2,084 matches
-
țară, prestigiul său literar ar fi fost altul și, cred eu, și creația sa ar fi fost mai spectaculoasă, În ciuda cenzurii și a regimului! Dar acest lucru el Îl constată abia acum - dacă are luciditatea și forța de a fi necruțător cu sine! -, deoarece „prezentul nu conține valori!”. Aceasă aserțiune, „prezentul nu conține valori!”, mi-a rămas de-atunci ca unul dintre ghidurile mentale simple și eficace pe care Îl aplic aproape Întotdeauna când mă aflu Într-o situație dilematică de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
În primul rând. Iată, „la intrarea În lume”, În lumea socială, o dublă barieră ucigașă Îi așteaptă pe puberi și pe adolescenți, printre ei aflându-se nu rareori exemplare excepționale. Cine, ce principiu, ce „forță” seceră astfel umanitatea, ce „triere” necruțătoare, oarbă, se exercită asupra contingentelor umane vii, proaspete, Însuflețite de mari forțe și idealuri? Sigur, prima „triere, barieră”, cum am numit-o, o putem Înțelege: este izbitura socialului, față de care formele psihice Încă labile cedează; contactul, șocul cu primele autorități
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
și de acel copil nemuritor pe care-l purtăm În „marsupiul” nostru fantastic, numit când „suflet”, când „hipotalamus”, calitate - această „invizibilitate” - care ne expune Însă, ca și pe omul invizibil al lui H.G. Wells, la unele accidente, ce pot fi necruțătoare!... Nevăzut, te poți strecura printre oameni, e drept, ascultându-le părerile, chiar și cele despre tine, poți asista la scene unice fără să deranjezi, dar ce te faci când ți-ai pierdut acel drept pe care-l au „corpurile solide
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
se grăbesc a le interpreta la „primul nivel”, cum o spuneam; astfel, pentru a da un unic exemplu, „ura sau disprețul său față de origini, față de Români”!, eu am interpretat-o de la Început, de la primele lecturi nu ca pe un sarcasm necruțător și brutal față de țara și strămoșii săi, ci invers, ca pe o ironie, nici măcar foarte subtilă, la adresa lectorilor săi francezi, bruscându-i tocmai pentru că „nu se așteptau” ca un venetic literat să creadă același lucru pe care-l „știau și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
complet reconfortați, părăsim aceste priveliști ale apelor albastre din jur. Cine ar fi bănuit că după numai patru ani această mândrețe de femeie se va stinge ca flacăra unei lumânări, când abia trecuse de patruzeci de ani, răpusă de o necruțătoare suferință! Plecasem din Italia pe 13, acea zi totdeauna fastă pentru mine și am ajuns la Paris în seara zilei de 22 mai. După o călătorie de nouă zile încheiate, cu toată oboseala drumului, mă simțeam complet reconfortat, extrem de mulțumit
CĂLĂTOR... PRIN VÂLTOAREA VREMII by ALEXANDRU MÂNĂSTIREANU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/560_a_1263]
-
încă în luna octombrie 1989, dar care a fost receptat și transmis abia în prima zi a revoluției -, I. schimbă radical obiectul și tonul discursului poetic. Tăind în carne vie, ironia devine pamflet politic, melancolia elegiacă se transformă în diatribă necruțătoare și vehementă, cu adresă socială, fapt ce a scandalizat unele mentalități pudibonde. Dezamăgirea poetului e sintetizată în versuri abrupte, fără menajamente: „Eu am visat ceva cu totul diferit”; „România, când vom înceta înțeleptul nostru canibalism? Poți să te speli pe
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287525_a_288854]
-
1975 își face debutul editorial cu romanul Drumul egal al fiecărei zile. Romanul Dimineață pierdută (1983) transformă un simplu ax familial în carusel de istorie colectivă, întregind în câteva figuri/destine evoluția României de-a lungul veacului XX, sub privirea necruțătoare, plină de sarcasm plebeu, a unui raisonneur cu valențe de arhetip etnopsihologic: Vica Delcă. Tocmai aici se află, întâi de toate, forța autoarei: în cuprinderea epocii în doar câteva personaje. Fără să fie nici pe departe ceea ce, tradițional, se numește
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285180_a_286509]
-
înainte, „neîndurător” și sarcastic cu un Joyce, iar criticii de „autoritate” precum Crohmălniceanu, Tertulian sau Paul Georgescu, ce în intimitate confesau în șoaptă interesul lor față de „modalitățile moderne apusene”, în scris și în ședințe publice, la U. Scriitorilor, se arătau „necruțători cu arta putredă, burgheză, ruptă de clasa muncitoare etc.”.Ă Materialismul istoric era flamura „victorioasă” sub care mărșăluiau nu numai criticii și ideologii oficiali ai comunismului românesc, dar și vârfurile intelectualității din Vest, un Picasso, Aragon, J.P. Sartre și chiar
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
