1,860 matches
-
maniere: una este cea a deriziunii crude, a construcțiilor metaforice și alegorice, îndatorate „teatrului absurdului” (dar mai mult ca procedee și „trucuri”, fără profunzimea și tragismul creațiilor marilor reprezentanți ai curentului), cu ambiții filosofice și morale, însă cu redusă consistență ideatică și relativ modestă ținută artistică, notabile mai mult prin vioiciunea construcției, prin percutanța replicilor, printr-o anumită abilitate de a mânui lirismul și bufoneria; cealaltă este materializată în piesele cu subiect istoric și sens patriotic și moral, în care faptele
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287221_a_288550]
-
artele, mass media (presa, radioul, televiziunea), media interactivă (telefonul), ritualurile și instituțiile prin care acest lucru se realizează. Cultură în sensul arătat mai sus pot avea toate acele comunități care prezintă o identitate proprie și au la bază un capital ideatic cu obiective comune și legături interpersonale durabile. Dacă din punct de vedere medical surditatea reprezintă o scădere mai mult sau mai puțin severă (funcție de gravitatea și sediul leziunii aparatului auditiv) a capacității de recepție și analiză acustică ce afectează limbajul
?Cultura surzilor? ? repere conceptuale by Mariana P?rc?l?bescu () [Corola-publishinghouse/Science/84061_a_85386]
-
din ea decurgând conotații în plan moral și etic, iar elementul estetic, chiar situat într-un plan secundar, își păstrează rangul de constituent al actului operator. Cele zece eseuri înmănunchiate în primul volum investighează, cu simplitate și erudiție, în perimetrele ideatice ale adevărului, bătrâneții, căsătoriei, dragostei, naturii feminine, modestiei, ordinii, prieteniei și, nu în ultimul rând, al prostiei. Cartea de față caută răspunsuri la alt set de întrebări, pe care (ar trebui să) le punem vizavi de bucurie, recunoștință, emoții, zvonuri
Despre muncă şi alte eseuri by Mihai Pricop [Corola-publishinghouse/Science/1398_a_2640]
-
și anumite țări, pe de altă parte, au evoluat de-a lungul timpului. Se poate ca anumite culturi sau sisteme politice ș i i nstituții să fie mai receptive la ideile economice liberale decât altele. O altă problemă a abordărilor ideatice este că, uneori, acestea exa gerează influența pe care ideile o exercită asu pra unor grupări politice, spre deosebire de impactul lor asupra persoanelor in div iduale. Un singur exemplu este suficient pentru a demonstra dificultatea în acest caz. Chile, după lovitura
Globalizarea pieţelor de capital by Boghean Carmen () [Corola-publishinghouse/Science/1194_a_2194]
-
Mondial și după relevarea adevăratului chip al comunismului, omenirea trăiește la modul tragic sentimentul unui sfârșit iminent al omului și al lumii, printr-o nemaivăzută până acum degradare și uitare de sine. În această din urmă consonanță, însă, la nivel ideatic, nu a contat atât de mult, pe cât ne-am fi putut aștepta, experiența carcerală, comună lui Dostoievski și lui Soljenițîn, și nici modul de evocare a acestei experiențe în prima mare carte din literatura rusă concepută de primul ca o
by Cecilia Maticiuc [Corola-publishinghouse/Science/1022_a_2530]
-
mai apropiat de "ecumenismul" și de echilibrul tolstoian. O impresie susținută și de faptul că, spre sfârșitul vieții, copleșit de spectacolul Rusiei haotice și vulgar materialiste pe care a găsit-o la întoarcerea din exilul apusean în 1994, la nivel ideatic, autorul Arhipelagului Gulag pare a privilegia comuniunea cu autorul Jurnalului de scriitor și cu încrederea acestuia în puterea regeneratoare a ortodoxiei ruse, fără, însă, a resuscita ideile dostoievskiene ale panslavismului. Oricum ar sta lucrurile, însă, citind opera lui Soljenițîn și
by Cecilia Maticiuc [Corola-publishinghouse/Science/1022_a_2530]
-
