1,059 matches
-
de exprimare, ale religiei, presei și de întrunire; ele includeau de obicei și o referire la proprietate, care era, în interpretarea lui Locke, protecția oamenilor liberi. Aceste drepturi au fost exprimate cu fermitate și claritate ca fiind "naturale, sacre și inalienabile, astfel ca această declarație, mereu prezentă înaintea tuturor membrilor corpului social, să le reamintească fără încetare drepturile și îndatoririle lor", pentru a folosi formularea Declarației franceze a drepturilor din 1789. Drepturile erau "explicitate"; ele erau "absolute" (cel puțin în versiunea
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
numit „norme slabe” - locale, contextuale și ele, dar nu total străine de principiul unei normativități universalizabile. Se reclamă insistent, în special de către lumea academică americană „politic corectă”, singura care se mai crede îndreptățită moral să facă judecăți de valoare, dreptul inalienabil la ceea ce aș numi emotivitate vernaculară, parte a dreptului mai vast la tot ceea ce sintagma „stil de viață”, mereu mai cuprinzătoare, desemnează astăzi, de la gimnastică și dietă la Weltanschauung. Totuși, ideea că aproapele tău e diferit nu a fost complet
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
englez. Mizând pe individualism și pe drepturile civice aferente fiecărui cetățean în parte, acest naționalism liberal de sorginte britanică imagina națiunea ca fiind comunitatea politică alcătuită din indivizi autonomi și raționali, înzestrați cu o serie de drepturi social-politice și economice inalienabile. Ideea iluministă de progres s-a încuibat adânc în modelul liberal al naționalismului, așa cum s-a manifestat acesta în Europa apuseană. Figura 9. Modelul apusean de societate națională Sursa: F.O. Ramirez și J. Boli (1987, p. 10) Traversând Canalul Mânecii
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
moderne. Bill of Rights de la 1689 și Declarația de independență a Statelor Unite reflectă ideile sale. Împreună cu autori ca Montesquieu, Locke participă la pregătirea intelectuală a Revoluției franceze. De acum, valori ca viața, liberatea, proprietatea sau justiția imparțială sunt considerate drepturi inalienabile. Încă înainte de Declarația drepturilor omului și ale cetățeanului se răspândește ideea unei legi supreme, care precedă Constituția și orice altă lege. În timpul lucrărilor pregătitoare ale Codului civil din 1804, s-a propus să fie scris, la începutul acestuia: Există un
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
fapt, ca urmare a evoluției și a experienței acumulate, baza formată se poate dezvolta, îmbogăți; dar nu este niciodată definitiv consolidată, asigurată împotriva recăderilor. Iată, poate, motivul pentru care, în anumite momente istorice, aceste achiziții sunt enumerate și proclamate drept inalienabile. De la Carta Drepturilor englezească și revoluțiile americană și franceză și până la Declarația universală a drepturilor omului (1948), dispunem de un set de principii și de reguli, a căror validitate este general recunoscută. Acest ansamblu are o asemenea forță morală, încât
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
mai apreciată decât dependența, bucuria este preferată nefericirii, sănătatea mai de dorit decât suferința...); -firea omului; -voința lui Dumnezeu, care a înscris acea valoare în conștiință (declarația americană de independență de la 1776 proclama: "Creatorul a înzestrat oamenii cu anumite drepturi inalienabile" și "guvernele au fost instituite pentru a garanta aceste drepturi"); -principiile morale, ca cel care interzice să îl considerăm pe celălalt un simplu instrument (un ucigaș poate să moștenească bunurile victimei sale, dacă aceasta l-a desemnat drept moștenitor? Da
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
