1,290 matches
-
aducând aminte de fructul ananasului, părând mai degrabă operă de bijutier decât de sticlar. Cele mai frumoase ședeau pe o bază masivă de cristal, tăiat în ovule clasice, se subțiau apoi și se redeschideau ca un crin. Rozete de cristal pecetluiau cele opt zone. Apoi, desene fine roșii poleiau tot paharul, conturând tăieturile și desfășurând festoane de trandafiri caligrafici. Stănică nu se mulțumi numai cu cântărirea paharelor, ci le și mirosi. Agripina se slujea de pahare ca de niște borcane, punând
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
respectă un tipar prestabilit, dialectica FIINȚEI nu mai are sens, devine absurdă și atunci omul nuși mai justifică rostuirea în lume). „Norocul” lui Iona este ironia sarcastică a sacralității care sacționează gestul pescarului de a se socoti un Dumnezeu laicizat, pecetluind viața altor ființe (). Tabloul IV conturează a patra treaptă, a conștiinței pure, unde ființa umană își regăsește Sinele, după experiența dramatică a impunerii altor legi care presupun negarea divinității și restructurarea universului. Imaginea debutează cu o gură de grotă, „spărtura
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea - de la teorie la practică 1 by Dorina Apetrei () [Corola-publishinghouse/Memoirs/427_a_1380]
-
speranța reînvierii, ale cărei semne omul le așteaptă din partea Marelui Părinte, ca pe o răsplată a celor neprihăniți, uitând pilda creștină a Mariei Magdalena, sanctificată nu pentru condiția ei socială, sau prosternare, ci - mai ales - pentru conștientizarea sacralității ce ne pecetluiește spiritul. Odată cu în-ființarea noastră, redescoperirea Sinelui echivalează cu o renaștere panteistică: Dumnezeu se află în toți și în toate, trebuie doar să privim în lăuntrul FIINȚEI, pentru ca să-L regăsim (omul este făcut după chipul și asemănarea Lui). Adevărata mântuire se
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea - de la teorie la practică 1 by Dorina Apetrei () [Corola-publishinghouse/Memoirs/427_a_1380]
-
avea cu ce-și hrăni copiii flămânzi, "faptă gravă" pedepsită de litera legii cu trei ani de Închisoare. Și cu asta s-a mai dus o familie. Ce contează! ăștia sunt tălpașii, putem buieci și fără ei, așa hotărî și pecetlui noua ciocoime soarta vulgului. Și uite așa, pe nesimțite, prin legi și decrete, prin completări la decrete, prin ordonanțe la ordonanțe și prin tirade frumos miorlăitoare În Întreaga mass-media se săvârși dispariția justiției pământene În țara românească. Dar, și de
Când îngerii votează demonii sau România răstingnită by Leocadia Georgeta Carp () [Corola-publishinghouse/Administrative/1182_a_1887]
-
sculptat ca act de revelație; ritmul în care actele vieții trebuie să se înscrie în fața ochiului, adică pe scena în care spiritul este constrâns să-și recunoască propria sa apariție. Pe scena greacă, importanța sensului dramatic al mișcării a fost „pecetluită“, a căpătat „sigiliul“ acestui sens. Doar grecii acelei epoci au putut simți pe viu felul în care acțiunea poate „lua din viață“ sensul cel mai important de „reținere“ al vieții. Nu poți „reține“ viața decât în spirit, în actul de
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
program internațional. China se prefigurează ca o națiune care va îndeplini acest standard. Compatibilitatea și conectivitatea fundamentale emanate de Dragonul dansator față de superputerile mari - SUA și Uniunea Europeană, chiar și Rusia - vor instaura o nouă ordine globală a relațiilor care trebuie pecetluite pentru a răspunde provocărilor viitorului extrem. Capitolul de față își propune să exploreze modurile în care această uimitoare și istorică transformare va schimba China și întreaga lume. Două feluri de viitor, două scenarii Există două scenarii principale la care oamenii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2287_a_3612]
-
motive. Nu! Voiam să retrăiesc amintirea zilei cînd am fost în compania unui bărbat tînăr, așa cum îl văzusem în visele mele de adolescentă, nu cum aveam parte mereu. A schimbat întîlnirea aceea cu ceva destinul tău? Dacă el a fost pecetluit la naștere, nu! O, Doamne! oftează Mihai și clatină îndelung din cap, retrăgîndu-se în fotoliul din care s-a ridicat mai înainte. Nu trebuia să-ți dau telefon! adaugă în șoaptă, ca o părere de rău. Minți! pufnește Violeta într-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
propuneri ale papei, depuse la 18 octomvrie 1369 cu mare solemnitate mărturisirea crezului roman în biserica Sf. Spirit din Roma și anume {EminescuOpXIV 168} mai întîi verbal, apoi în scris, repetă mărturisirea după trei zile înaintea poporului adunat și-o pecetlui printr-un legământ formal, căruia nu-i lipsea decât sancțiunea din partea voinței poporului și care tocmai de asta trebui să se sfarme curând prin infirmitatea sa intrinsecă, precum se și sfărâmă în realitate. Încercări reînnoite de uniune în Valachia și