pentru totdeauna, ca unui capitol de roman, un „titlu” și o caracteristică, a-l „nimici prin efigie” cumva, cum era aplicată această magie în Evul Mediu, efigie în acest caz fiind nu „păpușa și acul”, ci fraza scurtă și epitetul necruțător. Ca orice teorie a sa, ea era fermecătoare și justă, elegantă, cu condiția... să nu se aplice și prietenilor! Astfel, într-o bună zi, Nichita, ce n-a excelat niciodată prin discreție, a sosit la mine, unde locuia uneori, și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
din pensia minimă a Mamei mele de la München!, ajutat și asistat de puținii prieteni români din capitala Franței, perechea Aurora Cornu - Aurel Cornea și Virgil Tănase cu Doina!Ă - același roman, Bunavestire, atacat brutal în România, va fi, culmea, „criticat necruțător” și la Europa liberă, după apariția în Franța în ’85. La „sugestia” doamnei Monica Lovinescu, care l-a ales pe Marin Tarangul să-i facă cronica la post. Așa sună cele câteva rânduri ce specifică acest lucru, pe un bilet
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
decât bărbați. Bărbați vajnici, virili, păroși, nespălați, crunți, campioni ai dosului de palmă și ai sudălmii groase. Problemele statului se amână. Până și cele câteva femei care traversează, la răstimpuri, peisajul și-au luat maniere de mascul. Sunt ofensive, contondente, necruțătoare. Evident, nimeni nu așteaptă de la Traian Băsescu o gracilitate de menuet. Dar și personaje resimțite până mai ieri ca băieți fini s-au apucat brusc de body building. Trăim un ev aprins. Oamenii bine-crescuți se grăbesc să învețe cursul scurt
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
mândrie. Cu nesimțire. Cu panaș. Mai trist e cazul celui care se ticăloșește dintr-un amestec mucegăit de vanitate și sără cie. A avut, întotdeauna, un cult juvenil al posturii nobile și al conduitei sublime, dar viața l-a contrariat necruțător: a avut necazuri, a dus-o zgâriat, s-a simțit umilit de un destin marginal. Frustrat, lacom de compensații târzii, incapabil să convertească morala teoretică (proclamată romanțios, cu citate, prost asimilate, din „clasici“) într-un comportament pe măsură, omul nostru
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
plecare: nu se poate pune niciodată (și nu vrea să se pună) în situația celuilalt. Subtextul atitudinii lui e ceva de genul: „eu n-aș fi făcut niciodată așa ceva!“ În consecință, sportul lui preferat e aruncatul cu piatra. E intransigent, necruțător, sigur de rigoarea geometrică a sentințelor sale. Din perspectivă creștină, acest tip de manifestare a moralității este unul din păcatele majore ale omului căzut. Judecata aspră nu-l ajută pe cel judecat (ci, dimpotrivă, îl îndârjește). La rândul lui, judecătorul
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
mentăm extazul, cău tăm, halucinați, epilepsia. Opaci la elixiruri, adoptăm drogul. Plăcerile noastre sunt simultan bolovănoase și facile, dulcege și acide. Nu mai avem acces la agreabil, dacă nu trecem, mai întâi, prin usturime. Sonoritățile trebuie să fie asurzitoare, mirosurile - necruțătoare, nuditatea - mai mult decât nudăă Vrem să sucombăm în siropuri sățioase, ca niște insecte euforice. Când va veni sfârșitul lumii, nu vom ști ce să facem mai întâi: să ne facem rugă ciunea, sau să savurăm oroarea la televizor. Până
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
punct sanitar, la primărie, cancelaria detașamentului încartiruit, iar la Ocolul silvic funcționau locul de adunare și o bucătărie de batalion. Am încercat să deșirăm aci povestea tristă a unei perioade efemere, dacă e privită din perspectiva istoriei satului, interminabilă și necruțătoare dacă o luăm în considerație la scara unei vieți de om, a unor vremuri triste, care a făcut să curgă multe lacrimi de durere și nemângâiere pe bujorii din obrajii fetelor și copiilor satului. Și să sape brazde adânci pe
Cârțișoara: monografie; vol. II - OAMENII by Traian Cânduleå, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/412_a_1339]
-
a fulgerat prin minte: noaptea, pietricica fusese albă pentru că una neagră nici n-ai cum s-o vezi în beznă. Iar noaptea, stânga devine dreapta - inversarea imaginii în oglindă. Din acest cotidian s-a născut Privirea Străină. Treptat, pe tăcute, necruțător - în stradă, între cei patru pereți și în lucrurile ce-ți sunt familiare. Umbre însemnate cutreieră locul, ocupă poziții. Iar tu - pe urmele lor, în timp ce conștiința pâlpâie în tine neîncetat și te arde pe dinăuntru. Cam așa stă treaba cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2149_a_3474]
-
pe fiul ei - dar tare mai este ocupat ! ». Deci am auzit și văd multe, că mai am timp să văd destulă suferință. La dumneavoastră se prezintă situația altfel cu grija de mamă și merită mult. Dar, doamna Dumitrescu, boala este necruțătoare și m-aș bucura dacă ați găsi o persoană de încredere să vă ușureze și munca gospodărească și durerea. Și aici mai sunt probleme, am noroc că lângă patul meu este o tinerică, adusă bine de spate, îi tremură și
