3,279 matches
-
cunoașterea sa actuală și orice este posibil este cuprins în cunoașterea sa potențială. De aceea se poate defini perfecțiunea ca o "coincidență modală"378. "Coincidența modală" este o noțiune echivalentă cu noțiunea "perfecțiunii", iar prin modul în care interpretăm această "coincidență modală" o ființă perfectă este o ființă care cunoaște toate întâmplările actuale (evenimente sau stări de lucruri) și care poate cunoaște, de asemenea, toate posibilitățile 379. Devreme ce Dumnezeu este perfect într-o manieră care nu poate fi schimbată, orice se
Argumentul ontologic în filosofia analitică. O reevaluare din perspectiva conceptului de existenţă necesară by Vlad Vasile Andreica [Corola-publishinghouse/Science/891_a_2399]
-
Charles Hartshorne, Dumnezeu este subiectul schimbării: odată cu trecerea timpului experiența sa este îmbogățită, devine în fiecare moment mai "bogat" decât a fost înainte. Prin urmare, această perspectivă este opusă doctrinei clasice care nu admite nici o schimbare în Dumnezeu. În cazul coincidenței modale, o analiză importantă se poate face apelând la postulatele logicii modale. "Postulatul lui Becker" este un postulat important în logica modală. Acesta susține că statutul modal poate fi afirmat sau negat doar prin maniera necesității. Construcția "p este posibil
Argumentul ontologic în filosofia analitică. O reevaluare din perspectiva conceptului de existenţă necesară by Vlad Vasile Andreica [Corola-publishinghouse/Science/891_a_2399]
-
necesar p este posibil". La fel a spune că "este posibil că p este necesar" înseamnă a spune că: "în mod necesar p este necesar". Dacă acest postulat se susține, atunci cineva care afirmă despre conceptul perfecțiunii privit ca și coincidență modală, că acesta este doar o ipoteză ce poate fi adevărată sau falsă nu ar avea dreptate dacă poate fi adevărată atunci este adevărată 381. Cele mai cunoscute premise care stau la baza celor mai multe argumente ontologice sunt următoarele: 1. L
Argumentul ontologic în filosofia analitică. O reevaluare din perspectiva conceptului de existenţă necesară by Vlad Vasile Andreica [Corola-publishinghouse/Science/891_a_2399]
-
este inteligibilă doar dacă nonexistența sa este imposibilă; 5) toate celelalte lucruri trebuie să depindă de existența Perfecțiunii, iar nonexistența sa ar însemna că nimic nu a fost posibil dar acest lucru este absurd; 6) perfecțiunea fiind definită ca și coincidență modală universală, actualitatea în general trebuie privită ca tot ceea ce este în actualitatea unui individ a cărui esență este perfecțiunea, iar posibilitatea trebuie să fie orice este inclus în potențialitatea sa; 7) perfecțiunea nu este definită de nici o limită cantitativă
Argumentul ontologic în filosofia analitică. O reevaluare din perspectiva conceptului de existenţă necesară by Vlad Vasile Andreica [Corola-publishinghouse/Science/891_a_2399]
-
nu generației ’60 - Într-un mod paradoxal -, ci aceleia imediat următoare Îi datorăm reașezarea culturii noastre În matca memoriei ei firești, marcată, În principal, de racordul cu stilistica și mentalitatea interbelică, mai ales În privința balcanismului descriptiv și a ortodoxiei răsăritene. Coincidența dintre oferta politică a sistemului (din ce În ce mai autohtonist) și această preocupare poate fi discutată cu folos, tot așa cum am putea insista În cursul discuțiilor - cred - pe absența reflexului ostil din sintaxa culturală a generației ’70, obligată să se dezvolte Într-un
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
mai tare, trebuie, cel puțin în parte, să ajungi să vinzi respectatul împrejurimilor într-un fel de tratat de armistițiu, ca și cum ar fi căldură omenească. Iar dricul d-voastră a ajuns să se poticnească, foarte probabil în căutare de întâmplări, coincidență, în fața unei mici capele pentru ciumați. Daca e sa ne luăm după praful de pe el, dricul tău e unul fanatic. La dumneata totul tinde spre blasfemie, spre soluția finală 1, deci spre Absolut. Istovirea de sine este mediocritatea ta binevoitoare
