1,265 matches
-
pe seama compoziției chimice și evoluției creierului. Totuși, simt nevoia să insist: pentru Desdemona, perifescența era ca o mare de căldură ce o inunda dinspre abdomen și radia spre piept. Se răspândea ca potopul inflamabil de 90 de grade, al unui lichior de mentă finlandez. Pompând cu eficiență În două glande din gât, Îi incingea obrajii. Și apoi căldurii Îi veneau alte idei și Începea să se răspândească spre locuri unde o fată ca Desdemona n-o lăsa să ajungă, așa că ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
să ducă toate astea? Numai la disensiuni familiale, la meciuri de țipete și la inimi frânte. De revelion, În timp ce Milton și Tessie ciocneau de Anul Nou cu pahare de Cold Duck, Capitolul Unsprezece și Meg trăgeau câte-o dușcă de lichior de malț Elephant și ieșeau să mai tragă câte-o țigară cu marijuana. Milton spuse: ― Știi, m-am gândit să facem În sfârșit călătoria aceea În vechea patrie. Am putea să mergem acolo și să vedem satul lui papou și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
acasă, iar pentru ea, atât de mult timp, nu fusese decât un nume de cocteiluri dulci: Malibu Breeze, Malibu Rum Splash, Malibu Twister, Malibu Smash... chiar și Midnight Flight to Malibu, cel mai bogat În calorii dintre toate: o treime lichior Blue Curaçao, o treime cremă de banane, o treime rom de cocos Malibu®, stins cu suc de ananas. Bun! John Lennon o Întâlnise pe Yoko Ono la deschiderea unei galerii, În 1966, atras fiind de cuvântul scris mare, „da“, de pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
câștig bine venit. Cunoscând cine plătește consumația, se prezentă În fața lui Tony Pavone făcându-i o plecăciune. „Vă stau la dispoziție...” Polipeanu interveni. „Sunt de părere să bem câte un păhărel...tot de Coniac franțuzesc...” „Iar domnișoara...?” „Un pahar de lichior ar fi bine venit”. Patronul aduse comandă În același timp cu o altă originală sticlă de Coniac, pe care o așeză cu oarecare pedanterie În mijlocul mesei. Justifică gestul, zâmbind. „Dacă nu se bea, o plătesc eu...!” Tony Pavone privi chiorâși
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
La o baladă a drumarilor Stau drumarii lângă drum Ca țânțarii lângă fum. Unii beau câte-un lichior, Alții sforăie cu spor. Câte unii stau senini Și se uită la mașini, Făcând bancuri, bunăoară, Când se rupe-o planetară. Iar când drumul este gata Și le face șeful plata, Iată, a căzut și bruma. Dar, un ordin chiar
La o balad? a drumarilor by VASILE FILIP () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84156_a_85481]
-
ce se poate aduna: făină, stafide, praf de lapte, cafea, mere, ciocolată, aspirine, valium, semințe de mac. Și bineînțeles toate cerealele: grâu, porumb, orz, ovăz, orez. Un loc aparte în clădirea numită și „templul“ o aveau sticlele de whisky, coniac, lichior, gin, vin, votcă, țuică și altele. Ideea lui Zaharel luase proporții fantastice. Porumbița, sub imperiul admirației, fusese imprudentă și-l ceruse pur și simplu de bărbat pe Zaharel care, năucit de atâta succes, răspunsese că era o mare onoare pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1993_a_3318]
-
e minunat. Și arătă în direcția balconului. Se poate, nu-i așa? întrebă ea, iar Iag, înșfacă rapid și duse în balcon o măsuță rotundă acoperită cu un mileu de dantelă. O luă cu tot ce era pe ea: prăjituri, lichiorul verde într-o sticlă de cristal și niște păhărele roșii, a căror gravură amintea de niște vitralii turcești văzute din spate. - Cu plăcere, Sofia Petrovna, se întoarse Iag spre Sonia, ținând măsuța în mâini și punând-o apoi jos ca să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2163_a_3488]
-
care apunea; era bombat ca un gălbenuș de ou crud și, deși mușcat de acoperiș, se vedea în întregime, de parcă ar fi străpuns cu flacăra lui de la un capăt la altul podul casei vecine. — Permiteți-mi să vă torn puțin lichior, Sofia Petrovna, spuse Iag, poftindu-ne să ne așezăm și umplând păhăruțele roșii, în timp ce tropăia de zor pe tabla cu care era acoperită podeaua balconului. Ca să spun drept, nu știam că vă întâlniți cu Vadim. Și doar suntem prieteni. Vă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2163_a_3488]
-
un cuvânt, nu știu cum a dres-o Vadim. V-a telefonat, v-a trimis o scrisoare, nu știu, dar eu n-aș fi fost în stare de nimic după așa o noapte. Sonia, care ținea paharul la gură și sorbea din lichior, făcu un „mmm“ de protest, dădu din mână de parcă s-ar fi înecat și, cu paharul Ia gură, se înclină spre masă ca să-l pună jos pe mileu. — Nici pomeneală, spuse ea râzând, cu buzele încă umede. De unde ați scos
