6,372 matches
-
spectacole și sport Tehnicienii în domeniul creației artistice, spectacolelor și sportului desfășoară activitate de concepție în domeniul producției industriale și comerciale și realizează decorațiuni interioare; prezintă programele la radio, televiziune și spectacole; cântă sau dansează în localuri publice; execută numere comice, de iluzionism sau de acrobație; participa la competiții sportive. Grupe de bază componente: 3471 Designeri, decoratori și alți tehnicieni în domeniul artei 3472 Prezentatori (crainici) la televiziune, radio și spectacole 3473 Muzicieni, cântăreți, dansatori în localuri publice și asimilați 3474
EUR-Lex () [Corola-website/Law/201962_a_203291]
-
localuri publice; execută dansuri că soliști sau în cadrul unui ansamblu coregrafic în localuri publice, circuri etc. Ocupații componente: 347301 cântăreț 347302 dansator 347303 muzician 347304 diskjokey 3474 CLOVNI, MAGICIENI, ACROBAȚI ȘI ASIMILAȚI Clovnii, magicienii, acrobații și asimilații acestora execută numere comice, de iluzionism și prestidigitație, ședințe de hipnotism; execută numere de acrobație, gimnastică și jonglerie; dresează animale și execută cu ele diverse numere de circ. Ocupații componente: 347401 acrobat 347402 clovn 347403 magician 347404 hipnotizator 347405 trapezist 347406 cascador 347407 figurant
EUR-Lex () [Corola-website/Law/201962_a_203291]
-
noi de expresie teatrală prin dramaturgia lui Shakespeare - tragedie, comedie, piese istorice (Hamlet, Visul unei nopți de vară, Richard al III-lea). 5. Rolul clasicismului francez în dezvoltarea teatrului. Respectarea normelor în construcția dramatică: Racine (Fedra), Corneille (Cidul); revoluționarea genului comic: Moliere (Avarul). 6. Secolul luminilor. Drama burgheză (Diderot: Nepotul lui Rameau), comedia sentimentală (Mariveaux: Jocul dragostei și al întâmplării) și implicarea socială a teatrului (Beaumarchais: Bărbierul din Sevilla). 7. Evoluție și tradiție în teatrul italian: controversa Gozzi (Regele cerb) și
EUR-Lex () [Corola-website/Law/228456_a_229785]
-
Vlasto etc. 5. Vasile Alecsandri și rolul său în constituirea unei dramaturgii naționale. 6. Drama istorică românească: teme și eroi reprezentativi la Alecsandri, Hașdeu, Davilla, Delavrancea. 7. Comedia - de la primii dramaturgi la momentul Caragiale. 8. I.L. Caragiale - modalități și procedee comice în "O scrisoare pierdută", "O noapte furtunoasă", "D'ale carnavalului". 9. Modernitatea lui Caragiale - din perspectiva operei dramatice dar și a lucrărilor sale teoretice. 10. Diversificarea genului comic în primele decenii ale secolului XX: Tudor Mușatescu, G. Ciprian, Al. Kiritzescu
EUR-Lex () [Corola-website/Law/228456_a_229785]
-
de la primii dramaturgi la momentul Caragiale. 8. I.L. Caragiale - modalități și procedee comice în "O scrisoare pierdută", "O noapte furtunoasă", "D'ale carnavalului". 9. Modernitatea lui Caragiale - din perspectiva operei dramatice dar și a lucrărilor sale teoretice. 10. Diversificarea genului comic în primele decenii ale secolului XX: Tudor Mușatescu, G. Ciprian, Al. Kiritzescu. 11. Teatrul lui Mihail Sebastian - între comedia lirică și pragmatismul societății interbelice. 12. Eroi exponențiali în dramaturgia lui Camil Petrescu ("Ultima oră", "Jocul ielelor", "Suflete tari"). 13. Dimensiunea
EUR-Lex () [Corola-website/Law/228456_a_229785]
-
și genurile reprezentative creația instrumentală, importanța temperanței sonore. Creația vocal-instrumentală și reprezentanții de seamă: G. Fr. Haendel, J.S. Bach. 4. Opera în secolul al XVIII-lea: opera seria și opera buffa; conturarea formelor liricodramatice naționale (singspielul german, vodevilul și opera comică franceză, opera buffă italiană, opera engleză The Beggar's opera). 5. Premise ale apariției clasicismului muzical; de la D.Scarlatti la fii lui J.S.Bach; caracteristicile și reprezentanții Școlii de la Mannheim. Apariția și evoluția sonatei, simfoniei și a genurilor muzicii de
