2,334 matches
-
de modă și privește, se înțelege, pe o femeie. Trăiește în târgul nostru un cetățean care, până mai zilele trecute, purta frumosul și simpaticul nume de Duminică. Ion C. Duminică. Nevastă-sa, tânără și plină de ideile timpului, era foarte neliniștită de o bucată de vreme și nu-și mai găsea astâmpăr. Cum Duminică? Ce fel de nume e acesta: Duminică? E un nume caraghios și ciudat, pe care nu-l mai are nimeni. Cei care vor să stee în rang
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
cu „imaginea” ce i s-a oferit mulțimii despre el. Această „mulțime” - de colegi, dar și cei străini, „indiferenți” și care nu pot trăi cu o „enigmă umană”, cu un „revoltat”, cu cineva care „nu Înțelege” - nedumerită, de fapt Înfometată, neliniștită de orice „strică” desenul previzibil și dinainte comandat al ordinii sociale și al tipului de reacție pe care „cetățeanul” trebuie să-l „respecte”, trebuia „hrănită”, nu-i așa, astâmpărată, la rigoare adusă la ordine: să nu se creadă că oricine
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
anti-wagneriasmul lui. Sunt toate aceste semne „discrepante” forme ale unei adolescențe „teribile”, geniale, bărbatul matur nu a avut timp să-și nuanțeze ideile. Semne și ale singurătății sale, care, ca la orice individ profund neliniștit și profet În fibra sa - neliniștit nu de soarta sa, ci de cea a speciei sale! -, era dublă: cea a persoanei sale fizice, călător și veșnic vagabond, refuzat de editori, criticat aspru de foștii săi colegi universitari, dar și singur, cu adevărat singur, În cupola ideilor
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
total în tine”. Ceilalți mi-au dat în parte, m-au iertat în parte, au crezut în mine în parte. În ciuda placidității mele exterioare, sufletul meu e ca frunza plopului: tremură la orice adiere sentimentală. Rigid, scorțos la suprafață, sînt neliniștit și ductil înăuntru. Par sever, distant, dar tînjesc după tandrețe. Sînt tendințe pe care mă feresc să le dau în vileag, care i-au rămas necunoscute și mamei. Și nu există ratare mai dureroasă decît aceea de a nu putea
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
de a privi sicriul de sticlă în care e așezat Marele Conducător. Durerea lor e mai adîncă, s-ar părea, decît dacă le-ar fi murit cineva din familie. Ce se va întîmpla după asta? E o întrebare care poate neliniști pe orice om de azi, nu numai chinez, pentru că, orice s-ar spune, moartea lui Mao nu e o moarte de rînd, iar chinezii sînt un popor de multe sute, nu de cîteva milioane. * Cred că am mai amintit undeva
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
gîndul de la ele. Pe cîtă vreme faptul de a ști ce se petrece acolo la mii de kilometri distanță îmi dă un soi de satisfacție, preocuparea față de aspectele sănătății mele, pe care o bănuiesc a nu fi prea bună, mă neliniștește și mă indispune. Prefer deci să evadez, decît să mă macin în griji care s-ar putea - sper eu - să nu aibă temei. Uimitor ce le mai „nimeresc” comparatiștii noștri! într-un articol despre real și imaginar, Roxana Sorescu, cercetătoare
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
Diavolul (Demonul meschin) lui Feodor Sologub, de care, iarăși, autorul a auzit numai. „Tu l-ai citit pe Sologub?”, m-a întrebat el cu două zile în urmă. *Așadar, doctorul Alexandru Damian a decis: mîine! N-ar trebui să mă neliniștesc. Mîine va fi joi, zi fastă pentru mine, deși sînt sîmbotean. Nu pot admite că nu voi trece cu bine și această „încercare”. M-am interesat: reușitele sînt de „peste 90%”. Apoi, am doar 38 de ani. Voi rezista. Cu
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
joi, zi fastă pentru mine, deși sînt sîmbotean. Nu pot admite că nu voi trece cu bine și această „încercare”. M-am interesat: reușitele sînt de „peste 90%”. Apoi, am doar 38 de ani. Voi rezista. Cu toate astea, mă neliniștește faptul că mi s-a cerut să semnez un „consimțămînt”. Sîntem cinci în salon. S-a înnoptat. Au început să se adune: doi sînt operați, doi, ca și mine, în așteptare. Ascultăm o nouă poveste a morarului, un ins cu
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
vulnerabil, care „m-a supărat” cel mai des. M-am foit cît m-am foit, apoi m-a prins iarăși somnul și am visat. Visele dinspre ziuă sînt singurele pe care le rețin. Uneori mă impresionează foarte puternic și mă neliniștesc. Așa s-a întîmplat și de data asta. Eram într-o casă în care se făceau pregătiri pentru o reuniune a foștilor mei colegi de studenție. O aniversare? Un revelion? Mă mișcam dezinvolt, amuzat, printre cei ce se agitau în