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2163_a_3488]
-
fericit și stupid), când spre Sonia. Treptat, ochii lui decolorați, la început holbați la auzul declarației Soniei, apoi absenți din cauza încordării interioare, luară o expresie șireată. — Permiteți-mi, totuși, Sofia Petrovna, spuse el și, luând păhărelul și dând pe gât lichiorul, făcu mișcarea de clătire a gurii, de parcă ar fi băut un elixir pentru dinți pe care îl va scuipa imediat. Permiteți. Mi se pare că ați spus ceva despre flori, despre un bilețel și altele. Ei, dar cum a fost
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2163_a_3488]
-
apoi să mi-l coboare. Cred că era în trimestrul trei al anului întâi, când, la o reuniune școlară organizată de profesorul de franceză Axentoi, considerat zbirul liceului, l-am invitat pe acesta să cinstească împreună cu noi un pahar cu lichior sau cu mastică. Cu toată euforia și bunăvoința noastră inconștientă, băutura a fost confiscată imediat, iar peste noi s-a abătut un val de amenințări care cuprindeau: eliminarea temporară, tunsul părului zero și scăderea notei la purtare până la 7. A
MEANDRELE DESTINULUI by SORIN-CONSTANTIN COTLARCIUC () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1596_a_2962]
-
gata... După ce ne-am ospătat, bătrânul m-a făcut atent: Și acum, știi zicala... Fie omul cât de mic, după masă doarme un pic. Să nu te abați cu o iotă de la spiritul zicalei. Așa voi face, mai ales că lichiorul sfinției tale îmi face semne îmbietoare către culcuș... Somn ușor, fiule! Cred că am să dorm ca un copil după baie. Nu mă îndoiesc. Profitând de căldura tomnatecă, am luat un lăicer și m-am dus pe malul pârâiașului... Cât
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/548_a_763]
-
de un câine credincios pierdut și regăsit. Pascalopol îl conduse pe Felix, ținîndu-l mereu afectuos de braț (se întîlniseră pe Calea Victoriei), și în curând se aflară pe scaune, unul în fața altuia, în biroul moșierului. Acesta turnase în două păhărele un lichior verde. Pascalopol tuși de câteva ori ca un orator care are trac, se plimbă prin casă, iar Felix stătea cu inima puțin strânsă, ca un vinovat care se așteaptă la un rechizitoriu. Pascalopol, după ce bău două păhărele, repede, se hotărî
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
nevoie de domnișoara Otilia, ea e micul meu vițiu sentimental. Dacă nu pot fi un amant, rămân totdeauna un neprețuit prieten și părinte. Pentru voi amândoi. Așa să mă crezi. Zicând acestea, Pascalopol își mască emoția bând un păhărel de lichior și se-ntoarse către Felix ca spre o persoană pe care nu vrei s-o mai reții. Felix strânse mâna călduros lui Pascalopol, acesta i-o strânse și mai tare și se despărțiră amândoi cu sufletul G. Călinescu invadat de
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
botul calului. Voi n-aveți nimic aici, nu gătiți? se adresă Stănică Otiliei, care îl privi speriată, umilă. Nemaiașteptând răspunsul, Stănică începu să caute prin dulap, trântind ușile. Găsi, împinse în fund, sticle cu vin înfundate, prăfuite, o sticlă de lichior și un salam bine uscat, neînceput. Erau, probabil, daruri de-ale lui Pascalopol. Toți, afară de Felix și Otilia, se așezară foarte bine dispuși în jurul mesei, iar Olimpia se apucă să taie tacticos salamul. - Taie-l mai gros, protestă Stănică, să
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
genul președintele-are-de-gînd-să-bombardeze-Japonia-și-Will-Smith-e-singurul-care-poate-salva-lumea. Ci la micile secrete obișnuite, din viața de zi cu zi. Iată, de pildă, cîteva secrete spuse așa, la Întîmplare, primele care-mi vin În minte: Geanta mea Kate Spade e o imitație ieftină. Îmi place la nebunie lichiorul, cea mai puțin cool băutură din univers. Habar n-am ce Înseamnă NATO. Sau, măcar, ce e. Am 58 de kile. Și nu 52, cum crede prietenul meu Connor. Deși trebuie să spun, În apărarea mea, că, atunci cînd i-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
gîndit uau, ce bine arată. E foarte Înalt și blond, fiindcă e pe jumătate suedez, și are niște ochi albaștri incredibili. Așa că, atunci cînd m-a invitat În oraș... — ... Întotdeauna, Înaintea unei Întîlniri cu un tip, beau un păhărel de lichior, ca să-mi treacă nervozitatea... — Connor e un băiat extraordinar. E pur și simplu extraordinar. SÎnt o fată foarte norocoasă. Toată lumea vorbește extrem de frumos despre el. E blînd, sufletist și e un tip de succes, și toată lumea ne spune mereu că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
