși pe o singură ușă, să te arăți În fața medicului, să te Întorci să vadă dacă ai flegmoane, bube care reflectau descompunerea corpului. Avea un băț de bambus În mână și lovea pe umărul celui care avea asemenea chestii pe corpul lui. Știa perfect deja, că duba era lângă baracă: Îl ducea la camera de gazare și la crematoriu. Era moarte. Deci În loc să-l ridice la
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
un vas mare din metal, cu formalină, În care trebuia să te bagi, pentru dezinfectare. Mi-am prins nasul cu mâna stângă, iar mâna dreaptă am ținut-o sus, ca să nu intre formalina. Și atunci m-a lovit cu un băț peste deget. Era să mă Înec de durere În vasul ăla cu formalină - În care se pun, de fapt, cadavrele, nu? Am strâns cumva din dinți, mi-am tras mâna jos, am ieșit, m-am dus la duș, cât m-
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
maximă, fie când a simțit nevoia de puțină distracție. Cine poate ști asta? Iată un exemplu de o asemenea selecție. Copiii din câteva blocuri au fost Încolonați pe o arenă de fotbal. Pe una din porți a fost fixat un băț, orizontal, la o Înălțime oarecare. Ni s-a poruncit să trecem pe sub acest băț. Cei care au atins bățul cu capul - Într-o parte, cei care erau mai mici - În altă parte. Copiii mai mici de statură mai mică au
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
un exemplu de o asemenea selecție. Copiii din câteva blocuri au fost Încolonați pe o arenă de fotbal. Pe una din porți a fost fixat un băț, orizontal, la o Înălțime oarecare. Ni s-a poruncit să trecem pe sub acest băț. Cei care au atins bățul cu capul - Într-o parte, cei care erau mai mici - În altă parte. Copiii mai mici de statură mai mică au fost gazați În acea zi. Fratele meu, desigur, nu a atins bățul. Totuși, printr-
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
selecție. Copiii din câteva blocuri au fost Încolonați pe o arenă de fotbal. Pe una din porți a fost fixat un băț, orizontal, la o Înălțime oarecare. Ni s-a poruncit să trecem pe sub acest băț. Cei care au atins bățul cu capul - Într-o parte, cei care erau mai mici - În altă parte. Copiii mai mici de statură mai mică au fost gazați În acea zi. Fratele meu, desigur, nu a atins bățul. Totuși, printr-o minune, a reușit să
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
pe sub acest băț. Cei care au atins bățul cu capul - Într-o parte, cei care erau mai mici - În altă parte. Copiii mai mici de statură mai mică au fost gazați În acea zi. Fratele meu, desigur, nu a atins bățul. Totuși, printr-o minune, a reușit să se infiltreze În cealaltă coloană. De obicei Însă, selecțiile au avut o amploare mai mare. Legat de asta, trebuie să amintesc că lagărul Auschwitz-Birkenau s-a Întins pe un teritoriu foarte vast. De
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
o schimbare pozitivă, sau decesul unui prieten... - astea le țin minte, dar amănunte din astea... De pildă, de la Auschwitz, mi-amintesc cum i-a luat lui tata cizmele: a venit un deținut, i-a dat două În cap cu un băț și i-a luat cizmele. Este o chestie neînsemnată, dar avea mare importanță... Asta mi-a rămas În minte. Dar nu mai țin minte, de exemplu, ce făceam Între apeluri, când stăteam În curtea barăcii... Amănunte din astea nu mai
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]