ceva despre modul cum se construiește discursul personajului la nivel tematico-motivațional, la nivel stilistic, sintactic și intonațional. Cu alte cuvinte, în locul inventarierii lexicale, autoarea cărții a ales să investigheze ceea ce Bahtin numește "vocea", căreia îi relevă specificul de emisie, conținutul ideatic și afectiv, dar și strategia de a se raporta la alte voci și de a se articula cu acestea într-un dialog deschis sau ascuns, textual, extratextual și supratextual. O reușită certă a autoarei este identificarea, pe baza manifestărilor vocii
by Cecilia Maticiuc [Corola-publishinghouse/Science/1022_a_2530]
-
un simptom al contactului cu un om din categoria opusă. Însă opoziția fundamentală din această povestire se conturează între viață, spre care se îndreaptă personajul principal, în curs de însănătoșire, și moarte, spre care se îndreaptă Bobrov. În acest context ideatic, fiecărei sugestii de moarte, care vine dinspre bolnavul Bobrov, i se opune sugestia vieții: Ținându-și cu greutate mâna ridicată, luă bancnota, o băgă în buzunar, după care, odată eliberat, brațul îi căzu moale pe genunchi. Iar capul i se
by Cecilia Maticiuc [Corola-publishinghouse/Science/1022_a_2530]
-
Construind decodorul vocii umane, ei vor putea să-l identifice pe "trădătorul" de patrie. Riguroasa arhitectură a romanului se sprijină pe două planuri, care nu se dezvoltă cronologic și se întretaie abia în final, ambele de valoare egală în ce privește încărcătura ideatică. Primul plan (ca apariție în text) are în centru soarta lui Innokenti Volodin. Al doilea plan urmărește personaje și întâmplări din institutul de cercetări științifice Marfino. Deținuții, savanți din diferite domenii (fizicieni, matematicieni, ingineri, filologi), lucrează la două proiecte de
by Cecilia Maticiuc [Corola-publishinghouse/Science/1022_a_2530]
-
sentimentul că e cel mai viguros roman al literaturii române. Poate și pentru că Preda se ocupă de o zonă haotică, neclară nouă, o zonă pe care ne obișnuisem s-o considerăm plină de breșe, dar insignifiantă din punct de vedere ideatic. Și nu-i așa. Poate că totuși rămînem profund ancorați în real, o realitate care ne zguduie, altfel nu-mi pot închipui devălmășia produsă în mine de această carte. Este admirabilă cartea aceasta! Și cred că afirm aceasta și pentru că
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1459_a_2757]
-
planul elaborării unei doctrine a "societății ecleziastice", punct din care se poate observa maniera în care stimulii culturali și spirituali din vremea sa s-au răsfrînt asupra lui Rosmini, creînd un original cadru reformator. De mare interes pentru determinarea filiației ideatice a reformismului lui Rosmini este faptul că el extrăsese informații din Consilium de emendenda Ecclesia și poate că se și inspirase în opera sa dintr-o pagină din Annali muratoriani, în care se vorbea despre plăgile Bisericii pe care Paul
Cele cinci plăgi ale sfintei biserici by Antonio Rosmini [Corola-publishinghouse/Administrative/912_a_2420]
-
a fixat, procedând în același spirit al laconismului de care am amintit înainte. Fiind astfel, ea nu e totuși aridă, și chiar o pură reconstituire istorico-literară, cum este aceea a misiunii diplomatice a lui Vasile Alecsandri, e susținută de tensiuni ideatice care imprimă textului o caracteristică însuflețire. Fără a pierde vreun moment din vedere tema centrală, eseistul recurge des la comparații și asocieri care mărturisesc temeinica sa cultură umanistă. În tot ce susține nu-i simți nicicând vreo ezitare, iar uneori
Amintiri și portrete literare - ed. a 3-a by Gabriel Dimisianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1345_a_2700]
-
unei opțiuni, abilul care slalomează printre „puncte fixe”, șmecherul care evită prostia angajării clare. Deschide toate ușile, având grijă să le lase - pe toate - întredeschise. Ca să iasă sau să reintre, după împrejurări. Omul de marmeladă reprezintă cea mai odioasă lăbărțare - ideatică și morală. Îi prefer pe ultramonarhiști, ultranaționaliști, ultraliberali, ultrastângiști celor care vor să fie, în același timp (sau succesiv) și monarhiști, și naționaliști, și liberali, și stângiști. Într-un fanatic poți lovi ca într-un sac de box rigid, cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
