1,153 matches
-
ideea de totalitate, de structură centrată, de limită. Fragmentul evidențiază, prin excelență, ideea de ruptură, de discontinuitate, opusă organicismului tradițional"71. J. Hillis Miller ne explică (după Nietzsche) dezarmant de "elementar" mecanismul de interpretare a unui astfel de text, deconstructivist, fragmentar și neterminat: Existența interpretărilor infinite ale oricărui text dovedește că lectura niciodată nu este un proces obiectiv de descoperire a sensului, ci este o introducere a acestuia în text, care în sine nu are nici un sens"72. În explicarea acestui
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
Katmandou, deschis de Elula Perrin la 2 decembrie 1969 (proprietara l-a Închis În 1990 deschizîndu-și discoteca Privilège-Kat) pe strada Vieux-Colombier (În apropiere de rue de Rennes și la distanță rezonabilă de gara Montparnasse). Experiența de DJ redă excelent condiția fragmentară, „anarhetipală” (Corin Braga) a subiectului modern, supus unei mișcări parcă peristaltice continue, Înfometat de mișcarea care să Înlocuiască vidul (de substanță, de repere). Nu insist, God is a DJ al lui Faithless vă spune probabil mai mult decît Încerc eu
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
pare guvernat de principiul transsubstanțierii, al înălțării din straturile obscure ale umanului la treapta imuabilă a Spiritului, întreaga lui poezie poate fi considerată ca proiecție solemnizată a unei questa ideale, care are ca finalitate emanciparea derizoriului către durabil și a fragmentarului către unitate. O atare interpretare pare a fi validată nu numai de desfășurarea ceremonialurilor din texte, ci și de retorica discursului ursachian, căruia cumulul de enumerații și figuri retorice îi accentuează emfaza. Tocmai această retorică a insistenței grandioase însă atrage
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
cu puțin timp înainte, era luată în derîdere sau discreditată. 1900, 1925, a doua perioadă postbelică, totul decurge ca și cum, la intervale regulate, ceea ce o anumită modă duce cu sine o altă modă tinde să restituie. E o restituire evident incompletă, fragmentară, deformată, dar în care refrenul unui cîntec, un anumit vocabular, elementele unei estetici decorative, amintirea pierdută a unor obiceiuri desuete vin totuși să așeze în ceea ce este actual la nivelul gustului și al sensibilității imaginea înnobilată a unui trecut mitizat
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
târziu, cartea apare la Movilău în tipografia protopopului Mihail Strelbițki. Din 1810, tipăriturile se succed la scurte intervale, astfel încât până în 1864 s-au scos unsprezece ediții după textul din 1794. Alături de acestea, circulau și multe copii manuscrise, de cele mai multe ori fragmentare. Narațiunea începe cu venirea în Macedonia a ultimului rege egiptean, Nehtinav, învins de Darie, împăratul perșilor. Aici, Nehtinav se îngrijește, împreună cu filosoful Aristotel, de educația lui Alexandru, moștenitorul regelui macedonean Filip. După moartea lui Filip, tânărul Alexandru urcă pe tron
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285243_a_286572]
-
ori, această limitare la cercetările psihologice era o consecință a neîncrederii pe care pedologia o manifesta față de puterea educației. Lacunele "noii pedagogii" au devenit evidente la puțin timp după apariția sa pe scena istoriei. Rezultatele cercetărilor de pedagogie experimentală erau fragmentare, eclectice; le lipsea mai ales o concepție filosofică în stare să permită o interpretare unitară și obiectivă a numeroaselor date obținute. Cu toate aceste deficiențe, pedagogia experimentală are o valoroasă contribuție la dezvoltarea pedagogiei. Ea a deschis calea utilizării experimentului
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
