2,113 matches
-
lucrez la o nouă piesă, cu un titlu în engleză, The Windharp („Harpa de vânt”), și sper să o termin în primăvara următoare. Personajul principal este un visător, un inventator care a obținut patentul pentru producerea unei mori de vânt insolite. Cu forța sa de convingere, inventatorul a reușit să-i prindă în plasa respectivei idei și pe alții, devenind el însuși un monoman. Orbiți de acest vis, oamenii au investit în el, așa cum niciodată nu și-ar fi permis să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
logice și cu jocuri de limbă reprezintă stadiul deplorabil al declinului ei. Apetența pentru contradicții și obsesia pentru calambururi e semn de degenerescență cronică, iar filosofii nu nasc aporii decît atunci cînd mintea lor nu mai poate surprinde nici o nuanță insolită. În fine, a treia confuzie privește starea de spirit a filosofiei, care e cu totul alta decît cea cerută de lumea bancurilor inteligente. Filosoful trebuie să aibă un ochi contemplativ cu deschidere spre tainele lumii, iar nu o umoare cabotină
Hohotul filosofilor by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6775_a_8100]
-
care nu cunosc defel profesia aleasă de odrasle. Gradul acesta de valabilitate universală îl vizează și Soția mea-i actriță în care Yvan Attal - aici autor total - și-a pus la bătaie propriul menaj cu Charlotte Gainsbourg, pentru o incursiune insolită în același univers al cineaștilor, dar nu numai. Eroul pe care-l interpretează este gazetar sportiv și brusc devine gelos și nu doar excedat de popularitatea soției. Eforturile sale de a se vindeca de suspiciune îi sînt contracarate de avansurile
Lumea filmului în oglindă by Irina Coroiu () [Corola-journal/Journalistic/15754_a_17079]
-
toate acestea filmul are capacitatea de a te lansa într-un montaj tulburător al secvențelor prin care o identitate se face și se desface, un film în care confruntă publicul cu dimensiunea complexă a unui aparat represiv privit din unghiul insolit al unei rotițe defecte în sistem. Wiesler citește la un moment dat poeziile lui Bertold Brecht, ascultă muzica lui Albert Jerska și cel mai bun text dramatic, al dragostei altora, al vieții altora, trăită cu toată intensitatea celui pe cale de
Sonată pentru oameni buni by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/9779_a_11104]
-
atât de precisă încât devine cinică, se petrece un fapt neobișnuit, pentru care nu există o explicație logică, el aparținând deci domeniului fantastic, ceea ce oamenii acceptă fără uimire. Realismul magic aplicat la realitățile sociale din comuna Vintileasa oferă un amalgam insolit și captivant, tratat cu o ironie conținută. Se folosesc adesea și trimiteri la tehnicile „textualizării”, într-o epocă de discuții obsedante despre modul de alcătuire a unui text. În Cântarul, de exemplu, Agripina Popescu descoperă în piață că un cântar
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286513_a_287842]
-
vată”. După definiția lui Eugen Simion, poetul, „bolnav de suavități” și aflat în perpetuă transă, descoperă minunea mai ales acolo unde semenii săi nepoeți nu văd nimic ieșit din comun. De altfel, a revela miracolul cotidianului și al obișnuitului, a „insolita” banalul este o veche misiune a poeților. U. o preia cu uneltele sale în versuri simple și muzicale, în care se aude și vocea altora, de pildă a lui Octavian Goga din Cântece. Pretextul pentru o asemenea revelație cu vibrări
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290395_a_291724]
-
Moldaviae”ce i-a adus elogiile Academiei din Berlin; ilustrul naturalist Emil Racoviță, primul roman ajuns în Antarctica; matematicienii de marcă Gheorghe Vrânceanu și Grigore Moisil; doctorul Grigore T. Popa, reputat specialist în anatomie comparată; dramaturgul Victor Ion Popa și insolitul Constantin Tănase cu umorul său ascuțit, viguros, sănătos, inconfundabil; Alexandru Ioan Cuza, domnitorul Unirii. Toate aceste valori compun pentru VASLUI matricea unei identități inconfundabile, de o nesecată vigoare, o identitate ce poartă cu sine un foarte bogat și neprețuit tezaur
