1,337 matches
-
asta ai vrea să faci acum? — Da. — O, Doamne! Am plecat de la bar după ce am băut, fiecare, câte cinci pahare de votcă și apă tonică. Când am încercat să plătesc, Midori mi-a dat peste mână și a scos din portofel o bancnotă de zece mii de yeni, nou-nouță. — Lasă-mă pe mine, spuse ea. Tocmai am încasat niște bani și, în plus, eu te-am invitat. Mă rog, dacă ești un fascist încăpățânat și nu-ți place să-ți fac\ cinste
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
de pe față, i-am răspuns, așezându-mă la birou. Din cauza buzelor umflate vorbeam dificil. Am Încercat să le dau la o parte cu limba și am descoperit că așa era ceva mai ușor. Nu m-ar deranja să-mi recuperez portofelul. Era nou-nouț. Dar n-au decât să păstreze stiloul. Ăsta e mai de Doamne-ajută. Am apucat stiloul cu care scriu aceste rânduri. Apoi i-am explicat că ascunsesem banii Împrumutați de la drăguța de Ludmila În chiloți, și l-am Întrebat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
a o contacta. Între câteva fumuri și Înghițituri, m-am pierdut printre gânduri melancolice. Timpul trecea și chiar Înainte ca soarele să apună după acoperișuri, se porni o briză călduță, aproape afectuoasă. După ce chelnerița ne Înmână nota, Anton sublinie că portofelul său din „cea mai fină piele germană“ era tot la mine. Dar colegul meu are destui bani, nu-i așa, Knisch? Am reușit să scot la lumină câteva bancnote mototolite, pe care le-am netezit cu palma și le-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
exclamație roșu. Am reușit să acopăr două luni de restanțe cu banii Împrumutați de la Ludmila; a treia lună era contribuția lui Anton. Când m-am Întors acasă pe bicicleta mea incapacitată, i-am cercetat haina. Avea mai mulți bani În portofel decât mă așteptam, mult mai mulți, și am presupus că nu-l va deranja să Împartă din fondurile sale Într-o manieră frățească. Acum nu mi-au mai rămas decât trei luni de achitat. Cam fără chef, am aruncat plicul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
de a-i Înștiința și pe vizitatorii mei despre faptul acesta, când mi-am dat seama că, de fapt, nu prea conta. Oricum lucrurile urmau a fi confiscate de administratoră. (Mai devreme În dimineața aceea, după ce m-am Împrumutat din portofelul lui Anton, am reușit să acopăr două luni restante din cele trei rămase, Îndesând un plic În cutia poștală a doamnei Britz, cea cu semnul exclamării. Dar acum toate fondurile prietenului meu erau epuizate. Nu m-ar fi deranjat să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
lână și fusta asimetrică - ceea ce-i conferea un aspect grațios, aproape aristocratic. Încă nu se tunsese scurt, avea părul strâns Într-o coadă, ceea ce o făcea să pară că s-a retras Într-o stare rigidă. Într-o mână ținea portofelul și portțigaretul, În cealaltă, un ziar Împăturit. O să-mi fie greu, mi-am spus, recapitulând rapin o serie de reacții posibile Înainte de a mă hotărî s-o salut În maniera reținută dar jovială, rezervată pentru momentele În care conștiința Încărcată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
sfârșească urât. M-am dus la ea și i-am cercetat buzunarele. Jumătate de piaptăn, ceva puf și două bețe de chibrit folosite. Ambele buzunare interioare se dovediră a fi goale. La naiba. Cel care era În spatele acestui haos, luase portofelul lui Anton, Împreună cu ultimele reichsmark. Acum am băgat de seamă că două dintre ferestre erau sparte și că cineva a tras un picior dezinhibat În ușa de la bucătărie. Poate că ar trebui să salvez ce mai era de salvat, să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
martiriul, prefera să dea nas În nas cu el În beznă sau la cinematograful Loria. Nobilul regim a legat pe vecie de fabrică miriapodul prosperității comerciale. Trădându-și admirabila zgârcenie, Nemirovsky arunca pe inele și vulpi paraii care Îi rotunjeau portofelul ca pe-un purceluș de lapte. Cu riscul ca vreun cenzor viperin să-l eticheteze de plicticos, el burdușea cu asemenea daruri repetate atât degetele, cât și ceafa pe care Madame Hsin le avea În dotare. Domnule Parodi, Înainte de a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
