2,052 matches
-
cea a valorii. Stângismul selecției amestecă alte criterii. Împărțirea pe zone geografice - dacă nu echitabilă, măcar consolatoare - ne poate da o foarte slabă și vagă speranță în fața atâtor teritorii exotice extraeuropene: în 2000 a fost premiat Gao Xiangjian, scriitor chinez exilat în Franța; în 2001, V. S. Naipaul, scriitor englez originar din Trinidad-Tobago; în 2003, J. M. Coetzee, din Africa de Sud; în 2006, Orhan Pamuk, din Turcia, încă o revanșă zonală necesară din perspectiva corectitudinii politice. Politica extinderii globale a Premiului Nobel
Nobelabilitatea literaturii române by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/9163_a_10488]
-
amestecă printre ceilalți, lucrând în glod, trudind ca un nebun, următoarele trei noți și două zile. Maimuță! Îl striga cineva. Văzu că era Inuchiyo, care arăta neobișnuit de agitat. — Inuchiyo. — Am venit să-mi iau rămas bun. — Cum? — Am fost exilat. — De ce? — Am tăiat pe cineva în castel, iar Seniorul Nobunaga m-a pedepsit. De azi încolo, am fost făcut ronin. Pe cine ai tăiat? — Pe Yamabuchi Ukon. Tu îmi înțelegi sentimentele mai bine ca oricine. Ah, te-ai repezit. — Sângele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
să fim gata pentru asediul clanului Oda. Dacă vestea rebeliunii noastre ajunge la Imagawa și intră și ei în încăierare, atunci speranțele noastre inițiale de a zdrobi clanul Oda dintr-o singură lovitură încă se mai pot împlini. După ce-l exilase pe Inuchiyo, Nobunaga avea foarte puține de spus. Ținând seama de dispoziția lui, nimeni din suită nu vorbea despre Inuchiyo. Dar Nobunaga nu era complet satisfăcut și spuse: Când doi războinici se luptă într-o tabără, sau se scoate spada
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
stă minunat, comentă Tokichiro, cu admirație. Dintr-o dată, se gândi la Nene, pe care o lăsase în urmă. Dar își sili gândurile să revină la Inuchiyo. — Unde-ai fost până acum? Am așteptat momentul potrivit. — Când Seniorul Nobunaga te-a exilat, nu te-ai gândit să slujești un alt clan? — Nu, loialitatea mea a fost întotdeauna neîmpărțită. Chiar și după plecarea în surghiun, am considerat că pedeapsa Seniorului Nobunaga mă făcea mai uman și îi sunt recunoscător pentru asta. Ochii lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
tabăra mea. De cum citi scrisoarea, Tatsuoki le ordonă oamenilor lui să se predea și, împreună cu membrii familiei sale, părsi castelul, luând o suită doar de treizeci de însoțitori. Atașându-le o escortă din soldați de-ai săi, Nobunaga l-a exilat pe Tatsuoki la Kaisei, dar a promis să-i dea fratelui său mai tânăr, Shingoro, puțin pământ, astfel încât clanul Saito să nu dispară. Odată cu unificarea provinciilor Owari și Mino, valoarea domeniilor lui Nobunaga a crescut la un milion și două sute
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
exsultanul Murad că conspiră în contra fratelui său; în urma cărei acuzări sultanul Abdul-Hamid ordonă ducerea lui Murad în seraiul vechi. 40 de servitori ai exsultanului se împotriviră la această măsură și fură sugrumați, deși gazetele turcești zic c-ar fi fost exilați. Într-adevăr exilați, dar din viață și fară întoarcere. De atunci exsultanul petrece în Top-Kapu, păzit ca un prizonier de stat, și viața sa se crede a fi în primejdie. În aceeași vreme au fost arestați o mulțime de partizani
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
Încălzim puțină apă - minimum de igienă. De păduchii de tot felul nu puteam scăpa așa ușor. „Iluminatul” se făcea cu un opaiț cu ulei la confecționarea cărora tatăl meu era specialist. La un moment dat, medicii și dentiștii au fost exilați În diferite sate. Părinții mei au fost siliți să plece În satul Tropova. Au fost foarte speriați și foarte afectați de această despărțire de noi, temându-se că nu ne vom mai revedea. Am aflat că doctorul, care era și
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
mângâie, Închipuindu-și că va avea loc și altceva. Eu m-am ridicat brusc de pe canapea și i-am spus, cu o voce tremurândă de durere și indignare: „Domnule pretor, eu am nevoie de această autorizație pentru năpăstuiții mei părinți exilați În sătucul uitat de Dumnezeu, dar niciodată nu voi putea plăti pentru ea cu corpul meu. Eu sunt tânără căsătorită și niciodată n-aș aduce asemenea ocară soțului meu și mie Însămi”. Pretorul a rămas un pic descumpănit, s-a
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
doar care este scopul venirii mele. A mormăit că a auzit de cele Întâmplate la Tropova, dar pentru că am Îndrăznit să vin fără autorizație, mă va trimite și pe mine cu grupurile care erau așteptate la Vindiceni pentru a fi exilați nu se știe unde. Președintele Catz mi-a spus: „Draga mea copilă, regret foarte mult că te las În gura lupului” - și a plecat. Președintele comunității din Vindiceni, parcă Teuceanu Îi spunea, m-a primit la el. Împreună cu el și