EUR-Lex () [Corola-website/Law/228456_a_229785]
-
genurile reprezentative creația instrumentală, importanța temperanței sonore. Creația vocal-instrumentală și reprezentanții de seamă:G. Fr. Haendel, J. S. Bach. 4. Opera în secolul al XVIII-lea: opera seria și opera buffa; conturarea formelor liricodramatice naționale (singspielul german, vodevilul și opera comică franceză, opera buffă italiană, opera engleză The Beggar's opera). 5. Premise ale apariției clasicismului muzical; de la D.Scarlatti la fiii lui J.S.Bach; caracteristicile și reprezentanții Școlii de la Mannheim. Apariția și evoluția sonatei, simfoniei și a genurilor muzicii de
EUR-Lex () [Corola-website/Law/228456_a_229785]
-
alegorie, simbol); modalități narative: narațiunea obiectivă, subiectivă, omnisciența totală/partială, impersonalitate, construirea intrigii; tipologia personajelor; motivarea socială/ psihologică; modalitățile retorice ale povestirii; timp, spațiu, cauzalitate; structuri expresive dramatice caracteristice tragediei, comediei, melodramei, teatrului absurdului. c) perspective și tonalități: ... - tragism, patetism, comic și ludic, ridicol, burlesc, grotesc, sublim. d) intenționalitate și limbaj - vocabularul poetic. ... Se vor studia lucrări reprezentative ale unor autori semnificativi din literatura și cultura britanică și americană conform următoarei liste minimale: William Shakespeare: The Sonnets, Romeo and Juliet, Hamlet
EUR-Lex () [Corola-website/Law/228456_a_229785]
-
Beckett, Albert Camus, Eugen Ionescu, Jean-Paul Sartre. Albert Camus ne încredințează - în celebrul său eseu, "Mitul lui Sisif" (1942): "Teatrul absurdului" ionescian - după cum se poate afla și din "Note și contranote" de Eugen Ionescu (1962) - își revendică neputința diferențierii dintre "comic" și "tragic": «Eu n-am putut niciodată să înțeleg diferența care se face între "comic" și "tragic". "Comicul" fiind intuiția absurdului, îmi pare mai disperant decât "tragicul". "Comicul" nu oferă nici o ieșire... Spun „disperant“, dar în realitate, el este dincolo
Absurd () [Corola-website/Science/310164_a_311493]
-
Mitul lui Sisif" (1942): "Teatrul absurdului" ionescian - după cum se poate afla și din "Note și contranote" de Eugen Ionescu (1962) - își revendică neputința diferențierii dintre "comic" și "tragic": «Eu n-am putut niciodată să înțeleg diferența care se face între "comic" și "tragic". "Comicul" fiind intuiția absurdului, îmi pare mai disperant decât "tragicul". "Comicul" nu oferă nici o ieșire... Spun „disperant“, dar în realitate, el este dincolo sau dincoace de disperare sau de speranță.». În teatrul absurdului se renunță la normele arhitectural-conflictuale
Absurd () [Corola-website/Science/310164_a_311493]
-
sunt René Goscinny (1926 - 1977) (scenariul) și Albert Uderzo (* 1927) (desenele și, după moartea lui Goscinny, și scenariul). Aceste benzi desenate, a căror acțiune se desfășoară în antichitate, în timpul cucerii Galiei de către Imperiul Roman, sunt printre cele mai reușite seriale comice franceze. El cuprinde istorii aventuroase scurte comice, satirice, fiind destinat publicului de orice vârstă. Numele lui , ca și cel al lui Obelix, este o invenție asociată termenilor comuni "asterisc" (< fr. astérisque, lat. asteriscus) și "obelisc" (< fr. obélisque), dar trimițînd ironic
Asterix () [Corola-website/Science/317466_a_318795]
-
Albert Uderzo (* 1927) (desenele și, după moartea lui Goscinny, și scenariul). Aceste benzi desenate, a căror acțiune se desfășoară în antichitate, în timpul cucerii Galiei de către Imperiul Roman, sunt printre cele mai reușite seriale comice franceze. El cuprinde istorii aventuroase scurte comice, satirice, fiind destinat publicului de orice vârstă. Numele lui , ca și cel al lui Obelix, este o invenție asociată termenilor comuni "asterisc" (< fr. astérisque, lat. asteriscus) și "obelisc" (< fr. obélisque), dar trimițînd ironic la sufixul -ix, specific onomasticii Galilor, precum
