2,893 matches
-
din când în când, dar asta numai fiindcă mama se ocupa de tot. Era o combinație de persuasiune și constrângere. Mama umplea baia cu apă fierbinte și spumant parfumat, așa că, atunci când ieșeam, miroseam a kiwi și papaya. Îmi punea niște prosoape enorme și pufoase pe caloriferul încălzit, apoi îmi oferea, cu împrumut, loțiunea ei de corp cu parfum de lavandă (câh, nu, mulțumesc). Mama mă amenința că mă denunță autorităților ca mamă denaturată. Iar Kate, îmi spunea ea, avea să fie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
multe. —Ești udă? m-a întrebat el cu drăgălășenie. Vrei să-ți aduc un pulover? — Nu, sunt în regulă, am răspuns eu amuzată. Haina m-a protejat de partea mai consistentă a precipitațiilor. Adam a zâmbit. Atunci îți aduc un prosop să-ți ștergi părul, a zis el și a dispărut câteva secunde. S-a întors aproape imediat cu un prosop mare și albastru și mă bucur că pot să vă liniștesc spunându-vă că nu, nu mi-a șters el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
răspuns eu amuzată. Haina m-a protejat de partea mai consistentă a precipitațiilor. Adam a zâmbit. Atunci îți aduc un prosop să-ți ștergi părul, a zis el și a dispărut câteva secunde. S-a întors aproape imediat cu un prosop mare și albastru și mă bucur că pot să vă liniștesc spunându-vă că nu, nu mi-a șters el părul. Ce credeți că-i asta? Un roman din ăla siropos de duzină? Îmi pare rău, dar dacă ăsta e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
șters el părul. Ce credeți că-i asta? Un roman din ăla siropos de duzină? Îmi pare rău, dar dacă ăsta e genul de scenariu care vă interesează, atunci vă sugerez să citiți altă carte. Nu, Adam mi-a dat prosopul, iar eu m-am frecat de câteva ori pe cap cu destul de puțin spirit de răspundere. Nu voiam ca în final părul să-mi stea în toate părțile și să se usuce în unghiuri ciudate. Sinceră să fiu, mai bine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
băieți! Puteți să ieșiți! Și, imediat, de sub pat încep să-și facă apariția armate întregi de chiloți murdari, șosete înnegrite, căni, farfurii, reviste cu mașini, pulovere hidoase, costume jegoase de fotbal, pahare de bere, calendare sexiste, cărți de Stephen King, prosoape umede, borcane de Wintergreen, toate astea dându-și coate, vociferând, lamentându-se cu voce tare din cauza perioadei de timp pe care au fost nevoite s-o petreacă în ascunzătoare, întinzându-se și scuturându-se de praf, apoi drapându-se artistic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
el lent. Dacă asta vrei cu-adevărat. —Păi, nu e chestia de ceea ce vreau eu, am spus ușor nedumerită. Ideea e să încercăm să stabilim cine ce are. —Dumnezeule, ce sordid! a exclamat el foarte dezgustat. Vrei să spui că „Prosopul ăla e al meu, tigaia aia e a ta“. — Da, cred că la asta mă refer, am zis. Ce naiba era în neregulă cu James? Chiar nu se gândise deloc la toate astea? —James, i-am spus în timp ce stătea pe scaun
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
în conflict cu viața reală. De fiecare dată când sunt surprinse de bărbați, tipele din telenovele se întâmplă să fi ieșit tocmai atunci de sub duș, să fie acoperite cu loțiune de corp parfumată, părul umed le e strâns într-un prosop din care scapă niște șuvițe, și reușesc să arate absolut superbe, într-un fel absolut inocent și natural. Ceea ce e destul ca să te facă să vomiți. Dar în viața reală, poți să pariezi că atunci când bărbatul pe care îl placi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
în cer și una în pământ și s-a angajat la familia O’Mahoney, unde ne-a făcut pe toți de poveste spunându-i doamnei O’Mahoney că a văzut-o într-o zi pe mama ștergând salata cu un prosop murdar de bucătărie. Nu mai contează, a plecat și, mulțumită tatei, florile sunt mult mai frumoase. Singurul meu regret e că gustul biscuiților cumpărați de mama s-a deteriorat dramatic de la plecarea lui Michael. Dar nu poți să le ai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
să dorm în camera asta vegheată de o poză cu Aidan și Janie pe cale să se sărute. O bătaie ușoară la ușă m-a făcut să tresar rușinată și Dianne a intrat ca o boare, cu un braț de lucruri. —Prosoape curate! Pe loc a observat poza răsturnată. —La naiba! Oh, Anna! Stă aici de ani de zile, de atâta timp că am și uitat de ea. A fost teribil de lipsit de tact din partea mea. A luat-o, a ieșit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
