1,063 matches
-
doză mai mare de teamă de separare decât aceea resimțită de majoritatea autorilor, așa că mi-am promis să nu las să se așeze pe manuscris nici măcar o particulă de praf. Indiferent cât de mult aveam să am de lucru, eram decisă să-mi fac timp să citesc imediat măcar un capitol sau două. Eram sincer curioasă să-l citesc. Jackson se lăudase întotdeauna că nepotul lui e foarte inteligent. După ce am întors prima pagină, mi-am aruncat ochii pe primele rânduri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
a cunoscut o tânără soră de caritate de care s-a îndrăgostit. Părinții fetei n-au vrut să audă de o căsătorie cu un bolnav bețiv, el n-a avut puterea să lupte pentru a se impune, în vreme ce fata, mai decisă, s-a mutat la el punându-i o singură condiție, pe care a și respectat-o: să se lase de băutură. Dar, peste un timp, tânăra soră de caritate s-a răzbunat pentru elanul ei romantic. S-a culcat cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
nerevoltându-mă. O las în pace cu escapadele ei. 4 ianuarie Azi cade o zăpadă rară, apoasă, provincială. Asta e tot. Cum spun crupierii, rien ne va plus. 6 ianuarie Mă gândesc că Dumnezeu n-a murit decât pentru cei deciși să-l socotească astfel. 9 ianuarie O clădire veche cu fațada acoperită de iederă. Urc la etaj. Ajung în fața doctorului B. care mă întreabă dacă n-am purtat niciodată barbă. „Nu, n-am purtat.” Și mă așed pe scaunul din fața
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
să se angajeze undeva până când puștiul nu împlinea optsprezece ani. Cu alte cuvinte, Belinda avea să stoarcă și ultimul bănuț din contul comun al Fionei și al lui David. De cele mai multe ori, Fiona nu-și dădea voie să se enerveze, decisă fiind să nu-și facă sânge amar din cauza unui lucru pe care nu putea să-l controleze. Dar, din când în când, atunci când se gândea la o achiziție minoră, dar luxoasă și se temea că prețul i-ar putea arunca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
dacă era din cauza dezamăgirii sau a groazei, fiindcă soțul ei își dăduse seama ce avea să urmeze. Însă și-a revenit rapid. —O să se întâmple și asta, cara mia1. E încă devreme. Tocmai asta e problema, s-a aventurat Alison, decisă să nu piardă momentul favorabil ca să-și verbalizeze mesajul. Nu e devreme. Luca s-a uitat la ea nedumerit. —Poftim? Ce vrei să spui? N-am mai folosit nici o metodă de contracepție de când am început să facem sex împreună, deci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
Capul lui Vultur-în-Zbor se întoarse în direcția ei. Femeia... era femeia aceea frumoasă... da, uite măgarul... Nu înțelegea însă ce voia de la el. Domnule, insistă Elfrida, nu poți să rămâi aici. — Ha? întrebă el. — Trebuie să vii cu mine, spuse decisă femeia. Dacă ești într-adevăr de bună-credință atunci când spui că vrei să te stabilești în K, n-ai fi putut să-ncepi mai prost. Mai întâi cu domnul Virgil Jones și acum cu această... această adunătură necioplită și grosolană. Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
prietenilor săi. Dandy 1900 tc "Dandy 1900 " Să facem un prim bilanț. Câți anume dintre marii dandy ai sfârșitului de secol sunt Încă În viață, fără să abdice de la propriile principii? Cine a dispărut? Dar mai ales care sunt tinerii deciși să perpetueze spiritul dandysmului? Să Începem prin a spune că exact la răspântia veacurilor, În 1900, mor Nietzsche, Wilde și Ruskin și că mulți interpretează simbolic aceste dispariții. Noi, În schimb, ne vom mulțumi cu niște simple, chiar banale calcule
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
sunt de-a dreptul niște „androgini ai istoriei”, cu un „sex intelectual indecis”, În cazul căruia „grația devine forță, iar forța se regăsește În grație”1. Unicitatea lor stranie Îl Îndreptățește pe brummellianul francez la o frază mai mult decât decisă: „Omenirea are la fel de multă nevoie de ei și de farmecul lor ca de cei mai impunători eroi”2. Și alți dandygrafi (Balzac, Gautier, Baudelaire, Wilde, Proust, Camus) par a susține același lucru și, oarecum, au dreptate. Însă numai până la un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
mergând împotriva papei sub flamura unui împărat catolic: așa arăta flagelul care a lovit Italia în anul acela. Moartea lui Giovanni, urmată de retragerea precipitată a Cetelor Negre, le dăduse tuturor imperialilor răgazul să se regrupeze și să treacă Padul, deciși să înainteze până la palatul Sfântului Petru. Erau aproape treizeci de mii de soldați, prost îmbrăcați, prost hrăniți, prost plătiți, și care aveau de gând să trăiască și să ia tot ce le trebuie de pe spinarea țării. Mai întâi s-au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
