1,335 matches
-
negricioasă și foarte vioaie, un fel de subretă care, fără să aibă un prieten, le mijlocea celorlalte întîlnirile. După ce răspunseseră mai mulți , între care și eu (mă gândisem chiar la Petruța și îmi ieșise "îi placi, dar nu te iubește"), oracolul ajunse la Lili. Zâmbea cu gura ei minunată, cu buze foarte pline, roșii-lucioase. Ochii îi erau enormi, negri cu scânteieri mov, imposibil de suportat. O iubeam de doi ani. Cunoșteam fiecare amănunt al siluetei ei, părul strâns pe tâmple, sânii
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
să plec de-acolo, dar mi-am dat seama că asta m-ar fi trădat și mai tare. Așa că am îndurat totul până la capăt. Printre băieți era și Colorado, care se distra de minune. După ce se terminară întrebările fu consultat oracolul, care dădu un răspuns, pentru mine, uimitor: "Te iubește, dar o ascunde." În acel moment, râzând în hohote, Lili mă arătă brusc cu degetul, ațintindu-l înspre mine mai multe secunde. Toți se distrau, mă tachinau în glumă și eu
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
Felix, care nu era acolo. Îndatoritor ca întotdeauna și sociabil, studentul se interesă de sănătatea bătrânului, îi luă pulsul, se prefăcu a-l consulta și a rămâne foarte mulțumit. Moș Costache îl privea cu mare stimă, ascultîndu-l ca pe un oracol: - Ți-țiu dietă strictă, zise el, nici de fumat nu mai fumez. Aurica se grăbi să ofere un ceai lui Weissmann, care îl primi fără mofturi. - Sunteți cam palidă, observă studentul, ar trebui să faceți o serie de injecții cu
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
pentru om, dar nu este deloc barbar pentru zeitate. Solemnitatea gestului religios este liturgică, pentru că se adresează în mod natural unei puteri cu care omul nu se poate măsura decât prin supunere față de ea; acesta este și sensul „socratic“ al oracolului de la Delphi: cunoaște-te pe tine însuți - drept cel ce ești când poți să recunoști excesul de putere al lui Apollo! Ceea ce presupune interdicția brutală pentru om: tu singur, numai ca om, n-ai cum să-ți acorzi singur un
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
Voastră este tot atât de interesată ca și noi, pentru că într-o zi norocul ar putea să vă părăsească și, în această înfricoșătoare mobilitate a lucrurilor, nu e imposibil să dați peste împrejurări fatale.“ Nu cumva au astăzi, pentru noi, putere de oracol aceste cuvinte, mai mult decât aveau pe vremea când au fost ele adresate unei urechi fără auz: „mobilitatea înfricoșătoare a lucrurilor“ nu mai are răgazul pe care această mobilitate îl avea acum două sute de ani. Din ce se compune o
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
aici dacă orientarea generală a acestui tip de argumentare nu iese din orbita logicului; dacă nu cumva aici realitatea logicului capătă o deviere telepatică (ca s-o numim așa!)...; sau, mai sugestiv, logicul se imprimă aici de o formă de oracol. Ideile, ce sunt ele când revelația lor se leagă într-o lume? Ele sunt ceva simplu; și cine nu a atins, prin gândire, simplitatea de la care pornind descoperirile simple se arată în toată simplitatea lor acela nu are șanse să
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
cu regret la pălăria ei roșie norocoasă. Dar cât de norocosă putea fi o pălărie imensă și roșie la un interviu de angajare? Oricum, nu avea nevoie de ea - horoscopul spunea că va avea o zi bună, la fel și oracolul îngeresc. Când a ieșit în stradă, a trebuit să treacă peste un bărbat care sforăia la ușa de la intrare. Apoi s-a îndreptat în direcția biroului din Dublin al Randolph Media și, trecând grăbită prin traficul din centrul orașului, repeta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
în stadiul terminal al unei dereglări nervoase grave, era complet hipnotizată. Își petrecuse întreaga viață căutând semne și, dacă ăsta nu era un semn, atunci nu știa ce ar fi putut fi. Fă o încercare cu Marcus Valentine, o implora oracolul ceresc. Chiar dacă el împărțea bilețele cu Bellez-moi de parcă erau fluturași, avea un sentiment pozitiv în legătură cu treaba asta. Un sentiment cu adevărat pozitiv. Când Ashling și-a făcut din nou apariția, Lisa se pregătea să plece. Acum, că obținuse ceea ce își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
înainte. Și două dintre horoscopurile mele din ziarele de duminică au fost favorabile, continuă ea. Și nu chiar așa de bune în alte două ziare, dar nu e nimic rău în asta. — Și cartea pe care am ales-o din Oracolul Angelic a fost Miracolul Dragostei. Cel puțin, asta fusese după Maturitate, Sănătate, Creativitate și Înțelepciune. —Cu asta te îmbraci? spuse Ted, dând din cap către pantalonii ei negri trei sferturi și către cămașa petrecută peste talie. De ce? întrebă Ashling defensivă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