întâmplat ceva care a făcut-o pe mama ta să-și schimbe părerea, a anticipat vocea nevăzută. Ce anume? Neris și-a închis ochii pentru a-și aminti. Era o dimineață obișnuită. Tocmai ieșisem de la duș și mă ștergeam cu prosopul când... e destul de greu de descris, dar totul a devenit oarecum tulbure și nu mai eram în baie. Eram într-un alt loc. În aer liber, pe o autostradă. Vedeam și simțeam asfaltul fierbinte sub tălpi. Cam la treizeci de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
asemenea o mulțime de mașini în flăcări și lucrul cel mai rău era că multe trupuri stăteau răspândite pe jos pe autostradă. Nu știam în ce stare sunt. A fost cumplit. Și deodată eram din nou în baie, ținând încă prosopul în mână. N-am știut ce se întâmplă cu mine. Am crezut că îmi pierd mințile. Mi-a fost așa de teamă. Am sunat-o pe mama, i-am spus ce trăisem și a fost foarte îngrijorată. Nu te-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
am ajuns ciuciulete de la metrou până acasă; punga pe care mi-o pusesem pe cap nu mă apărase câtuși de puțin de ploaie. Nu că mi-ar fi păsat, pluteam. M-am învârtit prin cameră, ștergându-mi părul cu un prosop și întrebându-mă de la ce oră se poate considera oficial „după apusul soarelui“. Când începuse furtuna, se făcuse întuneric ca noaptea, dar mă temeam că, doar pentru că era întuneric, nu însemna neapărat că era „după apusul soarelui“. Poate că soarele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
construiască așa ceva primului lor născut. Era greu de imaginat o expresie mai emoționantă a devotamentului patern, combinată, desigur, cu devotamentul față de planetă. —E cea mai ecologică masă de pe piață, a rânjit Jake la ceremonia de dezvelire a construcției, săltând un prosop ca să-și prezinte capodopera. Materialul e căptușit cu cânepă. Tot acest echipament de schimbat scutece e un miracol ecologic! Un alt miracol similar era hamacul Rosei, construit în autentic stil amerindian din pânză de sac, funii și bucăți de haine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
Laura, care nu făcea nimic? — Ce vrei să zici cu faptul că știi ceva ce n-am să-i spun ziaristei? a întrebat ea absentă, cu ochii ațintiți în continuare asupra coapselor Laurei. Aceasta, pe jumătate înfășurată în halatul de prosop, s-a întors către ea. Păi, e limpede că îți spun asta numai pentru că ești prietena mea. Pentru că am vorbit de adevăruri neplăcute și toate celelalte. —Desigur. Amanda și-a scuturat părul umed cu emfază. —Deci ce e? Dă-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
că faptul că era un tată bun pentru Theo avea să-i amelioreze păcatele în ochii Amandei. Dar acum, chinuindu-se cu copilul, conștient de piureul pe jumătate consumat care stătea lipit peste tot prin bucătărie și de hainele murdare, prosoapele ude și haosul general din baie, Hugo și-a dat seama că pierduse partida. Cu inima strânsă, a ascultat cum Amanda urca scările ca o furtună. Sentimentul de teroare îi creștea cu fiecare treaptă parcursă de nevastă-sa. Amanda nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
despre cum să-i Întâmpine pe clienți cu fețe zâmbitoare și urări vesele: „Bine ați venit!“, „Sunteți bineveniți!“, „Sunteți extrem de bineveniți!“. Camerele erau mici, banale și luminate slab cu becuri fluorescente din acelea care consumă puțin. Paturile unite, cearșafurile și prosoapele erau mai noi și mai curate decât cele din oricare alt hotel din oraș. Pe covor nu erau decât câteva pete de pepene. În fiecare zi se distribuia o cantitate mică de hârtie igienică, Îndeajuns pentru cei care nu fuseseră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
fi fost un sport de echipă, fiecare dintre ei dovedindu-și abilitățile cu aceeași fată. Iar unele restaurante erau de-a dreptul pustii. Treaba se făcea În spatele draperiilor, unde era un pat simplu, un scaun, un lighean și un singur prosop pentru spălat. Dacă voiai să-și dea hainele jos, plăteai În plus. Autocarul dădu colțul. —Acolo, strigă Lulu și arătă cu mâna spre un magazin unde o femeie și un bărbat stăteau În fața calculatoarelor. Internet café. Doisprezece kuai pentru 45