ADRIANA Cuvinte din iarna vie?ii by ION N. OPREA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83160_a_84485]
-
se părea « dracu‟ în carne și oase », sau, mai bine zis, drăcoaică pur și simplu. Dar, trebuie să recunoaștem, dragă prietene de demult, că dacă unii dintre noi au ajuns ce au ajuns, asta se datorește în mare măsură și necruțătoarei doamne Averescu. Nu ierta nimic. Dacă veneai la școală cu lecțiile neînvățate, era jale mare. Punea în funcție vergeaua. Nu de puține ori îmi ordona ca un veritabil sergent major : Toloacă, mâine să am pe catedră o sfântă vergea nou-nouță
Amprentele unor timpuri by ?tefan Boboc ? Punge?teanu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/84040_a_85365]
-
prin efortul său de a supune unei critici severe teologia și scolastica medievală, pretențiile fățarnice și fariseismul Bisericii în general. Lucrarea sa de căpătâi, Elogiul nebuniei sau cuvântare spre lauda prostiei, lucrare publicată în 1583, rămâne un exemplu de satiră necruțătoare la adresa celor dominați de ignoranță, fățărnicie și depravare. Tagma preoților era prezentată ca o adunătură de șarlatani care întreținea cu bună-știință ignoranța mirenilor pentru a-i supune și menține în ascultare și penitență. În opinia sa, natura în genere și
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
contrariul previziunilor făcute de unii așa-ziși specialiști. Și iată că, în relativ scurt timp și pe merite autentice, a ajuns solist de bază la Operă. Am lucrat cu el de la începuturile alfabetizării sale, ca regizor artistic. Am fost, deseori, necruțător cu el în timpul repetițiilor, mizând mereu pe dragostea lui pentru artă, și consider astăzi că s-a maturizat repede din punct de vedere profesional. Urmărind întregul spectacol de pe scena ieșeană cu Liliacul, din seara zilei de miercuri 18 decembrie 2002
PANORAMIC ARTISTIC (consemnări de regizor) by MIHAI ZABORILĂ () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91815_a_93193]
-
sale în care credeam din momentul când am insistat vre-o doi ani să-l conving să pregătească acest rol, pe care iubit, l-a înțeles deplin și astfel a conturat un Scarpia venal, plin de poftele unui desfrânat, dur, necruțător și de temut pentru subordonați. George Cojocariu în rolul lui Angelotti, Mihai Furtună în rolul Sacrestanul, Adrian Ionescu în rolul Spoleta, Cristian Marele în rolul lui Sciarone, deși au avut roluri de mai mică întindere au contribuit cu siguranță și
PANORAMIC ARTISTIC (consemnări de regizor) by MIHAI ZABORILĂ () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91815_a_93193]
-
tot pus sute de întrebări... De aia și trebuie să-și plătească... datoriile, răspunzând, la rândul său...(râde) A.B.Mai există cenzură astăzi? Dacă da, definiți-o. Cum era cea comunistă? V-a marcat drumul literar? Păi, cea cunoscută, necruțătoare și încercată de majoritatea scriitorilor români: cenzura economică prosperă, în chip de caracatiță, pe ambele maluri ale Prutului. Cum era cea comunistă?... A definit-o memorabil nu mai țin minte ce coleg: cu călușul în creier. Bineînțeles că eram printre
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
anului 2011 lăsând un gol imens... "Am închis ochii atâtor prieteni, dar n-am învățat a ni-i deschide nouă..." A.B.Iată-ne după atâta vreme, într-un nou dialog, ce repede trece timpul... Într-adevăr, dar e și necruțător cu toate că timpul nu trece mai repede decât înainte, ci doar noi trecem cu viteză potențată pe lângă ea și mai puțin cu ea. Avem din păcate atât de puțin timp încât nu ne mai rămâne nici măcar atât ca să ne mai gândim
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
și condamnați. Noi, cei mărunți, urma să fim trimiși la detașamentele disciplinare de muncă. Ne-a scăpat decanul de atunci, profesorul Gavril Istrate. Dar pe dosarele noastre, care ne însoțeau pretutindeni unde mergeam la muncă, a fost pusă o ștampilă necruțătoare și infamantă, de "dușmani ai poporului". În ce mă privește, am fost declarat "bandit" de către un activist care primise "sarcina" de a face curățenie în facultate. Norocul meu a fost să îi am profesori pe Alexandru Dima, I. D. Lăudat, Gavril
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
am citit, am gândit, acceptat sau respins, toate ambuscadele, confruntările "toate văzutele și nevăzutele", puse în mișcare pentru a edita sau eluda o carte, pentru a salva o colecție, pentru a da chip și nume unui necunoscut, totul cu sinceritatea necruțătoare și cu reflexele dintr-un ring de box... Ei bine, pare de necrezut, nu am mai deschis niciodată sarcofagul cu stenograma acestor 12 ani, ani de galeră pe submarinul Albatros. E un film pe care nu sunt pregătit să-l
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]