chiar Cristian Vasile, cu paloarea lui de zile bune pe chip și în voce. Iar dacă va fi așa, n-avea de gînd să stea deoparte, o să-l pună pe ticăitul și zgripțorul ăsta de Leonard să caute bine în portofel pînă o să găsească toți banii trebuincioși, să-l impresioneze pe patron, un buzoian negru și în albul ochilor, și să-l cheme din fundul pămîntului pe Cristian Vasile. Oricum ar fi fost viața în Serviciu, un chef zdravăn era sănătate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
Totuși, ghicind parcă, mi-a spus să mai trec pe la el. Am trecut, dar auzind că nu lucrez nicăieri și nici măcar n-am debutat, e greu, mi-a spus, e foarte greu, și a rămas gânditor. Până la urmă a scos portofelul și mi-a dat niște bani, spunîndu-mi să nu mă jenez și să-i primesc cu titlu de împrumut, când o să am, știe el că o să viu și să i-i dau înapoi. Un om simplu, cald, al cărui mare
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
și? Grasul zâmbi și mai rămase, dar nu mult, chemă chelnerul și ceru nota. Când plăti scoase un teanc de bani. - Nu înțeleg, zise Geo parcă scârbit, cum poate cineva să aibă atâția bani! Nu te jenează când stai cu portofelul plin? Împrumută-l și pe el cu vreo mie de lei, zise aruncîndu-mi o privire, ți-i dă îndărăt la prima leafă pe care o s-o încaseze de la statistică. Grasul râse, luă, fără să numere și fără să ezite, o
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
niciodată acum, când lumina pe care o purta în sine Ralph se stingea treptat. Își șterse o lacrimă din colțul ochiului și se așeză. Asta nu servea la nimic. Nu-i era de ajutor nimănui. Într-un impuls subit, deschise portofelul, scoase ecografia gri și neclară și o puse pe birou, în fața ei. Avea nevoie de ceva vesel, care să-i însenineze viața. Cuprinsă de un elan de energie, se puse pe treabă. Trebuia să termine pregătirile pentru lansarea Fair Exchange
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
furt și uneori, din întâmplare iese la iveală fapta comisă. Aceste persoane sunt încadrate în categoria bolnavilor de cleptomanie. AceștiAșatunci când sunt prinși și pedepșiți destul de aspru, comit din nou aceeași infracțiune. Unii dintre aceștia se desculpă spunând că acel portofel luat putea fi pierdut deoarece putea cădea din buzunar, că era destul de plin și putea aluneca ușor, având circumstanțe atenuante , astfel cleptomania e o boală aplicabilă indiferent de poșibilitățile materiale a persoanei. Astfel o tânără pe nume Jana, sora unui
Pe urmele infractorilor by Vasile Ghivirigă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91846_a_92804]
-
mâna în geanta unei persoane în timp ce aștepta la o coadă. A fost reținută în prezența martorilor și condusă la sediul miliției să fie strânsă de pe drumuri și pusă la răcoare. Aducându-se probe pentru faptele săvârșite, având amprentele ei pe portofelele sustrase de ea și aruncate în diferite locuri, ea voind să scape de probe. Cu toate intervențiile fratelui eAșa fost dusă în fața județcătorului pe baza probelor, a obiectelor și declarațiilor de la martori, au fost probe de încriminare. Condamnată, deși nu
Pe urmele infractorilor by Vasile Ghivirigă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91846_a_92804]
-
rănit, să îmbărbăteze sau să dea asigurări că Dumnezeu e mare și puternic și bun și drept, că El pe toate le vede și le cântărește cu dreaptă măsură. Cuvintele lui mergeau drept la inima sătenilor, care, după aceea, desfăceau portofelul și-l răsplăteau cum puteau mai bine. Abia la câtva timp după petrecerea evenimentului băgau de seamă că i-au dat, mult prea mult, că bănișorii intrați în buzunarele popii le-ar fi putut spori acareturile cu vreun plug, ori
Filigran by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/363_a_1431]
-
Pe negrii-i aduc tot timpu’ degeaba, da’ mneata, dom’le, tre’ să fii aci pen’ ceva. Iți spun drept că nu știu, repetă posomorât bătrânul. Stăteam și eu cu alții-n față la D.H. Holmes. — Ș-ai șterpelit un portofel, ai? — Nu. L-am ocărât p-un caraliu. — Și cam cum i-ai zis? — Comunis’. — Comnis’! Ăăau! Dac-aș zice eu c-un pulițist d-ăștia e comnis’, m-aș trezi pe loc cu fundu-n Angola. Da’ mi-ar place
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
comuniune a lui Ignatius. Nu vrei s-o vinzi? — Cum așa? Mă ocup cu vânzarea hainelor vechi. Îți dau zece dolari pentru ea. — Aiurezi! Pentru asta? — Cincisprezece? — Serios? Doamna Reilly își scoase pălăria. Uite-o aici, drăguțule. Tânărul își deschise portofelul și-i întinse doamnei Reilly trei bancnote de câte cinci dolari. Sorbind ultimele picături din pahar, se ridică și spuse: — Acum chiar că trebuie să plec. — Așa curând? Am fost absolut încântat să te cunosc. — Ai grijă, că-i frig