Asterix () [Corola-website/Science/317466_a_318795]
-
sedus pe Radu Valerian, Mimi își împinge fata să-l seducă și ea pe Gelu. Fata îl aduce pe compozitor la ea acasă, dar sosirea neașteptată în apartament a mamei și apoi a tatălui ei provoacă o serie de confuzii comice. Gelu apucă totuși să-i spună fetei că Radu se preface că o iubește pe Irina Mirea pentru a o convinge să cânte în spectacolul lui. Mimi o anunță pe Irina și apoi pe directorul teatrului de „stratagema sentimentală” a
În fiecare zi mi-e dor de tine () [Corola-website/Science/328045_a_329374]
-
din urmă, Irina și Radu se împacă. Directorul decide să combine cele două spectacole într-unul singur, care va fi realizat de maestrul Laurențiu în colaborare cu Radu. Spectacolul are parte de un mare succes. Călin Iureș interpretează un număr comic de clovn, dar susține că nu este potrivit pentru duetul cu Irina, din cauza diferenței de vârstă dintre ei. Piesele muzicale sunt interpretate de duetul Radu - Irina. Stela este integrată și ea în spectacol, unde interpretează un cântec popular maramureșean și
În fiecare zi mi-e dor de tine () [Corola-website/Science/328045_a_329374]
-
premierei și până la data de 31.12.2007 alcătuită de Centrul Național al Cinematografiei. În "„Istoria filmului românesc (1897-2000)”" (Ed. Fundației Culturale Române, București, 2000), criticul Călin Căliman considera acest film ca fiind o "„comedie muzicală, cu o distribuție de «comici vestiți ai ecranului», Stela Popescu, Marin Moraru, Alexandru Arșinel, Jean Constantin, în roluri suculente și truculente, dar și cu Emilia Popescu (la al doilea rol pe ecran, un talent exploziv), Teodora Mareș (tot frumoasă), David Ohanesian (pe post de tată
În fiecare zi mi-e dor de tine () [Corola-website/Science/328045_a_329374]
-
cea mai mare audiență a sa în Statele Unite, având 21,93 de milioane de spectatori. "NCIS" urmărește o echipă ficțională de investigatori ai Serviciului Naval de Investigații Criminale bazat în Washington D.C. Caracterul special al serialului este dat de către elementele comice distinse, intriga derivată din viețile personajelor și jocul artistic al actorilor (acestea descrise și explicate in ediții speciale ale DVD-urilor). NCIS anchetează toate încălcările majore ale legii -crime pedepsibile sub Codul Justiției Uniformei Militare cu detenție mai mare de
NCIS: Anchetă militară () [Corola-website/Science/322003_a_323332]
-
succesul povestirii se centrează pe o astfel de criptogramă. Caracterizarea lui Jupiter, servitorul lui Legrand, a fost criticată ca rasistă dintr-o perspectivă modernă mai ales pentru că discursul său este scris în dialectul negrilor americani și din cauza replicilor sale adesea comice. Poe a trimis „Cărăbușul de aur” la un concurs literar organizat de "Philadelphia Dollar Newspaper". Povestirea lui a câștigat marele premiu și a fost publicată în trei numere ale revistei, începând din iunie 1843. Premiul a inclus și o sumă
Cărăbușul de aur () [Corola-website/Science/325890_a_327219]
-
lucru obișnuit în literatura timpului, dar alegerea lui Poe de a pune un negru să vorbească a fost ceva neobișnuit. Criticii și cercetătorii literari, cu toate acestea, și-au pus întrebarea dacă accentul lui Jupiter era autentic sau cu rol comic, sugerând că el nu era similar accentelor folosite de negri în Charleston, ci, eventual, inspirat de Gullah. Deși povestirea este adesea inclusă în lista scurtă de povestiri polițiste scrise de Poe, „Cărăbușul de aur” nu este din punct de vedere
Cărăbușul de aur () [Corola-website/Science/325890_a_327219]