Istorie pe meleaguri vasluiene by Gheorghe Ulica () [Corola-publishinghouse/Science/1250_a_2316]
-
de magie neagră. Premisa teoretică a nuvelei predispune, ca și în Omul din vis, la depășirea lejeră a firescului, a verosimilului. Prozatorul exploatează această deschidere îndeosebi în direcția fantasticului terifiant, redescoperind convențiile literaturii romantice, dar folosindu-le într-o convergență insolită și modernă. În confruntare cu un subconștient insidios și agresiv trăiesc și personajele nuvelei Somnul, anticipând intransigența morală a eroilor lui Camil Petrescu, ca și dureroasa autoscopie a celor din proza lui Anton Holban. Omul care și-a găsit umbra
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288781_a_290110]
-
spiritul constructiv al ideologiei marxiste etc., etc.”. Aprecierea la adresa lui L. Rusu este puțin ironică: „L. Rusu are, astfel, meritul de a redeschide «problema Maiorescu», argumentând [...] valabilitatea contribuției acestuia în cultura română, dar observațiile sale, pertinente și întemeiate, coexistă cu aprecieri insolite, ca acea apropiere stabilită între mentorul junimismului și... Engels” (pp. 144-145). G. Ivașcu i-a fost asistent lui Iorgu Iordan în perioada interbelică, iar, după război, a lucrat nu doar în presă, ci și în organismele guvernamentale, de exemplu în
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
în 1981, că poate fi invocată lipsa spațiului tipografic, ci, mai degrabă, în aceste cazuri, este valabilă opinia lui M. Nițescu exprimată mai sus. în 1983, Sorin Alexandrescu, nevoit să se refugieze la Amsterdam, în Olanda, a publicat un studiu insolit Junimea: discours politique et discours culturel, apărut într-un volum omagial la Groningen, editor fiind I.P. Culianu. Avem de-a face în acest caz cu o interpretare modernă, interdisciplinară, care, dincolo de talentul incontestabil al autorului, era prea mult ca model
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
și a politicilor tribale care populează acest univers. Nu este o neglijență, ci o opțiune. Chiar pentru cei care denunță birocratizarea și etatismul excesiv, soluția reală este tot ierarhică. Ei propun, de fapt, o bizară descentralizare „de la centru” și o insolită constrângere, de ordin administrativ, a inabilităților democratice. Deci potențialul client al ofertei este tot statul, mai precis ministerul, ipostaziat în persoana domnului Marga. Diagnosticul dat învățământului românesc nu flatează personalul didactic, care ar fi neplăcut surprins să-și descopere în
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
de tradiție slavonă în ultima manifestare de amploare și - împreună cu elevii săi - un privilegiat moment „sintetic” în evoluția așa-numitelor „arte minore” de la noi. Se crede că mitropolitul ar fi intervenit, înrâurind nemijlocit planul și stilul arhitectural original (prin proporțiile insolite și armonioase, gustul subtil, tinzând la spiritualizarea elementelor decorative) al ctitoriei sale de la Dragomirna, lăcaș pe care îl va înzestra cu capodopere de artă manuscrisă și miniaturistică, semnate de el însuși, alături de pleiada de artiști formați aici. Majoritatea, cu destin
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286493_a_287822]
-
redactat înainte de 1945 și păstrat în manuscris, coboară în timp spre anii copilăriei, aducând în prim-plan vechiul neam al Solacolilor, cu numeroasele lui încrengături de rudenie, pe fundalul Bucureștilor de la sfârșitul veacului al XIX-lea, cu întreg picturalul și insolitul lor. Memorialistul este adesea furat, cu sau fără voie, de jocul, aparent aleatoriu, al unor evenimente pe care le retrăiește cu intensitate. El face să prindă viață o avalanșă de întâmplări, anecdote, aduceri-aminte. Le adaugă izbutite schițe de portret ale
