1,186 matches
-
știe Zamfira poveștile astea? — Așa i-am spus și eu, să mai tacă și să nu mai spună prostii, da’ ea s-a închinat în fața mea, a căzut în genunchi și s-a scâncit „Iertare, măria ta” de s-a crucit până și maică-ta. — Ei vezi, și domnia ta nu vrei deloc s-o ierți că-i nebună, mai mormăi Brâncoveanu, aproape adormit. — Nebună, nebună, dar i-a băgat în cap Mariei că doar ea o să ajungă doamnă, că degeaba o să
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
Nucetul Târgoviștei să taie cei mai mari patru nuci, cu trunchiuri sănătoase și întregi, să-i cojească și să-i lase să-i usuce gerul. Dacă o să treacă și arșița peste ei, cu voia Celui de Sus la Înălțarea Sfintei Cruci o să încep cioplitul. Sunt fericit că rucodelia îmi împacă mintea și-l simt pe Iisus coborând în inima mea. La Mogoșoaia Primăvara târzie a fost scurtă, mai degrabă o părere. De Paști încă mai fulguise la București. Dându-și drumul
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
părintele mai sus pomenitului Domn, că într-acestaș loc au pierit, în zilele lui Constandin Vodă Șerban, ce au fost domn în urma lui Matei Vodă când s-au ridicat dărăbanții asupra Domnului și boierilor țării, la leat 1655; și stricându-se crucea de lemn, s-au ridicat această piatră la Iulie 20, 1713.” Crucea e albă, albă și nouă, că ploaia și vântul n-au bătut-o decât o iarnă, iar doamna Stanca, neagră, cernită, că și-a păstrat văduvia ca maică
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
O dată, de frica fecioru-său, a scăpat cu fuga biata babă într-un pod cu fân și de-acolo n-a mai ieșit două zile. Iar noră- sa, Paraschiva, îl asmuța s-o buchisască acolo și s-o ucidă. - Doamne ferește ! se cruci din nou Soltana. - Cum spun, cumătră !... D-apoi nici baba n-a mai stat cu ei, s-a dus la Natalița ș-acolo a și murit. Și tare mai blastama. Din asta li s-au tras lui Murgoci și Paraschivei
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
Migu sau Pipiță să-i întreb unde-s alea două. Nu era nimeni. Eu doar - și mă târam pe burtă peste pământ și frunze de la un copac la altul. Ca un indian. Oricine m-ar fi văzut s-ar fi crucit: un copil singur, târându-se pe burtă de la un copac la altul.) Am găsit râme și furnici. Am găsit o bomboană cubaneză roșie. Încă una. Un fraier le pierduse. Înaintam târâș cu două bomboane cubaneze roșii în gură. Uite-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
ce puteau să facă?, să-l refuze?, îi înghițea aproape pe nemestecate în timp ce maică-sa căuta disperată să pună mâna pe el, urla aruncă-i, boule, că au căcat pe ei!, aruncă-i când îți zic, dobitocule, idiotule, ’tu-ți crucea mă-tii de copil!, aruncă-i că te omor!, el clefăia de zor, le zâmbea complice, ei stăteau cu degetele agățate de plasa gardului, priveau, meciul de fotbal se oprise, femeia gâfâia, era mai roșie decât un gogoșar, off, uuu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
definitiv pierdut, scufundat într-un întuneric beznă cu miros de brânză. Poate o să vi se pară straniu, dar acel Rahan din apartamentul 40 eram eu. Și cum naiba să nu vi se pară straniu, când până și eu m-aș cruci să aflu că ucigașul de păpuși din capitolul 7 e una și aceeași persoană cu Mateiul ăla din capitolul 6 care „a suferit nespus când acel homo sapiens exemplar (exemplar? - n.m.), revoltat de apucăturile exploatatorilor rupeștri, a fost atins de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
ursul, iar ursului îi ruginea lanțul, oricum, a fost de-ajuns să se uite într-o direcție greșită ca să țâșnesc din spatele lui și să-l scuip, pe spate, frumos, ca la carte și nicidecum pe tomberonul de gunoi, Bogdan se crucea, mi-a explicat liniștit că nu așa se face, că doar așa se spune, înțelegi?, înțelegeam eu ceva, era cam ca treaba cu lopata, ciocolata și ursul, nu există, totuși sunt, eram și fericit, iar motivul era penibil de simplu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
când Șeful Șantierului se apropie. “Cer scuze...Avem viață grea nu glumă...Nu-i deloc ușor să lucrezi În construcții...!!” “Frumoasă piață...”aprecie Tony Pavone. Dece oare lipsesc produsele rezultate din sacrificarea animalelor...?” Șeful Șantierului Își potrivi ochelarii, privindu-l cruciși. “Nu Întodeauna-i goală...Uneori sâmbăta, mai ales dumineca, primesc carne de porc congelată importantă din China....! Este adevărat, porcii congelați sunt În proporție de trei sferturi numai grăsime dar,decât nimic...!” “Cum vine asta?” - Îl Întrerupse Tony Pavone.” Chinezii sunt
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