de diferită e mașina asta de toate mașinile În care am intrat vreodată. — Stai bine ? zice Jack. Da ! Foarte bine ! Vocea mea e doar un scîncet nervos. — Emma, spune Jack. O să ne distrăm de milioane. Îți promit. Ți-ai băut lichiorul pre-Întîlnire ? De unde știe... A, da. I-am spus-o În avion. — Da, adevărul e că da, recunosc. — Mai vrei puțin ? Deschide barul și văd o sticlă de Harvey’s Bristol Cream așezată pe o tavă de argint. — Ai pregătit-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
uluită. — Nu, e băutura mea preferată. E atît de serios, că nu mă pot abține și izbucnesc În rîs. Hai că beau și eu cu tine, zice, dîndu-mi un pahar. N-am mai băut niciodată. Își pune un deget de lichior, ia o gură și e atît de șocat că aproape mă Împroașcă cu restul. Vorbești serios ? — Îhm, ce bun e ! Are gust de sărbătoare, de Crăciun ! — Mie mi se pare că are gust de... Clatină din cap. Dar mai bine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
cameră și Încep să-mi dau cu rimel și la ochiul celălalt. CÎteva clipe mai tîrziu, aud un ciocănit discret În ușă. — Intră ! zic, așteptîndu-mă să fie Lissy. Dar În ușă se află Jack, care Îmi Întinde un pahar de lichior. — A, mersi ! spun recunoscătoare. Chiar Îmi prinde bine o băutură. — Stai liniștită, că nu intru, spune politicos. Nu, nici o problemă. Stai jos ! Îi arăt În direcția patului, dar acesta e acoperit de un maldăr de haine. Iar taburetul de la măsuța
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
cel mai de bine... continuă Jack. — Tu ești ! Chiar tu ! — ... citește rapid coperțile unor cărți cu pretenții și spune că le-a citit... — Puteam să jur că n-ai citit Marile Speranțe ! spune Artemis triumfătoare. — ... se dă În vînt după lichior... — După lichior ? spune Nick, Întorcîndu-se de-a dreptul oripilat. Doar nu vorbești serios. — E Emma ! Încep să strige cei din partea opusă a camerei. E Emma Corrigan ! — Emma ? spune Katie, privindu-mă uluită. Dar... dar... — Ba nu e Emma ! spune brusc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
de bine... continuă Jack. — Tu ești ! Chiar tu ! — ... citește rapid coperțile unor cărți cu pretenții și spune că le-a citit... — Puteam să jur că n-ai citit Marile Speranțe ! spune Artemis triumfătoare. — ... se dă În vînt după lichior... — După lichior ? spune Nick, Întorcîndu-se de-a dreptul oripilat. Doar nu vorbești serios. — E Emma ! Încep să strige cei din partea opusă a camerei. E Emma Corrigan ! — Emma ? spune Katie, privindu-mă uluită. Dar... dar... — Ba nu e Emma ! spune brusc Connor, rîzÎnd
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
Zice nu știu ce despre ultimul autobuz și că n-o să mai aibă niciodată Încredere În tine. — Te caută cineva de la departamentul de publicitate al Harvey’s Bristol Cream, intervine și Caroline. Vor să știe unde să-ți trimită o sticlă de lichior cadou ? — Dar de unde mi-au aflat numele ? De unde ? Deja mi s-a dus buhul ? Secretarele noastre n-au altă treabă, decît să-i informeze pe toți cei care sună despre cine e vorba ? — Emma, tatăl tău la telefon, spune Nick
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
răcit, apoi le umplem cu creier fiert și frecat cu sos alb - sare și lămâie. Le presărăm cu cașcaval ras și le lăsăm la cuptor până se gratinează. Rețeta nr. 66 Cocktail de portocale Ingrediente: 2 linguri votcă, 2 linguri lichior de piersici, 30 ml suc de ananas, 30 ml suc de portocale, cuburi de gheață. Mod de preparare: Se omogenizează toate ingredientele de mai sus și se servesc în pahare de cristal alb cu gura paharului lat și se așează
350 Re?ete culinare din Moldova lui ?tefan cel Mare by Denisa Rodica GOLDBACH [Corola-publishinghouse/Journalistic/84371_a_85696]
-
98 (grade) pe care îl diluăm cu 500 ml apă. Lăsăm căpșunata 5 zile cu alcoolul în ea. Apoi o strecurăm în sticle de sticlă nu de plastic și o păstrăm la loc răcoros 3 - 4 ani. Este ca un lichior natural pentru Doamne, care se păstrează ani de zile dacă nu se bea... Rețeta nr. 73 Un platou tradițional țărănesc ca antreu Ingrediente și mod de prezentare: Pe un platou de ceramică de Horezu mare se așează următoarele preparate tradiționale
350 Re?ete culinare din Moldova lui ?tefan cel Mare by Denisa Rodica GOLDBACH [Corola-publishinghouse/Journalistic/84371_a_85696]