1,248 matches
-
Ce cauți aici? N-am venit să pisez la cap un martor. Las-o În pace! O să mai ai ocazii. — Am venit Într-o simplă vizită. — Exley, fata te-a citit. Nu poți s-o cucerești cu niște ursuleți de pluș. — Tu nu vrei să se lămurească odată cazul ăsta? Sau te oftici că n-ai pe cine omorî? — Vorbe mari, venite de la un pupincurist și-un turnător. — Ai venit aici că poate-poate i-o tragi vreuneia? În alte condiții pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
au Înșirat cuminți, ca să tragi În ei. Ed tresări. White Îi făcu cu ochiul. Ed tremură tot drumul pînă la camera ei. Înainte să bată la ușă, aruncă o privire Înăuntru. Inez era trează și citea o revistă. Animale de pluș Împrăștiate pe podea, o veveriță În pat: Scooter Squirrel, pe post de suport de picior. Inez Îl văzu și spuse scurt: — Nu. VÎnătăile i se estompau, iar trăsăturile Îi reveneau rapid la normal. Nu ce, domnișoară Soto? — Nu, nu vreau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
Tot n-am unde să stau. — Ai citit articolul despre inaugurarea lui Dream-a-Dreamland? — Da. — Ai dat de numele „Preston Exley“? — Da. — E tatăl meu. — Și ce dacă? Știu că ești un puști bogat, dacă-ți arunci banii pe animale de pluș. Și? Unde o să mă duc? Ed se prinse de balustrada patului. — Am o cabană la lacul Arrowhead. Poți să stai acolo. N-am să te ating. Și am să te duc la inaugurare la Dream-a-Dreamland. Inez Își duse mîna la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
un magnet prima pagină a ziarelor, dar și un mare galanton... ce mai Încoace și-ncolo, un adevărat mensch. Acum este cazat la MacNeil, unde-i Îngheață podoabele Într-o celulă despre care se spune că ar fi căptușită cu pluș, Împreună cu buldogul lui preferat, Mickey Cohen jr., care Îi Încălzește picioarele, În timp ce contabilul lui, Davey Goldman, condamnat tot pentru evaziune fiscală, Încălzește o celulă pe același hol. Activitatea crimei organizate s-a bucurat (a suferit?) de o stranie acalmie după ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
el, la jucării, în Darmstădter Hof, în galeria luxoasă care străjuia Hauptstrafie în partea dinspre Bismarckplatz, se afla un superb magazin de jucării care se desfășura pe trei etaje, intitulat caraghios Knoblauch ("Usturoi"). Vitrina era populată de o faună de pluș, reni stranii în mărime naturală, cu burțile bej și cu coarnele și copitele din catifea neagră, maimuțe cu coada verde și cu ochi mari de sticlă, ursuleți Panda... Presărate printre aceste personaje de sorginte waltdisney-ană menite să suscite un soi
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
îți satisface toate orgoliile: ești tot timpul în preajma oamenilor importanți. Și nu o oră sau două ca mine acum, ci de dimineața până seara. În sfârșit... Ajungem pe scenă. Decorul este aici altul. În mijlocul scenei se află două fotolii din pluș galben ― în care se așază Regele și Regina ― cu o măsuță rotundă între ele. În dreapta și în stânga fotoliilor, perfect simetrice, două sofale din aceeași catifea, cu aceleași măsuțe joase și rotunde în dreptul lor. Pe sofaua din dreapta fotoliilor se așază principesa
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
eu eram fascinat de Irinel Liciu și de Gabriel Popescu. Când am fost invitat prima oară în casă la Irinel și Doinaș ― stăteau în blocul "1001 articole" de la Piața Unirii ―, trecuseră 20 de ani de când urmăream de pe o strapontină de pluș roșu Giselle, Lacul lebedelor și Spărgătorul de nuci. De-abia acum, când percep "valorile" în care se scaldă copiii de astăzi și "vedetele" cărora li se închină, îmi dau seama de cât noroc am avut în anii aceia: trăiam într-
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
cîinii ei, toți cîinii pe care-i avusese de cînd se știa nu făceau, puși la un loc, cît un Juan Lucas, care juca la fel și În casa ei din Barranco acel joc de șah cu piese moi de pluș, În care rege, turnuri, nebuni, cai și pioni se amestecă din necesitate și plăcere, pentru ca totul să continue la fel ca pînă atunci, pentru ca totul să Înainteze la fel ca Juan Lucas acum, după ce și-a luat rămas-bun de la ele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