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
iarbă, dintr-o iarbă uscată. Mi-am văzut urmașii siliți să înfunde căile respirației și ale vorbirii cu fân, să le umple pur și simplu până când de bună voie și-au dat drumul la mațe prin gaura curului. EA: O coincidență fericită, pentru că una din bunicile mele împuțite a trebuit, în timp ce i se storcea laptele, să fie înnecată. Laptele l-au primit, firește, porcii, și sigur că ei numesc acum acest gust ciudat ca fiind al lor. EL: Atunci este timpul
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
în calvar viața de toate zilele, gândul sinuciderii bântuind în mai multe rânduri gândirea acestui om răvășit de suferință. Scund, stângaci, cu un sex micuț devenit foarte curând inoperant, Montaigne se descrie fără complezență. Când printr-o digresiune meșteșugită, mărturisește coincidența dintre metafizica și fizicul său, putem afirma, fără a recurge la cine știe ce extrapolări, că acest trup care gândește trebuie să se împace de bine de rău cu unul material care atârnă destul de greu în cântar... Carnea lui Montaigne funcționează ca
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
trebuie suprimat din documentele oficiale tot ceea ce trădează o înnobilare prea recentă. Fiul suprimă astfel numele tatălui - Eyquem - pentru a păstra doar pe acela al domeniului: de Montaigne... Nu-i nevoie să fii doctor în psihanaliză pentru a remarca aceste coincidențe: moartea fizică a tatălui, asasinare simbolică a cadavrului prin suprimarea numelui, recuzarea ascendenței reale și, în sfârșit, revendicarea unei filiații simbolice mai vechi pe calea titlurilor. Celui care afirmă sus și tare că noblețea se dobândește numai prin valoarea personală
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
portretul prinde să se contureze... Practicianul amator de plăceri este dublat de un teoretician în stil sofist. Prodicos este considerat într-adevăr ca excelând în definiții, în lucrul asupra accepțiilor verbale. Trata cu mare atenție tot ce avea legătură cu coincidențele între ceea ce modernitatea numește semnificanți și semnificați. Posteritatea păstrează unul dintre obiectele reflecției sale, și este vorba de... plăcere. Pe care el o împarte în sensuri multiple, cărora le face apoi să corespundă termeni cu adevărat potriviți: bucuria, deliciul sau
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
seară / în acea seară..., există zone mai instabile. Deicticul peste o lună, de exemplu, prezintă doi corespondenți non-deictici, după o lună și o lună mai târziu. Punctul de reper este momentul enunțării Punctul de reper este un element din enunț Coincidență cu punctul de reper Acum În acest moment Atunci În acel moment Anterioritate față de punctul de reper Ieri Acum opt zile Cu o zi înainte Cu opt zile înainte Posterioritate față de punctul de reper Mâine Peste o lună În ziua
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/980_a_2488]
-
disocierea completă dintre lumea povestită și instanța narativă, care încearcă să șteargă orice urmă a prezenței sale. Este vorba, în special, de textele la perfectul simplu, cu non-persoană, în care nu intervine naratorul (cf. infra, cap. 2: conceptul "povestirii non-ambreiate"); coincidența dintre nivelul narațiunii și nivelul povestirii. Este și cazul monologului interior. Acestea sunt procedee extreme. Cel mai adesea textul înlănțuie dispozitive de compromis. Să luăm în considerare, de exemplu, romanul lui Barbey d'Aurevilly, Un prêtre marié (1865). În Introducere
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/980_a_2488]
-
o reactualizare, o "reînviere" a unor evenimente revolute. Anna Jaubert 115, la rândul ei, propune să considerăm că "prezentul își generează propria actualitate, își transportă propriul reper, cîștigându-și astfel autonomia față de mediu"; prezentul nu se mulțumește să ia cunoștință de coincidența dintre proces și reperul reprezentat de actul enunțării, el afirmă el însuși această coincidență, făcând din ea "o declarație de principiu, eventual scoasă de sub incidența adevărată a enunțării, suspendând, dacă este nevoie, chiar înscrierea în realitate". Lecturi recomandate BENVENISTE É
