2,172 matches
-
Don Șef! rîd eu. Nu-i de noi. Dar ce-i "de noi", ce-i?! Batjocura tovarășei Roman Brîndușa?! Vreau să mă îmbăt și să-i sparg ferestrele cu pietre! Hai la crîșmă! Fac eu cinste. Deși nu meriți! Mă consolasem la gîndul că i-ai pus poalele în cap lui madam Roman... Totuși, hai la crîșmă! Îl prind de braț prietenește: Nu pot, zău! Mă așteaptă prietena. Dacă te iubește, o să-ți ierte un chef. Sînt obosit, și gripa asta
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
în palme: Hm!... Să-mi dau palme... Mda, poate că-i mai bine așa, decît să iau cîmpii, cum îmi vine uneori. Am visat atît de mult de la viață și... Singur mi-am făcut-o, lua-m-ar dracu'!... Mă consolez totuși că am doi copii, care mă iubesc, iar la serviciu sînt foarte mulțumit... Spune-mi, ridică el privirea spre mine, ce naiba ai mai făcut azi?! De ce? Lucram în interiorul tabloului de comandă împreună cu doi electroniști. Dispecerul de la pupitru fusese trimis
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
câțiva metri de mine. N-am uitat-o mult timp pe pistruiată. Uneori mă duceam la cimitir și lăsam un trandafir la mormântul ei, întotdeauna roșu, iar unii au spus că aș fi fost îndrăgostit de ea și m-au consolat prin bătăi pe umeri și prin cuvinte de genul mai sunt și alte fete pe lumea asta. Habar nu aveau că Durerea din mine luase o decizie finală și, ca să fiu sincer, acea decizie fusese cea mai bună dintre toate
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]
-
al vieții noastre interne. Iau o natură directă, un om totuși multilateral dezvoltat, dar nedesăvîrșit În toate, care și‑a pierdut credința și nu Îndrăznește să nu creadă, care s‑a răzvrătit Împotriva autorităților și se teme de ele. Se consolează cu gîndul că n‑are ce face și de aceea va fi o critică aspră la adresa inșilor care‑i cheamă din Rusia pe rușii ce se stabilesc În străinătate. Dar nu pot povesti totul. E un personaj viu (parcă Îl
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2030_a_3355]
-
aicea, în casa mea, aicea vei trăi comod și neturburat de nimeni, cum am trăit eu, dat cu totul nebuniei mele, picturei. Trăsura mă așteaptă de mult... adio!... Amicia mea, gândește că n-ai fi avut-o niciodată și te consolă! Adio! O dată-ncă-mi scutură mâna și zbură pe scări în jos. Trântii ușa după el, mă trântii în pat și apăsai capul afund în perini, cu fața-n jos, abandonîndu-mă cu totul durerei celei mai crude. Cât oi fi
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
și eu..." "Și ăia ce-au răspuns?" "Ce, dracului, să răspundă? Că toți ne ridicăm cu pretenții și ei trebuie să stea să le facă pe plac la toți, după cum i se scoală fiecăruia." Îmi închipuiam că Săvuleasca o să-l consoleze, spunându-i că el nu era în pericol de a fi inclus în categoria respectivă. Dar nu, tipa se indignă și mai tare: "Așa ți-au spus ție, ditamai cadru' universitar, la anii tăi!?" Da, așa mi-a zis, personal
Eu, gândacul by Anton Marin [Corola-publishinghouse/Imaginative/1431_a_2673]
-
și am Învățat extrem de mult de la Ravelstein, pentru că Îi eram devotat. Îl „cultivam”, așa cum mă Învățase una dintre cunoștințele mele să mă exprim. Evident, când Îi vorbisem lui Abe de serviciul de curățătorie de la „Crillon” nu urmărisem decât să‑l consolez pentru că vărsase cafeaua concentrată de la „Flore” pe sacoul lui nou‑nouț. Dar Abe nu voia să fie consolat pentru că era ceea ce era. Ar fi preferat să râd de el, să‑l zeflemisesc că scuipa și i se scurgeau balele și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
cunoștințele mele să mă exprim. Evident, când Îi vorbisem lui Abe de serviciul de curățătorie de la „Crillon” nu urmărisem decât să‑l consolez pentru că vărsase cafeaua concentrată de la „Flore” pe sacoul lui nou‑nouț. Dar Abe nu voia să fie consolat pentru că era ceea ce era. Ar fi preferat să râd de el, să‑l zeflemisesc că scuipa și i se scurgeau balele și‑i tremurau mâinile de stângăcie și febrilitate. El se delecta cu comediile bufe, cu gagurile răsuflate ale vodevilurilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