făcut filosofii Iluminismului? Orice ar fi, europenii au adoptat expresii ca: "Toți oamenii se nasc liberi și egali." Drepturile omului, enunțate solemn în timpul revoluțiilor americane și franceze, s-au sprijinit pe această premisă: oamenii dețin, prin însăși natura lor, drepturi inalienabile și inviolabile care precedă ca validitate orice construcție juridică, orice regulă politică și socială. 4. Democrația. Fundamentele democrației sunt puse o dată pentru totdeauna. Altădată, puterea venea de la Dumnezeu, iar regele domnea în numele Lui. Acum, orice putere emană din suveranitate populară
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
i373, apreciază că limba este în primul rînd o parte integrantă a culturii și, asumîndu-și o opinie cu o răspîndire apreciabilă, consideră că orice limbă este o primă concepție despre lume oferită oricărui vorbitor al ei, un fapt de cultură inalienabilă și specific națională. Fără îndoială că, atunci cînd cineva cunoaște o limbă, are prin ea și o anumită viziune aspra lumii, dar s-ar putea observa că această viziune nu trebuie considerată ca fiind întotdeauna în mod radical deosebită de
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]
-
trăirile lui, cu experiențele lui de viață. Omul redus de Edmund Husserl la o conștiință pur transcedentală, devine o ființă tensionată emoțional și cu o alcătuire completă globală. Astfel, pentru existențialism libertatea devine un dat ontologic, o structură constitutivă și inalienabilă a omului, fiind centrată pe experiența trăită a ființei umane. Pentru Jean Paul Sartre , autorul lucrării Ființa și Neantul, a fi om este echivalent cu a fi liber. Această posibilitate pentru realitatea umană de a „secreta un neant „ este, după
Conceptul de libertate în filosofia modernă by Irina-Elena Aporcăriţei () [Corola-publishinghouse/Science/663_a_1310]
-
în schimb garanția securității și a unei conviețuiri pașnice. Toți oamenii au dreptul natural la auto prezervare. Acest drept nu le poate fi negat, pentru că acest lucru ar însemna însăși negarea existenței. Acest drept poate fi însă limitat, pentru ca drepturile inalienabile ale tuturor oamenilor să poată exista. Aceste limitări sunt codificate sub forma unor legi. Omul are de la natură drepturi inalienabile, nu există însă și o lege naturală; pentru că legea, presupune o limitare a libertăților, se sprijină pe un acord liber
Conceptul de libertate în filosofia modernă by Irina-Elena Aporcăriţei () [Corola-publishinghouse/Science/663_a_1310]
-
le poate fi negat, pentru că acest lucru ar însemna însăși negarea existenței. Acest drept poate fi însă limitat, pentru ca drepturile inalienabile ale tuturor oamenilor să poată exista. Aceste limitări sunt codificate sub forma unor legi. Omul are de la natură drepturi inalienabile, nu există însă și o lege naturală; pentru că legea, presupune o limitare a libertăților, se sprijină pe un acord liber și egal, pe scurt — pe un contract. În starea naturală, toți oamenii tind să-și asigure în modul cel mai
Conceptul de libertate în filosofia modernă by Irina-Elena Aporcăriţei () [Corola-publishinghouse/Science/663_a_1310]
-
prin "disciplină", "obișnuință", "rutină", "meserie"). Mîna care scrie: un Destin. Al celui care își scrie și își descrie întruna Uimirea". Irina Mavrodin pune în conexiune uimirea și ambiguitatea. Pentru definirea ultimei apelează la Roman Jakobson: "Ambiguitatea este o proprietate intrinsecă, inalienabilă, a oricărui mesaj centrat asupra lui însuși, pe scurt, este un corolar obligatoriu al poeziei. Nu numai mesajul însuși, dar și destinatorul și destinatarul devin ambigui. Supremația funcției poetice asupra funcției referențiale nu obliterează referința, dar o face ambiguă". Și
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
Cetății Vecinice, îngerul din Apocalips să fi sunat întîia trîmbiță chiar în aceste timpuri; și să fi început să se dărîme această parte din Soarele Consolator. Dar numai ca o dreaptă încercare a închinătorilor Feței înșelătoare. Cei vrednici de harul inalienabil al poeziei vor învia în și mai înalte lumi". Avem și astăzi destui literați care clamează moartea poeziei, cu totul spre paguba lor. Neîncrezător în statutul liric al diverselor curente ce bîntuiau epoca, futurism, dadaism etc., se delimitează: "Poezia e