critici severe la adresa sistemului de instruire pe obiecte de învățămînt. Acestea, aprecia el, constituie pentru copil un mediu artificial, pe de o parte, pentru că nu corespund trebuințelor sale, iar pe de altă parte, pentru că îi prezintă realitatea într-un mod fragmentar, abstract. Unei sistematizări a cunoștințelor după criteriul disciplinelor de învățămînt și, în cadrul acestora, după complexitate logică, Decroly îi opune gruparea lor pe ansambluri, așa cum le oferă viața, dar ordonate după trebuințele copilului. Aceste unități didactice, corespunzătoare trebuințelor copilului, au fost
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
vîrstă: de la trei la șase ani, centrele erau ocazionale, favorizate de mediul apropiat (o vizită în pădure, un animal privit și îngrijit în clasă); de la șase la opt ani în fiecare an, toate centrele, din care se selectau cîteva "centre fragmentare" (de exemplu, pentru centrul de interes "alimentația" s-au oferit elevilor șase fragmente: 1. fructele pe care le mănînc, 2. fructele pe care nu le mănînc, 3. laptele, 4. pîinea, 5. apa, plantele și animalele, 6. plantele exotice cacao, cafea
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
întemeiate critici. Obiecția pe care Decroly însuși a adresat-o sistemului de instruire pe obiecte de învățămînt este, în parte, îndreptățită. Există, într-adevăr, pericolul ca datorită modului analitic de prezentare a faptelor și generalizărilor elevii să rămînă cu cunoștințe fragmentare, aparținînd unui obiect sau altul. Sistemul de instruire pe obiecte de învățămînt acordă toată grija procesului de analiză realizat sub conducerea profesorului, dar neglijează deseori procesul de sinteză, mai ales a unor sinteze privind un grup de discipline care să
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
inspirîndu-se din metoda centrelor de interes a lui O. Decroly a propus o programă specială care îmbină sistemul predării pe obiecte de învățămînt cu organizarea cunoștințelor pe "centre de viață". Pe de o parte, se evitau consecințele unei predări excesiv fragmentare, iar pe de altă parte, se ofereau copilului cunoștințe despre realitatea imediată, păstrîndu-se avantajele unui învățămînt sistematic. Această grupare a cunoștințelor a și fost adaptată oficial în 1938, fără ca datorită evenimentelor politice care au urmat să poată fi pusă în
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
filosofiei în cercetarea fenomenului educației. Dar, dincolo de metodele de cercetare, oricît de riguroase ar fi, există anumite principii filosofice materialiste sau idealiste, mărturisite sau nemărturisite pe baza cărora datele obținute sînt interpretate. Fără o viziune filosofică unitară, cercetările experimentale rămîn fragmentare, incapabile să se sintetizeze. Criticînd, așadar, pedagogia filosofică (și pe bună dreptate se aduceau obiecții caracterului ei excesiv deductivist), Em. Brandza propunea o "sistematică reală" a pedagogiei, menită să-i confere și atributul de știință. După opinia sa, acceptată de
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
Eseu despre Lupasco. Mai întîi, manuscrisul e neterminat. Apoi, în momentul redactării acestui manuscris, Lupasco nu publicase decît două lucrări din cele cincisprezece care formează totalitatea operei sale și, prin urmare, judecata lui Fondane nu putea fi decît parțială și fragmentară. În fine, absența oricărui aparat critic în ediția care a fost publicată face ininteligibilă miza dezbaterii lansate de Fondane. Dar acest sentiment de disconfort este din fericire contrabalansat de revelația adusă de această carte asupra amplorii propriei gîndiri filosofice a
[Corola-publishinghouse/Science/1461_a_2759]
-
este prescrip-tivă sau prohibitivă: ea îți interzice să faci o operație sau alta. Or, nu există vreo logică prescriptivă a terțului inclus. Nu poți spune că, în orice situație, această foaie de hîrtie este și o pijama. Banalitatea, trivialitatea, gîndirea fragmentară ascultă de logica aristotelică. Terțul inclus se impune atunci cînd apare un anumit tip de problemă profundă. Și iată de ce recunosc necesitatea introducerii acestui terț, a depășirii acestei constrîngeri a logicii care împiedică orice contradicție, dar, spre deosebire de tine și de