de paradoxal, Încât un efect al prieteniei noastre consta În faptul că devenisem inconștient de bizareria condiției mele - că la șaptezeci și ceva de ani mă Însurasem cu o fată tânără. - E ciudat numai când privești lucrurile din afară, mă consola el. S‑a Îndrăgostit de tine și de asta nimic n‑a mai putut‑o opri. Alegându‑mă pe mine sau, mai bine zis, obligându‑mă să scriu această biografie, m‑a obligat totodată să mă gândesc și la moartea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
că m‑am lăsat folosit. - Urmăreai să‑i faci pe plac soției tale. Țineai să aibă o părere bună despre tine. Și probabil că Ravelstein a simțit că te‑ai lăsat dus. Că ai ales calea cea mai ușoară... - Mă consolam, cred, spunându‑mi că totul nu‑i decât o absurditate franco‑balcanică. Într‑un fel, nu‑i puteam lua În serios pe fasciștii din Balcani. Când se aducea nota de plată, Radu sărea de pe scaun să pună el mâna pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
Dacă "fetița" se "dădea" pe lângă ea, avea s-o învețe cum să revină pe drumul cel bun. Fugea repede și mai completa ceva în registre apoi se întorcea râzând, amintindu-și ultima peripeție din seria "foaie verde lobodă". Luana se consola în brațele lui Radu, în timp ce el făcea haz de necaz încercând s-o convingă să nu mai pună la suflet jignirile și ieșirile necontrolate ale Nuții pe care o cunoștea toată lumea și nimeni n-avea s-o schimbe vreodată. Văzând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
întrunirile prin care era guvernat regatul. M-am gândit că era un mod prostesc de a acționa. Rotari a sesizat îngrijorarea de pe chipul meu, deși fără s-o înțeleagă: convingerile bunicului erau de-ajuns ca să-l liniștească. Vrând să mă consoleze, mi-a spus: - Verii mei știu ce fac. M-am prefăcut că îl aprob, în schimb, am avut parte de un somn agitat în care mi-a apărut al treilea și ultimul semn rău. Am văzut un țăran care secera
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
a Fecioarei sub care ardea o candelă uitată. Ni se umflaseră picioarele și ne dureau. Când ne-am dat jos încălțările, am văzut că aveam picioarele bășicate. Gundo a început să se frece, bombănind și înjurând. Am încercat să-l consolez. - Gândește-te la Iov. Și la romanii care, cu astfel de încălțări, au cucerit pe jos un imperiu. A mormăit: - Cine este Iov acesta de care tot pomenești? I-am povestit istoria biblică, și el, de obicei fermecat de viețile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
rămas neclintit, fața conturându-i-se doar ca o pată în beznă. - Vreau să te-ntreb ceva, mi-a răspuns. Ceea ce m-a întrebat m-a uluit pur și simplu. - Ce cuvinte mi-ai spune, dacă ai vrea să mă consolezi pentru starea oribilă în care mă aflu? Mintea mi-a fost pusă la grea încercare, lipsită de răspunsuri spontane sau de vorbe care, puse laolaltă, să însemne ceva omenesc. În cele din urmă, am spus: - Planurile Celui Atotputernic sunt necunoscute
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
găină vii, care uneori ne scăpau. Trebuia să le sucim gâtul, să-i jumulim de pene, să-i curățăm și să-i perpelim cât durează un foc de crengi. În momentele respective ne strângeam laolaltă, și Rotari putea s-o consoleze pe Gaila, încă amețită de sfârșitul îngrozitor al mamei sale. Gumbert, în schimb, se ținea vitejește și uita de toate, înfulecând bucăți de pui aproape crud. La un moment dat n-au mai controlat cine cu cine se urca în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
vă mai fiu de folos cu altceva? I-am răspuns că aveam nevoie doar de un bărbier și de cineva care să-mi livreze niște haine cuviincioase. A fost dezamăgit, căci la ambele lucruri se gândise deja Giuliano. L-am consolat spunându-i că aveam să-i cer stăpânului său să-i îngăduie să-mi stea la dispoziție. Cu barba rasă, pieptănat ca un nobil roman, m-am prezentat în tricliniu pentru cină. Calinic se spălase și se îmbrăcase în hainele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
schimb nu reușeam să mă obișnuiesc cu complicata viață de la curte, și pacea mi-o găseam doar în timpul partidelor de vânătoare, al turnirurilor, al petrecerilor și mai ales atunci când puteam să fiu alături de Gaila. Îmi accepta cu tact confidențele, mă consola cu blândețea și afecțiunea ei; o singură privire din partea ei avea puterea să mă însenineze. Eram ca doi frați, care se iubesc cu duioșie, în ciuda faptului că vedeam în ea și femeia, lucru care adesea mă tulbura. Desele noastre întâlniri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