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
capitalismului liberal: ea reprezenta stîlpul de susținere în lupta pentru dreptul la viață, pentru opțiunea preferențială a săracilor și a clasei muncitoare, pentru libertățile omului, pentru toleranță, dar și pentru sprijinirea comunității și controlul judicios al pieței. Subsidiaritatea susținea statutul inalienabil al familiei ca cea mai importantă celulă socială, apăra drepturile locale și încuraja numeroase forme locale de implicare comunitară, mergînd pînă la o diversitate întreagă de planuri federaliste. Recunoașterea ființei umane drept o creatură imperfectă a implicat refuzul categoric al
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
alături de alcool, vine tot din scenariul șamanic unde inhalarea de ierburi genera extaz (ek-stasis, însemnând, în grecește, "ieșirea din sine") și e foarte bine că azi e stigmatizat și scos din spațiul public. Trebuie totuși să recunosc aici și dreptul inalienabil al fiecăruia de a alege singur, și să salut faptul că legiuitorul român a evitat discriminarea scandaloasă din SUA, lăsând ca, în baruri, să existe spații și pentru fumători, așa cum e normal. Módele occidentale (cum este azi lupta împotriva fumatului
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
de a se întoarce la casele și proprietățile pe care au fost nevoiți să le părăsească; în finalul rezoluției se face apel că toate statele și organizațiile internaționale să se implice în sprijinirea poporului palestinian în redobândirea tuturor acestor drepturi inalienabile, soluționarea problemei palestiniene reprezentând un proces important în efortul colectiv pentru pacificarea întregii regiuni a Orientului Mijlociu. În aceeași notă, Consiliul de Securitate al ONU a reconfirmat recomandările făcute de Adunarea Generală adoptând Rezoluția 363651 (la 29 noiembrie 1974) prin
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
totuși două principii unanim acceptate ca exigențe incontestabile (în mod rezonabil) ale demnității umane: 1) principiul potrivit căruia fiecare viață umană este intrinsec și egal valoroasă (i.e., principiul egalității umane fundamentale); și 2) principiul că fiecare persoană are o responsabilitate inalienabilă pentru alegerea și realizarea valorilor pe care le dorește în viața sa (i.e, principiul responsabilității/libertății individuale) (Ronald Dworkin, Is Democracy Possible Here? Principles for a New Political Debate (Princeton University Press, Princeton, 2006), p. 160). Pe de o
[Corola-publishinghouse/Science/84953_a_85738]
-
nefastă conform căreia o cultură română sau oricare alta poate fi condusă, dirijată sau organizată doar prin decrete, dispoziții și directive, prin indicații prețioase și ideologie de stat, dintr-un centru unic. Cultura are specificul, autonomia și dinamica sa proprie, inalienabilă. Cultura trebuie lăsată să funcționeze liber, în spirit pluralist, într-o societate și structură politică pluralistă, unde drepturile omului sunt integral respectate în toate compartimentele sale. Odioasa cenzură să rămână doar o tristă amintire ! Va trebui, din această cauză, să
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
ține de cuvânt, a fi punctual, a răspunde la scrisori, a fi politicos sau cât mai puțin mârlan posibil, nu este nici pe departe o pretenție exagerată, un semn de snobism sau de distanțare socială voit superioară. A avea dreptul inalienabil la viața ta particulară și a te purta în consecință, a dispune cum crezi de cuviință de timpul tău liber, face parte din standardele cele mai generale, dar și mai profunde, ale civilizației europene citadine. Sunt, de fapt, lucruri foarte