ce ai împotriva lui? Ce nu-ți place la el? CĂLĂUL: Păi, așa arată un osândit? ARTUR ( Atins.): Dar cum ai vrea dumneata să arate? CĂLĂUL (Scuipând cu silă.): Ce-am ajuns, ce-am ajuns... (Îl măsoară pe ARTUR, apoi, decis, către GARDIAN.) Bine. Leagă-l de picioare. GARDIANUL: Mai încolo. Acu’ facem o plângere. CĂLĂUL (Electrizat.): V-ați dilit? GARDIANUL: Tu nu vezi cum plouă? Trebuie sa acționăm o dată! Omul ăsta e un dar al cerului. A venit la fix
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
revin din uimire. Era prea mult pentru prea puținul timp scurs din momentul in care fusesem smuls de pe orbita existenței mele cuminți și aruncat Într-o aiureală incredibilă, În care șocurile se succedau trepidant, Împinse de la spate de o forță decisă să sfideze orice rațiune. Adică nu-mi erau de-ajuns Centrul cu adunătura lui de savanți țicniți cu tot, experimentele cosmice ale altor nebuni terorizați de frica morții (dorința de a cunoaște viitorul nu este altceva decât travestirea În curiozitate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
sfârșească (așteptam din clipă-n clipă ca zâmbetul lui Zoran să se transforme În schimonoseală de furie că fusese păcălit), așadar, Într-un moment oarecare pentru auditoriul remarcabil de răbdător cu divagațiile mele, am schimbat brusc tonul pedant cu unul decis, aproape tăios. - Am reflectat mult asupra celor discutate cu domnul Redford și opțiunea mea nu s-a modificat câtuși de puțin. Am de pus Însă o condiție: vreau să fiu sigur că Îl voi avea alături, În calitate de colaborator apropiat, pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
ceva vreme până am trecut de toate opțiunile automate cele enervante înainte să ajung la o ființă umană (și folosesc termenul cu amabilitate). Tânărul cu voce monotonă și inutilă cu care am ajuns să vorbesc în cele din urmă părea decis să pareze orice tentativă a mea de a comunica. Îi dădusem numele și adresa, care păreau un punct de plecare rezonabil pentru identificarea mea și pentru verificarea sumei disponibile în contul meu curent, dar e clar că fusesem îndrumat greșit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
patalonii ei favoriți, mulați, de culoare crem, o jachetă tricotată neagră, ușoară ca un fulg, din păr de nurcă, iar, pe dedesubt, un top din tul fin, ca pânza de păianjen. Își lăsă părul să cadă În valuri libere, după ce decise, fără să se bazeze pe nici o dovadă, că pe Giles nu l-ar fi atras o coafură Înfoiată. În dimineața aceea, m-a sunat din jumătate În jumătate de oră ca să-mi dea raportul asupra progreselor pe care le făcea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
mine acum ce planuri de viitor am, nu pot să spun categoric ceva anume, pentru că nu știu dacă e posibil să fie așa... cred că am căpătat o oarecare nesiguranță în privința asta, o oarecare ezitare în a alege un răspuns decis, deși nu e genul meu să îmi lipsească hotărîrea. Dar viitorul poate că e incert, imprevizibil și independent de noi, în mare măsură. Dacă e să fie, e oricum. Ce trebuie să fie, este. Poți să faci tot posibilul în
ANOTIMPUL ILUZIILOR by CRISTI ROMEO () [Corola-publishinghouse/Imaginative/270_a_504]
-
Bostan îi ia în mîini și "bucuria" îl cuprinde și pe el. N-am mai văzut un trup așa frumos ca al tău. Mi l-a dat Dumnezeu așa. Cît o mai ține... Bostan o trage spre el și încearcă decis să imite mucosul. Ca un arc, Lara se îndepărtează și strigă: Ce faci, tătuță? Păi... sînt și eu om, nu? Dar pe mata te iubesc, tătuță. Te iubesc ca un copil al matale. Și dacă m-ai bucura și pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
au dezmeticit bine apărătorii, și ciuma bubonică s-a infiltrat În două rânduri, marcând goluri de efect pe vremea lui Iustinian (541-542) și a celebrei Morți Negre (din 1346 până În secolul al XVIII-lea). Omenirea a ieșit din Evul Mediu decisă să remonteze diferența de pe tabela de marcaj. Acțiunile leprei, care semănau panică În careul advers, au fost izolate printr-un marcaj strict. Au fost aflate noi substanțe Întăritoare, chinina Înlocuind cu succes scoarța de copac, iar ceaiul de coada șoricelului
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
