3,252 matches
-
scos cureaua, șireturile și, de atuncea până am ieșit, a fost crimă și pedeapsă. Nici un câine nu-l chinui cum ne-au chinuit pe noi. Zeama aia acră, arpacașul, terciul... E fără comentarii. Cai morți cu spanac cu tot, cartofi fierți, cojiți, necojiți. „Animalule, boule, golanule, derbedeule!” Iar noi eram niște oameni cinstiți. Detenția a fost la 23 de ani, 24 de ani i-am Împlinit În Închisoare pe 6 iunie. Și la 26 m-a eliberat. Că veniseră și atunci
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
cum Îi mămăliga, că nu-ți ține așa de foame... Dar totuși, așa cum o fost mămăliga, o luam cu noi În atelier și o mâncam. În ce consta mâncarea Într-o zi la Mislea? Dimineața primeam un fel de mălai, fiert, dar așa subțire, deci nu mămăligă... Nu știu dac-ați auzit vreodată... Și cu-n pic de zahăr... Deci rația de zahăr ți-o punea În aia. No, și aceea o mâncai dimineața. Atâta bunătate avea că era caldă, te
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
24 de ani acolo În Închisoare... Și singurul cadou a fost acolo... ceva foarte consistent... o coajă de pâine. Domne, dacă-ți dădea o coajă de pâine era mare lucru... Că eu la Început am refuzat mâncarea, că erau murături fierte și numai porcării de astea... Și mă gândeam că o să se deschidă ușa și o să zică unu’: „Scuzați că s-a făcut o greșeală cu dumneavoastră”. Da’ mi-au zis: „Nu mai fii naiv, mă, pregătește-te de cursă lungă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
Eu m-am speriet și mi-a turnat mama cositor... (râde - n.n.) Eram copchil atuncea când a venit rușii... Și au dormit noaptea acolo, că se cazau, și țin minte că tăiau oi și avea cazan și mirosea a oaie fiartă... Mergea bucătăria... Ce vă mai amintiți despre anii instaurării comunismului? Când au venit comuniștii prima oară aici, În Suraia? În ’47-’48, cam așa a fost... Îl țin minte pe Vasile, Dumitru Morar a fost, Costică Florea. Erau În legătură cu CAP
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
cu brînză sau cu gem sau lapte cu cacao cu biscuiți care se scăldau și se topeau în, sau o parte dintr-un baton de brînză topită unsă pe un baton de pîine tăiat în două sau în jumătate, ouă fierte mai tari sau mai moi, asta nu din pricină c-ar fi ținut siluetă ca fetele, ci pentru că așa fusese învățat de mama, dar în seara aia mergea și carne prăjită, chiar îi era poftă. Pe cînd surioara dădea din
[Corola-publishinghouse/Science/1529_a_2827]
-
stând de vorbă până la miezul nopții. S-a sunat la ușă: vecinii mei, Anders și Kristina Jorle, cu copiii lor, Maria și Andreas, îmbrăcați în alb și roșu, au venit să cânte pentru sărbătoarea Luciei, sărbătoarea luminii, oferindu-ne vin fiert și prăjituri suedeze (pepparkakor). După miezul nopții am desenat istoria dramatică a adevăratei Lucia, sfânta din Sicilia care a refuzat să fie căsătorită, i s-au scos ochii pentru nesupunere, devenind martir, sfânta orbilor. Dureri în brațe. Am exagerat în
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
față de noi. Ningea 55 abundent și apoi îngheța, astfel încât nu prea mai puteam ajunge acasă. La contabila primăriei, în camera foarte mică, cu două paturi, dar primitoare și curată, era cald și întotdeauna avea mâncare gătită, un pahar cu vin fiert și o cafea naturală. Casa ei era mereu plină. Veneau șeful de post, preotul de la Ghiduleasa sau preoteasa, casierul primăriei, președintele de la Cooperația de Consum, doctorul veterinar nou sosit în comună sau medicul de la dispensar, un macedonean blând și respectuos
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
exclamat femeia necăjită, în timp ce îmi usca părul cu un prosop aspru cu miros de brânză. De pe masa improvizată dintr-o scândură și doi țăruși, de sub un ștergar, femeia a scos un boț de mămăligă cu brânză de oi, un ou fiert și o oală prinsă, nesmântânită. Mi-a spus cu glasul blând: Luați de mâncați și apoi om vedea noi cu ce ajungeți până în sat, iar de acolo vă ajută inginerul cu mașina sau găsiți un tractor. Dacă mai stați o
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
