2,926 matches
-
(colocvial: Carul Mare) (în latină Ursa Major) este o constelație vizibilă din emisfera nordică. La latitudinea României este o constelație circumpolară, așa cum este și pentru toți observatorii situați la latitudini mai înalte de 41° latitudine nordică. În aceste regiuni constelația nu apune niciodată. În greaca veche cuvântul "urs" se spunea "arktos", fiind una din cele 48 de constelații identificate de Ptolemeu. Constelația circumpolară Ursa Mare este formată din șapte stele mai strălucitoare, de mărimea stelară doi, așezate în formă de
Ursa Mare () [Corola-website/Science/298750_a_300079]
-
este o constelație circumpolară, așa cum este și pentru toți observatorii situați la latitudini mai înalte de 41° latitudine nordică. În aceste regiuni constelația nu apune niciodată. În greaca veche cuvântul "urs" se spunea "arktos", fiind una din cele 48 de constelații identificate de Ptolemeu. Constelația circumpolară Ursa Mare este formată din șapte stele mai strălucitoare, de mărimea stelară doi, așezate în formă de car. Mizar, a doua stea din coadă, renumită ca stea dublă, este vizibilă cu ochii liberi. Satelitul ei
Ursa Mare () [Corola-website/Science/298750_a_300079]
-
așa cum este și pentru toți observatorii situați la latitudini mai înalte de 41° latitudine nordică. În aceste regiuni constelația nu apune niciodată. În greaca veche cuvântul "urs" se spunea "arktos", fiind una din cele 48 de constelații identificate de Ptolemeu. Constelația circumpolară Ursa Mare este formată din șapte stele mai strălucitoare, de mărimea stelară doi, așezate în formă de car. Mizar, a doua stea din coadă, renumită ca stea dublă, este vizibilă cu ochii liberi. Satelitul ei Alcor, de mărimea stelară
Ursa Mare () [Corola-website/Science/298750_a_300079]
-
cinci, formează o pereche fizică cu steaua Mizar și se află la o distanță unghiulară de 12' de aceasta. Mizar este atât stea dublă vizuală cu instrumente astronomice mai apropiate (14”), cât și stea dublă spectroscopică. Numele popular al acestei constelații este „"Carul Mare"”. Ursa Mare este poate cea mai cunoscută constelație; cele șapte stele principale ale asterismului, ce alcătuiesc oiștea și fața "Carului Mare", au aproximativ aceeași strălucire.<br> Deoarece este ușor de recunoscut, pe baza ei este dată frecvent
Ursa Mare () [Corola-website/Science/298750_a_300079]
-
la o distanță unghiulară de 12' de aceasta. Mizar este atât stea dublă vizuală cu instrumente astronomice mai apropiate (14”), cât și stea dublă spectroscopică. Numele popular al acestei constelații este „"Carul Mare"”. Ursa Mare este poate cea mai cunoscută constelație; cele șapte stele principale ale asterismului, ce alcătuiesc oiștea și fața "Carului Mare", au aproximativ aceeași strălucire.<br> Deoarece este ușor de recunoscut, pe baza ei este dată frecvent o metodă de găsire a Stelei Polare: se prelungește linia ce
Ursa Mare () [Corola-website/Science/298750_a_300079]
-
este dată frecvent o metodă de găsire a Stelei Polare: se prelungește linia ce unește ultimele două „roți” ale carului în partea bazei mari a trapezului cu de cinci ori distanța dintre ele. Locul astfel găsit este foarte aproape de Steaua Polară. Constelația circumpolară nordică Ursa Mare este una dintre cele mai vechi și mai recunoscute constelații. Menționată de Ptolemeu ca una dintre cele 48 de constelații originale, aceasta a jucat un rol important în toate culturile și civilizațiile, fiind amintită și în