ei rost de o progamare; de obicei, însă, Darcey leșina la vederea acului, plus că nu știa pe nimeni care să nu arate mai rău după intervenție, indiferent ce zicea lumea). Așa că rămânea la buzele ei prea subțiri și se consola cu gândul că i se spusese că sărută bine. La urma urmei, buzele pline nu erau însemnele unei femei puternice. Sugerau o anumită vulnerabilitate pe care Darcey era hotărâtă să nu o arate niciodată. Darcey știa, contemplându-și imaginea în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
își veni în fire. — La nu știu ce tâmpenie de seminar... conferință... ce-o fi. Și-au făcut de cap și acum e îndrăgostit de ea. —E doar o aventură, spuse Darcey cu optimism. —Poate, se învoi Tish, dar asta nu ar consola-o cu nimic pe maman. Nu, într-adevăr. —O cheamă Clementine, zise Tish. Clem. —Ai cunoscut-o? — Nu. O ține departe de noi. Au fugit la Cork. Se pare că și-a făcut rost de un post într-un colegiu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
mulțumită abilității ei de a copia orice model de rochie și de a-l croi la mașina ei de cusut, fetele erau întotdeauna îmbrăcate la modă; ori de câte ori vreuna din ele era mâhnită sau suferea din cauza cuiva, femeia reușea să o consoleze sărutând-o și îmbrățișând-o. Era o ființă caldă și iubitoare, iar pentru ele era mama perfectă. Nimic nu o șoca. Nimic nu o supăra. Nimic, le spunea ea, nu e atât de grav încât să nu se poată drege
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
spusese că va fi mai folositoare decât o diplomă în matematică pură). Își spunea că, doar pentru că un bărbat voia să se căsătorească cu ea, nu trebuia să fie mai bucuroasă decât fusese când se descurcase bine la examene; se consola însă cu gândul că orice om vrea să fie iubit. Nu te înjosește faptul că te-ai îndrăgostit de un bărbat și el de tine. Singura chichiță în toată treaba asta era impresia lui că viața alături de ea va fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
Era încredințată că va reuși să pregătească ceva comestibil chiar dacă nu identic cu imaginile îmbietoare din cărțile de bucate. De asemenea, demară operațiunile din vreme, pentru a avea timp să îndrepte situația, în caz că o scrântea cu ceva anume. Și se consola cu gândul că dacă lucrurile eșuau complet, până la urmă cea mai romantică cină a ei fusese în prima seară, atunci când se murdărise de ketchup pe bărbie, iar el i-l ștersese cu vârful degetelor, prin gestul cel mai senzual pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
Atunci își dădu seama că ceva nu era în regulă. Aidan ura fotbalul irlandez cam tot atât de mult pe cât îl ura pe cel american. Nu se obosea de obicei să dea pe la astfel de meciuri. Și nici nu putea să se consoleze cu ideea sexului pasional din seara precedentă, deși la momentul respectiv îi dăduse impresia că lucrurile erau în ordine. Avusese de gând s-o ceară în căsătorie și apoi se răzgândise, iar singurul termen în plus din ecuație era Nieve
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
îngrijorată. Laura îi făcea semne de încurajare. Ochii Thelmei erau închiși. Walter și Dec îi țineau pumnii. —Încălzire subterană, spuse ea dintr-odată. Anna părea surprinsă. —Corect. Masa 6 sări în sus de bucurie în timp ce oamenii de la Masa 9 se consolau unii pe alții. —Bravo, zise Neil. Da, bravo, repetă Anna. Nu credeam c-o să nimerești răspunsul la ultima. De bine, de rău, am scos-o eu la capăt, spuse Darcey. Neil îi întinse mâna. —Te felicit. Ea se încruntă strângându
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
o groază de făcut. Și nu-mi place situația asta deloc! Laptopul, se gândi ea dintr-odată. Laptopul încărcat. Dacă îl deschidea, cel puțin va avea lumină. Îl scoase din geantă, se așeză pe jos și îl puse în funcțiune, consolându-se cu sunetul de obicei enervant pe care îl făcea când era pornit. Dacă am fi avut internet wireless aici, își spuse, aș fi putut să-i trimit un e-mail Annei și ea ar fi rezolvat problema. Sau aș fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]