cuprinde, pe lângă poeziile din cele două volume anterioare, și câteva postume, definitivate pentru tipar de autor, texte care surprind prin grija pentru formă, rima și ritmul, ignorate până acum, fiind riguros respectate. Fără să piardă nimic din profunzime, din încărcătura ideatică, poezia devine astfel o incantație plină de dramatism. SCRIERI: Tăgade, București, 1970; Ceremoniile, București, 1978; La marginea împărăției, postfață Mircea Scarlat, București, 1983. Repere bibliografice: Ilie Constantin, „Tăgade”, RL, 1970, 43; Nicolae Baltag, „Tăgade”, „Scânteia tineretului”, 1970, 6671; Dan Laurențiu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287355_a_288684]
-
posibil ca un autor de înălțimea spirituală a lui Eminescu să producă asemenea texte "caragialești", de suspinător de mahala, fie și în regim privat?", adăugând întrebarea cu îndreptățită uimire:"Eminescu un personaj al lui Caragiale?" E aici unul din punctele ideatice pe care eseistul Dan C. Mihăilescu îl ia drept reper în pledoaria pentru o mai dreaptă și mai firească interpretare a acestei producții epistolare. "Important este zice domnia sa să gândim aceste texte în funcție de omul și nu de artistul Eminescu". Fără
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1482_a_2780]
-
seară, să zicem, un buchet de flori albastre ("Înc-o gură și dispare.../ Ca un stâlp eu stam în lună!/ Ce frumoasă, ce nebună/ E albastra-mi, dulce floare!"). O atare stabilire sursologică nu are, evident, nimic în comun cu interpretarea ideatică a poeziei, cu romantismul german, cu Novalis etc. Dar nici G. Bogdan Duică nu fusese interesat de fondul ideatic al poeziei când declara, în 1931, în Buletinul "Mihai Eminescu", cu tot aplombul: "la Eminescu, este așadar o fată frumoasă, nebună
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1482_a_2780]
-
Ce frumoasă, ce nebună/ E albastra-mi, dulce floare!"). O atare stabilire sursologică nu are, evident, nimic în comun cu interpretarea ideatică a poeziei, cu romantismul german, cu Novalis etc. Dar nici G. Bogdan Duică nu fusese interesat de fondul ideatic al poeziei când declara, în 1931, în Buletinul "Mihai Eminescu", cu tot aplombul: "la Eminescu, este așadar o fată frumoasă, nebună, iubitoare. Despre infinit, despre alte înțelesuri, nici vorbă. Iubita era de la sat, de la Ipotești (...) Floare este o floare lirică
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1482_a_2780]
-
lirică fără nici un Novalis". Aflăm aici meteahna dintotdeauna a sursologilor care descoperă, prin cine știe ce înscrisuri vechi, câte un element de realitate concretă ce li se pare de o importanță fundamentală în datarea cutărei sau cutărei opere, incapabili însă a comenta ideatic respectiva creație. Dar să nu ne îndepărtăm de Dicționarul lui Săluc Horvat. De remarcat, cu drept temei, este ultima parte a reperelor bibliografice, în care comentează, tot așa, reținând oarecum telegrafic, toate momentele importante, reperele evoluției cercetărilor și manifestărilor legate
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1482_a_2780]
-
instrument de lucru extrem de util, necesar chiar, pe masa celor interesați de subiectul în sine, realizat după criteriile științifice, frecvente în lumea largă, în realizarea unor asemenea lucrări de uz didactic și chiar mult mai mult decât atât. OPERA. COORDONATE IDEATICE Geta Deleanu * Ștefan Ion Ghilimescu * Călin Teutișan * Cornel Ungureanu * Ioana Vasiloiu * Iulian Costache * Paul Iruc * Alexandru Dobrescu * Dan Mănucă * Adrian Dinu Rachieru * George Popa * Ioan Derșidan * Florin Oprescu * Cornel Munteanu * Sebastian Drăgulănescu * Răzvan Codrescu * George Ene * Rodica Marian FILOSOFIA CULTURII