Ursa Mare () [Corola-website/Science/298750_a_300079]
-
unește ultimele două „roți” ale carului în partea bazei mari a trapezului cu de cinci ori distanța dintre ele. Locul astfel găsit este foarte aproape de Steaua Polară. Constelația circumpolară nordică Ursa Mare este una dintre cele mai vechi și mai recunoscute constelații. Menționată de Ptolemeu ca una dintre cele 48 de constelații originale, aceasta a jucat un rol important în toate culturile și civilizațiile, fiind amintită și în literatură, precum lucrările lui Homer, Spenser, Shakespeare și Tennyson. Ursa Mare a fost figurată
Ursa Mare () [Corola-website/Science/298750_a_300079]
-
a trapezului cu de cinci ori distanța dintre ele. Locul astfel găsit este foarte aproape de Steaua Polară. Constelația circumpolară nordică Ursa Mare este una dintre cele mai vechi și mai recunoscute constelații. Menționată de Ptolemeu ca una dintre cele 48 de constelații originale, aceasta a jucat un rol important în toate culturile și civilizațiile, fiind amintită și în literatură, precum lucrările lui Homer, Spenser, Shakespeare și Tennyson. Ursa Mare a fost figurată de către Vincent van Gogh și a fost menționată în Biblie
Ursa Mare () [Corola-website/Science/298750_a_300079]
-
Gogh și a fost menționată în Biblie. Asterismul său primar este format din 7 până la 20 de stele și conține 93 de stele clasificate Bayer/Flamsteed. Acoperă o zonă mare a cerului de 1280 de grade pătrate, fiind a treia constelație ca mărime. Ursa Mare are graniță cu constelațiile Draco, Camelopardalis, Lynx, Leo Minor, Leo, Coma Berenices, Canes Venatici și Bootes. Ea este vizibilă tuturor observatorilor situați între latitudinile de +90 și -30 de grade și cel mai bine poate fi
Ursa Mare () [Corola-website/Science/298750_a_300079]
-
său primar este format din 7 până la 20 de stele și conține 93 de stele clasificate Bayer/Flamsteed. Acoperă o zonă mare a cerului de 1280 de grade pătrate, fiind a treia constelație ca mărime. Ursa Mare are graniță cu constelațiile Draco, Camelopardalis, Lynx, Leo Minor, Leo, Coma Berenices, Canes Venatici și Bootes. Ea este vizibilă tuturor observatorilor situați între latitudinile de +90 și -30 de grade și cel mai bine poate fi urmărită la culminație, în timpul lunii aprilie. Constelația Ursa
Ursa Mare () [Corola-website/Science/298750_a_300079]
-
cu constelațiile Draco, Camelopardalis, Lynx, Leo Minor, Leo, Coma Berenices, Canes Venatici și Bootes. Ea este vizibilă tuturor observatorilor situați între latitudinile de +90 și -30 de grade și cel mai bine poate fi urmărită la culminație, în timpul lunii aprilie. Constelația Ursa Mare este citată, în celebra descriere din Iliada a scutului lui Ahile, făurit de însuși Hefaistos, în cântul XVIII (475): Conform mitologiei grecești, Zeus a dorit cândva o femeie numită Kallisto. De înțeles, soția sa Hera a devenit geloasă
Ursa Mare () [Corola-website/Science/298750_a_300079]
-
Kallisto, Arcas, aproape a lovit-o accidental pe mama sa, în timp ce vâna. Pentru a evita tragedia, Zeus i-a transformat pe amândoi în stele și i-a plasat pe cer. Povestea grecească nu este o excepție, în sensul identificării acestei constelații ca fiind reprezentarea unui urs. Alte culturi, incluzând cea a triburilor indienilor americani, cultura evreiască și multe altele, au asemenea reprezentări. Indiferent dacă se poate vedea reprezentarea unui urs în stelele Ursei Mari, cele șapte stele mai strălucitoare ale constelației
