1,515 matches
-
de a acționa. Nenorocirile noastre ne vin dinlăuntru. Res humanae nu sunt îndeplinite, deși sunt sarcini pe care Creatorul le-a dat celei mai reușite dintre creaturile sale. Nefolosind divinul Intellectus, omul se prăbușește în ignoranță; ignorând puterea acelei Voluntas mirifice, omul nu ajunge la binele suprem; uitând că dispune de agendi facultas, omul nu alege liber. Astfel încât cele trei res humanae - filosofia, religia și politica - ies strâmbe. Dar ele pot și trebuie amendate, îndreptate. Odată trezită spiritual, omenirea se poate
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
eroilor rabelaisieni. Dar, cum veți vedea, grobianul s-ar putea naște foarte bine în societate, urmând principiile „pedagogiei negative” sau ale „pedagogiei non-directiviste” din a doua jumătate a secolului XX.) Comenius însă a gândit cu totul altfel - am putea spune, mirific. Iată cum începe capitolul XV din Pampaedia: Mi s-a părut cu totul oportun să inserez un capitol despre școala morții, chiar dacă unele observații referitoare la aceasta au fost făcute în diferite locuri la școala bătrâneții: 1. pentru că, acolo, s-
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
de noi.Conform unei concepții vechi lumea apare dispusă spațial, pe o spirală,pe care lumea noastră are o poziție medie pe axa macrocosmos-microcosmos, sau la jumătatea distanței dintre lumea malefică și cea benefică. Urcarea și coborârea pe căile circulației mirifice se poate face în mod ritual, doar pe această arhicunoscută axis mundiașezată în spirală și numită popular axa RaiIad. Ascensiunea se poate face pe o scară subtilă amplasată către arborele cosmic (bradul sau mărul), și acolo se stabilește cine este
Consideraţii etno-geografice asupra procesului de locuire pe teritoriul comunei Ţibăneşti by Margareta Negrea Văcăriţa. () [Corola-publishinghouse/Science/669_a_1288]
-
produc perturbații atmosferice; numai cele malefice, atunci când urcă pe spirală în sus, produc vârtejuri (furtuni) în urma lor, uneori destul de dăunătoare oamenilor. Acestea din urmă sar repercuta în fenomenele de dezorientare pe drumurile din zona La Iezer.Aceste aspecte, descriind căile mirifice trasate pe pământul românesc, sunt relevante asupra substratului cultural autohton, ceea ce a înțeles și ilustrat Constantin Brâncuși sub forma complexului monumental de la Tg.Jiu, consacrat eroilor din războiul de reîntregire a neamului (mai importantă fiind Coloana Infinitului). Pe acel loc
Consideraţii etno-geografice asupra procesului de locuire pe teritoriul comunei Ţibăneşti by Margareta Negrea Văcăriţa. () [Corola-publishinghouse/Science/669_a_1288]
-
a unor noi valori. Junimismul inaugurează un adevărat model instituțional, care, perpetuându-se, își va proba și ulterior, în mod repetat, eficiența. Formula c.l. junimist - emblematică pentru debutul procesului de modernizare a culturii și literaturii române, ancorat într-un mirific illo tempore al unei „vârste de aur” și învestit așadar cu o valoare simbolică întemeietoare - este recognoscibilă în funcționarea tuturor c.l. românești importante ce s-au succedat după epoca marilor clasici și a maiorescianismului. Este o formulă care se
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286162_a_287491]
-
moldovean” și, general, sunt „pelerin”. Termin cu o mare nedumerire. Mănăstirea Prislop este amplasată într-un fel de fund de sac, ascunsă între niște dealuri prea mari ca să poată fi numite coline, prea mici pentru a fi munți. Zona este mirifică, defrișările masive abia la început. Drumul până la mănăstire traversează două sate, Silvașul de Jos și Silvașul de Sus, care par a fi așezate acolo de la începuturile lumii. Nimic nu pare a se fi schimbat aici. Ba nu, mă înșel, încep
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
