1,118 matches
-
luptaseră să-l apere zăceau acum căzuți peste dușmanii cu care se bătuseră, fiecare părând să fi murit de mâna celuilalt. Unitatea de gardă a templului exterior își făcuse din templul principal câmp de luptă și purta acum o luptă crâncenă și sângeroasă pentru a împiedica inamicul să se apropie de curte. Dar, întrucât forțele dușmane păreau gata să cucerească intrarea coridorului cu pod care ducea în curte, toată garda, care consta din mai puțin de douăzeci de oameni, formă un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
fură doborâți. Între timp, Inuchiyo și fiul său își conduceau trupele, aproape nevătămate, afară din tabără; de la Shiotsu, o luară pe un drum ocolit prin Hikida și Imajo, pentru ca, în cele din urmă, să se retragă în Castelul Fuchu. În timpul crâncenei bătălii, care durase două zile, tabăra clanului Maeda fusese ca o pădure solitară, stând liniștită în mijlocul norilor haosului. Care era situația în tabăra lui Katsuie, începând cu noaptea trecută? Katsuie trimisese cinci mesageri diferiți la Genba și fiecare se întorsese
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
Ii un om ce putea fi folosit cu bune rezultate și îi încredințase comanda a trei mii de oameni, precum și responsabilitatea de a conduce avangarda. Acea poziție oferea atât posibilitatea cuceririi celei mai mari faime, cât și înfruntarea celor mai crâncene greutăți. — Astăzi, să-ți arăți curajul așa cum știi tu, îl sfătui Ieyasu. Ii, însă, era atât de tânăr, încât Ieyasu îi repartiză în unitate pe doi dintre vasalii cu experiență. Și adăugă: — Să asculți cuvintele acestor veterani. Frații Yukisuke și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
a unei perne. Căci ce putea fi? Felul în care arăta trupul aproape dezgolit al domnului Clossettino nu era în nici un caz firesc. Chiloții zburară și ei la rândul lor, fără nici cea mai mică șansă de întoarcere pe corpul crâncenului lor stăpân, întrucât nimic nu se întoarce de niciunde, niciodată, asemeni unei uși pe care, dacă totuși mai poți spera a putea intra cândva, odată ce-ai închis-o în urma ta, imediat reintrat, nu vei găsi aceleași lucruri, ci cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2045_a_3370]
-
prielnic,i-a făcut o rană mortală. Creatura ciudată a mai avut, totuși, puterea de a se ridica din nou în văzduh, reînoindu-i atacurile pe care Rinalsdo le para cum putea, în vreme ce tânăra fată urmărea lupta. Bătălia continua devenind din ce în ce mai Crâncenă, când Rinaldo, în culmea deznădejdii, s-a hotărât să folosească un șiretlic.El s-a trântit la pământ , ca și cum și-ar fi pierdut cunoștința din pricina rănilor primite, și, la apropierea grifonului, îi dădu o lovitură prin cre i-a retezat
AVENTURI ALE PAIRILOR De la curtea lui Carol cel Mare sec.al VIII-lea e.n. by Thomas Bulfnich () [Corola-publishinghouse/Imaginative/349_a_559]
-
Am măsurat cu atenție, prin fereastra din spate, întinderea hotarului acelei dimineți. Cafeaua a sosit în timp ce fumam întins în cadă, cu un picior tremurând pe marginea albă și rece. M-am tăiat bărbierindu-mă, după care a urmat o bătălie crâncenă cu părul. Îmi place să-l pieptăn peste cap, dar cârlionții cenușii se încăpățânau să facă reverențe timide deasupra zigzagurilor adânci, săpate în frunte. Așa că mi-am udat peria și am tras-o cu nădejde spre spate. Am băut cafeaua
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
Concepuse o strategie disperată și riscantă - să-i adune pe cei rămași, să-i îmbarce pe corăbiile sale puține și să ducă războiul, pe mare, până în Italia. Nu spuse că hotărârea aceea fusese luată după multe nopți nedormite și beții crâncene, precum și după obsedantele neliniști ale clarvăzătoarei Cleopatra. Zise în schimb: — Flota lui Augustus l-a prins în capcană la ieșirea din golf. Era a doua zi din septembrie. Marinarii lui Augustus s-au revoltat fiindcă nu-și primiseră simbriile de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
de urină și sânge. Mă gândesc acum la celelalte accidente pe care ni le-am imaginat, morți absurde ale celor răniți, schilodiți și suferinzi. Mă gândesc la ciocnirile psihopaților, accidente neverosimile puse în aplicare cu venin și dezgust față de sine, crâncene coliziuni multiple executate seara cu mașini furate pe autostrăzile pline de funcționari obosiți. Mă gândesc la accidentele absurde ale gospodinelor neurastenice care se întorc de la clinica de boli venerice, lovind mașini parcate pe șoselele de la periferie. Mă gândesc la ciocnirile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]
-