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
să obțină cetățenia română. Autoritățile din Turda, cu care a fost În bune relații, l-au sfătuit că e preferabil să se mute cu familia În Cluj, fiindcă nu este exclus ca În viitorul apropiat să fie nevoite să-l exileze, cu sau fără familie, ca fiind cetățean maghiar și pe deasupra și evreu. Trebuie să spun ceva poate mai nostim. Bunicul meu din partea tatălui făcea parte din categoria evreilor asimilați din perioada austro-ungară - mai mult, făcea parte din relativ puținii evrei
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
aceasta din urmă, la rândul ei, s-a afirmat în relație cu elocvența romantică. Fără perechea ei invizibilă, dar prezentă, poezia tranzitivă n-ar avea relevanță 240. Într-adevăr, poezia reflexivă, lirică, metaforică și ezoterică pare întrucâtva a fi fost „exilată”, astăzi, în subteranele poeziei realiste, tranzitive, întocmai după cum limbajul comun fusese alungat din scenă, ca „nepoetic”, de modernismul înalt. Un motiv în plus de a susține că un real folos s-ar putea obține din explorarea situațiilor de frontieră (prin
[Corola-publishinghouse/Science/2135_a_3460]
-
arată În mod clar interesul și continuitatea acestei tematici În Caraibe. Însă mai ales În paginile lui Nicolas Guillén se va exprima o negritudine care are caracteristica de a nu fi În contradicție cu paradigma metisajului. În anii ’50, Guillén, exilat la Paris, descoperă revista Présence Africaine, lansată de Alioune Diop și al cărei prim număr apăruse În 1947, cu articole semnate de Michel Leiris, André Gide, Jean-Paul Sartre, Marcel Griaule, Théodore Monod, Emmanuel Mounier, Pierre Naville și alți intelectuali francezi
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
că nu". Veți fi victimă! Atunci am spus: unde sînt călăi, trebuie să fie victime"". Între persecutații pentru credință au fost și soții Grossu (Cu Dumnezeu în catacombe). După ani grei de detenție și chinuri supraomenești, cei doi se vor exila în Franța, Colette Bruteanu, care semna NicoleValéry-Grossu (autoare a unei zguduitoare cărți despre experiența ei carcerală, Binecuvîntată fii, închisoare!) și soțul ei Sergiu Grossu. În Franța era la mare cinste comunismul. Prin 1969 au loc, la Palatul Sporturilor din Paris
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
american" s-a manifestat prin "trădarea democrației și sărăcirea sufletelor studenților" din universitățile americane postbelice. Una din cauze a fost influența nefastă a nihilismului european, expandat cam în același timp cu acțiunile segregaționiste ale fascismului și nazismului. Atunci s-au exilat în America mulți filosofi și literați europeni, care au modificat vechile concepții antropologico-metafizice americane. Ivirea "noului spirit antropologic" s-a produs prin prefacerile științei despre om sub influențele Tradiției renăscute, susținea G. Durand în studiul său din 1996. Acele reveniri
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
mult de slogane. Spre deosebire de popoarele balcanice numeric mai mici și mai ferite de atâtea "atracții perturbatoare", sufletele românilor sunt presate de amenințări producătoare de sentimente și valori contradictorii răsfrânte în comportamentele scindate în cadrul comunităților amestecate ori în locurile unde se exilează sau emigrează. Evenimentele anului 1989 și cele care au urmat amplifică pe alte durate nedeterminate sursele dezbinărilor românilor, în ciuda repetatelor scandări ale unității interne și europene pe toate fronturile. Se găsesc întotdeauna intelectuali, parlamentari și politicieni cu deficiențe ori labilități
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
ocupanților sovietici. Insurecția de la Budapesta din octombrie-noiembrie 1956 s-a soldat cu circa 3.200 de morți, 13.000 răniți din ambele părți ale combatanților, mulți arestați și deportați (peste 16.000 maghiari, iar circa 200.000 maghiari s-au exilat în Occident). În aceeași perioadă, Orientul Mijlociu a fost în centrul unei crize de proporții iscată de decizia președintelui Gamal Abder Nasser (1918-1970) al RAU (Egipt) de a naționaliza cu zece ani mai devreme Canalul de Suez. Au reacționat cu forțe
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
Și bisericile creștine rupestre din Cappadocia, completate de moscheile și caravanseraiurile turcilor, dovedesc puterea credinței creștine și necreștine în depășirea barierelor naturale de către oamenii purtați de năzuințe înălțătoare. În secolul al XV-lea, frica și prudența față de cuceritori i-au exilat în orașele italiene pe mulți intelectuali bizantini, care, pe lângă documente, cărți, studii despre scriitorii, filosofii, juriștii, retorii și savanții antichității și multe alte informații foarte prețioase pentru intelectualii occidentali, au participat ei înșiși la Renașterea culturală, la Reforma religioasă și