măiestria în arta construcției. Vara, acoperișurile zincate reflectau lumina solară cu atâta strălucire, încât te orbeau. Tot vara, în fața fiecărei case râdeau grădinițele cu flori. Alte flori încântătoare împodobeau fațadele construcțiilor, încât îți făcea impresia că te afli în peisajul mirific al câmpiei andaluze. O frumusețe! Acești oameni deportații iertaseră nedreptatea care li se făcuse. Au aruncat la coșul de gunoi al istoriei mânia, ura și răzbunarea, luând viața așa cum este: cu suișuri și coborâșuri. Mergeam într-o formație cel puțin
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
Tonitza, Racoviță, sur prinși, toți aceștia, nu în reci atitudini statuare, ci în firescul, în omenescul, în natu ralețea felului lor de-a fi. Asta îi făcea apropiați celor care-o ascultau, familiari, credibili, minunat de vii. Viața aceasta strălucitoare, mirifică, ar fi putut să înghețe, desigur, în imagini convenționale de album de nu era umorul neîntrecutei povestitoare, inteligența, talentul ei de-a învia oameni și vremuri. Acestea trecuseră și în scrisul ei, aceste haruri narative, vreau să spun, și mai
Amintiri și portrete literare - ed. a 3-a by Gabriel Dimisianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1345_a_2700]
-
prospere. Eu n-am apucat, din păcate, vremurile bune ale orașului, dar știu despre ele de la cei care le apucaseră: părinții, bunicii, unchii și mătușile mele, toți brăileni get-beget, trăitori în tinerețea lor într-o lume care mie îmi apărea mirifică. Nu va fi fost chiar așa, în realitate, dar era, în orice caz, o lume în care nu se punea pentru nimeni, în termeni dramatici, problema pâinii de fiecare zi. Unii aveau mai mult, alții mai puțin, firește, dar de
Amintiri și portrete literare - ed. a 3-a by Gabriel Dimisianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1345_a_2700]
-
încerca să o descriu: Liniște... Afară e ceață. Micuțul squar s-a schimbat în chip feeric: mici crăcuțe, subțiri și negre, presărate cu perle de apă transparente pe un fond cenușiu-mărgăritar. S-ar zice: o stampă japoneză... Față de acest peisaj mirific, cerul mediteraneean rămâne banal în frumusețea și azurul său. Cețurile au mai mult farmec. Totul este bizar și straniu, dar nu te mai miri de nimic, doar, poate - de lucrurile simple. Dar nici de acestea, căci ajungi la concluzia că
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]
-
din cele două râuri, „al Doamnei“ și „al Târgului“, ce curgeau prin preajmă, de o parte și de alta a casei. După căldurile și plictisurile bucureștene, era o viață cu adevărat paradiziacă... Iar într-una din zile, atrași de viziunea mirifică a muntelui Mateiaș, ce se înălța verde și piramidal pe fundalul albastru al cerului, chiar în spatele uneia din cele patru ferestre ale turnului, am plecat dis-de dimineață cu Mihai și, ieșind pe jos prin capătul târgului, am ajuns până la poalele
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]
-
nu mele patro nilor se identificau cu firmele prăvăliilor. Dom nul Ru leta ținea merceria. Domnul Modern era patronul cinematografului și al hotelului. Domnul Marcațării era patronul feroneriei La Marca Țării. Nume de om avea numai domnul Blecher, pa tronul mirificului maga zin de sticlărie unde o însoțeam pe mama cu enormă încântare, pentru că soarele aprindea mici curcubeie iri zate în rafturile de sticlă, în cristalele bacara, în statuetele de Sèvres. Domnul Blecher avea un fiu bolnav, țintuit la pat, despre
Toamna decanei: convorbiri cu Antoaneta Ralian by Radu Paraschivescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/592_a_1297]
-
și Mișu Vintilă din Reșița. Tabăra s-a desfășurat în condiții excelente. Ne-am împrietenit din prima zi. Timpul frumos ne-a permis să lucrăm în aer liber, să facem plimbări în împrejurimi chiar și cu barca. Zona și peisajul mirific au fost pentru noi o sursă de inspirație și totodată ne-a dat putere. Astfel fiecare dintre noi a pictat între 3-5 lucrări. Mișu Vintilă se interesa insistent de demersurile făcute pentru realizarea taberei. Expoziția, cu lucrările realizate în această