generală, a tuturor. Vai, cât de fals! La nunta din saloanele renumitului restaurant, cam toți invitații miresei erau agenți de poliție, iar, din partea mirelui, amicii săi, mari mafioți, și pândașii acestora. Confruntarea, din momentul arestărilor, se presupunea a fi deosebit de crâncenă. Arme numeroase - și de o parte, și de alta, a nuntașilor. Specialiști experți în a le utiliza - de asemenea. Va fi prăpăd, tresărea, Marga,în câte o clipă, la gândul că momentul acela se apropia vertiginos. Dar nu se îngrijora
Blândeţea by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/672_a_1240]
-
guvernanților din ziua de azi, vă spun eu că zâmbetul este doar rânjet, râsul este scrâșnit, iar înjurătura stă să vină, de atâta veselie pe piciorul acesta de plai. Este, cu voia dumneavoastră și pamflet și istorie a unor vremuri crâncene pe care trebuie să le îndure blândul nostru popor mioritic. Dacă unii guvernanți se vor regăsi în această carte, trebuie să știe că nea Grigore nu a făcut nici un efort ca să-i bage între file, ci au intrat ei singuri
Apocalipsa după nea Grigore by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/325_a_572]
-
din relevanță, dacă ne gândim că și până acum s au purtat lupte importante, în care mulți au pierdut imens. Păcat numai că am pierdut din gros și noi cei trecuți la modul perfid-diplomatic, la pierderi colaterale. Acum este un crâncen război economic, mult diferit de cele purtate până acum niște biete încrâncenări comerciale, pentru vreun petec de influență regională. Războiul acum, înseamnă că s-a ajuns la nivel mondial, printr o repoziționare globală a statelor lumii, pe fondul crizei, prin
Apocalipsa după nea Grigore by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/325_a_572]
-
ce se tânguia: „Da’ pe mine coane, cui mă lași?”. Sunt milos din fire, așa că nu puteam lăsa omul fără să-i dau vreo atenție și m-am întors spre colțul acela, destul de mucegăit, unde la umbra unui portret al crâncenului țărănist răpus destul de urgent de fierea urii, Corneliu Coposu, stătea precum Cavalerul Tristei Figuri, vechea și cam uitata mea cunoștință Emil Constantinescu care nici acum nu a aflat precis, cum de a ajuns președinte al României postdecembriste, dar prostia românului
Apocalipsa după nea Grigore by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/325_a_572]
-
îngust, la rafturile din lemn nevopsit, la fântâna din curte, la camioneta care-i aducea în fiecare săptămână apă și hrană. Și, deodată, începuse să cadă zăpada, pe neașteptate, înainte ca ploaia să fi adus ușurarea mult nădăjduită. Viața era crâncenă în această țară iar oamenii nu o făceau cu nimic mai ușoară. Daru se născuse însă aici. În oricare alt loc din lume s-ar fi simțit exilat. Ieși și făcu vreo câțiva pași pe pământul bătătorit din fața școlii. Cei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85083_a_85870]
-
Sincer, de ce să-ți mai bați capul? Ciudat! Eu niciodată nu mă gândisem la pregătirile pentru nunta mea ca fiind ceva care să-mi dea dureri de cap. Cu toate că discuția cu Lucille pe această temă îmi dăduse deja o durere crâncenă de cap. Cealaltă linie telefonică a început să-mi sune. Era derivația lui Vivian. Nimic n-o scotea mai tare din pepeni decât să lase mesaje pe robot, așa c-am întrebat-o pe Lucille dacă nu pot s-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
discute cu el. Iar când se întorcea, Lee arăta mai mereu oarecum speriat. Individul pe care îl sfidase odinioară era cel mai influent gangster de pe Coasta de Vest, era iute la mânie și i se dusese vestea pentru răzbunările lui crâncene. Dar de regulă Lee primea ponturi pentru cursele de cai, iar caii pe care îi recomanda Siegel de obicei câștigau. Așa a trecut toamna aceea. Bătrânul primi liber de Crăciun și l-am dus la cină acasă la ei. Își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
Hamilton o ștersese cu Hennessy, nelăsîndu-mă nici de data aceasta să stau de vorbă cu ea. Ajutată de Sonny Gardner, doamna Shand urcă În Mercedesul său alb și se așeză pe bancheta din spate, cu gura strînsă Într-o expresie crîncenă. Andersson aruncă o ultimă privire spre mormînt. Îi zîmbi brav lui Crawford, care aștepta lîngă el plin de bunăvoință, salută țărîna care se așternea peste sicriu și porni țeapăn către poartă. Groparii Își primiră bacșișul de la Crawford dînd din cap
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
filmului. Erau niște amatori bogați și agreabili - nimeni n-ar fi vrut să le facă rău. — A vrut cineva. De ce? — Charles... se poate să fi fost un accident. Poate au ținut prea mult la microunde o porție din gustările alea crîncene ale lor, s-a produs o scînteie și s-a aprins toată casa ca o căpiță de fîn. Pe urmă Frank, din cine știe ce motiv personal, Începe să joace rolul lui Joseph K(##notă: Josef K, personajul principal din romanul Procesul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