[Corola-publishinghouse/Science/1461_a_2759]
-
echitabil cu diferiții săi interlocutori. Dar cum acționează posturile și expresia facială a jurnaliștilor asupra percepției noastre despre persoana intervievată? Într-o situație în care este dificil să judeci de unul singur (adesea cunoștințele noastre despre mizele politice sunt prea fragmentare pentru ca noi să putem face o analiză precisă a celor spuse de politician), ne bazăm pe indiciile periferice care ne influențează judecata. Influența reacțiilor celuilalt asupra judecății noastre ia uneori forme surprinzătoare. Astfel, în aprilie 2007, ziarul Washington Post a
[Corola-publishinghouse/Science/1849_a_3174]
-
găsit sfârșitul, așa cum au hotărât scriitorii într-o carte de benzi desenate (Superman 75), dar a renăscut rapid sub forma a patru personaje diferite, fiecare întruchipând o caracteristică majoră a originalului. Deși mai puțin interesanți decât prototipul, acești urmași, reprezentări fragmentare ale supereroului, sunt o dovadă că oamenilor nu le place ca supereroii să moară odată ce au devenit parte integrantă a culturii lor. Pe de altă parte, crearea acestor personaje, deși deliberată, vine în sprijinul argumentului conform căruia în cultura noastră
Efectul de bumerang: eseuri despre cultura populară americană a secolul XX by Adina Ciugureanu [Corola-publishinghouse/Science/1423_a_2665]
-
poate întruchipa alegoric promisiunea Paradisului sau teama de Infern. Nu în ultimul rând, orașul este un text plin de mistere, care așteaptă să fie descoperit. Contrar credinței în marile narațiuni, specifică secolului al XIX-lea, povestea care generează orașul este fragmentară, discontinuă și dislocată, creată din imagini tranzitorii, efemere, care apar și dispar rapid. Exemplul pe care îl dă Benjamin în sprijinul afirmației sale este acela al "Proiectului Arcadelor" din Paris. Exploratorul contemporan, precum flâneur-ul ciudat în căutare de distracție sau
Efectul de bumerang: eseuri despre cultura populară americană a secolul XX by Adina Ciugureanu [Corola-publishinghouse/Science/1423_a_2665]
-
Hollywood-ului, dar și a strălucirii și paradisului tropical, se află un vulcan-fântână, care erupe spectaculos noaptea din 15 în 15 minute. La suprapunerea narațiunilor și a firmelor care, după opinia lui Benjamin, ar transforma orașul în text, se adaugă caracterul fragmentar al experienței urbane, care, pentru adevăratul fizionomist, poate funcționa ca memorie spontană sau se poate transforma într-o recunoaștere dialectică, reciprocă a trecutului și a prezentului. O a treia caracteristică specială a Las Vegas-ului este starea sa aparte de
Efectul de bumerang: eseuri despre cultura populară americană a secolul XX by Adina Ciugureanu [Corola-publishinghouse/Science/1423_a_2665]
-
cele americane: Manhattan și Podul Brooklyn, Hollywood (studiourile MGM), motocicleta Harley Davidson și sticla de Coca-Cola. Astfel, trecutul, prezentul și viitorul, civilizațiile antice și cele moderne, miturile și poveștile imaginare alcătuiesc împreună o metana-rațiune care unește, dar și subminează povestirile fragmentare ale fiecărui spațiu tematizat. Realitatea grotescă a designului tematic subminează nu numai ordinea socială, ca în carnavalul lui Bahtin, dar și cultura înaltă în general și, de fapt, orice fel de ierarhie culturală. Mitul subminează istoria, kitsch-ul, arta, povestirea
Efectul de bumerang: eseuri despre cultura populară americană a secolul XX by Adina Ciugureanu [Corola-publishinghouse/Science/1423_a_2665]
-
la Humboldt sau Leibniz, numele lui Saussure rămîne legat de geneza lingvisticii moderne. Deși a publicat foarte puțin (la 21 de ani Mémoire sur le système primitif des voyelles dans les langues indo-européennes, 1878, teza de licență și unele studii fragmentare), Saussure a avut o influență enormă asupra lingvisticii. Trei elevi ai lui Saussure, Ch. Bally, A. Sechehaye, A. Riedling, folosind notițele de la cursurile ținute de Saussure la Geneva în 1906-1907, 1908-1909, 1910-1911 și amintirile de la orele maestru-lui, au reușit să