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
o conștiință cristalizată”. Și-atunci, ce valoare mai are prima judecată critică? *Eu nepoetul încerc să înstrunez: „Cerul dacă e înnorat, ochii mei cum să strălucească? / Cîmpul dacă-i pustiu, inima cum să nu-mi tresară? / Prietenii dacă-s rari, neliniștea cum să nu mă-mpresoare? / Anii dacă-s tîrzii, nostalgia cum s-o alung?...” *Care-i „lumea mea”? Cui îi sînt util și cu cine mă simt pe deplin solidar? Nu o dată am sentimentul că am nimerit greșit, printre oameni
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
privești viața. Un optimist ar zice că da; un pesimist ar fi sceptic sau ar nega că nașterea e un privilegiu. Eu nu-s nici optimist, nici pesimist, ci un meliorist îngrijorat. Sper, tacit, în mai bine, chiar dacă viitorul mă neliniștește. Realizările personale se configurează greu, climatul intelectual și moral în care trăiesc nu-i cel pe care l-aș vrea, numărul dușmanilor personali a crescut („s-au făcut bulgari”), puterea lor e mai mare, prietenii sînt rari și numai unul
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
dos mai puțin din cauza cruzimii autorului decît a imprudenței lui”. Așadar, „învață să te judeci” ar trebui dublat de „învață să citești”! *Nașterea mea a fost o recompensă pentru părinți. Eram al treilea, și, întrucît primii doi copii le muriseră, neliniștea dacă voi trăi i-a cuprins, îndeosebi pe mama (care n-a scăpat de ea niciodată), de cum m-am ivit pe lume. Convinsă că are mînă bună, Aneta lui Cuza s-a oferit să mă boteze. „Dorță - i-a zis
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
de el la intersecția de lîngă Policlinică, sfătuindu-l să se ducă acasă și să fie rezonabil. „Sînt sigur că M. nu-și va părăsi familia; are un nume și are treabă aci”, i-am spus, intuind că asta îl neliniștește cel mai mult. *„De cîteva zile sînt gubav”, mi-a spus Octavian Voicu. „M-a prins o amorțeală sub genunchi. Văzîndu-mă cum mă mișc, cineva care nu mă cunoaște ar putea crede că sînt leneș. Dar în raport cu firea mea, eu
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
păcate, lumea nu s-a învrednicit încă să ne cunoască firile”, i-am răspuns. *„Aștept să se întîmple ceva, să intervină ceva dinafară”. Cine mi-a spus vorba asta „parcă m-a-ntrebat pe mine”! Cînd mă trezesc, aproape de fiecare dată, sînt neliniștit, îmi tremură sufletul, de parcă aș vrea să scap de o amenințare din ultimele vise, dar care nu-i prea clară. *Întors de la Congres, G. ne convoacă în ședință să ne explice „importanța documentului” și ne atrage atenția să nu-l
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
i-am spus - înseamnă un program nesigur. Fiind sănătos, n-ai cum să înțelegi vorbele mele: nu ți-a fost teamă niciodată, cred, că-ți va bolborosi, pe neașteptate, într-o sală de teatru sau de concerte, nu te a neliniștit perspectiva de a merge cu trenul, avionul, mașina și de a avea nevoie imperioasă de closet. Ai mîncat de toate, ai băut orice. Un stomac nesigur îți reduce aria de manifestări și te face să pari mai puțin sociabil. Din cauza
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
amintește mereu de ea. Vorbește repede (eu nu apuc să zic decît „da” sau „nu”), împrăștiat, abuzînd de considerații lăturalnice, pentru că îi este frică (îmi repetă) că n-are să apuce a spune ceea ce ar vrea și trebuie să spună. E neliniștit chiar și pentru neliniștea pe care, murind, o va transmite celorlați. „Dacă le-aș mărturisi toate astea medicilor - încheie el -, m-ar trimite la Mărcuța!” Exasperările sale vin dintr-o excesivă luciditate. Rămînînd încă o zi în Suceava pentru publicitatea
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
minunându-Se El Însuși de minunile Sale pe care le săvârșise. Dintr o parte Îl întâmpinau ciopoare de capre negre, zvelte și săltărețe, însoțite de cerbi încoronați ca niște adevărați regi. Din cale I Se îndepărtau lupi și mistreți stricători, neliniștiți de prezența sa, neștiind bag sama că și ei erau tot de El creați și trimiși pe aceste meleaguri ca să ocrotească pământul de necurățenii. Din înaltul cetinii îl priveau veverițe, care blânde și cuvioase ca niște mironosițe veneau către El
Cârţişoara: monografie/ vol. I: Satul by Traian Cânduleţ, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/411_a_1126]
-