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289777_a_291106]
-
sentimentalismul și îl persiflează, scoțând de aici cu totul alte efecte decât cele banalizate de o întreagă falangă de epigoni romantici. Deși nu ajunge până la desființarea efuziunii lirice, umorul său izbutește să coloreze altfel emoția, să îi dea o notă insolită, în care frapează îmbinarea de surâs și melancolie, de veselie și tristețe, de comic și tragic. Revelatoare este tonalitatea din Rapsodii de toamnă, o adevărată tragicomedie a ființelor plăpânde și neajutorate, surprinse de venirea iminentă a iernii. În cadrul viziunii fabulistice
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290228_a_291557]
-
modului în care lumea civilizată finlandeză s-a interesat de literatura și cultura țării noastre, și, în același timp, de ecoul pe care cultura și literatura finlandeză l-a trezit de-a lungul timpului în sânul societății românești. Din această insolită pasiune s-a născut într-un timp foarte scurt subiectul cărții de față, pasiune concretizată în cele din urmă în paginile lucrării pe care noi o salutăm cu extremă căldură, dat fiind faptul că ea a dus la realizarea primei
[Corola-publishinghouse/Science/84965_a_85750]
-
poemul Polifem și Galateea (1982) al lui Góngora, vădind deopotrivă talent poetic și erudiție. Limbajul marelui liric al barocului spaniol, printre cele mai inovatoare și încifrate, considerat de mulți intraductibil, este convertit în versuri pline de muzicalitate, păstrând intacte simbolistică insolita, bogăția aluziilor, sintaxa aparte. Urmărind deopotrivă echivalarea sensului și familiarizarea cititorului român cu universul marelui spaniol, volumul, distins cu Premiul Național al Spaniei pentru transpunerea scriitorilor spanioli în limbi străine, cuprinde un studiu despre temele și sursele lui Góngora, impactul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288492_a_289821]
-
ușor de manipulat), care, încercând să nu o supere cu nimic, devin mai buni, mai solidari, mai productivi. Dorind să fructifice impresiile călătoriei în Japonia și SUA, P. le dă o formă romanescă. Americana îndrăgostită (1920) e o poveste oarecum insolită, făcând loc mai ales ideilor și atitudinilor feministe. Celelalte două volume ale ciclului - Cuceritorul de inimi (1921), Vândută de propria-i mamă (1922) - sunt însăilări de peripeții ale unor personaje care de care mai ieșite din comun, autorul abandonând orice
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288894_a_290223]
-
lui Ionel Lăcustă-Termidor, parabolă sarcastică, exsanguă a lumii pe dos, mizând pe truvaiuri funambulești și paradoxuri împinse până la absurd, ca la Urmuz. Aceeași plăcere a evadării fanteziste, dublată de combustia la rece a speculațiilor auctoriale, se manifestă, într-o configurație insolită, în Orașele înecate. E o primă performanță a literaturii science-fiction românești, după alte câteva încercări în acest gen, ca, de pildă, Oceania lui Al. Macedonski. Cartea, un „basm futurist” (G. Călinescu), imaginează un timp al răcirii și morții soarelui, când
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285184_a_286513]
-
Unele dintre prozele adunate în Povestea primăverii se resimt de influența sadoveniană, în prezentarea cu discreție a unor „dureri înăbușite” ori a unor pasiuni puternice, sfârșite tragic. Nuvelele din Iedera sunt inspirate, în schimb, de scriitori străini, ele aducând personaje insolite (un dandy, un dresor de circ) și un mediu cosmopolit, descris cu precizie și cu un aplomb rar la noi în epocă. Notă aparte între scrierile lui G. face Domnița Fărănume prin stilul său înflorit, bogat în pasaje plastice ori
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287286_a_288615]
-
