1,114 matches
-
a lui c, mc ca măsură a puterii v (adecă masa multiplicată cu repejunea finală ridicată la pătrat e egală cu mărimea puterii de cădere); {EminescuOpXIV 954} deci v (puterea de cădere) = md (masa multiplicată cu ridicarea) sau = mc (masa multiplicată cu repejunea finală ridicată la patrat). Legea conservării puterilor vii o găsim întemeiată în legea generală a indestructibilității cauzelor. Vedem în cazuri nenumărate că o mișcare încetează fără a fi produs o altă mișcare sau o ridicare de sarcină. Dar
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
întrebări și a noi soluții. Ultimul orășean știe mai mult decât un primar de țară. Cunoașterea a apărut între zidurile cetății. Satul s-a mulțumit totdeauna cu sufletul... Avântul industrial a dezvoltat în națiunile moderne o complexitate de forme noi, multiplicate proporțional febrei de industrializare. Cine măsoară ce a fost Germania înainte de procesul ei de industrializare, început pe la 1830, în timpul realizării Uniunii vamale, și ce a devenit în urmă - este obligat să recunoască un salt, care a ridicat o națiune pe
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
ar putea să se facă ele însele responsabile. Așa, nimeni nu poartă vina falimentului nici unei revoluții. Istoria întreagă mi se pare un nonsens dacă revoluțiile nu sânt considerate puncte culminante, față de care războaiele se totalizează într-un apocalips, reversibil și multiplicat de imbecilitatea umană. Dacă aceea ce ne place a numi istorie nu este neutră semnificațiilor, atunci Revoluția franceză înseamnă pentru Franța mai mult decât sutele de războaie, prin care n-are rost să mai știm ce a tot pierdut și
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
în casă. Îți e atât de aproape. La anul mori. Pa! Spectacolul regizat de Radu Afrim stă sub semnul spectrelor și al prezențelor încă vitale și mereu vulnerabile. Fratele-spectru al morții, familia spectrală, care bâjbâie în întuneric ca o siluetă multiplicată ce duce cu ea umbra dinaintea sfârșitului, prietenii-spectre sexuale. O atmosferă mortambulă acoperă fiecare scenă ca și cum punctul zero e de mult prezent în spațiul alb, clinic, neutru, vitalizat excelent de proiecțiile video nostalgice - peisajele cu nori și păsări, ironic erotice
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2166_a_3491]
-
În astronava pustie. — Unde ești, Norman? Știu că ești pe acolo, pe undeva. Te simt, Norman. Norman traversă bucătăria, trecând pe lângă masa cu cutiile goale de Coca pe ea și ieșind apoi pe ușa masivă, În compartimentul de pilotaj. Imaginea multiplicată a lui Beth părea că-l privește de pe toate ecranele consolei. — Norman, știu unde ai fost. Ai fost În sferă, nu-i așa, Norman? Apăsă pe pupitrul consolei cu latul palmei, Încercând să deconecteze ecranele. Nu reuși: imaginea persista. — Norman
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
validitate ale contractului de vânzarecumpărare comercială e bazată pe art 948 Cod Civil și are drept scop cauza. Scopul contractului constă în obiectul urmărit la încheierea contractului. În cadrul contractelor de vânzare — cumpărare comercială regulă este repetabilitatea în vederea obŃinerii de profit multiplicat. Pornind de la acest aspect în temeiul articolului 966 Cod Civil „obligaŃia fără cauza sau fondată pe o cauză falsă, sau nelicită, nu poate avea nici un efect” putem sune că scopul contractului trebuie să fie real. Falsitatea cauzei atrage nulitatea relativă
CONTRACTUL DE VÂNZARE CUMPĂRARE COMERCIALĂ by Mihai Vintilă () [Corola-publishinghouse/Administrative/676_a_2693]
-
Banquo în urma șirului de regi care defilează prin fața lui Macbeth îi certifică acestuia autenticitatea închipuirilor sale. Căci, atunci când îl zărește, nu se poate reține să exclame: „Now I see’t is true...”. Iar viitorul ia pentru el chipul acelei imagini multiplicate a lui Banquo, cel ce încheie cortegiul regilor, dintre care ultimul, al optulea, poartă o oglindă reflectând alți nenumărați regi, ca și cum apele oglinzii ar fi răsfrânt la nesfârșit fantoma lui Banquo. Spectralul în noaptea istorieitc "Spectralul în noaptea istoriei" Teatrul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
ci și fantome care se întorc să bântuie „camera memoriei”. Căci „Infanteria cenușie” pătrunsese deja, încă din copilărie, în „Sărăcăcioasa Cameră a Imaginației”. Când mărșăluiește acum pe scenă, ea reprezintă nu numai un regiment polonez, ci și armata de spectre multiplicate ale tatălui. Spațiul teatrului lui Kantor, așa cum el însuși îl definește 1, este spațiul în care flăcările ce mistuie casa capătă dimensiunile unui incendiu apocaliptic. Ruinele clădirii, grămăjoara de resturi rămase după dezastru și adunate în mijlocul scenei figurează, prin chiar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