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
integri. "Sistemul de iluzii" este singurul garant al acestei miopii existențiale, singura pavăză împotriva lucidității care încearcă să ne convingă, în fiecare dimineață, că nu avem nici un motiv serios ca să ne părăsim patul. Să nu umblăm, așadar, la sigilul ce pecetluiește iluziile în care sîntem genetic împachetați. Pentru că în codul ființei noastre iluzia a fost pusă asemeni unei enzime care, dispărând, ar bloca metabolizarea substanțelor ce face cu putință viața. Am putea s-o imaginăm la fel de bine ca pe un strat
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
fără a putea însă să se abată de la calea impusă de fatalitate : Dispari, șovăială, cumințenia e hărăzită bătrânilor și înduioșarea copiilor [...] dacă voi plăti cu viața fapta mea, disprețul va păta pe veci blazonul meu de aur, iar urmașii mei, pecetluiți de acest stigmat, îmi vor urî cenușa [...] Și totul pentru ce ? Pentru o spumă de plăcere, pentru o clipă de extaz ce se va preface în fum [...] Am avut tot ce am dorit : glorie, putere, bogății, voluptăți de tot soiul
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
ultimul cat. Mobilul, potrivit poliției, Îl constituise gelozia. Pe cît se pare, În clipa morții, nevasta potentatului era Însărcinată. Marisela, se spunea, desenase un craniu pe pintecele dezvelit al doamnei, cu ceară roșie fierbinte. Cazul, asemenea buzelor domnului Jausá, rămase pecetluit pentru totdeauna cîteva luni mai tîrziu. Lumea bună din Barcelona comenta că niciodată nu se mai Întîmplase așa ceva În istoria orașului și că oamenii absolut mizerabili care veneau din America ruinau solida fibră morală a țării. În spatele ușilor Închise, mulți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
stații de taxiuri se zăreau la colț, o defilare de licurici. Cum dorești. Bea se aplecă și Îmi atinse obrazul cu buzele. Părul Îi mirosea a ceară. — Bea, am Început eu, aproape fără glas, eu te iubesc... Tăgădui În tăcere, pecetluindu-mi buzele cu mîna, ca și cînd cuvintele mele ar fi rănit-o. — Marți la ora șase, de acord? Întrebă ea. Am Încuviințat din nou. Am văzut-o plecînd și dispărînd Într-un taxi, parcă necunoscută. Unul dintre șoferi, care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
viziteze pe Penélope. Trebuiau că cadă la Înțelegere și să nu se mai vadă pînă cînd urmau să se Întîlnească În acel tren spre Paris. Șase zile fără s-o vadă, fără s-o atingă i se păreau nesfîrșite. Își pecetluiră Înțelegerea, o căsătorie secretă, pe buze. Atunci Julián o conduse pe Penélope În dormitorul Jacintei de la catul al treilea. La etajul acela nu se aflau decît Încăperile servitorilor și Julián crezu că nimeni n-are să-i găsească. Se dezbrăcară cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
nu cu mult timp În urmă, considerasem a fi a doua mea casă. — Domnișorul dorește o umbrelă? — Nu, mulțumesc, Cecilia. — Îmi pare, rău, domișorule Daniel, repetă fata. I-am zîmbit fără vlagă. — N-ai nici o grijă, Cecilia. Ușa se Închise, pecetluindu-mă În Întuneric. Am rămas acolo cîteva clipe și apoi m-am tîrÎt pe scări În jos. Ploaia continua să se Întețească, implacabilă. M-am Îndepărtat În josul străzii. CÎnd am dat colțul, m-am oprit și m-am Întors o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
-și mai ia ochii de la noi. Am aruncat o privire În pungă. Conținea o cărticică legată În piele. Un liturghier. Liturghierul pe care Fermín Îl avea În mînă ultima oară cînd Îl văzusem. Don Federico, Împingîndu-mă Îndărăt În stradă, Îmi pecetlui buzele cu o Încuviințare gravă. Odată ajunși pe trotuar, Își redobîndi Înfățișarea surîzătoare și ridică glasul. — Și adu-ți aminte să nu forțezi butonul cînd Îl Întorci, că iarăși o să sară, ne-am Înțeles? — Nici o grijă, don Federico, vă mulțumesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
-o pe Sophie Carax, Într-o cameră de la etajul al patrulea, băltind de umbre și de umezeală. Mama lui Julián stătea la fereastră, așezată pe marginea unui pat nenorocit pe care Încă mai zăceau două valize Închise ca niște coșciuge, pecetluind cei douăzeci și doi de ani petrecuți de ea la Barcelona. CÎnd a citit scrisoarea semnată de Penélope pe care Jorge Aldaya i-o predase lui Miquel, Sophie a vărsat lacrimi de furie. — Ea știe, șopti. Sărăcuța de ea, știe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