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1482_a_2780]
-
teme alese, făcând, dincolo de o prestație exegetică propriu-zisă, și o frumoasă activitate de popularizare a vieții și operei poetului, atât de puțin cunoscute, de altfel, azi în masa cititorilor pe care școala îi învață atât de puțin să deslușească sensurile ideatice ale operelor de artă, în schimb atât de mult să urmărerască laturile tehnice ale exprimării artistice. Ștefan Ion Ghilimescu este un critic cu mult bun simț, cu o doză de insinuată ironie, ce înțelege că demersul exegetic azi trebuie să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1482_a_2780]
-
Popovici. Nu vreau să dezvolt acum și aici o analiză a acestora dar trebuie să notez că mai nou venitul pe tărâmul eminescologiei, Călin Teutișan, se așează confortabil în descendență directă prin Ioana Bot și Ioana Em. Petrescu pe orizontul ideatic deschis de cel de al doilea profesor de la Facultatea de Litere al almei mater napocensis. El se angajează în citirea și recitirea operei eminesciene de pe aliniamentele metodei dați-mi voie s-o numesc astfel studiului imaginarului, foarte actuală, ca să nu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1482_a_2780]
-
unor câștiguri teoretice eficiente și spectaculoase în procesul analizei literare. E firesc, așadar, ca exercițiul lor de apreciere a creației eminesciene să pună în evidență un nou Eminescu, așa cum ni-l dorim, de fapt, văzut într-un context al mișcărilor ideatice europene, alături marilor creatori moderni, contemporani lui, supunându-l astfel unei grile competitive de performanță și demonstrând ca atare altitudinea la care se situează expresia poetică, profunzimea gândirii filosofice și, nu mai puțin, poziția de autentic deschizător de drumuri. În
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1482_a_2780]
-
muncă a editoarei, observând "întinsa cunoaștere a epocii", iar în ceea ce privește readucerea în actualitate a postumelor, Dan Mănucă atrage atenția asupra faptului că editoarea "le grupează după un criteriu" ce "contribuie la reconstituirea a ceea ce am putea numi stilul psihologic sau ideatic. Procedeul este acela al arheologului, care nu numai că nu neglijează contextul, dar îl folosește cu larghețe pentru a-și defini obiectul cercetării. Datorită acestui fapt, editoarea a putut realiza lecțiuni corecte, extrem de dificile pentru cine nu cunoaște ansamblul operei
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1482_a_2780]
-
Eminescu rupt de contextul istoric, politic ș.a. al epocii în care s-a manifestat ("O înțelegere a fenomenului literar cere să ne interesăm de viața externă a operei, examinând-o în rama epocii; investigând, adică, fundalul socio-politic și mentalitar, mișcările ideatice antrenând valori, curente și dezbateri, în fine, acea anxietate a influenței de care pomenea stăruitor H. Bloom, identificând legăturile subterane, efectele târzii, metamorfozele etc., participând la metabolismul literar, implicat la redresarea și resemnificarea tradiției"). Studiile lui Adrian Dinu Racheru din
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1482_a_2780]
-
și semnificației umanității în marea dinamică existențială cosmică, având ca sprijin tocmai ideile poetului, pe care le dezvoltă într-un discurs eseistic de rafinament și subtilitate interpretativă. Domnia sa, odată cu atâția alți comentatori ai creației eminesciene, observă că există un fir ideatic foarte pregnant, bine strunit, ce traversează întreaga creație a lui Eminescu, dându-i unitate și consistență. Desigur, poemul Luceafărul este cel ce dă măsura cotei de vârf și în acest sens revenirea constantă asupra discutării lui este întru totul îndreptățită
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1482_a_2780]