Ba m-am Întors, m-am gîndit eu, dar erai foarte ocupată. Cuvintele Îmi pieriră pe buze, odată cu ranchiuna și amărăciunea lor, Îndepărtate, ridicole dintr-o dată. — Știu. Iartă-mă. Am ieșit de la duș și m-am proțăpit pe covorașul de pluș. Haloul aburului ardea În bobițe argintii, luminozitatea lucarnei azvîrlind un văl alb peste chipul Clarei. Nu se schimbase nici un pic față de cum mi-o aminteam eu. Patru ani de absență nu-mi slujiseră la nimic. — Ți s-a schimbat vocea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
fără să mă privească și se ridică În picioare, plonjînd În piscină ca să Înoate. Lisa Îmi zîmbește. Și-a lăsat cartea pe burtă și-și ține mîinile sub cap, În timp ce Amy șade Între picioarele ei, jucîndu-se cu niște cuburi de pluș viu colorate. — O mai ții minte pe fata peste care am dat În avion? Kate? Încuviințez din cap. M-a sunat mai devreme. Se Întreba dacă am vrea să trecem pe la ei diseară, să bem ceva, după care să ieșim
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
minimalist, din lemn, care și-ar găsi ușor locul În Conran Shop1 și care e foarte posibil să provină chiar de acolo. În vreme ce camera copilului meu e zugrăvită În albastru, galben și verde și Înțesată cu jucării mobile, ursuleți de pluș și tablouri, camera lui Amy e de culoarea cafelei, cu jaluzele din pînză ciocolatie și un covor din sisal. Singurul indiciu că În ea locuiește o fetiță este patul și chiar și acesta este din lemn de cireș sculptat de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
proiector. Un fascicul alb de lumină se revarsă pe un ecran, punând în evidență o duzină de capete tunse modern, dar goale. Cu părul scurt, ondulat și pomădat, prințul Firoz și prietenii săi speciali, sunt prăbușiți în fotoliile roșii, de pluș, în întuneric, anexe inutile și neputincioase ale acestor tunsori elaborate. Rămășițele fostei lor preocupări sunt aruncate pe jos, la picioarele lor; sportive sau sexuale, poate o combinație din amândouă, la modă pe Riviera. Indiferent ce ar fi fost, s-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
așază la masa lor, o sărută. Se așează. O sărută pe Star. Star, sărut, Star, sărut; o buclă continuă, grețoasă. Nu mai suportă confuzia creată de acel sărut. Bănuiala s-a insinuat în avanposturile minții sale; cu genunchii striviți de plușul roșu al rândului de scaune din față, se uită pe furiș, dorindu-și să poată pleca de acolo, dar este ținutit în scaunul său de aglomerația monstruoasă de corpuri. Pe vas, își petrece cam tot timpul pe un scaun de pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
timpul poliției, ai păstrat pentru tine informații, poate chiar ai ascuns un suspect. Fii foarte atentă la ceți spun, arăt eu Înspre ea. Orâmi zici ce știi, orapari la proces. De tine depinde. Dacă nu vrei să faci jucării de pluș În Corton Vale tot anu viitor aș ciripi În locu tău fă și naș mai sta nicio clipă pe gânduri. Aici se Înmoaie un pic. Îmi pot da seama. Își lasă capul În jos. — Ai de gânsă cooperezi? — Uite, Îl
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
uitat să te schimbi! Ea urcă treptele cu ochii în pământ, aproape închiși, iar eu aud ghiozdanul trântindu-se pe podea și arcurile patului scârțâind, alerg spre camera ei, o găsesc întinsă pe pat, acoperită de ursuleți și iepurași de pluș, ce faci, o întreb pe un ton plin de reproș, este deja opt fără un sfert, iar ea izbucnește în lacrimi, nu vreau să merg la școală, nu mă simt bine. Ochii ei îmi aruncă priviri acuzatoare, văzând cum inima
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
că toate era la locul lor. Amintirea încercărilor prin care trecuse o făcuse să creadă că putea fi altfel, că universul coșmarurilor era real, iar acest glob ospitalier, doar o amăgire. Era reconfortant, familiar, odihnitor, ca un vechi ursuleț de pluș, tocit. Scena era completată de discul palid al Lunii care plutea în plan îndepărtat. ― Cum ne simțim astăzi? Realiză că meditehniciana vorbea cu ea. ― Foarte rău. Anumite persoane îi spuseseră, odată, că avea o voce încântătoare. O să vină și ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
platoul de peste 2.000 mp unde a fost filmat, dar și prin găselnițe simpatice care apasă pedala bună pentru a trezi copilul din fiecare. O ușă care se deschide tot în altă parte în funcție de cum rotești un volan, animale de pluș care mișcă, o zebră adevărată, lemuri adevărați, pe lângă faptul că mii de animale și de jucării stau claie peste grămadă în magazin (peste 10.000 mai exact, cumpărate până și din Europaă. Zach Helm potrivește foarte bine resorturile actorilor Magicul