Pentru Europa: integrarea României: aspecte ideologice şi culturale by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/872_a_1583]
-
1946 " Imediat după victoria repurtată de popoarele libere asupra regimurilor care au încercat să aservească și să degradeze persoana umană, poporul francez proclamă din nou că orice ființă umană, fără deosebire de rasă, de religie sau de credință, posedă drepturi inalienabile și sacre. El reafirmă în mod solemn drepturile și libertățile omului și ale cetățeanului, consacrate prin Declarația drepturilor din 1789 și principiile fundamentale recunoscute prin legile Republicii. "El proclamă, în afară de aceasta, ca fiind în mod deosebit necesare timpului nostru, principiile
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
Țel, Tudor Zăganu. Inegale, scrierile lui Ț. au relevanță mai cu seamă când este vorba despre proza. Astfel, românul Turnuri în apă, radiografie a mediului boem ieșean al anului 1918, evocă nostalgic o lume apusa, căreia i se surprinde culoarea inalienabila, oferindu-se totodată și un document cu privire la imaginea orașului distrus de război. Prin intermediul protagonistului, Gabriel Donici, tânăr pictor de talent, Ț. se apropie de dramă creatorului conștient de harul sau, dar constrâns de lipsuri materiale și excedat de alegerea pe
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290121_a_291450]
-
țărilor noastre în ansamblu, întocmirea balanțelor materiale necesare pentru cele mai importante ramuri ale economiei, urmărirea realizării planurilor comune etc. Apare evident faptul că adepții acestei concepții socotesc faptul că planificarea economiei naționale este unul din atributele fundamentale, esențiale și inalienabile ale suveranității naționale ale statului socialist, fiind instrumentul prin care acesta își realizează principalele sale obiective politice și social-economice. Construcția economiei socialiste, stabilirea direcțiilor principale și a ritmului ei de dezvoltare, modificarile în structura socială ce decurg din aceasta, ridicarea
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
cu diferite niveluri de dezvoltare și tradiții naționale va genera, fără îndoială, o și mai mare diversitate de forme concrete ale construcției socialiste. Este ceva absolut firesc. După cum confirmă însă viața, se mențin și își păstrează forța trăsăturile fundamentale generale inalienabile ale revoluției socialiste și construcției socialiste. Experiența cumulată a dezvoltării socialismului mondial convinge, în speță, de următoarele: • Problema de bază a revoluției rămâne în continuare problema puterii. Sau puterea clasei muncitoare, care acționează în alianță cu întregul popor muncitor, sau
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
pe cursurile sale universitare. Dreptul la via?? al statelor mici (Bucure? ți, 1916) reafirm? credin? a lui Iorga �n faptul c? orice na? iune, mare sau mic? , este o entitate organic? vie, indestructibil? , av�ndu?? i locul �n ierarhia lumii, cu drepturi inalienabile. Lucrarea 3 Maiu 1915 (V? lenii de Munte, 1915) face apologia Adun? rîi de la Blaj a rom�nilor din Transilvania din 1848. La question roumaine en Autriche et Hongrie (Bucarest, 1915) trateaz? problemă majorit?? îi rom�ne? ți din Transilvania ? i
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/959_a_2467]
-
lor. Doar o experien?? de secole, o mo? tenire comun? , o realitate comun? tr? it? �mpreun? de? a lungul timpului pot constitui justificarea unei aspiră? îi motivate spre suveranitate. �n cadrul unei Europe Unite, fiecare comunitate autentic? trebuie s? aib? dreptul inalienabil ? i necontestat de a tr? i dup? propriile ei tradi? îi ? i dorin? e �n structuri autonome ? i extrem de descentralizate. �ntr? o astfel de Europ? Unit? , �un na? ionalism sinuciga? � (cum numea Iorga �Noul na? ionalism� al Extremei drepte) este de neconceput
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/959_a_2467]