manipulate politic care o prefigurează pe cea din perioada crizei și a înfloririi nazismului (Metropolis de F. Lang, 1926). Cît despre forma expresionistă, aceasta se bazează pe folosirea clar-obscurului, a jocului agitat și plin de grimase al actorilor, a costumelor insolite și a unui decor angoasant ce reprezintă un peisaj urban cu străduțe străjuite de case șubrede. În al doilea rînd teatral, care, încă înainte de 1914, a fost puternic influențat de estetica expresionistă a operelor lui Georg Kaiser, Fritz von Unruh
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/964_a_2472]
-
Fata hogei). Dobrogea, în schimb, mai picturală, va inspira, în rama pitorescului decor, ceva mai multă libertate epică. Drumurile pleacă din și se întorc - aici - la Hasiduluc. Pulsul domestic al culei strămutate, cu dichis, din Oltenia protejează, ca într-un insolit falanster, mâna de coloniști așezați în provincia de la marginea mării, ispitiți de schimbare, pe când ferma cea mai nouă confruntă Orientul din preajmă cu un model al rigorii. Cărți de pioasă evocare sunt Plaiuri oltenești, Trecutul viu, amintind de ținuturi și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285258_a_286587]
-
morții cotidiene. SCRIERI: Pedale de hârtie, Cluj-Napoca, 1994; PoemeșinimiC, Cluj-Napoca, 1996; Poeme de sedus realitatea, Cluj-Napoca, 2000. Repere bibliografice: Florin Lazăr, „Pedale de hîrtie”, ECH, 1995, 6-9; Andrei Grigor, Sau poet sau nimic, L, 1996, 38; Gheorghe Mocuța, Un onirist insolit, „Arca”, 1996, 10-12; Bucur Demetrian, Spre un orizont al viziunii, R, 1996, 10-12; Victor Cubleșan, Poeme și nimic, ST, 1996, 11-12; Carmelia Leonte, D’ale matematicii, CRC, 1997, 7; Ștefan Borbély, Imperiul pustiei, PSS, 1997, 1-2; Ioan Moldovan, La a
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288887_a_290216]
-
trupe a ieșit o memorialistică nu lipsită de calități. S. este un teatrolog cu o cultură respectabilă și cu o bună priză la text și la punerea în scenă. Prima lucrare reprezentativă, Personajul în teatru (1966), propune și câțiva termeni insoliți, chiar dacă nu îndeajuns de tehnic definiți: „talentul personajului” (potențialul marilor personaje de a permite interpretări noi, în funcție de epocă, mediu sociocultural, talent regizoral și actoricesc) și „cultura rolului” (pregătirea culturală a actorului, cunoașterea epocii în care evoluează personajul interpretat etc.). Lucrările
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289670_a_290999]
-
Vladimir Streinu observă ritos: "Prin niciuna din liniile literaturii sale, Mateiu Caragiale nu se dovedește fiul lui I. L. Caragiale." Propoziție discutabilă, ca orice judecată estetică, ceea ce nu ne împiedică astăzi să acceptăm acest frumos paradox critic. Accentul analizei cade pe insolitul și misterul prozei mateine: "Recunoaștem peste tot, în periodicitatea paginilor, în fastul misterios al încăperilor descrise, în imaginația somptuoasă, în gustul pentru bogăția decorativă, în viziunea decadențelor mărețe, în parada unei fabule a grandoarei, în toată opera, ca și în
Un senior al spiritului VLADIMIR STREINU Eseu critic by TEODOR PRACSIU, DANIELA OATU () [Corola-publishinghouse/Science/91676_a_92912]
-
de simțul nuanțelor, dirijată de un gust sigur, de o puternică personalitate și de o solidă cultură, mai ales în direcția culturii franceze și exprimată cu mult talent literar." Tânărul Nicolae Manolescu (în " avea " de aniă recenzează în "Contemporanul" cartea insolită și atât de utilă a lui Vladimir Streinu, Versificația modernă care tocmai apăruse: "observațiile criticului cu privire la tipurile de vers, la natura versului românesc, analizele și comparațiile lui sunt magistrale." În ", Ion Biberi publica un volum compozit de dialoguri cu personalități
Un senior al spiritului VLADIMIR STREINU Eseu critic by TEODOR PRACSIU, DANIELA OATU () [Corola-publishinghouse/Science/91676_a_92912]