satele de pe lângă Ghiduleasa. În zilele ploioase, șefii de la Consiliul Unic sau de la județ nu intrau cu Aro-ul prin noroaie, de aceea mă opream la casa unui gospodar. În orice casă intrai, prima întrebare era: Beți o cană de vin fiert sau o țuică fiartă? 163 Ceva de mâncare nu aveți?, întrebam cu sfială. Uneori pe masă apărea o mămăligă, ceva brânză proaspătă de la putină, niște ouă prăjite cu șuncă sau o farfurie cu ciorbă. Alteori, la câte o casă de
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
zilele ploioase, șefii de la Consiliul Unic sau de la județ nu intrau cu Aro-ul prin noroaie, de aceea mă opream la casa unui gospodar. În orice casă intrai, prima întrebare era: Beți o cană de vin fiert sau o țuică fiartă? 163 Ceva de mâncare nu aveți?, întrebam cu sfială. Uneori pe masă apărea o mămăligă, ceva brânză proaspătă de la putină, niște ouă prăjite cu șuncă sau o farfurie cu ciorbă. Alteori, la câte o casă de gospodari eram așteptată cu
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
de greu să o privesc pe mama. Mi-am întors privirile spre un coș cu flori din colțul alcovului. Mă podideau lacrimile. Incapabilă să mai suport, m-am ridicat brusc și am dat fuga la bucătărie. Naoji mânca un ou fiert moale. Când i se întâmpla să mai dea și pe acasă, își petrecea noaptea la Osaki. A doua zi dimineață îl găseam în bucătărie, mâncând, ursuz, ouă fierte moi. Singura lui hrană. Apoi urca la etaj, unde-și petrecea ziua
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1863_a_3188]
-
ridicat brusc și am dat fuga la bucătărie. Naoji mânca un ou fiert moale. Când i se întâmpla să mai dea și pe acasă, își petrecea noaptea la Osaki. A doua zi dimineață îl găseam în bucătărie, mâncând, ursuz, ouă fierte moi. Singura lui hrană. Apoi urca la etaj, unde-și petrecea ziua în pat sau la birou. — S-a umflat mâna mamei, am zis eu, cu privirile ațintite în dușumea. N-am putut rosti mai mult. Plângeam cu sughițuri. Naoji
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1863_a_3188]
-
patriotic, furia personală îndreptată către general și mulțumirea pe care o simțea pentru capitularea acestuia de la Yorktown, și care-l apuca adesea la prânz când ne mâncam sandvișurile cu salam de Bologna. Bunica mânca la prânz o bucată de pui fiert și uneori îi dădea pipota micuțului Georgie cu chica lui aspră, căruia îi plăcea tare și care tot sufla peste bucățica de carne ațoasă mai mult ca să o drăgălească decât să o răcească. Dar această mândrie marțială și nobilă a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
cedase. Prin urmare cămășile lui erau întotdeauna culcate în sertar cu fâșii de os de balenă la guler, iar al doilea dejun pe care-l primea când venea de la livrările de dimineață trebuia să conțină fulgi de porumb și ouă fierte tari. Mesele aveau un caracter întru totul uimitor și erau în cantități industriale - Anna credea cu tărie în mâncatul zdravăn. Castroane cu macaroane fără sare sau piper, fără unt sau sos, creier la capac, bojog la capac, piftie din picior
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
picioare și a pus o oală smălțuită pe ochiul aragazului - un colier de gheare de urs grizzly în care flăcările răsăreau ca niște zgârieturi fierbinți. Modul în care mânuia oala sugera clar lenea și îngălarea cu care își pregătea oul fiert dimineața în bucătărie; a lăsat să-i cadă seringa în ea, apoi a pescuit-o de acolo cu penseta și gata a fost. — Și dacă am nevoie cumva și de celelalte intervenții, dacă nu merge cum trebuie, o să mă ajutați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
erau lunecoase, însă nu de la rouă sau ploaie, iar mirosurile pe care nu eram încă în stare să le disting se ridicau puternic amestecate - mirosul de paie, de lut, cărbune, de fum de ocote, prăjeală, piatră, rahat și mălai, pui fiert, piper, câine, porc, măgar. Nimic nu mai era ca înainte; totul era straniu. În curtea hambarului, care s-a cutremurat de groază când l-am băgat înăuntru pe Caligula cu gluga pe cap; și în dormitor, unde aerul parfumat al
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
slab. Augie, de ce ești așa de slab? Și apoi, o siluetă prelungă la rândul ei, aproape la fel de înaltă ca mine, m-a dus la ea în cameră prin intrarea din spate. Pe scări s-a stârnit un miros de pește fiert; asta s-a potrivit cu starea mea de nostalgie a fiului care se întoarce acasă și m-a făcut să simt parcă de-adevăratelea dogoarea din zilele de demult, când stăteam în bucătărie cu mama. Pe șifonier erau lipite toate cărțile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