ne bușea rîsul. Cînd mi-a venit rîndul, la comisie am intrat țeapăn de emoție. Numai figura fină a președintelui mă calmă, dar fața colerică a secretarului mi se păru cu totul animalică. Ales la întîmplare, am pronunțat, clar și decis, numele satului pe care îl „preferam”. La auzul barbarelor silabe, președintele ridică ochii mirat; bubuind în hohote, secretarul se plecă peste pupitru ca să mă vadă. Astfel începea cariera mea. Conform instrucțiunilor din repartiție, m-am prezentat la secția regională de
CARTIERUL SULAMITEI by MARCEL TANASACHI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/513_a_701]
-
răgaz. O dispută vioaie și reconfortantă despre iubirea celestă, ivindu-se goală din mare, fără obârșie umană, adică, transcendentă ? „Unii o consideră - așa cum o pictase și Botticelli - superioară dragostei terestre și trecătoare.“ Vocea fierbinte și afumată a doamnei Mărgărit, accente decise și patetice de pasionalitate. Ar asculta-o mulțumiți și îngăduitori, nu s-ar grăbi s-o contrazică. În definitiv, nu Nașterea Venerei din apă ar fi, susținea ea, adevărata sărbătoare, Primăvara... ce reapare și în celălalt tablou, distribuită în rolul
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
obicei, în același pulover negru, pe gât. Simplă exagerare artistică, viziune fără dreptul adevărului !... credea Kahane. Căci, chiar exclusă din hotarele amorului divin, cum susținea Tina, dintre cele ale amorului uman, cum se pare că gândea Barbosa... rațiunea rămâne... susținea, decis, inginerul... rămâne „expresia demnității și a unei înalte solitudini“. Piero găsise o soluție fericită și de efect alăturând pe Marte gol și pe Venus goală ? De ce unii îl vor precursor al modernilor și chiar primul lor pictor mitic ? Sugera celor
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
atât mai odioasă și caraghioasă, a omulețului, o anumită siguranță și nepăsare. Bătea cu degetele în sticla de pe birou. N-o privea decât rareori pe deținută. Continua să rămână în picioare. Sticla cu băutură se golise, cuvintele se legau repede, decise și reci. — Povestea cu enigmele care s-ar putea afla din cercetarea unei serii complete de desene sau picturi având ca subiect casa - mai exact, fosta casă - a tovarășului Lucian Hariga a folosit ca argument convingător pentru cei care mă
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
ele de plastic, cică. L IV Mama Sabinei are capul mare și ochii alungiți. Mă întreb până unde au ajuns tătarii în nord. De fapt, în fundul sufletului nostru, toți suntem tătari. Unii mai tătari decât alții. Maria e o tătăroaică decisă - a închiriat o tarabă în piață și vinde căpșuni. Nu ea, doamnă fiind, ci a tocmit o vânzătoare. Marketingul îl are în sânge: când vine cumpărătorul, te ridici, lauzi marfa, te uiți în ochii lui. dacă are privirea decisă, îl
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
tătăroaică decisă - a închiriat o tarabă în piață și vinde căpșuni. Nu ea, doamnă fiind, ci a tocmit o vânzătoare. Marketingul îl are în sânge: când vine cumpărătorul, te ridici, lauzi marfa, te uiți în ochii lui. dacă are privirea decisă, îl lași să guste o dată. la sfârșit îi mulțumești. îi spui că mâine avem ananas. În martie, Sabina mă convinge să mergem până la Botoșani. Ca majoritatea femeilor, vrea să-și scoată familia la rampă de câte ori are ocazia. Acceleratul de Iași
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
la Adelina. În ultima vreme figura ei sălbatică, ciufulită, îmi venea tot mai des în minte. Mai precis ea reprezenta tot ce nu era Sabina: blondă sau roșcată, îmbrăcată aiurea, dezordonată, pătimașă în dragoste. O hippioată cu capul în nori, decisă când era vorba de dorințele ei. Sabina devenise prea corectă, prea conformistă. Îi simțeam forța, determinarea. Dar mai simțeam și că își dorea din ce în ce mai mult să „punem bazele unei familii”, să se reproducă. Dorința ei de cuib era mult prea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
se mișca exact așa. Oricum, de un lucru era sigur - din ce citise, lui îi plăcea tipa asta. Dacă ar fi cunoscut-o acum doi-trei ani, sigur i-ar fi furat-o lui Leo. Ea avusese nevoie de un bărbat decis, pragmatic. L XIX Nu mai e timp. Trebuie să cobor, să iau Anunțul telefonic și Anunțul de la A la Z. Chiriile: imense. Cu chiu cu vai găsesc un apartament la 30 de milioane în fundul Berceniului. Împachetăm totul și plecăm spre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]