Ursa Mare () [Corola-website/Science/298750_a_300079]
-
constelații ca fiind reprezentarea unui urs. Alte culturi, incluzând cea a triburilor indienilor americani, cultura evreiască și multe altele, au asemenea reprezentări. Indiferent dacă se poate vedea reprezentarea unui urs în stelele Ursei Mari, cele șapte stele mai strălucitoare ale constelației formează bine cunoscutul asterism „Carul Mare” (cum este numit în SUA și în multe alte zone) sau „Plugul” (cum este numit în Anglia și Irlanda). De fapt, dacă ar fi să luăm constelația din punct de vedere astronomic, Ursa Mare
Ursa Mare () [Corola-website/Science/298750_a_300079]
-
Mari, cele șapte stele mai strălucitoare ale constelației formează bine cunoscutul asterism „Carul Mare” (cum este numit în SUA și în multe alte zone) sau „Plugul” (cum este numit în Anglia și Irlanda). De fapt, dacă ar fi să luăm constelația din punct de vedere astronomic, Ursa Mare este o constelație cu forma unui patruped, ce înglobează și asterismul Carul Mare. De multe ori, lumea face confundă Carul Mare cu Ursa Mare, deși Carul Mare aparține Ursei Mari, și nu este
Ursa Mare () [Corola-website/Science/298750_a_300079]
-
cunoscutul asterism „Carul Mare” (cum este numit în SUA și în multe alte zone) sau „Plugul” (cum este numit în Anglia și Irlanda). De fapt, dacă ar fi să luăm constelația din punct de vedere astronomic, Ursa Mare este o constelație cu forma unui patruped, ce înglobează și asterismul Carul Mare. De multe ori, lumea face confundă Carul Mare cu Ursa Mare, deși Carul Mare aparține Ursei Mari, și nu este același lucru. O altă denumire a "Ursei Marei" este "Ursul
Ursa Mare () [Corola-website/Science/298750_a_300079]
-
(ε Peg / ε Pegași) este o stea în constelația Pegas. Ea poartă și numele tradițional de Enif. Este o supergigantă portocalie, de circa 175 de ori mai mare decât Soarele și de 11 ori mai masivă, aflată în ultima fază a evoluții sale stelare și poate fi, prin urmare
Epsilon Pegasi () [Corola-website/Science/333401_a_334730]
-
După moartea lui Brahe în anul 1601, Kepler devine urmașul lui ca matematician și astronom imperial. În 1604 Kepler observă "Supernova 1604" și publică observațiile sale în lucrarea "De Stella nova in pede Serpentarii" („Despre o nouă stea la piciorul constelației șarpelui”). În lucrarea "Astronomia Nova" („Astronomia nouă”, 1609) publică rezultatele cercetărilor asupra elipsei planetei Marte și enunță a doua lege: „Cu cât o planetă este mai aproape de Soare, cu atât se mișcă mai repede”. În anul 1612 Kepler se stabilește
Johannes Kepler () [Corola-website/Science/298358_a_299687]
-
, din constelația Draco, este prima planetă cu o structură similară Terrei, observată în afara sistemului nostru solar. Are o dimensiune de 1,4 ori mai mare decât cea a Pământului și se află de 20 de ori mai aproape de steaua să (stea denumită
Kepler-10b () [Corola-website/Science/323925_a_325254]
-
cu media 9,95 ; urmează, în paralel, cursurile școlii Populare de Artă din București (pe care o absolvă în 1977), clasa de canto condusă de profesoară Nina Bercaru. În 1975 câștiga Trofeul "Steaua litoralului", Constantă, obține premiul I la Festivalul "Constelații vâlcene", Râmnicu Vâlcea și debuteză la Radio cu o piesă, în primă audiție, a compozitorului George Grigoriu. În februarie 1976, trece cu 10 pe linie prima etapă la concursul TV "Steaua fără nume". În 1976, Obține Premiul I la Festivalul