fi vrut să separe partea de sus și de jos a bărbii. Mi-a spus: Ce-ar fi sssssă llll-uăm pppp-rânzul? Am mâncat o mâncare oribilă - pastă de scoici, ceafă afumată, pe care a tăiat-o el în felii, cartofi fierți, fasole și cafea reîncălzită. M-a cam amărât că un milionar te putea invita la un prânz cu o mâncare așa de proastă. N-a vorbit decât el. Întâi trebuia să îmi dea niște coordonate despre el, mi-a zis
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
ascundem, și să le pregătim o întâlnire trăznet. (se ascund; apar Vulpea și Lupul veseli, dansând; se opresc și ascultă „bocetele” puișorilor: Noi stăm la închisoare/ N-avem apă, nici mâncare...) Lupul: Mâncare?! O să vă dăm noi! Cum îi pregătim: fierți, prăjiți? Vulpea: Stai! Lupule, mie mi se pare că ceva nu-i în regulă; simt un miros de om, de pisică și mai ales de praf de pușcă. Raluca: Da, de praf de pușcă! (îi amenință cu pușca) Mâinile sus
Teatrul ca o lecţie de viaţă by Ion Bălan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91610_a_92357]
-
amândoi. (Ana le pune zgarda și-i leagă de un pom) Labele sus! (cei doi, pe picioarele din spate, ridică labele din față; Ana scoate puii din vizuină) Ana: I-am găsit! (îi arată) Sunt teferi, dar foarte speriați. Raluca: Fierți sau prăjiți?! În cușcă cu voi, până când o să fiți judecați pentru furt și sechestrare. Lupul: Fără violență!... Vulpea: Fără violență!... Ana: Uite, o Vulpe moartă care a înviat, ne roagă: fără violență!. Raluca: Și tu, Surule, ai uitat că în
Teatrul ca o lecţie de viaţă by Ion Bălan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91610_a_92357]
-
o poartă. O poartă a lui, ca să știe lumea că e "ograda noastră" și că nu se intră oricum. Acolo te întâmpinau cu pâine și sare și cu apă, dacă era cald, sau cu vin, dacă era nuntă, sau țuică fiartă, dacă era ger, tot de acolo plecau nuntașii, pe acolo intra preotul în sat și când venea întâia dată i se așterneau scoarțe colorate pe drum și oamenii îi ieșeau în întâmpinare cu mic, cu mare, cu flori și bucurie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1546_a_2844]
-
Ce zici, mai vine? Dacă toți spun că da... strînge Mihai din umeri. Mai stai să mai iau una arată cu privirea spre paharul gol, apoi pleacă și se întoarce cu două pahare din care se ridică aburi de țuică fiartă, frumos mirositoare. Ciocnește paharele unul de altul și-i întinde lui Vlad: Noroc! Ce Dracu'! De la un timp, abstinența seamănă a boală, ori, mai degrabă, a viciu. Nu pot, zău! Ce-o să zică Sorina? O să zică bun găsit și ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
evident. Zău?! vrea să se antreneze în glumă Paula, pîndind momentul să-i spună că i-a interzis s-o mai sune. Cum arată fără Honda? Cum poate să arate un bărbat care stă în crîșma autogării și bea țuică fiartă? Ar putea, la naiba, să-și cumpere un palton, că nu mai ține, la ditai ingineru', cu mesadă. Gata să-i spună de telefon, Paula are o reacție de jenă, preocupîndu-se de haina lui Radu. Simte cum o arde pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
inginer! Bună seara, nea Bogdan! Noroc, Mihăiță! vine Săteanu cu mîna întinsă după ce a închis ușa în urma celor doi. Mă gîndeam că pe viscolul ăsta... Abia am ajuns și eu. Iei ceva? Mulțumesc, dar... la autogară am băut niște țuică fiartă... Stai arată Săteanu spre un fotoliu, aducînd o sticlă și două pahare, în timp ce Doina, ca de fiecare dată cînd se bea, își cere scuze și se retrage. Ciocnesc și beau. Ia zi-mi, surîde Săteanu, prăbușit în fotoliu tot așa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
rănit, dezbracă haina îi spune Radu, primul care rupe tăcerea, scoțînd din rucsac trusa medicală. Un gard de sîrmă dă din cap Mircea Emil. Mă simțise un cîine și... Bea, e cald îi spune Andrei, aducîndu-i un ibric cu vin fiert . Cu mîna liberă, Mircea Emil ia vinul și-l soarbe. Sultana adună găinile, ia și rața, le duce în bucătărie, apoi se întoarce să aducă o farfurie cu friptură. Știți, o oprește tatăl copiilor aș plăti rața, s-o fierb
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]