-i aduce pălăria În clipa cînd urmează să plece, asta nu-i era dat oricui. Astfel de plăceri se plătesc. François regreta că nu citise cu atenție cărțile tatălui cînd era tînăr. Se mulțumise să le Întredeschidă așa cum consulți un oracol, căutînd la Întîmplare pe pagini un răspuns la Întrebările pe care se temea să i le pună. Astăzi, l-ar fi Întrebat: „Ce anxietate ascundeai Îndărătul certitudinilor tale? De ce vedeai primejdii peste tot?“. Trebuia să se ridice, altfel risca să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
așadar mai atrăgătoare. Cărțile astea n-au avut adesea decît o fugară apariție de cîte o seară, fiind expediate clienților Încă de a doua zi, În lipsa mea, lucru care nu putea decît să Întărească În ochii mei latura lor de „oracol“, de „epifanie“. N-am uitat majoritatea acelor titluri, știu astăzi cine le sînt autorii și cunosc locul important sau secundar pe care-l ocupă ei În istoria literaturii, dar cum l-aș putea trăda pe băiețelul care am fost tratînd
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
și că-și ascultă mintea rătăcită). Corifeul nu vrea să plece urechea la prevestiri : faima ta de ghicitoare o cunoaștem, dar nu avem aici nevoie de profeți. El nu înțelege tâlcul aluziilor Casandrei la crimele Atrizilor (după enigme, ai rostit oracole cețoase ; mă simt neputincios), sesizând doar tonalitatea lor sumbră (vorbele acestea menesc nenorocire). De altfel, toate profețiile sunt formulate în așa fel ca să înspăimânte : Când izvorăște din oracol/ vreo știre bună pentru oameni ?/ Vestind nenorociri, profeții, ași ai vorbirii înfoiate
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
nu înțelege tâlcul aluziilor Casandrei la crimele Atrizilor (după enigme, ai rostit oracole cețoase ; mă simt neputincios), sesizând doar tonalitatea lor sumbră (vorbele acestea menesc nenorocire). De altfel, toate profețiile sunt formulate în așa fel ca să înspăimânte : Când izvorăște din oracol/ vreo știre bună pentru oameni ?/ Vestind nenorociri, profeții, ași ai vorbirii înfoiate,/ împrăștie în lume frica. Corul o acuză pe Casandra că e în delir (aiurezi, smintită de un zeu) pentru ca apoi să-i ceară socoteală cu privire la sursa ei de
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
o acuză pe Casandra că e în delir (aiurezi, smintită de un zeu) pentru ca apoi să-i ceară socoteală cu privire la sursa ei de inspirație : Cine-ți dezvăluie aceste/ nenorociri copleșitoare,/ venite de la zei grămadă,/ și te stârnește să ne cânți/ oracole ce înfioară ? Oamenii obișnuiți nu sunt în stare să descifreze corect cuvintele inspirate de o putere supranaturală : Un daimon plin de ură/ s-a năpustit asupra ta/ și te silește însuși el să-ți cânți printre suspine/ durerile de moarte
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
recunoaște că străina a ghicit corect întâmplările cumplite din trecutul Atrizilor : Mă mir cum tu, fiind crescută dincolo de mare, și străină, te întâlnești mereu cu adevărul ; parcă l-ai fi văzut cu ochii. Deși admite că sunt prea de crezut oracolele ei, este derutat de cele spuse despre viitorul însângerat al casei regale din Argos : în privința celorlalte profeții rostite, mintea mea năucă iese din făgașul ei. Ajuns să o compătimească pe captivă, corifeul se miră că ea nu face nimic să
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
lumină nemuritoare în suflet (I, p. 203). Întunericul nu o înspăimântă, căci pentru ea, departe de a ascunde primejdii, noaptea e un cuib aerian,/ Un imens receptacol de Iubire (I, p. 205). Sfârșitul Alcestei urmează scăderea zilei și lăsarea întunericului : Oracolul a spus-o./ Ea va muri cu tonurile serii,/ Cu agonia Soarelui (II, p. 209). La început, este încă plin de lumină lacul în care Admetos urmărea odinioară curgerea timpului. Atunci, el plângea când vedea cum trecea amiaza ca o
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
și preluată ulterior de Racine a jertfirii unei alte tinere, fiica lui Tezeu și a Elenei. Cu excepția finalului, dramaturgul român urmează îndeaproape un model unic, tragedia lui Euripide Ifigenia în Aulida. În linii mari, desfășurarea intrigii este aceeași. Dând ascultare oracolului ce condiționează plecarea flotei grecești spre Troia de sacrificarea fiicei regelui, Agamemnon o cheamă pe Ifigenia la Aulis sub pretextul căsătoriei ei cu Ahile. Când se dezvăluie adevăratul rost al prezenței ei în tabără, tânăra refuză să fie salvată de