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
și Uniunea Statală a Serbiei și Muntenegrului până în anul 2006, când aceasta din urmă s-a autodizolvat, au adoptat atitudini de apropiere față de Vest. Bulgaria a fost foarte devotată URSS-ului pe toată durata existenței sale socialiste. Primul comunist bulgar exilat în URSS după insurecția comunistă din anul 1923 a fost Gh. Dimitrov (1882-1949). Iar după câștigarea procesului ce i s-a intentat pentru complicitate la incendierea Reichstagului german din anul 1933, tot el a fost promovat în anul următor secretar
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
filosofului de origine austriacă Paul Feyerabend (1924-1994), redată prin enunțul că știința nu se deosebește prea mult de vrăjitorie, magie, religie etc. Privim din nou la deceniile interbelice mai faste, conservate parțial în memoria celor ce au reușit să se exileze în "lumea liberă" în deceniile postbelice. Unii s-au dedicat metafizicii, filosofiei, istoriei religiilor, esteticii și altor speculații teoretice, pe care guvernanții de astăzi ai țării le desfid cu nonșalanță, adoptând drept obiective de bază ale vieții lor averea, banul
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
sau la diferitele poziții adoptate de Sartre în fața puterii constituite și mai ales în raport cu logica puterii inerentă marxismului stalinist și în involuțiile autoritare din cadrul Partidului Comunist Francez. În aria culturală germană, este de ajuns să ne gândim la Ernst Block, exilat la Tübingen în Republica Federală și la Karl Jaspers care abandonează Heidelbergul pentru a se întoarce în Elveția, sau la Martin Heidegger și la refugiul său solitar din Munții Pădurea Neagră. Fiecare dintre aceste nume face referință la istorii diferite
De ce filosofia by Armando Rigobello () [Corola-publishinghouse/Science/100977_a_102269]
-
de Sharif, are un avans considerabil față de principalii săi adversari, Mișcarea pentru Justiție (PTI), dar și față de Partidul Poporului Pakistanez (PPP). Posibila victorie a lui Sharif însemnă întoarcerea triumfătoare a unui lider care a făcut închisoare iar apoi a fost exilat. Următorul guvern va avea de înfruntat războiul Taliban, corupția, dar și o infrastructură care se deteriorează. Una dintre primele sarcini de care se va ocupa acesta va fi negocierea cu Fondul Monetar Internațional pentru a-i ajuta să scape din
Alegeri Pakistan: Fostul premier, Nawaz Sharif, și-a revendicat victoria by Colaborator Extern () [Corola-journal/Journalistic/37795_a_39120]
-
când m-am văzut drastic admonestat în ziarul „Scânteia”, în urma unui text despre poeziile lui Mircea Dinescu, deja un autor cvasi-indezirabil. Execuția publică se petrecea în 1978. Câțiva ani mai târziu, am intrat în colimatorul lui Eugen Florescu, tartorul comunist exilat la Timișoara. Dar și al securiștilor locali, atunci când s-a întâmplat ca numele să-mi fie citat, cu oarecare frecvență, în emisiunile culturale ale „Europei libere”. Nu mai vorbesc de tratamentul pe care mi-l aplicau „Săptămîna” lui Barbu-Vadim, „Luceafărul
Monitorizare sau defăimare? by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/13275_a_14600]
-
un aer exotic, comprimă spațiile, devoalează ritualuri uitate și privește, cu un ochi atent, cînd jucăuș, cînd reflexiv, direct în ograda postmodernității. Și dacă stăm să ne gîndim bine, avea și destule argumente, pentru că acum patruzeci de ani eram deja exilați din istorie, trăiam, adică, direct în postistorie, iar prin distrugerea industriei antebelice, atît cît a fost ea, trăiam plenar și în postindustrialism.
Un dialog postmodern by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/7692_a_9017]
-
Lukașenko și un militant pentru independența Bielorusiei. Puterea n-a vrut să facă din el un martir (era prea cunoscut), dar l-a discreditat și persecutat pînă la a-l sili să-și părăsească țara în 1998 pentru a se exila în Finlanda, în Germania (ironia sorții) și, finalmente, la Praga. S-a întors însă să moară acasă și a fost înmormîntat cu onoruri oficiale. Alan Parker - romancier După 14 filme și 28 de ani în cinematografie, regizorul Alan Parker a
MERIDIANE () [Corola-journal/Journalistic/13602_a_14927]
-
Iar în spațiul acestei lumi în care misterul înalt se îngînă cu un grotesc scos, uneori, direct din rigolele existenței, se așază, învăluite cu o tandrețe virilă, adică nu lipsită de o anumită cruzime, acele figuri marginale, acea populație permanent exilată în proximitatea infernului social și în numele căreia Podlipny a alergat hăituit prin Imperiu, a visat revoluții mîntuitoare și a trăit aievea nenumărate aventuri în care armele de foc și impozantele uniforme jandarmerești nu erau deloc simple obiecte de recuzită. Sub aparențele
Amintiri din Mitteleuropa by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/16379_a_17704]