mi se părea prea mult. În acele momente de furie, eram în stare de un gest care să cadă ca o palmă peste obrajii contemporanilor mei. Pe urmă, am preferat să mă încarc cu otravă și să trec prin tristeți crâncene, când îmi venea să le cer iertare iezuiților de care-mi bătusem joc. ― Îi condamni pe cei care se sinucid? ― Nu. Nu-i condamn și nu-i aprob. Pur și simplu, nu-i înțeleg. Tot ce pot să spun e
Apărarea lui Galilei by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295601_a_296930]
-
câțiva. Dinlăuntru se simțea duhoarea mațelor deșertate. Se dezbrăcă tăcut, privind mersul repede al undițelor groase de oțel care cărau pulpe și dindărături de vaci, agățate și zvârlite de brațele puternice ale celor ce așteptau sub ele. 143 Începuse munca crâncenă a tăietorilor din prima repriză. Prin poarta de piatră erau împinse vitele. Acestea turbau de spaimă simțind mirosul veșted și cald al sângelui proaspăt. Pocnetele bicelor se întețiră. Tăietorii se aruncară între ele, strângând de funii, și le îmboldiră cu
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
Cu plăcere, a primit un sfrijit. Tot nu mai avem noi pe cine să curățăm... Luați loc la masa noastră. Ucenicul îi privea. Nici ei nu aveau vreun suflet mai curat, întunecați la chip, cu ochi de șobolan, cenușii și crânceni, amestecau cărțile murdare, le filau cu plăcere și zâmbeau mulțumiți. Puseră în fată, pe lemnul lustruit, grămezile lor de poli galbeni și, din când în când, le mângâiau, cu ochii pierduți în tavanul întunecat. Ușa se deschidea și se închidea
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
negre și lunguiețe, cu ochii galbeni, lucind pe sub streșini. Ocoleau curțile adinei și întunecate, suiau prăjinile puse Ungă coșuri și, de acolo, peste burlane, cădeau în podurile pline de praf. Cotoii se întîlneau sub căpriori și se scărmănau. Lupta era crâncenă. Se ascundeau în întuneric pîndindu-se și, pe neașteptate, se aruncau unul asupra altuia, sfîșiindu-și blănile cu ghearele. Tavanele de lut și bălegar duduiau sub ei. Cumplite nopți! Cădeau ploile de martie și tot nu se astâmpărau. În aprilie, pisicile lepădau
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
din scenă. Dacă viața le-a fost o operă de artă, moartea trebuie să se transforme și ea Într-un spectacol, fie că ei se autosuprimă, membri selecți ai „clubului sinucigașilor”, cum Îl numește Sartre, fie că trec printr-o crâncenă agonie. Adevărul impresionant prin tragismul lui este că nu puțini aleg să moară foarte tineri sau În plină maturitate, iar cauzele care Îi Împing la sinucidere sunt ciudate. Pentru că le-am descris cât a fost cu putință atunci când am reconstituit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
găsit urma ce nu s-a șters, că scrii pe acest palimpsest, dar nu trebuie decât o Întâmplare pentru ca tot ceea ce credeai pierdut să reapară, lizibil, puternic, strălucitor. În zilele noastre, Puritanismul rănit - Împotriva căruia dandysmul a pornit un război crâncen, mai curând hărțuindu-l decât atacându-l frontal, cu săgețile zeflemelei sale ușuratice -, se ridică și Își Îngrijește rănile. După Byron, după Brummell - cei doi mari ironici atât de diferiți, dar exercitând o influență poate egală -, cine ar mai fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
oamenii de onoare, care nu se puteau coborî nici la a cere de pomană, nici la tâlhărie, mureau încet în locuințele lor, feriți de privirile celorlalți. Nu asta a fost și soarta alor mei. Chiar și în momentele de mizerie crâncenă, casa noastră n-a dus lipsă de nimic, datorită poziției tatălui meu. Moștenise într-adevăr de la propriul său părinte o importantă funcție municipală, aceea de măsurător principal, cu rolul de a cântări grânele și de a asigura corectitudinea practicilor comerciale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
absolutismul regal era atât de aprigă încît a visat până și ruperea legăturilor cu Vaticanul, numai pentru a face din Regele său un monarh pe de-a-ntregul liber. Cu sau fără voința sa, Pombal a inaugurat unul din cele mai crâncene războaie ideologice pe care le cunoaște istoria modernă. Când dictatura pombaliană a luat sfârșit, cu moartea Regelui Don Jose I (1777), iar Regina Dona Maria I a încercat o normalizare a echilibrului dintre monarhie și clasele sociale, era prea târziu
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]