și materialitate, joc în care vede adevărata esență a teatrului, Genet va apela și la un alt procedeu, cel al imaginii reflectate în oglindă, făcând din el un soi de metaforă geamănă cu aceea a mormântului gol. În Balconul, oglinzile multiplicate devin echivalentul mormintelor multiplicate, iar „camera cu oglinzi” ia locul mai vechii camere „a aparițiilor”. Repetatele răsfrângeri ale imaginilor anulează, în cele din urmă, realitatea, instalând o „absență solemnă”, care transformă încăperea într-o anticameră a morții. În arhitectura spațiului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
care vede adevărata esență a teatrului, Genet va apela și la un alt procedeu, cel al imaginii reflectate în oglindă, făcând din el un soi de metaforă geamănă cu aceea a mormântului gol. În Balconul, oglinzile multiplicate devin echivalentul mormintelor multiplicate, iar „camera cu oglinzi” ia locul mai vechii camere „a aparițiilor”. Repetatele răsfrângeri ale imaginilor anulează, în cele din urmă, realitatea, instalând o „absență solemnă”, care transformă încăperea într-o anticameră a morții. În arhitectura spațiului Marelui Balcon, înlănțuirea și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
luat pe sus și i-a suit până în nori. [...] Ca prin farmec, ploaia a încetat și nourii cei negri s-au îndreptat, buluc, spre miazănoapte” (109, p. 179). în exemplele semnalate sau comentate mai sus - numărul lor poate fi ușor multiplicat, dată fiind larga răspândire a motivului - observ rolul jucat de fete- fecioare în scenariul mitico-epic în discuție. Prezența și aportul personajelor feminine în cadrul acțiunii de „legare” a monstrului pare să introducă o semnificație erotică. Nu întâmplător, ele trebuie să fie
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
Maicii Domnului se încheie cu această promisiune : „Cine va scrie această sfântă carte și o va purta la dânsul, acela om va avea milă de la Dumnezeu” (27, II, p. 127). Mă opresc aici cu exemplele. Numărul lor poate fi ușor multiplicat. în limbaj popular, carte este un cuvânt polisemantic. În prin- cipiu, orice obiect care conținea un text sau chiar numai litere, sau însemne putea fi numit carte : scrisoare (epistolă), document, ordin emis de o autoritate (de aici, expresia „ai carte
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
progresiv, în care rolurile de sursa și receptor sunt permutabile. Nivelul de control al receptorului față de candidatul emițător este ridicat atunci cand funcționează răspunsul (feedback-ul) între cele două concepte, cănd discursul este reciproc între ambii participanți la dialog (dublu sens), multiplicat (la participanții dialogului) în discursul public (trei direcții). Se constată un nivel scăzut de control al receptorului atunci cand sursă acționează într-un singur sens (monolog), cănd între sursă și destinatar dialogul este receptat în ambele direcții și un răspuns controlat
by IONELA CARMEN BOŞOTEANU [Corola-publishinghouse/Administrative/1115_a_2623]
-
Inițiatorii celei dintâi reviste școlare din Rădăuți sunt Mihai Horodnic, Iftimie Galan, Tit Cârsteanu și Octavian Munteanu. Precedată de un caiet intitulat Mugurul, revista este realizată la început prin mijloace proprii, scrisă de mână cu o frumoasă caligrafie și apoi multiplicată. Tehnoredactor: Mihai Horodnic. Desenator: Eugen Prelipcean. Caligraf: Ion Negură. Ulterior, revista este imprimată la Tipografia văduvei Blondowski, Tipografia „Unirea”, Tipografia „Arta” din localitate sau chiar la Botoșani, la Tipografia Ion Cojocaru, unde apare numărul din februarie-martie 1927 (Vezi și Iulian
PESTE VREMI…ISTORIA UNEI GENERATII – PROMOTIA 1952 – by Vasile I. Schipor () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91807_a_93275]
-
apropii fragmentul despre Iuda din Călătoria lui Brendan de sursa lui directă, dar în general necunoscută, Apocalipsa lui Pavel, sursă fără de care fragmentul respectiv nu poate fi înțeles în toată adâncimea teologică. * Opresc aici șirul exemplelor, care pot fi oricând multiplicate, lăsându-vă pe dumneavoastră să trageți concluzia cuvenită. Dacă nu avem nimic de pierdut ignorând apocrifele, atunci textul meu n-a avut nici un rost și munca mea a fost zadarnică. Dacă existența apocrifelor nu are nici un rost, atunci munca tuturor
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
în acest fel s-o citesc. Eram la Viena, invitat la o așa-zisă masă rotundă, cincisprezece-douăzeci de scriitori europeni, să ne spunem părerea despre relațiile noastre cu publicul și cu lumea în care trăim. Intervențiile erau scrise dinainte și multiplicate, pentru ca îndată după ce luai cuvântul, în pauză, toată lumea să le poată reciti. Chiar din primele ore a luat cuvântul un critic literar, cunoscut sub numele, dacă nu mă înșel, de doctorul Mayer. A vorbit și a intervenit de nenumărate ori
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