Mihaela Runceanu () [Corola-website/Science/306020_a_307349]
-
a religiilor orientale și a vechilor „Învățături ale Misterelor”. Astfel se explică varietatea formelor de ocultism cum ar fi astrologia, yoga, mitologia, hipnoză, fenomenul O.Z.N., panteismul, credința în reincarnare etc. Elementul principal al curentului New Age, constituie trecerea omenirii din constelația Peștilor în acea a Vărsătorului, care va însemna un mare progres spiritual. În anii 1970 au apărut mai multe texte care interpretează această trecere ca fiind începutul unei ere a păcii universale și a unei armonii regăsite, Peștele fiind simbolul
New Age () [Corola-website/Science/312430_a_313759]
-
al Asociației Internaționale a Criticilor de Teatru. Ștefan Oprea a avut o preocupare constantă pentru teatru. Prima sa piesă, "Inimă de ginere", a fost publicată în 1963 în revista "Iașul literar". Piesele sale au fost jucate pe scenele teatrelor românești: "Constelația Ursului" (pusă în scenă la Teatrul Național „Vasile Alecsandri” din Iași, în regia lui E. Tr. Bordușan, în stagiunea 1968/1969), "Dubla dispariție a Marthei N..." (Teatrul Dramatic „G. Bacovia” din Bacău, stagiunea 1975/1976) și "Plus sau minus viața
Ștefan Oprea (critic de teatru și film) () [Corola-website/Science/337031_a_338360]
-
Twain ("Prinț și cerșetor" și "Regele și yankeul", adaptare după "Un yankeu la curtea regelui Arthur") și Ion Creangă ("Un boț cu ochi din Humulești" și "Harap Alb"). Piesele sunt alegorii fantasmagorice cu personaje simbolice care alunecă spre tărâmul suprareal ("Constelația Ursului", "Balansoar pentru maimuțe") sau drame polițiste cu accente etice ("Dubla dispariție a Marthei N...", "Plus sau minus viața"). Personajele predilecte ale lui Ștefan Oprea sunt tineri idealiști însetați de adevăr și adversari ai falsității și imposturii, plasați într-o
Ștefan Oprea (critic de teatru și film) () [Corola-website/Science/337031_a_338360]
-
(η carinae sau η car) este o stea variabilă hiper-gigantă din constelația Carena. Luminozitatea ei este de aproximativ patru milioane de ori mai mare decât cea a Soarelui și cu o masă cuprinsă între 100 și 150 mase solare, fiind una dintre cele mai mari stele descoperite vreodată. Din cauza masei sale și
Eta Carinae () [Corola-website/Science/315185_a_316514]
-
exploda într-o supernovă, devenind astfel stele de tip Wolf-Rayet. Recent, o stea asemănătoare cu Eta Carinae a fost observată și a fost numită SN 2006jc aflându-se la o distantă de aproximativ 77 de milioane de ani lumină, în constelația Lynx. Ea a fost observată pe 20 octombrie 2004 și s-a spus ce era o supernovă, dar steaua a supraviețuit și a explodat pe 9 octombrie 2006 într-o supernovă. Primul eveniment a fost o supernovă impostoare ceea ce inseamnă
Eta Carinae () [Corola-website/Science/315185_a_316514]
-
acord cu afirmația lui Immler și afirmă că este probabil ca Eta Carinae să fie încă la începutul ciclului său de viață, ceea ce înseamnă că ar mai avea destul combustibil nuclear rămas. În NGC 1260 (o galaxie în spirală din constelația Perseus) aflată la aproximativ 238 milioane de ani lumină depărtare față de Pământ, o altă stea asemănătoare SN 2006gy a explodat într-o supernovă, evenimentul fiind observat pe 18 septembrie 2006. Câțiva astronomi care urmăresc exploziile de supernovă au spus că
Eta Carinae () [Corola-website/Science/315185_a_316514]