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/980_a_2488]
-
propune să considerăm că "prezentul își generează propria actualitate, își transportă propriul reper, cîștigându-și astfel autonomia față de mediu"; prezentul nu se mulțumește să ia cunoștință de coincidența dintre proces și reperul reprezentat de actul enunțării, el afirmă el însuși această coincidență, făcând din ea "o declarație de principiu, eventual scoasă de sub incidența adevărată a enunțării, suspendând, dacă este nevoie, chiar înscrierea în realitate". Lecturi recomandate BENVENISTE É., 1966 "Relațiile timpului în verbul francez", în Probleme de lingvistică generală, trad. de Lucia
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/980_a_2488]
-
păstrează EUL, TU-ul, reperele deictice, propriile mărci de subiectivitate. În scris, ghilimelele sau liniuța de unire delimitează două domenii enunțiative. Cu toate acestea, deicticele nu sunt neapărat distincte de la un domeniu la altul, însă poate fi vorba de o coincidență între referenți. Astfel, în: "Eu plec", i-am strigat eu, cei doi eu desemnează același individ și au același "locutor" doar pentru că se găsesc în discursul care citează și în cel citat. Dacă deicticele din discursul care citează sunt direct
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/980_a_2488]
-
în care fenomenele tematice au mărci specifice, dar într-o limbă cum este franceza, topica joacă un rol primordial pentru determinarea temei și remei. În exemplele elementare pe care tocmai le-am dat, tema coincide cu subiectul frazei, însă această coincidență nu este obligatorie, structura sintactică și structura tematică fiind independente una de cealaltă. Într-o frază dislocată la stânga precum: Pe Paul, eu l-am zărit ieri, "Paul" este tema, dar nu este subiectul frazei. Se poate întâmpla chiar ca rema
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/980_a_2488]
-
337 menționare (vs folosire), 179 micropropoziție, 293 moc (membru oarecare al unei colectivități), 233 mod de proces, 104 modal (vs referențial), 178 modalizare autonimică, 185 monolog interior, 240 N naratologie, 43 narator-martor, 230 narațiune (vs povestire), 83 noi, 59 non~coincidență, 186 non~persoană, 50 noua critică, 42 O-P obiectiv (adjectiv ~), 257 ocurență (enunț~), 56 om vs scriitor, 172 onomastică, 321 "povestire" (vs "discurs"), 103 paragraf, 297 parodie, 196 partitiv (articol ~), 267 pastișă, 196 perfect compus, 106 perfect simplu, 91
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/980_a_2488]
-
tot exercițiul, aplicația, ceea ce va duce la un efort de consolidare a deprinderii de calcul, înaintea judecății matematice.“ La clasa a doua, probleme psihologice deosebite se ridică la nivelul rezolvării problemelor de matematică, deoarece, de cele mai multe ori nu există o coincidență între direcția de curgere a textului și drumul spre soluția problemei. Faptul că elevilor li se propune ca o mărime, dată în termeni geometrici, să fie redescoperită și transpusă în termeni aritmetici sau invers, face ca în însușirea matematicii să
Jocul didactic matematic : metodă eficientă în învăţarea matematicii în ciclul primar by Cristina Popescu () [Corola-publishinghouse/Science/1256_a_2007]
-
a mai exercitat nicio putere. Este o carte personală, străbătută de ură. De ce n-a descoperit toate aceste adevăruri în timpul cât a fost ministru? De ce le descoperă astăzi, când guvernul țării sale vrea să renunțe la serviciile lui? Există asemenea coincidențe imposibil de trecut cu vederea când vrei să cumpănești cu răceală puterea de judecată a unui om. Pentru câți oameni, mai celebri decât Alcide Ebray, atașamentul față de țară a încetat de îndată ce acea țară a dat semne că se poate lipsi