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
școală după ce școlile se-nchid? — Îți dau în fiecare zi câte doi dolari. — Serios? întrebă cu interes Ignatius. Foarte bine, dar va trebui să-mi plătești în avans chiria pentru o săptămână. Nu fac afaceri cu sume mici, George deschise portofelul și-i dădu lui Ignatius opt dolari. — Uite. Cu cei doi pe care ți i-am dat, fac zece. Pentru toată săptămâna. Ignatius, fericit, băgă în buzunar și aceste bancnote și apoi smulse de sub brațul lui George unul dintre pachete
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
mama lui să se fi dus totuși la una dintre bacanalele ei de popice. Pe de altă parte, era la fel de posibil ca o camionetă cu zăbrele să gonească chiar acum spre Constantinopole Street. Să scape. Să scape! Ignatius privi în portofel. Cei treizeci de dolari dispăruseră, confiscați probabil de mama lui la spital. Se uită la ceas. Era aproape ora opt. Cu ațipitul și asaltul împotriva mănușii, după-amiaza și seara se scurseseră destul de repede. Ignatius căută prin cameră, aruncând pe jos
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
sauvignon, smântână și o duzină de ouă de fermă. Aveți card de fidelitate Tesco, domnule? — E o nebunie! N-am omorât pe nimeni! Watson privi spre Chalmers și observă o umflătură Într-unul din buzunarele sale de la spate. Era un portofel. Și În acel portofel, cuibărit Între un card Visa și un card de membru la unul din magazinele de Închirieri video din Împrejurimi, era cardul de fidelitate Tesco. Numărul cardului se potrivea cu cel de pe chitanță. — Luați-vă haina, domnule
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
duzină de ouă de fermă. Aveți card de fidelitate Tesco, domnule? — E o nebunie! N-am omorât pe nimeni! Watson privi spre Chalmers și observă o umflătură Într-unul din buzunarele sale de la spate. Era un portofel. Și În acel portofel, cuibărit Între un card Visa și un card de membru la unul din magazinele de Închirieri video din Împrejurimi, era cardul de fidelitate Tesco. Numărul cardului se potrivea cu cel de pe chitanță. — Luați-vă haina, domnule Chalmers, veți merge cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
gură. Superpoveste. Dar tre’ să te miști repede, Joe Publicu’ nu ține minte prea mult. Am cunoștințe. Pot să te ajut. La naiba, o meriți! Lăsă să cadă furculița pe farfurie și se căută În buzunarul hainei, de unde scoase un portofel mic. — Uite, spuse el, trăgând afară o carte de vizită albastru Închis. Sună-l pe Phil și spune-i că te-am trimis eu. O să te aranjeze bine, tipule. Cel mai bun agent literar, pe bune. Fă-mă mândru. Puse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
o locomotivă albastră de plastic, care se legăna senină Înainte și Înapoi, pufăind. O privi pe femeie cum zâmbește și se clatină concomitent cu Locomotiva Thomas, până se termină cântecelul și locomotiva se opri. Bunicuța Își deschise poșeta, Își scoase portofelul și căută fără succes niște mărunțiș ca să pornească din nou jucăria. Din interiorul locomotivei ieși o fetiță cu un aer trist. O luă pe bunicuță de mână și pășiră Încet afară, privind mereu cu regret În urmă, la fața zâmbitoare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
ocupat să stea bosumflat. — OK, păi du-te și vorbește nițel cu inspectorul tău și Îți voi spune unde am aflat a fost văzut ultima oară George Stephenson. Ți se pare corect? Scoase o carte de vizită proaspăt tipărită din portofel și o puse pe masă. — Ai timp până la patru. „Cum l-a găsit Eroul Poliției pe copilul dispărut?“ Poimâine: nu-i mai pasă nimănui. M-anunți când știi. 16 Era prea târziu să se mai culce la loc, așa că Logan
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
legănându-se Înainte și-napoi, În timp ce scrumul din țigară i se scutura În fața ofițerului care se dăduse la o parte. — Poate luni. De neprețuit. Aruncă o privire mesei acoperite cu sticle și se-ncruntă. Băutură! Îi spuse, scoțând un vechi portofel de piele dintr-un buzunar interior și Înmânându-l polițistului plin de scrum. Agent, vreau să mai iei un rând. Lumea moare de sete pe-aici! Da, doamnă! — Whisky pentru toată lumea! Doamna inspector Steel plezni blatul mesei. Și să fie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]