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2191_a_3516]
-
cu mirosul greu al whisky-ului și pierduse. — Mă întrebam dacă ești liberă în seara asta. Știu un restaurant franțuzesc încântător și discret... Am avut o clipă imaginea în fața ochilor. Am sta la lumina lumânărilor pe o canapea roșie de pluș în cel mai îndepărtat colț, iar el mi-ar atinge lipicios mâna. Apoi ar tot urca până când piciorul lui l-ar atinge lipicios pe al meu. După asta, mintea mea s-a golit printr-un mecanism de autoapărare antilipicios. Din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]
-
de parcă s-ar fi dat avertizarea de uragan, cozi cu certuri care aminteau de carnea care se dădea „pe sub tejghea“, casierițe aflate în pragul clacării nervoase, programe prelungite mult după miezul nopții. De la hipermarket au fost cumpărate cadourile-mărunțiș pentru cunoștințe, plușurile drăgălașe pentru copii, auto-cadourile și toate decorațiile de Crăciun care se asortau cu perdeaua. Deja în prima zi de Crăciun, luminații cu prescurtare de CEO făcuseră o analiză SWAT și au anunțat noi investiții: inaugurarea a 35 de hipermarketuri, 45
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2193_a_3518]
-
de McDonald’s-ul unde am lucrat eu. Elvețieni mulțumiți își scoteau odraslele la o vată pe băț, un ceai fierbinte, dar mai ales la distracție, la călărit căluți de lemn și împușcat ținte mobile, pentru a câștiga ursuleți de pluș. Îmi aduc aminte că atunci când își instalau mecanismele eram foarte bucuros, pentru că urmau să sosească și mai multe ore de muncă, deci mai mulți franci în micul meu cont de la UBS. Mă enervează faptul că îmi e dor de acel
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1949_a_3274]
-
cu pălăria albă pe cap, pe urmă EA în bucătăria largă, umbroasă, plină de coșuri de fructe ornate ca pentru expoziție, EA, cu mîna abandonată pe masa lungă, ca pentru douăzeci de oameni, EA așezată pe bancheta ovală îmbrăcată în pluș. Poze, poze, poze") pe care naratorul și personajul le animă după modalitatea filmului, într-o atmosferă sufocată de imagini care trebuie legate între ele: o poză în mișcare e personajul Doinei Popa: "Pozează, își spuse în gînd Carmina, acum pozează
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
cumpere Elenei, cine știe ce planuri ascunse își făcea, în muțenia ei, suportul acceptării acelui mod de existență instaurat la ei. După masa de seară se lăsa liniștea, fiecare se retrăgea în carapacea lui, mama visa să-i cumpere Elenei draperii din pluș vișiniu, Carmina visa la ziua când va putea trăi pe picioarele ei, departe de casa părintească, tatăl visa la diplome, premii, titluri, primiri festive, entuziasm general. Avea fiecare universul lui propriu, greu să se accepte unul pe celălalt, incomod, imposibil
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
cu pălăria albă pe cap, pe urmă EA în bucătăria largă, umbroasă, plină de coșuri de fructe ornate ca pentru expoziție, EA, cu mâna abandonată pe masa lungă, ca pentru douăzeci de oameni, EA așezată pe bancheta ovală îmbrăcată în pluș. Poze, poze, poze. Ridică brațele în sus, cu degetele depărtate, pe urmă lăsă mâinile moi în poală. Așa cum rămase un timp ea avea un aer bătrân și nefericit. Și totuși nu văd motivul real al îngrijorării dumneavoastră. O privi clipind
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
Pe luciul ei se scuturaseră câteva petale mici, movulii. Am să-i spun Sidoniei, gândi Carmina, despre aerul prea sever din holul de primire, despre florile de câmp și despre funda lucioasă ce ține trasă într-o parte draperia de pluș albastru, despre părul blond al Elei și despre mirosul plăcut ce plutește prin aer. Carmina tresări surprinsă de privirile lui Ovidiu. Unde erai cu gândul? o întrebă el și se lăsă să alunece într-o parte pe canapea până ce cotul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
aflau puțini spectatori. Era deci adevărat, secolul vitezei secătuise sensibilitatea. Se gândi că poate mulți vor veni în ultima clipă așa că porni să-și caute locul. Se afla într-o lojă în apropierea celei centrale Înăuntru totul era tapisat cu pluș de culoarea vișinei putrede. Pe unul dintre scaune ședea un bărbat. O privi curios și suspicios o vreme. Curând începu spectacolul și amândoi își dirijară atenția către scenă. În pauză o întrebă foarte sobru dacă Emilia îi dăduse biletul pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]