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
că nunta aceasta e doar un basm... Nu pot uita îmbrățișarea ei fricoasă, ca o pasăre care ghicește primejdia (II 2). Atunci când descoperă un lucru pe care nu-l cunoștea încă, Ifigenia îl decodează corect numaidecât. Chrysis o informează despre oracolul care anunță că, dacă Ahile se va căsători, el se va bucura de o viață lungă dar lipsită de glorie, în timp ce, dacă va rămâne singur, el va muri curând acoperindu-se de faimă. Vestea e bună, crede prietena, căci înseamnă
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
că, odată căsătorită cu el, îl va sili să renunțe la țelul lui real : pentru un erou, singura mireasă care i se cuvine e gloria. Răpindu-i eu moartea timpurie, îi răpesc totodată gloria (I 3). Când ia cunoștință de oracol, fata pricepe că destinele lor sunt legate, de vreme ce doar prin sacrificiul ei Ahile își poate duce la bun sfârșit misiunea eroică : de când cunosc destinul lui Achile, simt o liniște ciudată... Căci poate, totuși, mi-a fost ursit mie să-l
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
nimic. Noului Ahile i se pare cumplită ideea că un tată și-ar sacrifica propriul copil (Cu ce drept poate răpi un părinte viața fecioarei care se pregătea de nuntă ? - II 1), se îndoiește de capacitatea profeților de a descifra oracolele (cine ne poate spune că asta e voința zeilor ? - II 2). Animat de setea de dreptate, el refuză să pornească într-o luptă începută printr-o ticăloșie mai gravă decât cea pe care-și propune s-o repare : amară ar
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
de nu înțelegeți ?... De ce mă lăsați singură ? (III). Ifigenia cunoaște rosturile tainice ale lumii inaccesibile celor pentru care se sacrifică. Aheii dau ascultare unei porunci divine sângeroase pentru a obține vânt favorabil expediției lor, dar nu cercetează sensul adânc al oracolului : ei nu vor să afle de ce li se cere cumplita ofrandă și se mulțumesc să crediteze interpretarea lui Kalchas, pusă la îndoială doar de Ahile (Eu nu știu dacă asta e sau nu voința zeilor - II 2). Singura pentru care
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
jertfei pentru cucerirea Troiei și e fericită că-și ajută tatăl să-și împlinească vechea năzuință, iar în dialogul dintre cei doi bucuria ei contrastează cu amărăciunea regelui : Nu mai vorbi de visul tinereței mele... de mult l-a năruit oracolul/ Cum aș putea uita că prin mine ți-ai adeverit tu visul (III). Din nou, Comentariile la legenda Meșterului Manole formulează teoretic o idee exprimată dramatic în Iphigenia, anume că ființa jertfită nu poate fi aleasă la întâmplare : În creație
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
și sfinxul, 1905), Gide (Oedip, 1930) și Cocteau (Mașina infernală, 1934) se raportează, direct sau indirect, la momentele esențiale ale mitului înfățișat de Sofocle : paricidul și incestul comise involuntar de eroul care încerca zadarnic să-și evite soarta anunțată de oracol, precum și automutilarea, sancțiune a crimelor impusă chiar de cel ce le-a săvârșit. În schimb, drama lui Radu Stanca Oedip salvat (1947) ia drept model cealaltă tragedie a lui Sofocle închinată eroului, Oedip la Colonos, care prezintă încercarea bătrânului orb
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
o dreptate ca zeul să-i fie/ Prielnic și iar să-l înalțe. Personajul central din Oedip salvat insistă, de asemenea, asupra nevinovăției sale reale și a faptului că nu-i pot fi imputate nelegiuirile menționate precis doar în adresarea oracolului (Oedip, fiu și ucigaș al lui Laios, Oedip, rod și altoi al Yocastei, Odip, liberator și tiran al Thebei) și amintite în treacăt în explicația oferită de erou cu privire la locul unde speră să ajungă (nicăieri trupul meu, purtător al crimei
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
sa, acceptarea necondiționată a voinței divine, ceea ce îi aduce în cele din urmă absolvirea de păcate și apoteoza. Ajuns la vârsta înțelepciunii, acest bătrân ce-i zeilor smerit acceptă suferințele dictate de sus : așa cum e, cu acest trai mă-mpac. Oracolul apolinic anunță că Oedip își va afla mântuirea și alinarea sufletească în ținutul Eumenidelor, prosperitatea fiind rezervată celor dispuși să-i ofere azil pribeagului, iar nenorocirile celor care l-au alungat : Pe chiar Apolo l-ascultați ! El chinuri mari/ Mi-
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]