by CONSTANTIN IORDAN [Corola-publishinghouse/Science/996_a_2504]
-
Pedepsirea repetată prin privațiuni de lungă durată, impregnarea precoce cu angoasa păcatului, obligația de a spune totul urmată de represiuni și pedepsiri ale părinților, traumatismul datorat unei greșeli morale la care a fost victimă dar la care este considerat vinovat, coincidența fatală între o inițiativă și un accident tragic care a urmat aducând subiectul în situația de a-și reproșa greșeala - sunt alte cauze care pot genera acest complex. Formele complexului de vinovăție: Prima formă a acestui complex se exprimă printr-
Creativitate : fundamente, secrete şi strategii by Georgel Paicu () [Corola-publishinghouse/Science/690_a_1152]
-
trăire", care nu înseamnă însă o simplă abandonare în voia ecuațiilor vitale, care sunt întotdeauna variabile, contingente și întotdeauna limitate. Când te abandonezi, nu mai trăiești tu ci ești trăit, la întâmplare. Cred că tot misterul experienței rezidă în această coincidență perfectă cu termenul exterior ție (care poate fi o întâmplare sau o stare de suflet), și, în același timp, o depășire a lui, o eliberare de el. De aceea fiecare nouă experiență cere o renunțare; nu la faptul în sine
[Corola-publishinghouse/Science/1448_a_2746]
-
semnul concepțiilor de la „Revue de littérature comparée”, dar după 1930 a reușit să se depărteze de principiile rigide ale Școlii de la Sorbona și să urmărească nu numai problemele influenței și ale agenților ei, ci și pe cele ale paralelismelor și coincidențelor, impunându-se astfel ca unul dintre cei mai de seamă comparatiști români. Concomitent evoluează și stilul său, de la ceea ce a fost caracterizat cândva ca „un ton prezumțios academic” spre o formă tot mai atrăgătoare, sobră și de mare claritate. M.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288007_a_289336]
-
pe sine se va înălțaˮ (Matei 23.11-12). c) Atitudinile În realitate, atitudinea este o comoditate iluzorie. Cauza o constituie faptul că, de cele mai multe ori, atitudinile sunt iscusit menajate sau chiar disimulate. Deseori, între atitudine și comportamentul ostentativ nu există coincidență. Aș dori să exemplific cu următorul exemplu: sunt frecvente situațiile în care un elev oarecare poate avea o atitudine negativă față de un anume profesor; însă atunci când se întâlnește cu acesta în afara orei se comportă respectuos, chiar manifestă o „atitudine binevoitoare
SIMPOZIONUL NAȚIONAL CU PARTICIPARE INTERNAȚIONALĂ CREATIVITATE ȘI MODERNITATE ÎN ȘCOALA ROMÂNEASCĂ by Claudia BOTA () [Corola-publishinghouse/Science/91780_a_93138]
-
de sateliți - geo-staționari - poziționați într-un loc fix, deasupra Ecuatorului, ei reușind să fotografieze toată suprafața Pământului, pentru că el se rotește sub ei și polari - deplasându-se pe orbita Pământului, trecând pe deasupra polului Nord și Polului Sud pe fiecare orbită. * Coincidență sau adevărata legătură dintre micro și macrocosmos? Cifra 25.920 corespunde în același timp și omului, cât și Sistemului Solar. Ce reprezintă? Timp de 24 de ore respirația normală a unui om este de 25.920, care în același timp
De la Macro la Microunivers by Irina Frunză () [Corola-publishinghouse/Science/779_a_1755]
-
indivizii ce alcătuiesc populația fiecărei țări. Altfel spus, ceea ce trebuie analizat în cât mai multe nuanțe este raportul dintre libertate și normativitate. Raportarea la norme reprezintă un element esențial din perspectiva agregării eforturilor sociale. Să ne imaginăm o situație simplă. Coincidența face ca în două orașe cu populație numeric apropiată, unul din Germania și celălalt din România, consiliile locale să ia decizia ca, începând cu o aceeași dată, câte o stradă centrală cu flux auto important să devină exclusiv pietonală. În
Inerţie socială în spaţiul românesc. Deschideri pentru o analiză funcţională a comunităţilor / Social inertia in Romania. Contributions for a functional analysis of the communities by Tudor Pitulac () [Corola-publishinghouse/Science/511_a_1258]