purpuriu și strălucitor, nimeni n-a fost În stare să-și dezlipească buzele. Cele două trupuri au fost Îngropate În cripta din pivniță, fără ceremonie și fără martori. Cearșafurile și rufele au fost azvîrlite În flăcări, iar Încăperea a fost pecetluită cu un zid de piatră. CÎnd Jorge Aldaya, năucit de vinovăție și de rușine, i-a dezvăluit cele Întîmplate lui Miquel Moliner, acesta s-a hotărît să-i trimită lui Julián acea scrisoare semnată de Penélope, unde ea declara că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
pe Dumnezeu că pun biciul pe tine, nici nu mă uit că ai umblat cu Lihaciov! strigă Rogojin, înșfăcându-l de mână. Dacă mă biciuiești, înseamnă că nu mă alungi! Biciuiește-mă! M-ai biciuit și în felul acesta ai pecetluit... Dar iată că am ajuns! Într-adevăr, trenul intrase în gară. Deși Rogojin spusese că pornise la drum fără să dea nimănui de veste, era așteptat de câțiva inși, care strigau și-și fluturau căciulile. — Ia te uită, și Zaliojev
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
doar de Australia, fapt ce confirmă, într-un fel, caracterizarea lui Paul Valéry că Europa este „un apendice al Asiei”. Europa s-a confruntat, în decursul timpului, cu diverse tipuri de diviziuni, care i-au marcat evoluția și i-au pecetluit destinul istoric. Dincolo de diviziunea geografică (Europa mediteraneană, de vest, de nord, de est), a existat o diviziune etnică (Europa latină, germanică sau slavă), care a caracterizat feudalismul timpuriu, apoi o diviziune religioasă (Europa catolică, ortodoxă, protestantă) și ideologică (Europa capitalistă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2349_a_3674]
-
Aristide Briand a fost solicitat să prezinte, la viitoarea Adunare generală a Ligii Națiunilor, un memorandum scris despre proiectul detaliat al uniunii europene. În următoarele luni, conjunctura economică și politică mondială se modifică substanțial, astfel încât amânarea dezbaterii proiectului i-a pecetluit practic soarta. Apoi, moartea lui Stresemann, la 3 octombrie 1929, a reprezentat o grea lovitură dată concilierii franco-germane, ea fiind fundamentul creării Uniunii. Venirea la putere a guvernului Brüning, în urma alegerilor din 1930, a generat o adevărată cotitură în politica
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2349_a_3674]
-
să construiască o națiune. Națiunile devin. O nouă piedică în calea României și a revoluției naționale. Națiunile sânt istorice. Putem face istorie? Putem, dar în marginile destinului nostru. Și am putea sări peste el? Am putea, dacă saltul ar fi pecetluit în soarta noastră. Fi-va el? Iată unde încetează Cunoașterea și începe Speranța... Nu cred că nu cred în România. II Norocul României este că istoria universală n-are un curs convergent și nu evoluează într-o progresiune continuă. Dacă
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
complac în iluzia unui absolut juridic, dar văd răsturnările create de ofensiva forței (chiar a acelei forțe ce servește o mare idee), se mângâie cu speranța că la un tribunal al istoriei toate triumfurile înălțate din expansiunile puterii vor fi pecetluite ca infamii și își vor pierde strălucirea. Acestor idealiști trebuie să le răspundem că la acel tribunal i se deschid lui Napoleon toate porțile, iar popoarele vor fi judecate după cât au riscat. Ele vor avea înscrise pe frunte războaiele și
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
viitorii angliști se supuneau terifiantului concurs menționat. Un segment semnificativ al populației se opunea astfel, În fiecare vară (când avea loc admiterea), aparent absurd, politicii oficiale, manifestând interes pentru o limbă „moartă” (pe teritoriul României, desigur). Destinul Îmi 5 era pecetluit. Urma să devin un vajnic dascăl de țară, plin de nostalgii și frustrări, alinat eventual de tescovina producție proprie și porcul personal, crescut cu ardoare undeva În spatele casei. Adică, În termenii limbii Marelui Will, pe care o studiasem cu atâta
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
Vampa e mult prea politicoasă, prea de treabă ca să facă o asemenea mojicie și Îi e mult prea frică să n-o urască cineva ca să se comporte astfel. O pornesc spre ușă, fiecare pas pe care-l fac pe coridor pecetluindu-mi soarta. O privire trecătoare aruncată spre oglindă Îmi confirmă ce știam deja, anume că arăt Într-adevăr bine. În ochi Îmi joacă o scînteie, iar obrajii Îmi sînt Îmbujorați. Motivul e poate acela că, pe sub haine, port cea mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
În dimineața asta și schimb frenetic canalele, iar capumi crapă de durere. Încerc să aprind focul și reușesc să obțin niște flăcări jucăușe. Aproape mă tentează să renunț la planul de a i-o trage lui Bladesey. Deși dobitocul Își pecetluiește propria-i soartă sunându-mă ca să-mi aducă aminte de partida de popice din a doua zi de Crăciun, pe care am aranjat-o ieri seară când ne-am făcut muci la Lojă. Iain McLeod de la masoni miadat cheile de la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]