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
La puțin timp după aceea, doi polițiști militari, unul Înalt, altul solid, sosiră cu puștile Îndreptate spre capetele bărbaților. —A fost un Nat, spuneau Încontinuu bărbații. Polițiștii le verificară actele, le confiscară cincizeci de dolari americani, două pături și cinci prosoape ale hotelului și-i Împinseră pe hoții de hoteluri Într-o dubă. Duba acceleră ducându-i În jos pe șoseaua ca o panglică neagră, pierzându-se curând În Întuneric. 8tc "8" Mai mult decât un truc cu cărți de joctc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
dublu rămas Întreg, dând cu pumnii În pernă și Înjurând. „Legea lui Murphy! A dracu’ lege a lui Murphy!“ Dacă e să meargă ceva prost, atunci sigur așa va fi. Îi revăzu fața Marlenei, cât de jenată era, cu un prosop prea mic Înfășurat În jurul trupului, Îndoită de spate, rugându-se de fiica ei să se Întoarcă În bungalow-ul lor și s-o aștepte. O oră mai târziu, Harry bău ultima gură din sticla de șampanie pe care o achiziționase la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
și muzică. Să fi fost acesta un trib autentic și nu unul Îmbrăcat ca să pară tradițional? Pânzele pe care bărbații și femeile le purtau Înfășurate În jurul capetelor aveau În mod clar un scop funcțional și nu unul decorativ. Păreau niște prosoape murdare turcești Înfășurate fără a ține cont de cum arată. Iar femeile și fetele În sarong purtau materiale În carouri de culori stridente și modele florale banale. Bărbații erau Îmbrăcați În pantaloni de pijama jerpeliți și bluze fără mâneci, murdare, care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
de turiști. Trecu prin ușa dublă de sticlă care dădea spre piscină. Vremea era caldă, plăcută. Se uită la piscina de dimensiuni olimpice, cu apa netratată de vreunul dintre turiștii care stăteau cu burta la soare pe șezlongurile acoperite de prosoape cu monograma hotelului. În colțul Îndepărtat se găsea o cabană În formă de cort, cu ornamente din mahon care-i dădeau o aură colonială romantică. A, acolo, pe masă, lângă femeia cu pălărie, chestia argintie sigur e o cameră digitală
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
Felicia îl primise din Obor și îl căra cu ea peste tot, inclusiv la Constanța (în România, toți papagalii se cheamă Coco sau Cocuța și sunt transportați într-o veselie dintr-o parte într-alta, în cuști și cu un prosop deasupra). Când rămâneam singuri, ne împărțeam corpurile calm și echilibrat, fără să coborâm mai jos de buric. Teritoriile închise de capse și curele deveneau brusc indisponibile, degetele nu primeau permis de liberă trecere-acolo, iar limba, dacă ți-o închipuiai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
de vii, le-auzeai urletele de-afară, din stradă.“ Am tresărit și-am dat cu toții paharele pe gât. Le-am mai umplut o dată. Cam tot atunci s-a auzit un zgomot, ceva înfundat, de rufă prost așezată-n dulap. Dintre prosoape a ieșit Brutus, motanul lui Mihnea. Un „albastru de Rusia“, cu păr scurt și lucios. Se ascunsese, ca ultimul laș. „Ce faci, mă?“, l-a luat Mihnea în brațe, „Ia zi: ai plătit chiria?“ Mereu îl întreba chestia asta tâmpită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
așa că veneai înapoi, să pună iar ceara fierbinte pe tine, tot permanent. Și tot un milion. Serile, le spionai pe maminele cu trusele de pudre și vopseluri. Apăreau câte două, în halate de-un verde tonic, și te înfășurau în prosoape. După ce terminau cu prosoapele, se-apucau să-ți umble la gene cu furculițele alea mici cu păr: le băgau și le scoteau din niște tuburi subțiri, lunguiețe, umplute c-un fel de cremă soioasă de ghete. Mai schimbau o vorbă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
pună iar ceara fierbinte pe tine, tot permanent. Și tot un milion. Serile, le spionai pe maminele cu trusele de pudre și vopseluri. Apăreau câte două, în halate de-un verde tonic, și te înfășurau în prosoape. După ce terminau cu prosoapele, se-apucau să-ți umble la gene cu furculițele alea mici cu păr: le băgau și le scoteau din niște tuburi subțiri, lunguiețe, umplute c-un fel de cremă soioasă de ghete. Mai schimbau o vorbă, mai învârteau bidineaua aia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]