bunătățile oferite prin «daruri» silite. Nicăieri nu s-a putut vedea o mai cumplită secătuire sub toate raporturile a unei populații harnice și nevinovate ca cea din Țara Făgărașului, din partea armatei austriece. Așezarea în aceste sate a soldaților călăreți îi neliniștea mult pe iobagi, căci li se rechiziționau livezile și grădinile din primăvară până în toamnă pentru păscutul și fânul necesar cailor, încât oamenii n-aveau de unde-și mai face un braț de fân. Iar dacă le scăpa o vită în propriile
Cârţişoara: monografie/ vol. I: Satul by Traian Cânduleţ, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/411_a_1126]
-
deosebi transportul lemnelor de foc e foarte grea.... Spre marea noastră nemulțumire vin la noi comisari incvisitori, care trăiesc bine pe spatele noastre.... Pentru multe și feliurite cercetări ce se fac, executorii nu se poartă altfel cu noi ci ne neliniștesc și ne gonesc...Juzii din Făgăraș când cheamă oamenii la judecată îi țin acolo câte 2-3 zile și vin acasă fără ispravă, ceea ce nu puțină pagubă ne aduce, îndeosebi vara când ne pierdem timpul de lucru în câmp, se întâmplă
Cârţişoara: monografie/ vol. I: Satul by Traian Cânduleţ, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/411_a_1126]
-
plan al narațiunii îl are ca protagonist pe fiul preotului, Andrei, elev, supus și el patimilor erotice. Viața de internat, ambianța unei mari școli ieșene, diversitatea tipurilor de liceeni, melancolia adolescentului chinuit de misterele senzualității, dar și de incertitudini spirituale, neliniștit în așteptarea unui „ceva” nedefinit, sunt prinse în secvențe autentice și coerente. Și în Obsesia (1946), componenta erotică este văzută ca una din trăsăturile esențiale ale răului uman, făcând mai pregnantă viziunea întunecată asupra lumii ca ființare anarhică, absurdă, tragică
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285830_a_287159]
-
a se desfășura ireproșabil exact la ora 18 și 52 minute. Funcționarii care tocmai începeau să predea banii în seif, amenințați, s-au grăbit să pună tot numerarul în cei trei saci primiți de la Piper. Care se uita tot mai neliniștit la ceas, așteptând ca, din clipă în clipă, să-și facă apariția Țelină și Savarină. Dar, stupoare! Țelină și Savarină au ajuns fix la momentul prevăzut! nu în seiful de la BCA, ci în cel de la BDCR! Nu se știe cine
[Corola-publishinghouse/Science/1520_a_2818]
-
asupra microcosmosului românesc care reflecta, suporta și asimila toate impulsurile venite de la Berlin, Paris, Londra, Moscova sau Varșovia, au făcut mult rău țării noastre, tocmai în acea perioadă de zbuciumată consolidare a României Mari. 27 Generalul Averescu, șeful guvernului, era neliniștit din cauza bolii regelui. Se știa că are cancer. Către sfîrșitul anului 1926 a fost operat. Agitațiile pentru revenirea principelui Carol în țară erau în toi. În afară de liberali, toate partidele politice se înghesuiau să-l revendice pe Carol. Se știa că
by Sergiu Dimitriu [Corola-publishinghouse/Memoirs/1057_a_2565]
-
Motto : <citation author="Victor Hugo"> <Teatrul mișcă, iluminează, neliniștește, înalță spiritul, dezvăluie, provoacă .Teatrul este cea dintâi artă care se confruntăcu golul, umbrele și liniștea pentru a face cuvintele, mișcarea, luminile și viața să meargă înainte. </citation> în actualul context educațional, confruntat cu inerente transformări, „societatea învățării” nu mai
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea - de la teorie la practică 1 by Lotus Hăvârneanu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/427_a_1344]
-
bandă nu totul se aude și nu totul emis rămâne În memorie. Și atunci, pentru a rămâne atâta cât e necesar, eu trebuie să-mi amplific toate trăirile ce stau la baza a ceea ce domniile voastre ascultați. Oricum, amplificată sau nu, neliniștea sau nostalgia pe care toamna ne-o transmite ne Împinge În natură, unde căutăm, poate involuntar, alinarea. Sau, poate altceva. Ce anume? Ascultați și, rogu-vă, dați crezare. Pentru mine cel puțin, acel altceva e bine definit. E același pe
Pro natura by Cristinel V. Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91595_a_93258]
-
discutați cu oricine despre propriile sentimente. Rezervați-vă timp și apropiați-vă de cei din jur când considerați că sunteți pregătiți să o faceți. V-ați putea simți eliberați discutând cu ei. De obicei oamenii vor înțelege lucrurile care vă neliniștesc și astfel vor fi ghidați cum să vă ajute cât mai bine în timpul și după tratament. Această deschidere și apropiere onestă pot îmbunătăți relațiile sociale. Dacă ați înțeles că trebuie să vă acordați timp pentru refacerea vieții după trecerea prin
CANCERUL CAVITĂŢII ORALE GHID PENTRU PACIENŢI by DANIELA TRANDAFIR , VIOLETA TRANDAFIR () [Corola-publishinghouse/Science/414_a_861]