Aventuri în insula naivilor by Mihai DASCĂLU , Gustav Ioan HLINKA , Costel IFTINCHI () [Corola-publishinghouse/Memoirs/316_a_626]
-
După salonul de iarnă au urmat pregătirile pentru cea de-a treia ediție a taberei de creație, devenită de acum tradițională. Locul de desfășurare a taberelor va rămâne, pentru mulți ani de acum înainte, debarcaderul UCMR de la Văliug, cu împrejurimile mirifice, cu lumina soarelui oglindită în unduirile lacului și multitudinea culorilor pădurii. La această a treia ediție a taberei au participat: Lia Popescu și Cristina Renard din Timișoara, Gheorghe Felecan din Cluj, Daniela Cornea din Brașov, Viorica Ghenghea din Bârlad, Rodica
Aventuri în insula naivilor by Mihai DASCĂLU , Gustav Ioan HLINKA , Costel IFTINCHI () [Corola-publishinghouse/Memoirs/316_a_626]
-
public în presă. La vernisajul expoziției, sala a fost din nou neîncăpătoare, aproape toți cei prezenți, unii veniți doar din curiozitate, după ce aflaseră din presă că tabăra aceasta devenise internațională, au avut plăcerea să participe la o expoziție deosebită. „Decorul mirific în care s-a desfășurat acest „atelier de creație în aer liber”, a contribuit din plin la sensibilizarea artistică. S-a colaborat strâns, atmosfera a fost creatoare, s-a lucrat mult, condiția taberei a fost ca, la plecare, fiecare participant
Aventuri în insula naivilor by Mihai DASCĂLU , Gustav Ioan HLINKA , Costel IFTINCHI () [Corola-publishinghouse/Memoirs/316_a_626]
-
pornindu-se ninsoarea adevărată. Ci dintr-o dată și foarte des, cu fulgi mari și apoși de parcă, la semnul cuiva, peste fațada sumbră a capelei s-ar fi rostogolit în valuri o pânză de voal de o albeață imaculată. Era extraordinar, mirific. (Cineva din mine înregistra, pentru mai târziu, spectacolul.) Totul nu a durat decât câteva zeci de secunde. Nu mai văzusem niciodată și n-aveam să mai văd așa ceva. Când am intrat în capelă - încetase: la fel de brusc cum începuse. A fost
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
care n-o pot despărți de România literară, deși cu puțin înainte se mutase la Secolul 20) iar în luna decembrie a aceluiași an - fatidic - și Marcel Mihalaș. În vara anului următor, s-a stins, într-o noapte sărbătorească, cu mirifice transmisii de fotbal internațional, George Ivașcu, directorul revistei. Până la urmă s-a dovedit că, într-adevăr, la România literară moartea a preferat ochii albaștri. Să fi fost o simplă întâmplare prăpădul de la România literară? o strictă chestiune de destin individual
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
de siguranța pe care numai libertatea aceasta mi le poate da; aici nimeni nu mă urmărește și nu mă supraveghează. Metamorfoză De când locuiesc la Tomis, am parte de vise miraculoase. În somn călătoresc prin toate lumile posibile și contemplu metamorfoze mirifice ce se desfășoară sub ochii mei fascinați. Aia mi-a povestit basmul cu un fiu de împărat care, printr-o vrajă, fusese transformat în porc. În vis, am retrăit aceeași transformare: mâinile mele au devenit picioare de animal, pielea mi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]
-
a călători dincolo de hotarele lumii; am simțit trebuința de a mă alipi de moarte ca să intru în posesia timpului infinit. Sulmona De dimineață, Iris, zeița curcubeului, mă primește tandră pe plajă, arătându-mi puritatea culorilor după ploaie. Sunt aceleași imagini mirifice care, copil fiind, la Sulmona, îmi umpleau ochii, orbindu-mă cu atâta lumină: o lumină colorată și strălucitoare, care-mi copleșea inima de bucurie. Arbiter elegantiarum Azi am fost în grajd să mulg caprele. Nefiind în stare să le stăpânesc