by Daniela Rovenţa-FrumuŞani [Corola-publishinghouse/Science/1055_a_2563]
-
à récits, a cărui unică certitudine constă în a fi narat (Notre seule certitude c'êst d'ętre narré Paul Ricoeur). Narațiunea a existat în orice societate; ca și metafora pare să fie peste tot. Uneori activă și evidentă, alteori fragmentară și ascunsă, ea subîntinde nu doar ficțiunea literară sau conversația, ci și pro-iectele cotidiene, planul unei întreprinderi, intriga cinematografică. Producerea de narațiuni este strategia care ne permite să facem lumea inteligibilă, fiind un model esențial de organizare a datelor. Întrebat
by Daniela Rovenţa-FrumuŞani [Corola-publishinghouse/Science/1055_a_2563]
-
percepțiile raționalității, ci respingerea oricărei norme, a normei însăși, în toate planurile, desigur reușitele fiind în plan estetic, începând cu Nietzsche. Postmodernismul literar a debutat ca frondă față de tradiție, față de clasic, sfârșind în nihilismul textualist, în jocul gratuit de semnificații fragmentare, de tip puzzle, sensul fiind reconstruibil aleatoriu de fiecare cititor interesat (Marino, 1969). Postmodernismul în sens mai larg are reflexe în mișcări sociale rebele de tip hippy, în unele secte religioase ce cultivă izolarea socială și abandonul vieții ca soluție
ECONOMIA DE DICȚIONAR - Exerciții de îndemânare epistemicã by Marin Dinu () [Corola-publishinghouse/Science/224_a_281]
-
poate să cuprindă chipul persoanei și activitatea reflexivă a acesteia. Un alt tip de imagine poate fi crearea unui prim-plan al activității propriu-zise (acest cadraj apare atunci când ne concentrăm pe însăși activitatea reflexivă). Putem avea însă și o imagine fragmentară sau în decupaj (prezentarea anumitor posturi ale unor segmente ale corpului, făcând abstracție de imaginea întregului de exemplu, se surprinde numai imaginea mâinii și a gurii). Aceste maniere de observare și surprindere pot avea unele consecințe negative. Exceptând prima situație
by Cristina Gavriluţă [Corola-publishinghouse/Science/1065_a_2573]
-
unor segmente ale corpului, făcând abstracție de imaginea întregului de exemplu, se surprinde numai imaginea mâinii și a gurii). Aceste maniere de observare și surprindere pot avea unele consecințe negative. Exceptând prima situație, toate celelalte cadraje de bază oferă imagini fragmentare ale corpului atât în plan apropiat, cât și în plan foarte apropiat. Mai mult, se constată o anume ambiguitate între procesul material sau corporal al unei scene. Operatorul care are sarcina de a surprinde în imagini o scenă poate, în funcție de
by Cristina Gavriluţă [Corola-publishinghouse/Science/1065_a_2573]
-
el se situează perpendicular pe axa de acțiune a corpului uman. Mai poate să înconjure corpul uman doar în cazul în care elementul corporal nu efectuează mișcări de rotație. Dacă în cazul unei activități corporale reflexive putem realiza o prezentare fragmentară a corpului, acest neajuns poate fi compensat de unghiul de bază. Operatorul-observator trebuie să se poziționeze față de agentul observației în așa manieră încât să sugereze unitatea corpului, indiferent de distanța la care se află. Cadrul de bază al unor activități
by Cristina Gavriluţă [Corola-publishinghouse/Science/1065_a_2573]
-
conversația decurge asemenea unui mic interviu. Practic, acesta este momentul în care agentul intră în contact cu primele informații despre subiectul său: vârstă, situație socio-profesională, locul de proveniență, natura problemelor care-l preocupă. De altfel, informațiile obținute acum chiar dacă sunt fragmentare și incomplete sunt extrem de prețioase pentru cel ce va încerca mai târziu să deslușească semnele care pot prezice destinul. Sunt cazuri când prezicătorul are timp suficient ca să povestească din experiența sa. Trebuie spus că, atunci când este vorba de unele practici
by Cristina Gavriluţă [Corola-publishinghouse/Science/1065_a_2573]