ochii ei asupra lumii și asupra ei din ochii altora. Îi vom păstra veșnic amintirea ei. ...Dumnezeu s-o odihnească în pace, s-o primească și s-o ierte ! cuvântară preoții într-un glas. Mulțimea de oameni făcu semnul Sf. Cruci cu spaimă în ochi, cerând parcă îndurarea Cerului. Iorgu se uita cu spaimă în groapa care se căsca adâncă și neagră, cu pereții drepti... înfricoșător de drepți. Nu se putea deprinde cu gândul că Vasilica va fi depusă acolo pentru
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
Împlinit 68 de ani. Ultimele vorbe, pe care le-a putut articula au fost „Dumnezeul meu mare și bun, tare mă doare inima!”, cuvinte care-i tulbură liniștea și somnul nevestei sale dragi. Și-a purtat discret, demn și bărbătește crucea prea grea, ca un martir creștin. Prin 1970, pare-mi-se, l-am văzut pe Ică „fără frică” (așa-i mai spuneam În Închisoare). Eu mă aflam pe scara unui tramvai burdușit de călători, care circula cu viteză mare, neoprindu
Zborul unui Înger Înapoi, la cer by Mihai Stere Derdena () [Corola-publishinghouse/Imaginative/865_a_1495]
-
lui Kafka, bruiat permanent de Suzy Quatro, cu al ei Sticks and stones can break my bones/But they can't break my rock'n roii. 33 Băieții mai intrau din când în când, încinși, să se odihnească și se cruceau văzând că eram deja în pijama. Puseseră bani și își luaseră niște coniac, pe care-l făceau acum poștă vorbind despre gagici, care e mai mișto, ce țîțoance are Mălina, ce curișor are Mariana, ce bună e aia mică și
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
mentală a celuilalt. Adică a celui străin de limba în care vorbim, de credințele noastre sau de timpul în care trăim. Când citești, să zicem, Despre viețile și doctrinele filozofilor de Diogenes Laertios (secolul al IIIlea), ai motive să te crucești de „absurditățile“ ce au umplut mintea unor învățați de seamă vreme de aproape o mie de ani. La fel și când parcurgi unele scrieri din epoca patristică, aflând, de pildă, că sensul acestei vieți constă în a te pregăti pentru
Privind altfel lumea celor absurde by Ștefan Afloroaei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/593_a_1017]
-
judiciare, să te înconjori de presă favorabilă, să ai acțiuni majoritare la televiziuni, la ziare, să bagi acțiuni de la bursă în buzunarele liderilor de opinie, să cumperi inteligențe, să arendezi talente, moderatori, editorialiști și umoriști. Mai trebuie să-ți faci cruci cât mai largi, să fii european, să investești în cluburi de fotbal, să-ți cânte Gheorghe Turda prin tribunal și să strige indignat la instanță actorul Florin Călinescu. Când s-a integrat președintele Traian Băsescu în Europa? Mărturisesc că nu
Comisia de împăciuire: marafeturi epice, tăieturi din ziare by Daniel Vighi [Corola-publishinghouse/Imaginative/917_a_2425]
-
alune. Le-am numărat. Erau 3000. După un timp, mi-am făcut rație. Mâncam trei alune pe zi. Cum să-ți prinzi sufletul? Bordeiul meu era pe Valea lui Stan, într-o margine de prăpastie.” Din disperare, ultimul haiduc cioplea cruci din lemn de prun. Raze roșcate pâlpâie mat în crucifixul sfințit prin suferință. Lemnul dă glas de departe, în litere săpate cu dalta. “Pomenește-mă, Doamne, în împărăția Ta!” - Aici, am pus Soarele, chiar în centru, pe cruce, unde stă
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
am dus în partea cealaltă, spre Aref. Au trecut, mi-am luat automatul și-am mers pe pârăul Pișăretului, la moara lui Mortean. Am ajuns acasă ziua în amiaza-mare. Nu m-a văzut decât o singură femeie la răspântie. Se crucea. “Închină-te, țață Floare, că m-ai văzut, da’ să nu vorbești!” Venea toamna și intrase frica în mine.” Calul cel alb Ciobanul convertit la vânătoare de oameni voia să-l captureze cu orice preț. Haiducul își săpase o groapă
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
supravegheați la început de argat, se dedaseră binișor la acest sport și colindau singuri moșia. Însă Otiliei îi venise alt gust: să se urce chiar pe calul lui Felix. Calul, masiv, suportă fără obiecție îndoita greutate, și astfel oamenii văzură, crucindu-se, noua arătare, un cal purtând în spinare un bărbat și o fată, care stătea în față, lângă coamă, băiețește, cu fluierele picioarelor scăpate de sub rochie. Otilia găsea că acesta e sportul cel mai chic. - Simt nevoia, îi mărturisi într-
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