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]
-
din vecinătatea vestitei Câmpii de la Rovine unde, grație juristului junimist Mandrea, și-a petrecut, la conacul acestuia, două luni de vară în anul 1878, lucrând lejer la traducerea primului volum de documente Hurmuzachi și plimbându-se reconfortat printr-o natură mirifică înconjurătoare) încredințat că "aerul de aici și căldura sufletească a oamenilor, istețimea lor și înțelegerea lor, îmi vor prinde bine pentru o vacanță sortită să-mi șteargă rănile trupești și să-mi redea puterile sufletești". Secretarul boierului îi lămurește Țărăncii
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1482_a_2780]
-
este aici lirica eului, un lirism al treptelor devenirii, al "trecerii și petrecerii" sale pe acest pământ binecuvântat al Bucovinei, pe sub soare și luceferi. Temele majore sunt natura, iubirea, timpul. Confesiunea, meditația, evocarea din catrene (cele mai multe) și distihuri recreează toposul mirific al Bucovinei: casa strămoșească leagăn al copilăriei, pridvorul, grădina, fântâna, livada, lunca, pădurea, obcinile, potecile tainice, "de soare pline", plaiul, brazii, "răchitele bătrâne", teiul singuratic, "pomii în floare", banca veche de sub nuc, iazul, poiana, macii însângerând câmpurile grele de rod
ÎNTÂMPLĂRI NEUITATE... DIN SATUL MEU, COSTIŞA by RĂDUŢA VASILOVSCHI-LAVRIC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1232_a_1872]
-
Sf. Andrei, Crăciunul, Anul nou, Sânzienele, Sf. Ilie etc. Alte descântece Oriunde s-ar fi aflat și în orice timp ar fi fost, omul a simțit nevoia să viseze, să-și creeze o lume imaginară, cu spații feerice și personaje mirifice. De multe ori a apelat la puterea divină, pentru a-și vindeca rănile trupului sau ale sufletului. Așa au apărut și descântecele. Ca peste tot, la țară, se găseau bătrâne care-și asumau anumite potențe vindecătoare. Am aflat că, la
ÎNTÂMPLĂRI NEUITATE... DIN SATUL MEU, COSTIŞA by RĂDUŢA VASILOVSCHI-LAVRIC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1232_a_1872]
-
centură de siguranță. Norocul meu era nesperat de generos, cerul era senin, vizibilitatea de o claritate de excepție, fără nici o tulburare, fără nori la orizont. Cei doi piloți erau amabili, vorbăreți, îmi explicau cu bunăvoință ce zone survolam. Imaginile erau mirifice, culmea satisfacției am înregistrat-o când, după Alpi, pe care îi admirasem și câte puțin îi și vizitasem în perioada celor aproape trei ani, cât fusesem membru al delegației române, la Geneva, la a doua fază a Conferinței pentru Securitate
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1535_a_2833]
-
amăgire - închipuit de verdele colinelor care străjuie cetatea Iașului cu ziduri naturale, și de albastrul cerului senin, și de aerul uneori argintiu, alteori auriu ce amestecă, asemenea unui pictor maestru, pasta generoasă, de sorginte divină, și o așterne pe pânza mirificului spațiu. Întăresc spusa de mai sus: nu orice privire poate vedea albastrul dealurilor ieșene. Să te poți bucura de acest privilegiu, se cere să ai ochi de artist. Adică sensibilitate și har. Privirea imaginativă este apanajul artistului, dar nu poate
Iaşii dealurilor albastre by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1211_a_1919]
-
soț. Asta nu înseamnă însă că nu trebuie să-i iubim la fel de mult ca și până acum. Aștept cu nerăbdare un semn de la tine. VI Îmi scrii, dragul meu, că te afli într-o oarecare dilemă privind următorul popas în mirificul peisaj din jurul Iașilor. De astă dată ai încredere în mine, că am să te conduc prin locuri nespus de frumoase. Cred că ai să observi îndată că atunci când pentru noi orice distanță era tangibilă nu știam ce se ascude după
Iaşii dealurilor albastre by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1211_a_1919]