-
iar dacă sunt tăiate devin ridicate. Câinii din această rasă sunt mici, gen Terrier-i, cu sprâncene stufoase și cu o expresie de maimuță poznașă. Blana este aspră și inegală ca lungime de-a lungul corpului ajutând oarecum la expresia lor comică. Au mișcarea vioaie, trufașă. Un affenpinscher are personalitate, este amuzant, răutăcios. Inteligența, apariția și atitudinea îl fac un bun animal de companie, însă copii trebuie să fie învățați felul în care să se joace cu acest câine. Mărimea mică îl
Affenpinscher () [Corola-website/Science/306141_a_307470]
-
John Marwood Cleese (n. 27 octombrie 1939, Weston-super-Mare, Somerset) este un comic și actor britanic, câștigător al premiului Emmy. Este cel mai bine cunoscut ca membru fondator al grupului comic Monty Python, si ca scenarist și actor în popularul serial de comedie "Fawlty Towers". Cleese s-a născut în Weston-super-Mare, Somerset, Anglia
John Cleese () [Corola-website/Science/304389_a_305718]
-
John Marwood Cleese (n. 27 octombrie 1939, Weston-super-Mare, Somerset) este un comic și actor britanic, câștigător al premiului Emmy. Este cel mai bine cunoscut ca membru fondator al grupului comic Monty Python, si ca scenarist și actor în popularul serial de comedie "Fawlty Towers". Cleese s-a născut în Weston-super-Mare, Somerset, Anglia, fiul lui Reginald Francis Cleese și a lui Muriel (Cross). Numele familiei sale a fost inițial „"Cheese"” („Brânză
John Cleese () [Corola-website/Science/304389_a_305718]
-
inclusiv în muzicalul "Half a Sixpence", și în această perioadă l-a întâlnit pe viitorul Piton Terry Gilliam și pe viitoarea sa soție, actrița americană Connie Booth, cu care Cleese s-a căsătorit pe 20 februarie 1968. Pe masura ce reputația de comic a lui Cleese creștea, a primit o ofertă de la BBC Radio, care îl dorea ca scriitor, si Cleese a lucrat acolo la câteva emisiuni, cel mai notabil la sketchuri pentru "The Dick Emery Show". Succesul lui Footlights Revue a dus
John Cleese () [Corola-website/Science/304389_a_305718]
-
1975. Eva Sârbu a lăudat interpretarea lui Toma Caragiu într-un articol din 1975, publicat în revista „Cinema”: "„Sub chipul și în mâna lui Toma Caragiu, nea Costică Caratase are vulgaritatea mulată pe candoare și ironia pe subtilitate și geniul comic pe conștiința genială a propriei valori, a forței lui de armă. Personaj care lasă frâu liber tragicului și comicului din el, loc pentru mușcătura ascuțită a ironiei și pentru nodul ridicat în gât de prezența unei tristeți copleșitoare.”" Analizând acest
Actorul și sălbaticii () [Corola-website/Science/299708_a_301037]
-
chipul și în mâna lui Toma Caragiu, nea Costică Caratase are vulgaritatea mulată pe candoare și ironia pe subtilitate și geniul comic pe conștiința genială a propriei valori, a forței lui de armă. Personaj care lasă frâu liber tragicului și comicului din el, loc pentru mușcătura ascuțită a ironiei și pentru nodul ridicat în gât de prezența unei tristeți copleșitoare.”" Analizând acest film, criticul Călin Căliman considera că filmul "„armonizează genuri cinematografice distincte - satira, estrada și comedia cu pamfletul politic, ba
Actorul și sălbaticii () [Corola-website/Science/299708_a_301037]
-
ale rechizitoriului politic”", iar Toma Caragiu trece cu ușurință "„de la ironie la satiră, de la șarjă la pamflet, de la veselie la tristețe și de la zâmbet la lacrimă, realizatorii valorificând plenar întreg ansamblul de stări sufletești, de gesturi și atitudini al ilustrului comic de altădată”". Criticul apreciază că scena cu trabucul ar merita să nu lipsească din antologia marilor momente comice ale lumii, fiind similară cu victoriile din „vârsta de aur” a „marelui mut”. Criticul Tudor Caranfil a dat filmului trei stele din
Actorul și sălbaticii () [Corola-website/Science/299708_a_301037]