aia, bogheano? întrebă popa Țuică, ale căruicunoștințe farmaceutice erau foarte reduse. - Îți dă de la farmacie; e ca o bucată de zahăr, care se evaporează dacă n-o ții într-o pungă cu boabe de piper. - Ptiu, bată-l gheena! se cruci popa Țuică.Părintele arătă o supărare cu totul formală, după obicei. - Doamne, cuvioase, nu mai pomeni de cele rele, tocmaiacum la praznicul unui răposat. Apoi părintele crezu de datoria lui să se ocupe și de Otilia, adresîndu-se însă din respect
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
sa apără limba română. Da, domnilor. Legea aceasta apără limba română de toți impostorii care o folosesc cum le vine la Îndemână, fără să mai țină seama de nici un fel de regulă. Să vedem numai ziarele, toate, zilnic și ne crucim câte greșeli la despărțirea În silabe există. Cineva spunea că nu poate calculatorul... Domnilor, calculatorul poate tot ce vrei, inclusiv despărțirea corectă În silabe. Nu poate cel ce scrie pe calculator, asta e cu totul altceva. Și nu poate nici
Când îngerii votează demonii sau România răstingnită by Leocadia Georgeta Carp () [Corola-publishinghouse/Administrative/1182_a_1887]
-
exemplu puteți da voi Irakului privind grija față de națiune, când oamenii mor de foame În iarna asta cumplit de geroasă, de frig, se Încovoaie sub imensitatea taxelor, amenzilor, impozitelor. Sunt curioasă să aflu ce vă mai fată mintea că de crucit se crucește tot românul. Cui spun regiile de apă, căldură, gaz că au trebuit să scumpească datorită... nu știu cui? Cui, domnilor guvernanți, când toate sunt ale statului și toate „umflăturile” astea artificiale pot fi șterse dintr-un condei. Sau poate de
Când îngerii votează demonii sau România răstingnită by Leocadia Georgeta Carp () [Corola-publishinghouse/Administrative/1182_a_1887]
-
da voi Irakului privind grija față de națiune, când oamenii mor de foame În iarna asta cumplit de geroasă, de frig, se Încovoaie sub imensitatea taxelor, amenzilor, impozitelor. Sunt curioasă să aflu ce vă mai fată mintea că de crucit se crucește tot românul. Cui spun regiile de apă, căldură, gaz că au trebuit să scumpească datorită... nu știu cui? Cui, domnilor guvernanți, când toate sunt ale statului și toate „umflăturile” astea artificiale pot fi șterse dintr-un condei. Sau poate de asta vreți
Când îngerii votează demonii sau România răstingnită by Leocadia Georgeta Carp () [Corola-publishinghouse/Administrative/1182_a_1887]
-
un om umblat ! Eee-tee, că mare scofală-i să umbli ! Și uite la bleaga de Ivona cum l-așteaptă cu masa întinsă d-o oră și numai de el turuie, Niki-n sus, Niki-n jos... Când o auzi, stai și te crucești ; păi, ce vremi să fie alea s-ajungă el ministru ? Parcă-i ia ăl-de-Sus mințile când e vorba de el, și numa așa o vezi cât e de zurlie ! Că suflet rău n-ar avea, uite-o ce se mai
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
al XV-lea și începutul celui de-al XVI-lea. Acestea sunt: 1.Biserica “Tăierea Capului Sfântului Ioan Botezătorul” din Arbore; 2.Biserica “Adormirea Maicii Domnului” a Mănăstirii Humor; 3.Biserica “Buna Vestire” a Mănăstirii Moldovița; 4.Biserica “Înălțarea Sf. Cruci” din Pătrăuți; 5.Biserica “Sfântul Nicolae” a Mănăstirii Probota; 6.Biserica “Sfântul Gheorghe” a Mănăstirii “Sf. Ioan cel Nou” din Suceava; 7.Biserica “Sfântul Gheorghe” a Mănăstirii Voroneț. Conform articolului 6 alin. (6) din Ordonanța Guvernului nr. 47/30 ianuarie
Cuvântul - dinspre şi pentru oameni... : declaraţii politice, texte de presă, discursuri, interviuri, corespondenţă by Sanda-Maria ARDELEANU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100953_a_102245]
-
Când sănătatea și norocul se lasă asupra noastră, peste gânduri se așază o spuză și mintea se retrage. Nefericirea e cel mai puternic stimulent al spiritului. Dacă inima ar fi redusă la esența ei ideală, adică la Răstignire, ar răsări cruci pe meleagurile ei, de care s-ar spânzura nădejdile - cu tot farmecul zadarnic al nebuniei lor. Luciditatea: o toamnă a instinctelor. Nu mi-e frică de suferințe, cât de resemnarea ce le-ar urma. De-aș putea suferi veșnic, fără
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
cortine; ea Însăși avea cîteva lucruri pe care prefera să le lase În Întuneric... Mai bău ceai, apoi Își deschise geanta și scoase lucrul de mînă. În timpul războiului se obișnuise să tricoteze șosete și fulare pentru soldați; acum trimitea lunar Crucii Roșii cîte un pachet cu diverse lucruri aspre În culori incerte. În acel moment tricota niște capișoane pentru copii. LÎna era de calitatea a doua, cu noduri ciudate; o asemenea activitate te Încălzea vara, dar croiala și modelul te absorbeau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]