vorba despre diamante, cum sugerează autorul prin titlul cărții, ci de podoabe confecționate din sticlă. Este greu de înțeles cum poate să creadă cineva că adevăruri de ordinul evidenței, cunoscute și acceptate de toată lumea, sunt reflecții proprii, demne să fie multiplicate (prin tipărire) și difuzate. Este exact ca în bancul în care li se explică polițiștilor că puieții de pomi trebuie plantați „cu verdele-n sus“. Vasile Fetescu îi consideră la fel de ignoranți pe toți cititorii săi, explicându-le tacticos ceea ce ei
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
elucubrații? Pe nimeni. Autoarea nu înțelege că poezia începe să existe abia în momentul în care textul interesează pe cineva. Versurile ei - din punct de vedere literar - nu există. Așa stând lucrurile, nu se știe de ce le-a mai și multiplicat, prin tipărire. La sfârșitul volumului găsim și versuri ale aceleiași autoare traduse în franceză, germană, italiană și engleză. Ceea ce înseamnă o nouă formă de propagare inutilă. Așa cum inutilă este și hârtia de foarte bună calitate din care s-a confecționat
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
și dincolo, replică oaspetele. În universul În care trăiesc eu, dubla prezență e un fapt curent. Unindu-te cu mine, și tu ai devenit pe jumătate ubicuă... De altfel, adăugă el, am să-ți fac o mărturisire: am venit aici multiplicat În câteva zeci de trupuri. În universul nostru funcționează alte legi decât aici. Teoria voastră conform căreia două corpuri nu pot ocupa același spațiu În același timp ni se pare aproape de neînțeles. După cum absurdă ni se pare legea care stipulează
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]
-
pași Înapoi. - Luați, luați, o sfătui Extratrestrul. Cine știe ce vremuri vă așteaptă, o preveni el, vorbind sacadat. - Și cu celelalte trupuri ale dumneavoastră cum rămâne? Îl Întrebă Mașa, aducându-și aminte de discuția În care Extraterestrul Îi povestise că venise aici multiplicat În șaizeci și nouă de exemplare. - Era să uit, răspunse oaspetele, deshizând portița. - Cred că nu ni le lăsați aici drept zestre? spuse Mașa-n glumă, În timp ce vântul Îi smulse teancul de bancote pe care le ținea În mâini, Împrăștiindu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]
-
pe parchet. O mulțime de chipuri umflate, cu trăsături schimonosite, se roteau Într-un vârtej În jurul capului lui Noimann, emanând un vuiet Înfundat, care-i punea la grea Încercare timpanele. Nu era prea plăcut să-ți vezi propriile tale fețe multiplicate În zeci de exemplare, apropiindu-se și Îndepărtându-se ca un ecou de fața ta reală, alcătuită din carne, sânge și oase, pentru a dispărea În hău. Forțându-și un pic Închipuirea, Noimamn strânse cocoloașele de pe podea și, modelându-le
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
Medicul Își ațintea ochii spre domnitorul ce se Înălța la orizont, dar orizontul se rotea și tot ce fusese sus era acuma jos. În plus, un jos se căsca În dreapta sa și un sus În stânga. Sau viceversa. Cuza se afla multiplicat În patru locuri. Cu sabia la șold, genunchiul Îndoit și privirea ațintită-n depărtare. Privirile celor patru Cuza se Întretăiau Într-un cerc, care se cufunda deseori cu patul lui Noimann. Era posibil ca din toată această compoziție să lipsească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
voce puternică, de bas, „femeia Începe să-și arate adevărata sa natură...” Stomatologul nu-i răspunse. Continua să stea cu mâinile sub cap, scrutând Întunericul atotstăpânitor. În fața ochilor i se clătina o pânză de păianjen, În care atârna trupul său multiplicat În mii de exemplare. Undeva, retras Într-un col, se ițea, străjuit de doi ochi imenși, chipul triunghiular al lui Lilith. Sânii ei ca doi saci orbi se rostogoleau spre el. Picioarele sale lungi cât zilele de post Îl Înfășau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
bău o bere. Oamenii Îmbrăcați În costume albe comandară și ei câte o bere. Băură În cinstea lui și a Mathildei. Trenul Înainta În noapte. Privindu-i cu atenție, Noimann desluși că toți aveau un singur chip. Un chip comun, multiplicat În mii de exemplare. Noimann se ridică În picioare. Costumele făcură același gest. Medicul se Îndreptă spre ușă, ceilalți se ținură după el, Îndreptându-se, În același timp parcă, fiecare spre ușa lui. Trenul gonea prin noapte, străbătut de un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
ordine. — Cum? - exclam eu. - Și voi vă ocupați cu suprimatul? Acum îmi explic senzația avută că mersesem mai departe ca alte dăți, făcând să dispară lumea ce mă-nconjura. Dar, spuneți-mi, nu voi susțineați că totul trebuie sporit, intensificat, multiplicat? — Ei și? Nu e nici o contradicție... totul intră în logica previziunilor... Linia de evoluție pleacă din nou de la zero... Chiar și tu îți dăduseși seama că situația ajunsese la un punct mort, se deteriora... Nu rămânea decât să secundăm acest
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]